Η κυβέρνηση ετοιμάζεται σε λίγες μέρες να φέρει το νομοσχέδιο.

Εμείς, χωρίς χάσιμο χρόνου, πρέπει να προετοιμάσουμε τη δική μας αποφασιστική, μαζική απάντηση. Να αντιπαρατάξουμε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο απέναντι στην επίθεση που δεχόμαστε.

Σε αυτό το σχέδιο πρέπει να ενσωματώσουμε όλη τη θετική πείρα που υπάρχει, να αξιοποιήσουμε όλες τις δυνατότητες. Στη βάση αυτή, στη σημερινή σύσκεψη προτείνουμε τα εξής:

1) Να επανέλθουμε με επικαιροποιημένο σχέδιο νόμου στη βάση της απόφασης των 530 σωματείων που αφορούσε Συλλογικές Συμβάσεις, μισθό, ωράριο, εργασιακές σχέσεις.

Σε αυτήν τη βάση πρέπει να προστεθούν τα εξής:

• Η κατάργηση των νόμων διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
• Η κατάργηση του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών.
• Η κατάργηση των νόμων που περιορίζουν το δικαίωμα της απεργίας και των διαδηλώσεων.
• Η κατάργηση του «μίνι εργασιακού» του Χατζηδάκη, που πέρασε εν μέσω πανδημίας με το χαρακτήρα του προσωρινού, αλλά με στόχο να μείνει μόνιμα.

Αυτό το σχέδιο νόμου στη συνέχεια να κατατεθεί στα πολιτικά κόμματα με την απαίτηση να συζητηθεί και να γίνει νόμος.

2) Προτείνεται η πραγματοποίηση συλλαλητηρίου άμεσα την επόμενη μέρα δημοσιοποίησης του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου με αίτημα: «Να μην κατατεθεί, να αποσυρθεί άμεσα».

3) Επιβεβαιώνουμε την απόφασή μας για απάντηση στο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης με νέα πανελλαδική πανεργατική απεργιακή κινητοποίηση.

4) Να οργανωθεί από όλα τα Σωματεία πλατιά ενημέρωση σε χώρους δουλειάς και γειτονιές. Εννοείται ότι η ενημέρωση πρέπει να στοχεύει στην κινητοποίηση των εργαζομένων. Αυτό σημαίνει ότι κάθε σωματείο μπορεί να βάλει και τους δικούς του σταθμούς στη δράση με κλαδικές πρωτοβουλίες.

Το κύριο ετούτη τη στιγμή είναι να μη χαθεί χρόνος στην οργάνωση του αγώνα. Υπάρχουν δυνατότητες να βάλουμε σοβαρά εμπόδια στο νέο αντεργατικό έκτρωμα. Μπορεί ο Χατζηδάκης να λέει ότι οι εργαζόμενοι θα είναι ευχαριστημένοι να μένουν απλήρωτοι, να κερδίζουν ρεπό και άδειες για να «μαζεύουν ελιές», αλλά εμείς ξέρουμε ότι δεν υπάρχει ούτε ένας τέτοιος εργαζόμενος. Ξέρουμε ότι υπάρχει οργή και αγανάκτηση.

Αυτή η οργή και η αγανάκτηση πρέπει να στραφούν στον αγώνα για να γίνει πράξη το δίκιο του εργάτη.