Σάββατο 27 Απρίλη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τώρα βγαίνουν και παραπονούμενοι

Δεν παίζονται με τίποτα. Αφού ξεβρακώθηκαν προχτές με τον τίτλο «ομόφωνο ΟΧΙ της ΓΣΕΕ» για το Ασφαλιστικό, με χτεσινό τίτλο τους ανακάλυψαν ότι κάποιες σκοτεινές δυνάμεις «παραποιούν την απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ». Για την «Αυγή» είναι ο λόγος και τις υπαρξιακές αγωνίες του ΣΥΝ. Που προσπαθούν και αγωνιστική να εμφανίσουν τη ΓΣΕΕ και την ουρά τους να βγάλουν απέξω από αποφάσεις, που αργά η γρήγορα θα γίνει καθαρό στην πράξη πως χαντακώνουν την εργατική τάξη. Κάποιος πρέπει να τους θυμίσει πως μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Αφού έχουν επιλέξει να συναγελάζονται με τον Πολυζωγόπουλο, είναι υποχρεωμένοι και να τον λουστούν! Δεν μπορούν τη μία μέρα να συμφωνούν μαζί του ότι είναι καλός ο κοινωνικός διάλογος, ότι τα μέτρα Ρέππα βελτιώνουν την κατάσταση και την άλλη μέρα να τον καταγγέλλουν γιατί έβγαλε στο μεϊντάνι ότι όπου να 'ναι υπογράφεται και Εθνική Συμφωνία για το Ασφαλιστικό. Δε λέμε, είναι πικρό το ποτήρι της στήριξης του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Εθελοντικά, όμως, το πίνουν, δεν τους υποχρέωσε κανείς.

Διαγωνισμός... απόντων

Στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν επιδοθεί χτες σε πραγματικό τηλεφωνικό μαραθώνιο, για να ενημερώσουν φίλους και γνωστούς τους ότι μεταξύ των βουλευτών της κυβέρνησης που δεν πήγαν να ψηφίσουν το νομοσχέδιο για τα Ολυμπιακά ακίνητα ήταν και εκείνοι που βρίσκονταν στα Γιάννενα, για να προετοιμάσουν τη συγκέντρωση στο τοπικό Πανεπιστήμιο, όπου θα μιλούσε ο Γ. Παπανδρέου... Μάλιστα, κάποιοι από αυτούς έλεγαν ότι πλέον στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν αρκετοί που «αντί να είναι με τον πρωθυπουργό είναι με τους πρωθυπουργίσιμους»! Κατόπιν αυτών, φαίνεται ότι στο τρίγωνο Σημίτης - Παπανδρέου - υπόλοιποι «δελφίνοι» μια «ωραία σχέση» μόλις τώρα αρχίζει...

Τι λέει η ΕΣΗΕΑ;

Η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα όλης της χώρας έχουν πάρει αποφάσεις και γιορτάζουν την Πρωτομαγιά με 24ωρη απεργία, παρά και ενάντια στη μετάθεση της αργίας από την κυβέρνηση. Το μόνο σωματείο, που δεν έχει ακόμη πάρει σχετική απόφαση είναι η ΕΣΗΕΑ, της οποίας η πλειοψηφία του ΔΣ καταψήφισε τις προάλλες την πρόταση του εκπροσώπου της «Δημοσιογραφικής Συνεργασίας» για προκήρυξη πρωτομαγιάτικης απεργίας.

Ετσι, χτες, οι εκδότες ενημέρωσαν, με ανακοίνωσή τους, τους εργαζόμενους στον Τύπο ότι «η μεταφορά της αργίας δεν ισχύει προκειμένου για τα μέσα ενημέρωσης, εφόσον οι εργαζόμενοι στον Τύπο επιμένουν και οι εφημερίδες συμφωνούν ότι ο εορτασμός της Πρωτομαγιάς κατ' έθιμο και για ιστορικούς λόγους δε μετατίθεται».

Πότε και ποιοι «εργαζόμενοι στον Τύπο» έκαναν την οποιαδήποτε τέτοια ή παρόμοια συζήτηση με τους εκδότες; Τι γνωρίζουν ο πρόεδρος και το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ γι' αυτό; Εμείς, πάντως, ξέρουμε τα εξής: Πρώτον, η Πρωτομαγιά είναι απεργία. Δεύτερον, άλλοι την καθιέρωσαν παλιότερα ως αργία, άλλοι ζήτησαν τη μετάθεση και η κυβέρνηση το 'κανε. Οι εργαζόμενοι, πάντως, δεν έχουν καμιά σχέση, ούτε με την καθιέρωση, ούτε με τη μετάθεσή της.

