Με αφορμή την εξαγγελία για τις δωροκάρτες, προκειμένου οι νέοι να εμβολιαστούν, η λογική της «ατομικής ευθύνης» παίρνει τα πιο εκχυδαϊσμένα και άθλια χαρακτηριστικά. Ομως, δεν τελειώνει εδώ το έργο... Χτες, ο υπουργός Ανάπτυξης, Αδ. Γεωργιάδης, το πήγε ένα βήμα παραπέρα, λέγοντας τα εξής: «Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα στη ζωή. Το κράτος δίνει ένα εμβόλιο δωρεάν και κάνεις τα κουμάντα σου στη ζωή. Η πολιτεία ρυθμίζει τα της ανθρώπινης κυκλοφορίας και κανονικότητας. Εχει έρθει η ώρα να ωριμάσουμε στην Ελλάδα, δεν υπάρχουν άλλα λεφτά. Το καταλαβαίνετε αυτό ότι αν έρθει η πανδημία τον χειμώνα, τελειώσαμε οικονομικά;». Αν αναρωτιέται κάποιος τι θέλει να πει ο «ποιητής», είναι απλό. Μπροστά στο σοβαρό ενδεχόμενο ενός νέου κύματος της πανδημίας και με δεδομένο ότι η κυβέρνηση δεν σκοπεύει να πάρει κανένα μέτρο ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας ούτε άλλα μέτρα ουσιαστικής προστασίας του λαού, επιχειρεί από τώρα να μεταθέσει την ευθύνη στον λαό, για τον επιπλέον λόγο ότι θέλει να κρύψει κάτω από το χαλί και την ευθύνη της για τα πρωτόκολλα - λάστιχο στον Τουρισμό, αλλά και για τη μεγάλη καθυστέρηση στους εμβολιασμούς. Οσο για τα «λεφτά που τελειώνουν», είναι τουλάχιστον πρόκληση να κουνάει το δάχτυλο στους εργαζόμενους και τον λαό, όταν με τα δεκάδες νομοσχέδια που ψήφισε μόνο τους μήνες της πανδημίας στη Βουλή, η κυβέρνηση μπουκώνει με δισ. ευρώ φοροαπαλλαγών και άλλων «διευκολύνσεων» τους επιχειρηματικούς ομίλους, στέλνοντας τον λογαριασμό στον λαό.