Σχεδόν 1,5 χρόνο τώρα, οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, με ενότητα και αποφασιστικότητα, αλλά και με την πλατιά εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη, στάθηκαν όρθιοι απέναντι στους εγκληματικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, αναμετρήθηκαν και συνεχίζουν να δίνουν τη μάχη στα ίσα απέναντί της, πετυχαίνοντας, πρώτα απ' όλα, να βρίσκονται ακόμη στην εργασία τους. Να μην έχει απολυθεί κανένας εργαζόμενος. Ούτε μόνιμος ούτε εργολαβικός.
Αντεξαν στη βρώμικη επίθεση που εξαπέλυσαν εναντίον τους η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της, οι δήμοι και η Περιφέρεια. Στην κατασυκοφάντηση, στην τρομοκρατία, στους εκβιασμούς και τις παγίδες. Στην προσπάθεια διάσπασης της ενότητάς τους, στην καλλιέργεια της απογοήτευσης. Εγιναν σημείο αναφοράς για ολόκληρη την εργατική τάξη, εφιάλτης για την κυβέρνηση και τροχοπέδη για τους σχεδιασμούς της.
Απέδειξαν μέσα από τα επιχειρήματά τους τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ. Οτι δεν είναι «βαρέλι δίχως πάτο», που «το πληρώνει ο λαός» και «γεννά μόνο χρέη», όπως έλεγε η κυβέρνηση για να τους συκοφαντήσει, αλλά «μαγαζί γωνία». Αυτό αποδεικνύει και το ενδιαφέρον που εκδήλωσαν μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, που δραστηριοποιούνται στην «πράσινη Ενέργεια» και θέλουν να βάλουν στο χέρι το «χρυσάφι», όπως αποκαλούν πλέον το νικέλιο και το κοβάλτιο.
Οσο οι διαδικασίες εκποίησης της ΛΑΡΚΟ προχωρούν, η κυβέρνηση στρώνει το έδαφος για τη διαμόρφωση ευνοϊκού περιβάλλοντος για τα επιχειρηματικά συμφέροντα που χίμηξαν πάνω στα φιλέτα της ΛΑΡΚΟ και τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Βασική προϋπόθεση και επιδίωξη είναι να ξεφορτωθεί το «βαρίδι», που για το κεφάλαιο είναι οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους. Να παραδώσει τη ΛΑΡΚΟ «καθαρή» και μαζί μια δεξαμενή από έμπειρους και εξειδικευμένους εργαζόμενους, χωρίς δικαιώματα, χωρίς σωματείο και συλλογική διεκδίκηση, με «προσόν» το χαμηλό κόστος. Την τζάμπα δουλειά που έρχεται να επιβάλει το νέο νομοσχέδιο τερατούργημα, πατώντας πάνω σε όλους τους αντεργατικούς νόμους που ψήφισαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και τις ανάγκες της εργοδοσίας.
Μέσα σε αυτές τις εξελίξεις, αποτελεί τουλάχιστον εμπαιγμό η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος, ως κυβέρνηση, συνέβαλε στην περαιτέρω απαξίωση της ΛΑΡΚΟ και στο άνοιγμα του δρόμου για την εκποίησή της και τώρα εμπαίζει τους εργαζόμενους ότι δήθεν νοιάζεται για τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και στηρίζει τον αγώνα τους, χωρίς όμως να λέει κουβέντα για την ιδιωτικοποίηση που θέτει ως προϋπόθεση και οδηγεί στην απόλυση όλων των εργαζομένων.
Ανεξάρτητα από την εξέλιξη των διαγωνισμών, το συμφέρον των εργαζομένων είναι να βρίσκονται στην εργασία τους. Να συνεχίσουν να αναμετρούνται με την κυβέρνηση, αλλά και όποια εξέλιξη προκύψει, στα ίσα. Με όρους νικητή. Εξάλλου, οι όποιες προσδοκίες καλλιεργεί η κυβέρνηση μέσα απ' το «αντικοινωνικό πακέτο - διαβατήριο ανεργίας», καταρρέουν, όπως στην πρόσφατη συνάντηση με υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου Εργασίας, όπου για μία ακόμη φορά τούς ξεκαθαρίστηκε ότι δεν διασφαλίζεται καμία θέση εργασίας...