Σε κάθε περίπτωση, θυμίζουμε ότι στην ευρύτερη περιοχή της Σούδας λειτουργεί ένα σύμπλεγμα υποδομών, που παράσχει «φουλ» υποστήριξη στις επιχειρήσεις των Αμερικανών, οι οποίοι έχουν κατ' επανάληψη επισημάνει ότι οι πολεμικές επεμβάσεις στην περιοχή μέχρι το Ιράκ θα ήταν αδύνατες χωρίς το βασικό αυτό στήριγμα.

Ειδικότερα: Στρατηγικής σημασίας υποδομή των ναυτικών εγκαταστάσεων της Σούδας είναι το περίφημο κρηπίδωμα «Κ-14», που κατασκευάστηκε με κονδύλια του ΝΑΤΟ και μπορεί να φιλοξενήσει έως και αεροπλανοφόρο. Το μήκος του υπολογίζεται σε περίπου 300 μέτρα και αποτελεί τη μοναδική τέτοια εγκατάσταση στη Μεσόγειο.

Στην ευρύτερη χερσόνησο στο Ακρωτήρι Χανίων συγκεντρώνονται και άλλες κομβικής σημασίας για ΗΠΑ - ΝΑΤΟ υποδομές, όπως:

Η «Forward Logistics Site Souda Bay» («FLS Souda Bay»), προωθημένη ΝΑΤΟική βάση ανεφοδιασμού. Το ΝΑΤΟικό κέντρο «Foracs» (ένα από τα τρία που λειτουργούν διεθνώς), όπου επισκευάζονται τα ηλεκτρονικά συστήματα πολεμικών πλοίων όταν αυτά απομαγνητίζονται και αποσυντονίζονται. Το Πεδίο Βολής Κρήτης («NATO Missile Firing Installation», NAMFI), πολυεθνικό κέντρο εκπαίδευσης σε βολές με πυραύλους, το οποίο κατασκευάστηκε με κονδύλια του ΝΑΤΟ.

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στο ΝΑΤΟικό Κέντρο Εκπαίδευσης Ναυτικής Αποτροπής (ΚΕΝΑΠ), που εκπαιδεύει σε αλλεπάλληλα, υψηλών απαιτήσεων και εξειδικευμένα «σχολεία» στελέχη σε αντικείμενα θαλάσσιας επιτήρησης, στο όνομα της «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας», της «πειρατείας» και άλλων «ασύμμετρων απειλών» και το οποίο χαρακτηρίζεται από ανώτατους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς διοικητές «το διαμάντι του ΝΑΤΟ».

Λειτουργούν, ακόμα, και εθνικές στρατιωτικές και πολιτικές υποδομές, που διατίθενται ωστόσο προς χρήση και αξιοποίηση από τους ΝΑΤΟικούς όποτε τις χρειάζονται (π.χ. η 115 Πτέρυγα Μάχης, ο Ναύσταθμος Κρήτης του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, το Ναυτικό Νοσοκομείο, το πολιτικό αεροδρόμιο των Χανίων, το πολιτικό λιμάνι κ.ά.).

Πρόκειται, δηλαδή, για μια «αλυσίδα υποστήριξης», απ' όπου οι Ενοπλες Δυνάμεις της λυκοσυμμαχίας μπορούν να... ψωνίσουν όποια υπηρεσία χρειαστούν για τις αποστολές και επιχειρήσεις τους, όπως διακηρύσσουν αρμόδιοι παράγοντες.

Από το ίδιο το ΠΝ αναφέρεται επισήμως ότι το 1953, με την είσοδο της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ, ο Ναύσταθμος της Σούδας «τοποθετείται από την ανωτέρα διοίκηση των συμμαχικών δυνάμεων της Ευρώπης στα έργα ναυτικής υποδομής πρώτης προτεραιότητας, λόγω κυρίως της ανάγκης της παρουσίας του 6ου Αμερικανικού Στόλου στη Μεσόγειο».

Οτι «από συμμαχικής απόψεως, η αξιολόγηση τόσο της ποιότητος των έργων υποδομής του Ναυστάθμου της Σούδας, όσο και των παρεχομένων υπηρεσιών, υπήρξε πάντα ιδιαίτερα υψηλή και χρησιμοποιήθηκε επανειλημμένως ως σημείο αναφοράς για άλλες συμμαχικές μονάδες». Σαν να λέμε, τους έδινε το ...παράδειγμα.

Ακόμα ότι «εκτός από τους προβλήτες και τα κρηπιδώματα, που και σήμερα η ανάπτυξή τους είναι σε εξέλιξη, ο Ναύσταθμος Σούδας (...) δημιούργησε έργα υποδομής όπως π.χ. η Μόνιμη Δεξαμενή κατασκευής το 1970-'75, οι υπόγειες πετρελαιοδεξαμενές της Διεύθυνσης Καυσίμων/ΝΑΤΟ στο Μαράθι το 1952-'57» κ.λπ. Σχετικές υπηρεσίες (ανεφοδιασμού, τροφοδοσίας, επισκευών, γενικά υποστήριξης) αξιοποιούν τα αμερικανικά πλοία του θανάτου που κατά καιρούς ελλιμενίζονται στη Σούδα ή ανεφοδιάζονται στα ανοιχτά.