Γνωρίζετε ότι τα τραπεζογραμμάτια του ευρώ -που από την 1η Γενάρη μπαίνει στη ζωή μας, κλπ., κλπ. - δεν κατασκευάζονται από χαρτί, αλλά από ίνες 100% καθαρού βάμβακος. Επομένως, δε θα πρέπει να τα λέμε χαρτονομίσματα, αλλά ...βαμβακονομίσματα.

Το γεγονός αποκτά μια ιδιαίτερη επικαιρότητα, αφού οι Ελληνες βαμβακοπαραγωγοί βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των αγροτικών κινητοποιήσεων αυτών των ημερών. Και έχει και αρκετό βάθος και νόημα, αν συνυπολογιστεί πως η ΕΕ και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δε χρησιμοποίησε ούτε κιλό βαμβάκι από την Ελλάδα ή την Ισπανία (οι μόνες βαμβακοπαραγωγικές χώρες στην ΕΕ) για την κατασκευή των τραπεζογραμματίων ευρώ. Οι τεράστιες ποσότητες βαμβακιού, που χρειάστηκαν και χρειάζονται, ώστε να τροφοδοτηθούν όλες οι χώρες, με τις απαραίτητες ποσότητες τραπεζογραμματίων, εισήχθησαν από τον αμερικανικό νότο, την Αφρική και την κεντρική Ασία. Την ίδια στιγμή, η ΕΕ, με τη σύμφωνη γνώμη και των ελληνικών κυβερνήσεων, έχει επιβάλει απαράδεκτες και βαθιά ζημιογόνες «ποσοστώσεις» στην παραγωγή βαμβακιού στη χώρα μας. Η Ελλάδα μπορεί να παράγει μόνο μέχρι 782.000 τόνους το χρόνο (συνήθως η ετήσια παραγωγή φθάνει το 1.300.000 τόνους), ενώ για κάθε επιπλέον κιλό επιβάλλεται στους βαμβακοπαραγωγούς το διαβόητο «πρόστιμο συνυπευθυνότητας».

Χρειάζεται, μήπως, να θυμίσουμε το παλιό διαφημιστικό μήνυμα «Είδες η ΕΟΚ;»...