Τι λέει η πλειοψηφία του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ για όλ' αυτά; Πολύ περισσότερο, που - όπως μαθαίνουμε - αποτέλεσε τη βασική αιτία για να μην προκηρύξει και η ΠΟΕΣΥ απεργία για την Πρωτομαγιά.

Οι... εξυπνάδες

Ο κύριος Π. Παναγιώτου - στο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την αποχώρησή του από πρόεδρος της ΕΡΤ και μέχρι να κατέλθει υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ - προσελήφθη στο «ΕΘΝΟΣ» για να γράφει... εξυπνάδες. Την τελευταία εξυπνάδα την έγραψε χτες, όταν ανακάλυψε στους αστεϊσμούς του Χαρ. Φλωράκη «χρωστούμενα από το '89»...

Αλλά, την «αντικειμενικότητα» του ανδρός τη γνωρίσαμε όλα αυτά τα χρόνια που ήταν πρόεδρος της ΕΡΤ. Τώρα, επιβεβαιώνει απλώς το μέγεθος της... «ευφυΐας» του. Τόσο του ιδίου όσο και κάθε άλλης, πρόθυμης «παραδουλεύτρας» του Λαλιώτη.

Πόσες φορές ακόμη;

Αραγε, πόσες φορές ακόμη θα εξαγγείλουν την αποδέσμευση των εκατοντάδων στρατοπέδων και τη δήθεν παραχώρησή τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση; Η πρώτη φορά ήταν επί υπουργίας Τσοχατζόπουλου, ο οποίος μας το... ξαναθύμισε κάνα δυο φορές ακόμη και η τελευταία, τις προάλλες, από τον Γ. Παπαντωνίου. Φανταζόμαστε ότι μια φορά τουλάχιστον ακόμη, κοντά στις εκλογές του Οκτώβρη, πρέπει να θεωρείται αυτονόητη. `Η κάνουμε λάθος;

ΥΓ.: Γράφουμε για «δήθεν παραχώρηση», γιατί - απ' ό,τι έχουμε καταλάβει - δεν πρόκειται για παραχώρηση, αλλά για αγοραπωλησία.

Τα ιογενή...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΝΤΑΞΕΙ, χαλαρώσαμε λίγο από τον «Κοξάκι» ή, όπως αλλιώς λέγεται, ο περίφημος εντεροϊός. Μήπως πρέπει να κάνουν ελαφρώς την αυτοκριτική τους τώρα οι αρμόδιοι;

Γιατί, βέβαια, και τα φαινόμενα πανικού είναι δικαιολογημένα, και όλα τα άλλα παρατράγουδα που είχαμε, όταν υπηρεσίες για τέτοιες καταστάσεις, ουσιαστικά, δεν υπάρχουν. `Η, για να είμαστε δίκαιοι, υπάρχουν - όσο υπάρχουν - μόνο στα χαρτιά, χωρίς να είναι επανδρωμένες και κατ' επέκταση έτοιμες και σε κανονική λειτουργία.

Και δε μιλάμε για τίποτε «υπερεξειδικευμένες» υπηρεσίες ενάντια σε ιούς με ιαπωνικά ονόματα. Μιλάμε για τις αναγκαίες υποδομές παρακολούθησης της δημόσιας υγείας, τις αντίστοιχες υπηρεσίες στα κρατικά νοσοκομεία, στα κέντρα υγείας, κλπ., που πρέπει να παρακολουθούν καθημερινά και να έχουν σαφή και συγκεκριμένη εικόνα, για την ύπαρξη ή όχι κρουσμάτων, επιδημιών και όλων των συναφών.

ΜΠΟΡΟΥΝ να σταματήσουν να καταπολεμούν άλλο την ανεργία οι κυβερνώντες; Γιατί όσο περισσότερο την «καταπολεμούν», τόσο περισσότερο χειροτερεύουν τα πράγματα!

Οπως καταλαβαίνετε, ο διπλασιασμός της μερικής απασχόλησης, που υιοθετήθηκε ως θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο, μόνο δημιουργία θέσεων εργασίας δεν είναι. Αλλο που βολεύει τους «δείκτες» και την «εικονική πραγματικότητα» της κυβέρνησης Σημίτη.

