Ο αγώνας δρόμου και περιπλάνησης από το ένα νοσοκομείο στο άλλο για την ανεύρεση κλινών σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) για τους τέσσερις εργαζόμενους της «ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ», οι οποίοι υπέστησαν σοβαρά και εκτεταμένα εγκαύματα μετά από έκρηξη στα διυλιστήρια της επιχείρησης το βράδυ της περασμένης Παρασκευής, ήρθε να υπενθυμίσει για πολλοστή φορά τις τεράστιες ελλείψεις σε έναν τόσο κρίσιμο τομέα όπως είναι οι ΜΕΘ, εξαιτίας της διαχρονικής αντιλαϊκής πολιτικής στην Υγεία.

Χαρακτηριστικά, οι 4 εγκαυματίες εργαζόμενοι της «ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ» αρχικά μεταφέρθηκαν στο Νοσοκομείο Κορίνθου για διασωλήνωση. Αργότερα, οι δύο από αυτούς μεταφέρονται στο Νοσοκομείο «Γεννηματάς», όπου στη βάρδια των Επειγόντων ήταν μόνο μια νοσηλεύτρια... Οι άλλοι δύο μεταφέρονται στο «Θριάσιο», το μοναδικό νοσοκομείο που βρίσκεται στην καρδιά της βιομηχανικής ζώνης, όπου όμως η ΜΕΘ και η ΜΕΘ Εγκαυμάτων είχαν πληρότητα 100%! Σε κρίσιμη κατάσταση και για 24 ώρες οι δύο εργαζόμενοι νοσηλεύτηκαν εκτός ΜΕΘ, σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας (ΜΑΦ), όπου είναι αδύνατο να αντιμετωπιστούν περιστατικά τέτοιας βαρύτητας. Τελικά ο ένας το βράδυ του Σαββάτου, μια μέρα μετά από το «ατύχημα», μεταφέρθηκε στην Εντατική του Νοσοκομείου ΚΑΤ, ενώ ο δεύτερος μπήκε στη ΜΕΘ Εγκαυμάτων του «Θριασίου», όταν άδειασε κρεβάτι.

Αντίστοιχα, χτες, η ΔΗΠΑΚ Γιατρών κατήγγειλε ότι στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών«η εφημερία ξεκίνησε με 12 περιστατικά διασωληνωμένα εκτός ΜΕΘ (24 στο σύνολο), σε κοινούς θαλάμους και στην ανάνηψη των χειρουργείων. Το πρόβλημα "συγκαλύφθηκε" προσωρινά με... δανεισμό δύο μηχανημάτων για την περάτωση της εφημερίας από τα γύρω νοσοκομεία».

Στην ευρύτερη περιοχή που καλύπτει το νοσοκομείο, στο μεν Νοσοκομείο Ζακύνθου η ΜΕΘ δεν λειτούργησε ποτέ, εδώ και 8 χρόνια, αν και είχε τον εξοπλισμό, ενώ και στην Κεφαλονιά, η ΜΕΘ του νοσοκομείου δεν άνοιξε ποτέ, με τον ισχυρισμό ότι «είναι δυσανάλογο το κόστος λειτουργίας της με τα περιστατικά». Τα «περιστατικά» διακομίζονται, όταν το επιτρέπει ο καιρός, κατά κύριο λόγο στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών (ΠΓΝΠ).

Αντίστοιχη είναι η εικόνα σχεδόν σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας, με λίγα έως καθόλου κρεβάτια Εντατικής και δεκάδες ασθενείς να στερούνται το δικαίωμα να δώσουν τη μάχη για τη ζωή τους... και όλα αυτά ενώ η κυβέρνηση επιχειρεί να προωθήσει μια εικόνα «θωράκισης» του δημόσιου συστήματος Υγείας και για έκτακτες καταστάσεις, όπως η ενδεχόμενη εμφάνιση κρουσμάτων του κορονοϊού.

Η αναμονή για ένα δημόσιο κρεβάτι σε ΜΕΘ σε «συνηθισμένες» συνθήκες φτάνει μέχρι και τους 50 ανθρώπους τη μέρα. Το χειμώνα με την έξαρση της γρίπης ξεπερνά τους 100, αφού οι ελάχιστες υπάρχουσες δημόσιες κλίνες έχουν μονίμως πληρότητα 100% και καλύπτουν μόλις το 1/6 των αναγκών.

Κι όλα αυτά όταν ο ασθενής που χρήζει Εντατικής πρέπει να νοσηλεύεται άμεσα, αφού κάθε ώρα καθυστέρησης της υποστήριξης και θεραπείας μακριά από την Εντατική καθιστά ολοένα και πιο αδύνατη τη θετική έκβαση.

Το σπουδαίο επίτευγμα των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας είναι η υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών ενός ασθενούς με σκοπό την αναστροφή των βλαβών/κακώσεών του και την επιβίωσή του με την καλύτερη ποιότητα ζωής. Σύμφωνα με τα διεθνή στάνταρ, «κατά μέσο όρο στις ΜΕΘ σώζονται 4 στους 5 οριστικά "χαμένους" από την κλασική ιατρική».

Στο έργο της Εντατικής είναι επίσης η διάγνωση και υποστήριξη των οργάνων ενός ασθενούς που διαγιγνώσκεται εγκεφαλικά νεκρός, προκειμένου να ξεκινήσει και να ολοκληρωθεί η διαδικασία μεταμόσχευσης οργάνων. Χωρίς την ανάπτυξη των Εντατικών δεν μπορεί να σταθεί η διαδικασία μεταμοσχεύσεων.

