Η αγωνία που μοιράζονται η ΝΔ, με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα για την επίτευξη της πολιτικής σταθερότητας που θέλει το κεφάλαιο, προκειμένου να εφαρμόζεται απρόσκοπτα η αντιλαϊκή πολιτική που θωρακίζει την κερδοφορία του, ήταν το στοιχείο που κυριάρχησε κατά τη χτεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής για την Αναθεώρηση του Συντάγματος. Θέμα της Επιτροπής ήταν το υπό αναθεώρηση άρθρο 32 του Συντάγματος που αφορά στην εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Ολοι τους, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί κατέθεσαν παρεμφερείς προτάσεις με αποκλειστικό ζητούμενο την απεμπλοκή της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη διενέργεια βουλευτικών εκλογών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην πρότασή του ως κυβέρνηση στην προηγούμενη προτείνουσα Βουλή προέβλεπε την εκλογή του ΠτΔ από τη Βουλή με τρεις ψηφοφορίες με αυξημένη πλειοψηφία ανά ένα μήνα. «Αν δεν επιτευχθεί ούτε και στην τρίτη ψηφοφορία η αυξημένη αυτή πλειοψηφία, οι ψηφοφορίες επαναλαμβάνονται ανά μήνα μέχρις ότου επιτευχθεί η πλειοψηφία των τριών πέμπτων ή μέχρι τη συμπλήρωση εξαμήνου από την έναρξη της διαδικασίας εκλογής». Της ΝΔ η πρόταση αντίστοιχα προβλέπει 3 ψηφοφορίες με αυξημένη πλειοψηφία (180 βουλευτών), μία με απόλυτη πλειοψηφία (151) βουλευτών, ενώ αν αποτύχουν όλες αυτές προβλέπεται πια και 5η ψηφοφορία όπου ο Πρόεδρος μπορεί να εκλεγεί με σχετική πλειοψηφία. Παρόμοιες είναι οι προτάσεις των υπολοίπων.

Στον αντίποδα αυτών, ο γενικός εισηγητής του ΚΚΕ Γιάννης Γκιόκας επισήμανε: «Ενας από τους λόγους της αναθεώρησης ήταν και είναι η εμπέδωση των όρων της κυβερνητικής πολιτικής σταθερότητας, δηλαδή η εξασφάλιση της συνέχειας στην άσκηση της κυρίαρχης πολιτικής που μπορεί να διακοπεί από μια σειρά παράγοντες, όπως η λαϊκή παρέμβαση, και μάλιστα, η εμπέδωση αυτών των όρων να γίνει σε συνθήκες αστάθειας του αστικού πολιτικού συστήματος, μικρότερης ή μεγαλύτερης - που ζήσαμε τα τελευταία δέκα χρόνια με την κρίση και τα μνημόνια - συνθήκες όμως που δεν αποκλείεται καθόλου, ίσως να είναι και πολύ πιθανόν, να δημιουργηθούν και στο μέλλον, αν συνυπολογίσουμε τη δυναμική των εξελίξεων που έχουμε τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και στο διεθνές περιβάλλον».

Η κυβερνητική πολιτική σταθερότητα, επισήμανε, είναι κοινός διακηρυγμένος στόχος της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων όπως δείχνουν οι παρόμοιες προτάσεις τους, προσθέτοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στην προτείνουσα Βουλή είχε προτείνει ως και την εκλογή του ΠτΔ από το λαό, πρόταση επικίνδυνη και αντιδραστική, την οποία καταψήφισαν ακόμα και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και γι' αυτό δεν πέρασε. Οσο για το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αξιοποίησε την εκλογή του ΠτΔ για να αναδειχτεί στην κυβέρνηση, ο Γ. Γκιόκας τόνισε ότι και τότε λειτούργησε σαν σωσίβιο του συστήματος, υπενθυμίζοντας τις λαϊκές αντιδράσεις που είχαν προκαλέσει τα μνημόνια.

Εκανε σαφές ότι καταρχάς «ως ΚΚΕ δεν συναινούμε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όχι γιατί επικεντρώνουμε στο πρόσωπο που προτείνεται κάθε φορά ή τις αρμοδιότητες που έχει ή τον τρόπο εκλογής που προκρίνεται από το Σύνταγμα, αλλά γιατί δεν συναινούμε σε αυτό που εκφράζει ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας, σε αυτό το πλαίσιο του υπάρχοντος συστήματος». Για να προσθέσει ότι «κυρίως δεν συναινούμε στην κυβερνητική πολιτική σταθερότητα, γιατί αυτός είναι ο απώτερος στόχος όλων σας, γι' αυτό και αλλάζει τώρα το άρθρο 32. Αλλάζει τώρα, γιατί τώρα μπαίνει πιο επιτακτικά, με πιο επείγοντα χαρακτήρα, η ανάγκη να εξασφαλιστεί αυτή η κυβερνητική σταθερότητα».

Οπως ανέφερε, «εμείς δεν θεωρούμε ότι ο λαός πρέπει να "βάζει πλάτη" γι' αυτήν τη σταθερότητα, γιατί αυτή η σταθερότητα σημαίνει την αστάθεια για τη ζωή του, για το μέλλον του και τα δικαιώματά του. Ισα - ίσα εμείς θεωρούμε ότι πρέπει να αξιοποιεί την όποια αστάθεια, προκειμένου να βάζει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις και να δρομολογεί ανατροπές προς όφελος της δικής του ζωής».