Πως να γίνει, βρε παιδιά, όσο και να «στριμωχτούν» δυο άνθρωποι σε μια δουλιά, το πράγμα δεν αλλάζει: Μισός μισθός, μισή ασφάλιση και εν γένει μισά δικαιώματα. Μισή ζωή, δηλαδή.

Και καλό είναι να ξέρουν οι αρμόδιοι πως όσο επιδιώκουν τη διαίρεση στις υπάρχουσες θέσεις εργασίας, τόσο θα πολλαπλασιάζονται αντικειμενικά οι εργατικές και λαϊκές αντιδράσεις.

ΜΕ ΤΑ ΔΕΛΤΙΑ ταυτότητας θα μοιάζουν, λέει, οι νέες εκλογικές κάρτες του υπουργείου Εσωτερικών, που θα χρησιμοποιηθούν για τους νέους τρόπους που θα ψηφίζουμε. Πεδίον δόξης λαμπρό για την Εκκλησία της Ελλάδος, δηλαδή.


Γρηγοριάδης Κώστας

Γιατί δε θα αφήσουν, βέβαια, τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη. Αλλωστε, την Κυριακή γίνονται πάντα οι εκλογές. Γιατί να μην καθιερωθεί και μια υποχρεωτική επίσκεψη στην εκκλησία προηγουμένως;

«Ολο νόμοι κι αστυνόμοι... »

«

Ολο νόμοι κι αστυνόμοι...» για την αντιμετώπιση του «κακού που παραμονεύει και τη χώρα υπονομεύει». Και για να μην «πέσουν κυβερνήσεις» ενισχύονται οι μηχανισμοί που αποτελούν τους «Ηρακλείς της εξουσίας». Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας μεθοδεύεται η συζήτηση πρότασης της δημοτικής αρχής για αλλαγές στον οργανισμό εσωτερικής υπηρεσίας των ΟΤΑ, που θα επιτρέπει στη δημοτική αρχή να προσλάβει 700 άτομα για τη στελέχωση της Δημοτικής Αστυνομίας. Ηδη η ΕΛ.ΑΣ. με τους ειδικούς φρουρούς και τους συνοροφύλακες έχει ξεπεράσει τις 50.000 σε προσωπικό. Αναμένονται δε κι άλλες προσλήψεις. Αν σε αυτούς προστεθούν το προσωπικό του Λιμενικού, της ΕΥΠ και των υπό ίδρυση Δημοτικών Αστυνομιών σε λίγο καιρό θα αστυνομευόμαστε από 70.000 άτομα που θα επανδρώνουν αστυνομίες και παρααστυνομίες. Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν και 15.000 υπάλληλοι των εταιριών παροχής προστασίας...

Παράλληλα, στην ΕΛ.ΑΣ. συγκροτούνται ομάδες άμεσης επέμβασης που θα εκτελούν αιφνιδιαστικές επιδρομές σε 600 περιοχές της Αττικής, όπου υπάρχει έξαρση της εγκληματικότητας. Τα συνεργεία θα αποτελούνται από ένστολους, αλλά και αστυνομικούς χωρίς στολή, που θα πραγματοποιούν ελέγχους σε πολίτες, σωματικές έρευνες, θα στήνουν μπλόκα. Ετσι, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης θεωρεί ότι θα πετύχει τους ποσοτικούς του στόχους στην αντιμετώπιση του εγκλήματος. Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος ήδη λειτουργούν οι ομάδες πρόληψης - καταστολής εγκλήματος.

Οι κρατούντες δείχνουν να πιστεύουν ότι οι συχνοί αστυνομικοί έλεγχοι θα μειώσουν την εγκληματικότητα. Ομως, η ενίσχυση της καταστολής έχει οδηγήσει και σε τραγικά αποτελέσματα με πιο πρόσφατο αυτό της δολοφονίας νεαρού Τσιγγάνου από αστυνομικό πριν λίγους μήνες στο Ζεφύρι. Εκτός αυτού η συμπεριφορά πολλών αστυνομικών οργάνων αγγίζει το γκρίζο όριο της προσβολής της προσωπικότητας του ελεγχόμενου πολίτη. Τα κρούσματα είναι πολλά. Οι κρατούντες θέλουν μια Αστυνομία που να «δείχνει» ότι κάνει έργο. Ενα έργο που ανεβάζει της ποιότητα της ζωής του πολίτη. Ετσι ισχυρίζονται. Η αξιωματική αντιπολίτευση, μάλιστα, υποστηρίζει ότι θα βελτιώσει κι άλλο αυτό το έργο.

