Η κηδεία του συντρόφου, αντιστασιακού - από τις γραμμές της ΕΠΟΝ αρχικά και του ΕΛΑΣ μετέπειτα - που μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας γνώρισαν διώξεις ο ίδιος και η οικογένειά του, μένοντας αταλάντευτος στην ιδεολογία και τα ιδανικά του ΚΚΕ, πραγματοποιήθηκε στην Αμφιλοχία, στον Ιερό Ναό Αγ. Αθανασίου. Παραβρέθηκαν σύντροφοι και φίλοι του Κόμματος.
Στον επικήδειο λόγο της η Ειρήνη Κωνσταντακοπούλου, μέλος της ΤΕ Αιτωλοακαρνανίας του ΚΚΕ, σημείωσε ότι το παράδειγμά του «φωτίζει» και τις νεότερες γενιές κομμουνιστών, τονίζοντας:
«Στους δύσκολους καιρούς στάθηκες όρθιος. Αμετανόητο και επικίνδυνο κομμουνιστή σε χαρακτήριζαν στον φάκελό σου. Η δράση σου μέσα απ' την ΕΔΑ και μέσα από το ΚΚΕ για μισό σχεδόν αιώνα αφήνει πλούσια αγωνιστική παρακαταθήκη. Και στην κρίση του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, που όλα χάνονταν, και χτύπησε και το Κόμμα μας, στάθηκες στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. Πάλεψες να διατηρηθούν τα επαναστατικά χαρακτηριστικά του Κόμματός μας. Η αγωνιστικότητα σε διακατείχε μέχρι τις τελευταίες στιγμές της ζωής σου. Είχες έγνοια και στοργή για τη νεολαία. Χαιρόσουν και καμάρωνες όταν οι ΚΝίτες σε επισκέπτονταν. Με την αισιοδοξία και την ανθρωπιά που σκορπούσες απλόχερα ήσουν ιδιαίτερα αγαπητός όχι μόνο στην οικογένεια, στα ανίψια και τα εγγόνια τα δικά σου και της Αλεξάνδρας αλλά κέρδισες την εκτίμηση και τον σεβασμό ακόμα και των πολιτικών σου αντιπάλων.
Η αγάπη σου για τη μουσική, το βιβλίο, τον Πολιτισμό καλλιεργήθηκε μέσα στον αγώνα για μια ανώτερη κοινωνία. Η κομμουνιστική ιδεολογία σε διαπαιδαγώγησε και σε ενέπνευσε με τα μεγάλα ιδανικά. Υπηρέτησες τον Πολιτισμό με Π κεφαλαίο, ως πρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου Αμφιλοχίας επί σειρά ετών με ανιδιοτέλεια, ακούραστη διάθεση για δουλειά, ήθος και συνέπεια».
Χαιρετισμό απηύθυναν, επίσης, η Ντίνα Κηρύκου, εκ μέρους του Παραρτήματος Αγρινίου της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ, και η Ρούλα Μέλλου, πρόεδρος του Πολιτιστικού Κέντρου Αμφιλοχίας.