Τι εποχές

και τι καιροί

όλα τριγύρω

σκούρα, γκρι,

μαύρη μάς ζώνει

καταιγίδα

και μες στο ζόφο

μόνη αχτίδα

η άσβεστή μας

η ελπίδα!

* * *

Τι εποχές

άει στην ευκή

τα όνειρά μας

φυλακή

κι η μόνη

δίχως αλυσίδα

η αδούλωτή μας

η ελπίδα

πως θα γυρίσουμε

σελίδα!

* * *

Τι εποχές

να πάρει, να,

φουρτούνα,

κύματα βουνά,

μα μες στη μαύρη

καταιγίδα,

γερό σκαρί,

γερή σανίδα

πλέει ατρόμητη

η ελπίδα!