Τα κόμματα της εξουσίας «λησμονούν» ότι το πλήγμα της ποιότητας στην καθημερινή ζωή του πολίτη έχει δοθεί και δίνεται καθημερινά με την ανεργία, τα αντιασφαλιστικά μέτρα, τη μόλυνση του περιβάλλοντος, το κυκλοφοριακό. Η ίδια η καπιταλιστική ...ανάπτυξη, με την κυριαρχία του κέρδους και των νόμων της αγοράς, τις παράνομες οικονομικές δραστηριότητες που γίνονται με την ανοχή ή την υποστήριξη κρατικών μηχανισμών, την παραοικονομία και το «ξέπλυμα» του βρώμικου χρήματος, αποτελούν το «θερμοκήπιο» της εγκληματικότητας. Κι αυτή θα αυξάνεται όσο βαθαίνει η κρίση του καπιταλισμού.

Κρύβουν από το λαό ότι το θέμα της αντιμετώπισης της εγκληματικότητας είναι πολιτικό. Στην ουσία, προωθώντας πολιτικές που περιθωριοποιούν κοινωνικά σημαντικά τμήματα του πληθυσμού, ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Η εγκληματικότητα, άλλωστε, είναι μια από τις μορφές εκδήλωσης αυτών των πολιτικών. Είναι χαρακτηριστικό ότι ποτέ οι κυβερνήσεις δεν ασχολήθηκαν με το θέμα του εκδημοκρατισμού των Σωμάτων Ασφαλείας. Η στρατιωτικοποίησή τους είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση του λαϊκού κινήματος και δημιουργεί ένα καθεστώς στεγανών, διακρίσεων, έλλειψης δημοκρατίας και αναξιοκρατίας μέσα σε αυτά τα σώματα, ώστε να λειτουργούν στο ρόλο του διώκτη όσων έχουν ανάρμοστη συμπεριφορά προς την κατεστημένη τάξη.


Γιώργος ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ

Ο... συμβολισμός

Πολλά και διάφορα γράφονται για τον... ιδιαίτερο συμβολικό χαρακτήρα της «ειρηνευτικής πρωτοβουλίας» Παπανδρέου - Τζεμ. Για να καταλάβετε, λοιπόν, ακόμη περισσότερο το... συμβολισμό, σας παραθέτουμε την προχτεσινή, σχετική συζήτηση στο Εκτελεστικό Γραφείο του ΠΑΣΟΚ, όπως την αποτύπωσαν τα «Νέα»: «Η συζήτηση άνοιξε ουσιαστικά με πρωτοβουλία του Ε. Βενιζέλου, που διερωτήθηκε "αν έχει συζητηθεί το θέμα αυτό σε κάποιο κυβερνητικό ή κομματικό όργανο", για να λάβει την απάντηση από την κ. Παπανδρέου "εξ όσων θυμάμαι, όχι". Τότε παρενέβη ο Κ. Λαλιώτης, ο οποίος χαρακτήρισε την κοινή πρωτοβουλία Παπανδρέου - Τζεμ για το Παλαιστινιακό ως "μείζον ιδεολογικό και πολιτικό ατόπημα για το ΠΑΣΟΚ". Και ακόμη ότι "δεν μπορεί να πηγαίνουμε στην Παλαιστίνη ως ειρηνοποιοί μ' αυτούς που κατέχουν τη μισή Κύπρο"... Κοινή συνισταμένη των τοποθετήσεων ήταν ότι "η πρωτοβουλία δημιούργησε αρνητικές εντυπώσεις στην κοινή γνώμη", ότι "η πρωτοβουλία αυτή είναι έξω από το πλαίσιο της πολιτικής μας στα εθνικά θέματα", ότι "άλλο εθνική πολιτική κι άλλο δημόσιες σχέσεις"».

