Καταρχάς συμφωνώ με τις Θέσεις του Κόμματος, όπως αυτές αποτυπώνονται στα τρία κείμενα για το 21ο Συνέδριο.

Ορθά το Κόμμα επικεντρώνεται στα οργανωτικά θέματα, στο ανέβασμα του ιδεολογικού - πολιτικού επιπέδου συνολικά στο Κόμμα και στην ενίσχυση, με όπλο τα δύο παραπάνω, του διακριτού και αυτοτελούς χαρακτήρα της παρέμβασης των δυνάμεών μας, ώστε να τονίζεται η επαναστατική προοπτική της πρότασης του Κόμματος, για ριζικές ανατροπές με την αλλαγή των ηνίων της εξουσίας και περάσματός της στα χέρια της εργατικής τάξης, ως μόνη διέξοδος προς όφελος όλων των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων.

Εχω ορισμένες παρατηρήσεις αναφορικά με τα κείμενα των Θέσεων.

1η παρατήρηση: Στο 1ο κείμενο, στη Θέση 22 λέει: «Η πρωτοβουλία στην επικοινωνία με περίγυρο και η αξιοποίηση όλων των μέσων επικοινωνίας για προπαγάνδα». Θεωρώ ότι δεν έχουν γίνει επαρκή βήματα από το 20ό Συνέδριο μέχρι σήμερα σε αυτήν την κατεύθυνση. Παραμένει το μεγάλο έλλειμμα στην ενημέρωση των θέσεων και δράσεών μας, στις ποικιλόμορφες κινητοποιήσεις μας για όλα τα ζητήματα που με μορφή «χιονοστιβάδας» «καίνε» τις ζωές των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, λόγω της «εφ' όλης της ύλης» επίθεσης της αστικής τάξης και της κυβέρνησής της, εναντίον πρωτίστως της εργατικής τάξης, αλλά και συνολικά της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού μας. Η συνεχής δημιουργία νέων διαδικτυακών ιστοσελίδων, καθαρά κομματικού ή του ταξικού κινήματος (ΠΑΜΕ κ.ά.), δεν επαρκούν. Είναι δεδομένο βεβαίως ότι πλέον οι άνθρωποι - όλων των ηλικιών - ενημερώνονται καθημερινά όλο και περισσότερο από το διαδίκτυο. Το ραδιόφωνο παραμένει - και λόγω της ευκολίας του - βασικό μέσο ενημέρωσης. «Σερφάροντας» στο διαδίκτυο, λόγω του «αχανούς» όγκου πληροφοριών και ειδησεογραφικών ιστοσελίδων (ηλεκτρονικές εφημερίδες, portal) και συνεχούς ροής ειδήσεων δημιουργείται στον χρήστη η ψευδαίσθηση «επιλογής» της ενημέρωσης, πλουραλισμού. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν ισχύει. Επίσης, πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι μένουν ελάχιστα σε ένα κείμενο και σε διάρκεια ας πούμε μιας ώρας «σερφάροντας» έχουν επισκεφθεί αρκετές διευθύνσεις διαφορετικού περιεχομένου, όχι απαραίτητα ειδησεογραφικού. Λόγω της γενικευμένης απογοήτευσης, της σύγχυσης και της αποστροφής της πολιτικής επικαιρότητας (αποσπασματική ενημέρωση), δείχνουν απέχθεια στις κομματικές τοποθετήσεις. Αυτό πιστοποιείται και στη χαμηλή επισκεψιμότητα και των κομματικών και συνδικαλιστικών ιστοσελίδων μας. Για παράδειγμα, πρέπει να προβληματίσει το γεγονός ότι ενώ οι ψηφοφόροι του Κόμματος είναι σταθερά πάνω - κάτω γύρω στις 300 χιλιάδες πανελλαδικά, θεωρούμε επιτυχία όταν για ένα σοβαρό γεγονός (π.χ. μια μεγάλη κινητοποίηση) επισκέπτονται το portal του ΚΚΕ ή της ΚΝΕ 30 ή 60 χιλιάδες άνθρωποι.