Βάσει των οδηγιών του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το 10% των συνολικών νοσοκομειακών κλινών ενός νοσοκομείου απαιτείται να είναι Εντατικής Θεραπείας, με τάση αύξησης σε 15% - 20%, ενώ το 20% του ποσοστού των κλινών ενός νοσοκομείου πρέπει να είναι ΜΑΦ.

Στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας, ωστόσο, μόλις το 6% του συνόλου των κρεβατιών αντιστοιχεί σε κρεβάτια Εντατικής.

Συγκεκριμένα, υπάρχουν μόνο 750 δημόσια κρεβάτια. Απ' αυτά, εξοπλισμό έχουν τα 650, εκ των οποίων λειτουργούν μόλις τα 560.

Εδώ και 15 χρόνια, όλες οι κυβερνήσεις όχι μόνο δεν ανοίγουν νέα κρεβάτια ΜΕΘ, αλλά κρατούν κλειστό το 25% των υπαρχόντων, λόγω των τεράστιων ελλείψεων προσωπικού που προκαλεί η πολιτική τους.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικολόγων, στην Ελλάδα υπάρχει ανάγκη για περίπου 3.000 δημόσια κρεβάτια σε ΜΕΘ. Το ποσοστό επιβίωσης των ασθενών που νοσηλεύονται στην Εντατική αγγίζει το 75%, χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες του προσωπικού. Το ποσοστό θα μπορούσε να είναι υψηλότερο αν υπήρχε η απαραίτητη στελέχωση σε νοσηλευτικό προσωπικό, γιατί θα μειώνονταν οι λοιμώξεις, ένας σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει το ποσοστό επιβίωσης.

Οσο για τις ΜΑΦ και τα Κέντρα Φυσικής Αποκατάστασης, που είναι απαραίτητα για την αποκατάσταση του ασθενούς μετά τη νοσηλεία του σε ΜΕΘ, είναι σχεδόν ανύπαρκτες ή λειτουργούν υποτυπωδώς, με αποτέλεσμα να αυξάνονται κατακόρυφα οι πιθανότητες αναπηρίας και άλλων επιπλοκών. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ελληνικής Φυσιατρικής Εταιρείας, απαιτούνται πανελλαδικά πάνω από 2.000 δημόσια κρεβάτια αποκατάστασης. Σήμερα λειτουργούν μόλις 200 δημόσια κρεβάτια κι αυτά με τεράστιες ελλείψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία 15 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα αποκατάστασης άνοιξαν πανελλαδικά περίπου 850 - 1.000 κρεβάτια. Στον δημόσιο ούτε ένα!

Εννοείται βέβαια ότι στην παραπάνω καταγραφή υποτυπωδών αναγκών δεν περιλαμβάνονται οι πολλαπλάσιες ανάγκες για την ανάπτυξη ΜΕΘ διαφόρων ειδικοτήτων, που μπορούν να προκύψουν από την εκδήλωση επιδημιών, φυσικών καταστροφών κ.ά., όπου ενδεχομένως να προκύψει μεγάλος αριθμός ασθενών, έστω και για μικρή χρονική περίοδο.

Πέρσι τέτοια εποχή, με αντίστοιχη άθλια κατάσταση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζε... ότι «έχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό ανοιχτών κρεβατιών ΜΕΘ τα τελευταία χρόνια». Είχε προηγηθεί μάλιστα ο θάνατος τριών ανθρώπων που ξεψύχησαν στο Νοσοκομείο Ζακύνθου περιμένοντας αβοήθητοι να βρεθεί κρεβάτι σε Εντατική.

Φέτος, η κυβέρνηση ΝΔ πανηγύρισε για την «παραχώρηση» 38 κρεβατιών ΜΕΘ από τις ιδιωτικές κλινικές (29 στην Αττική και 9 στην υπόλοιπη Ελλάδα). Ενα «μέτρο» στο οποίο έχουν ακουμπήσει όλες οι μέχρι τώρα κυβερνήσεις και που φυσικά είναι αδύνατο να αντισταθμίσει τις τεράστιες ελλείψεις που έχει προκαλέσει η αντιλαϊκή πολιτική, πόσο μάλλον να ικανοποιήσει τις λαϊκές ανάγκες.

Οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν ανέπτυξαν νέα δημόσια κρεβάτια ΜΕΘ, αλλά διατήρησαν το 25% των υπαρχόντων κλειστά, αρνούμενοι να κάνουν τις απαραίτητες προσλήψεις μόνιμου και εξειδικευμένου προσωπικού.

Ολοι μαζί μάλιστα βρίσκουν απάγκιο στην επικίνδυνη συζήτηση που έχει ανοίξει ακόμη και για «αναθεώρηση» των κριτηρίων διασωλήνωσης και εισαγωγής σε ΜΕΘ, προκειμένου να ντυθούν με επιστημονικοφανή τρόπο η πολιτική διαχείρισης των τραγικών ελλείψεων που υπάρχουν και η αντικατάσταση των επιστημονικών κριτηρίων με το θανατηφόρο κριτήριο του «κόστους - οφέλους».

Η εξειδικευμένη φροντίδα και θεραπεία που προσφέρουν οι ΜΕΘ, η ανθρώπινη ζωή και υγεία δεν είναι «κόστος». Είναι αυτονόητο δικαίωμα σε μια εποχή που υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις - εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, ιατροτεχνολογικός εξοπλισμός υψηλών προδιαγραφών - για να μη χάνονται ανθρώπινες ζωές και να μη βλάπτεται ανεπανόρθωτα η υγεία.