Ποιος συμφωνεί;

Αν αναρωτιέστε, τώρα, ποια ουσιαστική ιδεολογική ή πολιτική διαφορά έχει η πρωτοβουλία Παπανδρέου, με τη συμφωνία της κυβέρνησης για τη ΝΑΤΟική επιδρομή στη Γιουγκοσλαβία, με τη συμμετοχή στο λεγόμενο ευρωστρατό, την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, την υπό αμερικανική ομπρέλα «ελληνοτουρκική προσέγγιση» κλπ., κλπ., μην κουράζεστε άδικα. Δεν υπάρχουν διαφορές. Είναι απλά και μόνο θέμα «επικοινωνίας», «εντυπώσεων στην κοινή γνώμη» και... εσωκομματικών ισορροπιών στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Να σημειώσουμε και κάτι άλλο, όμως, σχετικά με το προηγούμενο ζήτημα. Ουσιαστικά, η συζήτηση του ΕΓ αποκάλυψε ότι η «πρωτοβουλία Παπανδρέου» πραγματοποιήθηκε χωρίς καμιά συζήτηση και απόφαση σε οποιοδήποτε κυβερνητικό επίπεδο. Επίσης, ότι η ολότητα σχεδόν των μελών του ΕΓ - οι περισσότεροι των οποίων είναι και υπουργοί - διαφωνούν κατηγορηματικά μ' αυτή, ανεξάρτητα του περιεχομένου των διαφωνιών τους.

Γεγονός το οποίο δεν αλλάζει ό,τι κι αν πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος...

Πριόνισμα

«Κάθε πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης και του υπουργού Εξωτερικών για τη Μ. Ανατολή είναι θετική. Η παρουσία του κ. Τζεμ δεν μπορεί να έχει αξιοπιστία, διότι η Τουρκία δε νομιμοποιείται να ζητεί την εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ, όταν επί 25 χρόνια δεν τις εφαρμόζει στην Κύπρο», δήλωσε στο χτεσινό «Βήμα» ο Κ. Λαλιώτης, θέλοντας -- υποτίθεται -- να διασκεδάσει όσα γράφτηκαν προχτές για τη συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου.

Τι να συμβαίνει άραγε; Μήπως εκτός από τον... πόνο που τους πήρε για την Κύπρο, κάποιοι «δελφίνοι» αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα να κόψουν λίγο τον «αέρα» του «πρωθυπουργήσιμου Γιωργάκη» και άρχισαν το πριόνισμα λίγο πριν τις δημοτικές εκλογές, που δεν προοιωνίζονται και τόσο θετικές για τον πρωθυπουργό και, ενδεχομένως, προκαλέσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Είμαι σίγουρος ότι ο κ. Φλωράκης γνωρίζει ότι τα στερνά τιμούν τα πρώτα...». Ποιος το είπε; Ο εκπρόσωπος της ...σοσιαλιστικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ (θυμάστε το σύνθημα, «το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, ο λαός στην εξουσία» ή τις βάσεις που ...έφευγαν, μένοντας;). Ναι, ο Πρωτόπαππας, πρώην εκπρόσωπος των εργαζομένων, πρόεδρος της ΓΣΕΕ και της ΟΤΟΕ...

Ούτε για σχόλιο δεν αξίζει...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ζητιανιά η λύση;

Πριν λίγες μέρες η κυβέρνηση προσπάθησε ξανά να υποστηρίξει ότι ασκεί αποτελεσματική κοινωνική πολιτική! Παρουσιάζοντας το «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Κοινωνική Ενσωμάτωση», ο υπουργός Εργασίας Δ. Ρέππας ήταν απόλυτος: «Ενισχύθηκαν οι πολιτικές κοινωνικής προστασίας, αυξήθηκαν οι δαπάνες για την κοινωνική πολιτική, μειώθηκαν οι ανισότητες και οι διαφορές»! Βεβαίως εκκρεμεί ένα ζήτημα μεγέθους. Εάν δώσεις 50 λεπτά σε κάποιον που δεν έχει ούτε ένα, τότε σίγουρα έχεις πράξει όλα τα παραπάνω. Αλλά ποιο είναι το πρόβλημα που έλυσες; Η απάντηση είναι απλή: Κανένα. Αντίθετα. Πολλαπλασιάστηκαν όλα τα συστατικά προβλήματα του καπιταλιστικού συστήματος. Κι αυτό είναι φανερό, πέρα και πάνω από οποιαδήποτε στατιστική μέτρηση και μέτρο. Εκατοντάδες χιλιάδες οι άνεργοι, μαθητές χωρίς βιβλία, εργαζόμενοι χωρίς δικαιώματα, στο περιθώριο της κοινωνίας μετανάστες, συνταξιούχοι, γυναίκες, υπό διωγμόν πρώην χρήστες, αποφυλακισθέντες, Τσιγγάνοι και άλλες ομάδες πληθυσμού.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Περίπου 700 χιλιάδες συνταξιούχοι του ΙΚΑ μόνο παίρνουν την κατώτερη σύνταξη. Το αίτημα ήταν ευνόητο. Να αυξηθούν οι κατώτερες και συνακόλουθα όλες οι συντάξεις, να επανασυνδεθούν ειδικότερα με τα 18 μεροκάματα ανειδίκευτου εργάτη. Ποια ήταν η απάντηση της κυβέρνησης; Το ΕΚΑΣ. Ενα επίδομα που δίνεται και σε συνταξιούχους εκτός ΙΚΑ, αλλά παρ' όλα αυτά αφορά περίπου 350 χιλιάδες δικαιούχους μόνο, που δεν το παίρνουν όλοι ακέραιο. Με αυτό το κόλπο η κυβέρνηση όχι μόνο δεν ικανοποίησε ένα βασικό και δίκαιο αίτημα, αλλά στη συνέχεια επιδόθηκε και σε μια χυδαία ψευδολογία ότι δήθεν έφτασε την κατώτερη σύνταξη στα 18 μεροκάματα! Αυτή είναι «η ποιότητα και το ήθος» της πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση.

