Δίδακτρα στα δημόσια πανεπιστήμια... «Αν οι ανάγκες το δημιουργήσουν, γιατί όχι;». Αυτή ήταν η τοποθέτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Χ. Μαμουλάκη κατά τη διάρκεια τηλεοπτικής συζήτησης στο «One Channel». Στην προσπάθειά του να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την παραπάνω δήλωση, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη συνέχεια ...επανέλαβε ουσιαστικά το ίδιο με άλλα λόγια: «Τα δίδακτρα δεν θα πρέπει να είναι η προτεραιότητα, αλλά έσχατη λύση σε περίπτωση που διακυβεύεται το μέλλον ενός ακαδημαϊκού ιδρύματος».

Ουσιαστικά ο βουλευτής δεν έκανε κάτι περισσότερο από το να αποδώσει την αντίληψη που και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε υπηρετήσει ως κυβέρνηση, πέρα και μακριά από διακηρύξεις, βάζοντας το λιθαράκι του στην ένταση της εμπορευματικής λειτουργίας του δημόσιου πανεπιστημίου, κάτι που σημαίνει και δίδακτρα. Αλλωστε, η επικύρωση της λειτουργίας των περισσότερων μεταπτυχιακών προγραμμάτων με δίδακτρα που γνώρισε ποτέ η χώρα, η διαμόρφωση του θεσμικού πλαισίου για την ίδρυση προπτυχιακών προγραμμάτων με δίδακτρα (Ν. 4485/2017), προγράμματα κατάρτισης και εξ αποστάσεως με δίδακτρα στο πλαίσιο των Κέντρων Διά Βίου Μάθησης είναι μερικά από τα μέτρα με τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλιξε μια σειρά νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Από την άλλη, υπάρχει αυτός ο αγώνας που δίνουν οι φοιτητές και μεταξύ άλλων χαρακτηρίζεται από τα καθαρά λόγια: «Παιδεία αποκλειστικά δημόσια και πραγματικά δωρεάν», αύξηση της χρηματοδότησης από το κράτος (όχι από τις τσέπες των λαϊκών οικογενειών) ώστε τα ιδρύματα να λειτουργούν με όλα τα μέσα, τις υποδομές και το προσωπικό που χρειάζονται. Γενναία χρηματοδότηση από το κράτος, για να μη φτάσουν ποτέ σε σημείο «να διακυβεύεται το μέλλον ενός ακαδημαϊκού ιδρύματος».

Χωρίς «αν» και «εφόσον», χωρίς φόβο, ελεύθεροι από δεσμεύσεις στην πολιτική της ΕΕ και των επιχειρήσεων που έχουν χαράξει την πορεία της υποχρηματοδότησης, της «αυτονομίας» στη διαχείριση της οικονομικής μιζέριας, των ταξικών φραγμών και της παιδείας που εξαρτάται από το πορτοφόλι. Χωρίς να φοβούνται τελικά να πουν ότι αυτή η πορεία εμπορευματοποίησης για να κερδοσκοπούν λίγοι είναι και η αιτία της υποβάθμισης των όρων και του περιεχομένου των σπουδών. Χωρίς να νιώθουν υποχρεωμένοι να δηλώνουν ότι «δεν δαιμονοποιούν το κεφάλαιο»...

Κάποιοι προσπαθούν να κρύψουν το περιεχόμενο του αγώνα των φοιτητών, γιατί δεν μπορούν να το αντικρούσουν χωρίς να φανερωθεί ποια συμφέροντα υπηρετούν. Αυτό που ακούγεται εδώ και πέντε βδομάδες σε όλη τη χώρα από τους νέους και τις νέες είναι ότι η μόρφωση δεν μπορεί να είναι πεδίο επιχειρηματικής δράσης, είτε με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων είτε με την περαιτέρω εμπορευματοποίηση του δημόσιου, τις συνέπειες της οποίας ήδη βιώνουν πολύπλευρα. Γι' αυτό και ο αγώνας αυτός αντέχει, γιατί τροφοδοτείται από την πίστη στο δίκιο, στο πραγματικά ωφέλιμο για τους φοιτητές, για τη λαϊκή οικογένεια, για την πραγματική πρόοδο.