Προτείνω τη διεύρυνση των διαδικτυακών παρεμβάσεών μας, όποτε είναι αυτό δυνατό, σε λιγότερο «χρωματισμένα» διαδικτυακά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Επίσης, θεωρώ ότι έχει υποτιμηθεί συνολικά από το Κόμμα η δυνατότητα παρέμβασής μας σε ραδιοφωνικές εκπομπές που ανοίγουν μικρόφωνα στους ακροατές. Η πάγια αντίληψη του Κόμματος ότι «δεν παρεμβαίνουμε σε αντιδραστικές εκπομπές» ή «αυτήν την εκπομπή την ακούν μόνο περιθωριακοί, λούμπεν, απολιτίκ κ.λπ.» δεν ισχύει. Υπάρχουν ένα σωρό εργαζόμενοι διαφόρων κλάδων οι οποίοι εργάζονται βραδινές και μεταμεσονύχτιες ώρες. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια η τάση αυτή διευρύνεται. Για παράδειγμα: Σεκιουριτάδες, ντελιβεράδες, πρατήρια καυσίμων, οι διαχρονικά εργαζόμενοι εκ περιτροπής σε εφημερίες, όπως οι γιατροί, φαρμακοποιοί, ταξιτζήδες, Σώματα Ασφαλείας, άλλοι επιστήμονες, π.χ. δικηγόροι, σημαντική μερίδα των παραπάνω - αν όχι η πλειοψηφία - ακούνε τέτοιες εκπομπές. Επομένως το ακροατήριο είναι πολύ μεγαλύτερο από όσο φαντάζονται πολλοί. Πρέπει να οργανώσουμε τη συστηματική παρέμβασή μας σε τέτοιες εκπομπές, ξεπερνώντας την αντικειμενική δυσκολία της ώρας. Αξιοποιώντας και φίλους του Κόμματος που εργάζονται, έστω περιστασιακά, τέτοιες ώρες. Το κενό της απουσίας μας σε αυτόν τον χώρο παράγει άγνοια των θέσεών μας και δράσεών μας και τελικά αντίδραση, παθητικότητα και οπισθοδρόμηση.

2η παρατήρηση: Στο 3ο κείμενο, στη Θέση 17 λέει: «Οι δυνάμεις που στηρίζει το Κόμμα έχουν την πλειοψηφία σε 14 Ομοσπονδίες, 20 Εργατικά Κέντρα». Στη συνέχεια, στη Θέση 34 λέει: «Σήμερα μετά την 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του 2016 (...) 9 Ομοσπονδίες και 16 Εργατικά Κέντρα». Τι από τα δύο ισχύει σήμερα; Νομίζω ότι χρήζει διόρθωσης ή διευκρίνισης, επειδή δημιουργεί συγχύσεις.

3η παρατήρηση: Στο 3ο κείμενο, στη Θέση 17 λέει: «Στο παρόν κείμενο παραλείπουμε την κατηγορία "βοήθεια στην οικογενειακή επιχείρηση", γιατί η συμμετοχή των μεταναστών σε αυτή είναι αμελητέα». Δεν νομίζω ότι είναι αμελητέα, επειδή υπάρχουν αρκετές οικογένειες μεταναστών, κυρίως παλιών αλβανικής καταγωγής - και όχι μόνο - που δραστηριοποιούνται οικογενειακώς σε χώρους όπως τα ταξί (σημαντικό ποσοστό ιδιοκτήτες ταξί, πολλοί οδηγοί), στα περίπτερα, διάφορα μικροκαταστήματα, π.χ. ψητοπωλεία, μίνι μάρκετ κ.α. Στην οικοδομή: Μικροεργολάβοι, τεχνίτες, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι κ.λπ. Επομένως, πρέπει όλα αυτά να ληφθούν υπόψη στον σχεδιασμό της παρέμβασής μας στους αυτοαπασχολούμενους.

Συμπερασματικά, πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη τη σημερινή πραγματικότητα στις συνειδήσεις της πλειοψηφίας των εργαζομένων, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί στη νέα κατάσταση όπου καλούμαστε να δράσουμε. Κρίσιμο ζήτημα θεωρώ πως είναι να κατορθώσουμε να ενημερώνουμε καθημερινά τους εργαζόμενους για τις ποικιλόμορφες δράσεις του Κόμματος και του ταξικού κινήματος με δεδομένα τα νέα εμπόδια, όχι μόνο λόγω πανδημίας, ώστε να φτάνει η φωνή μας παντού.

Φυσικά η προσωπική επαφή όλων μας, πρώτα απ' όλα στους χώρους δουλειάς, είναι πάντα αναντικατάστατη. Ομως έχω διαπιστώσει πως ακόμα και παραδοσιακοί ψηφοφόροι, επιρροές, συμπαθούντες, μεγάλο μέρος των οποίων δεν ενημερώνεται από τα κομματικά ΜΜΕ, δεν διαβάζει τις εκδόσεις μας, δεν γνωρίζει την καθημερινή μας δράση, απογοητεύεται, είναι επιρρεπής στην αστική προπαγάνδα και διαστρέβλωση, υιοθετεί συχνά αντιδραστικές και αντιεπιστημονικές θεωρίες (π.χ. θεωρίες συνωμοσίας, άρνηση της πανδημίας κ.λπ.), με αποτέλεσμα μακροχρόνια αποχή από τον οργανωμένο αγώνα. Μπορούμε με σωστή επεξεργασία και σχέδιο να μετρήσουμε βήματα αλλαγής αυτής της κατάστασης προς όφελος του Κόμματος και του ταξικού κινήματος.

Με εμπιστοσύνη στο ΚΚΕ εύχομαι καλή επιτυχία στο 21ο Συνέδριο.