Παραδείγματα υπάρχουν πολλά. Αυξάνονται τα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση και η κυβέρνηση διαφημίζει τη γενικότερη... κοινωνική πολιτική της. Ο βασικός μισθός υπαλλήλου, με την καινούρια ΕΓΣΣΕ, έφτασε τις 167 χιλ. δραχμές μεικτά και με αυτά τα χρήματα ένας νέος εργαζόμενος υποτίθεται ότι πρέπει να καλύψει τις ανάγκες του. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση εκστασιάζεται, επειδή η Ελλάδα δαπάνησε το 1999 το 25,5% του ΑΕΠ για την «κοινωνική προστασία», όπως ανέφερε ο υπουργός Εργασίας. «Λεπτομέρεια»: Οι δαπάνες αυτές περιλαμβάνουν ακόμη και τις ασφαλιστικές εισφορές που καταβάλλουν οι εργαζόμενοι!

Υπάρχουν και άλλα νούμερα όμως. Ενας στους έξι Ελληνες είναι φτωχός, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που ο υπουργός Εργασίας προσπάθησε να αλλοιώσει. Σημείωσε ότι με το μέτρο που χρησιμοποιεί ο ΟΟΣΑ, η αναλογία αλλάζει σε 1 προς 10! Στη συνέχεια άρχισε το θέατρο του παραλόγου, καθώς ούτε λίγο ούτε πολύ, άφησε να εννοηθεί ότι όποιος έχει παιδιά δε χρειάζεται... σύνταξη! Οταν στην οικογένεια υπάρχουν παιδιά, οι ηλικιωμένοι κινδυνεύουν... λιγότερο, είπε ο υπουργός και ανάλογα ήταν και άλλα επιχειρήματά του: Ακόμη λιγότεροι κινδυνεύουν από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, επειδή στη χώρα μας είναι μεγάλο το ποσοστό... ιδιοκατοίκησης. Αυτό πρόσθεσε δε λαμβάνεται υπόψη από την Ευρωπαϊκή Ενωση και το ίδιο συμβαίνει για το μεγάλο ποσοστό... ιδιοκατανάλωσης. Για να βοηθήσουμε, θα προσθέταμε ότι οι Ελληνες είναι και γαλαντόμοι απέναντι σε εκείνους που ζητούν ελεημοσύνη...

Η ελπίδα

Τι εποχές

και τι καιροί

όλα τριγύρω

σκούρα, γκρι,

μαύρη μάς ζώνει

καταιγίδα

και μες στο ζόφο

μόνη αχτίδα

η άσβεστή μας

η ελπίδα!

* * *

Τι εποχές

άει στην ευκή

τα όνειρά μας

φυλακή

κι η μόνη

δίχως αλυσίδα

η αδούλωτή μας

η ελπίδα

πως θα γυρίσουμε

σελίδα!

* * *

Τι εποχές

να πάρει, να,

φουρτούνα,

κύματα βουνά,

μα μες στη μαύρη

καταιγίδα,

γερό σκαρί,

γερή σανίδα

πλέει ατρόμητη

η ελπίδα!


Ο οίστρος



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