Δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται προσπάθεια για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων ούτε γίνεται σε ιστορικό κενό. Εχουμε μεγάλη διεθνή και εγχώρια εμπειρία δεκαετιών.

Η ιδιωτικοποίηση της Ανώτατης Εκπαίδευσης δεν αφορά απλώς και μόνο την ίδρυση ιδιωτικών ιδρυμάτων. Οπως δείχνει η διεθνής, ακόμα και η εγχώρια εμπειρία, οι διαδικασίες ιδιωτικοποίησης είναι πολύ πιο περίπλοκες, σε ένα επιχειρηματικό περιβάλλον που προωθεί και θεσμοθετεί με κάθε τρόπο και σε κάθε επίπεδο τις συνέργειες και συμπράξεις μεταξύ όλων των παραγόντων τις αγοράς, ιδιωτικών και δημόσιων. Ετσι μια βασική πλευρά της ιδιωτικοποίησης της Εκπαίδευσης, όπως δείχνει ξεκάθαρα η πρακτική στο Ηνωμένο Βασίλειο τις τελευταίες δεκαετίες, είναι η κατάτμηση, ο τεμαχισμός των επιμέρους υπηρεσιών των πανεπιστημίων (δημόσιων και ιδιωτικών) και η διαχείρισή τους με επιχειρηματικούς όρους. Αυτό συμβαίνει ήδη με τις ΣΔΙΤ στα ελληνικά πανεπιστήμια για τις υπηρεσίες μέριμνας, αλλά δύναται να επεκταθεί σε κάθε υπηρεσία, όπως βιβλιοθήκες, ερευνητική δραστηριότητα, διδασκαλία, ακόμα και στο δικαίωμα απονομής πτυχίου. Ενδεικτικά αναφέρω, σύμφωνα με τον Lawrence Summers, πρώην πρόεδρο του Harvard, στο νέο «ανταγωνιστικό πανεπιστήμιο» όλες οι βασικές λειτουργίες του πανεπιστημίου μπορούν να «αποδεσμευτούν και να ανατίθενται σε παρόχους που καθόλου δεν έχουν σχέση με πανεπιστήμια». Κάτι που μας κάνει να αναρωτηθούμε πόσο Harvard είναι το Harvard (το όποιο Harvard) υπό αυτήν τη συνθήκη.

Αυτό είναι το περιβάλλον της ιδιωτικοποιημένης Ανώτατης Εκπαίδευσης, εντός της οποίας οι επιστήμες και οι τέχνες μας πακετάρονται ως μια ακόμα υπηρεσία. Είναι προφανές ότι κανένα γνωστικό πεδίο δεν μπορεί να μείνει ανεπηρέαστο, ωστόσο, είναι σαφές από τη διεθνή εμπειρία ότι πεδία όπως αυτά των ανθρωπιστικών επιστημών και τεχνών υφίστανται τρομακτικές συνέπειες, που οδηγούν είτε στην άμεση εξαφάνισή τους από τους ακαδημαϊκούς χάρτες είτε στην αναδιαμόρφωσή τους με επιχειρηματικούς όρους και στην αφομοίωσή τους ως παρόχων δεξιοτήτων χρήσιμων στην αγορά.

Και φυσικά το κόστος ολοένα και περισσότερο φορτώνεται στις πλάτες των σπουδαστών και των οικογενειών τους. Μέσα στο κερδοσκοπικό παιχνίδι της Ανώτατης Εκπαίδευσης αντικείμενο αγοραπωλησίας αποτελούν και τα φοιτητικά δάνεια και η δυνατότητα πρόσβασης σε κρατική επιχορήγηση φοιτητικών δανείων με την εμπλοκή funds, φυσικά στις πλάτες των οικογενειών που στενάζουν υπό το βάρος του δανεισμού προκειμένου να δώσουν την ευκαιρία στα παιδιά τους για ένα καλύτερο μέλλον και στις πλάτες των φοιτητών, που οδηγούνται μέχρι και στην παροχή σεξουαλικών υπηρεσιών προκειμένου να καλύψουν τα χρέη τους.

Καλούμαστε λοιπόν να αντιδράσουμε δυναμικά ενάντια σε αυτά που έρχονται και που βλέπουμε ήδη τις συνέπειές τους σε άλλες χώρες, να συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις, να ακυρώσουμε τα σχέδιά τους να φέρουν τη βαρβαρότητα στην Ανώτατη Εκπαίδευση για το σκλαβωμένο της πανεπιστήμιο της ελάχιστης βάσης πληρωμής.