Το 1ο Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ

Ο πρώτος σταθμός, η Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, στις 7 Νοέμβρη 1917 (25 Οκτώβρη με το παλιό ημερολόγιο), το μεγαλύτερο κοσμοϊστορικό γεγονός του 20ού αιώνα, που άνοιξε το δρόμο στο προλεταριάτο της Ρωσίας, αλλά και στην παγκόσμια εργατική τάξη για την «έφοδο στον ουρανό». «Οι κολασμένοι της Γης» κατάφεραν να ανοίξουν την πύλη για το πέρασμα της ανθρωπότητας από την προϊστορία στην ιστορία, αφού η δική τους εργατική εξουσία γίνεται σταθμός και θεμέλιο για το πέρασμα από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, για την κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης, για την αταξική κομμουνιστική κοινωνία.

Ο δεύτερος σταθμός είναι η ίδρυση του ΚΚΕ, ένα χρόνο μετά την ίδρυση του πρώτου στον κόσμο εργατικού κράτους, στις 17 Νοέμβρη 1918. Το Κόμμα μας ιδρύθηκε με την ονομασία Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ). Το 3ο Εκτακτο Συνέδριό του (Νοέμβρης 1924), το μετονόμασε σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ).

Η Οχτωβριανή Επανάσταση δε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί δίχως την αδιάλλακτη πάλη των μπολσεβίκων κατά του οπορτουνισμού και του σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος μέσα στο εργατικό κίνημα, δίχως τη διάρρηξη των δεσμών των μπολσεβίκων με τη χρεοκοπημένη και προδοτική 2η Διεθνή. Η αποφασιστική και δίχως ταλαντεύσεις οριστική ρήξη μαζί της απελευθέρωσε όλες τις επαναστατικές δυνάμεις της κοινωνίας και της πολιτικής από τη μέγκενη του ρεφορμισμού και του σοσιαλπατριωτισμού. Εδωσε τη δυνατότητα να παίξει το ΚΚ τον αυτοτελή ιδεολογικοπολιτικό ρόλο του ως οργανωτή και καθοδηγητή των λαϊκών μαζών της Ρωσίας, ως δύναμης ικανής να αφομοιώσει δημιουργικά την πείρα της Παρισινής Κομμούνας και όλου του ριζοσπαστικού κινήματος της προεπαναστατικής Ρωσίας.

Πηγή δύναμής της στάθηκαν οι εργάτες και οι αγρότες, η εργατοαγροτική συμμαχία, αλλά και η αλληλεγγύη των εργατών πολλών χωρών, χιλιάδων κομμουνιστών, που είδαν στα Σοβιέτ την υπεράσπιση της δικής τους ζωής.

Μεγάλο δίδαγμα, επίκαιρο όσο ποτέ, είναι η σταθερή προσήλωση των μπολσεβίκων να συνδέουν τη μελέτη και την ανάπτυξη της μαρξιστικής θεωρίας με την καθημερινή δράση.

Η πορεία της Σοβιετικής Ενωσης στα χρόνια που ακολούθησαν απέδειξε το βάσιμο της δυνατότητας ο σοσιαλισμός να νικήσει και να οικοδομηθεί σε μια χώρα. Η εκβιομηχάνιση και η κολεκτιβοποίηση της γης, μονόδρομος για την καθυστερημένη τότε Ρωσία, τη μετέτρεψε σε μια γιγάντια δύναμη, ικανή να αντιμετωπίσει όλες τις δυσκολίες και να συντρίψει το φασισμό, μετά από λίγα χρόνια. Εβαλε τις γερές βάσεις που επέτρεψαν στην ΕΣΣΔ να σημειώσει αργότερα πρωτοφανή επιτεύγματα στην επιστήμη και στον πολιτισμό, να ανυψώσει τους λαούς της σε υψηλότατο επίπεδο, βγάζοντάς τους από το καθεστώς της πείνας, του αναλφαβητισμού και της καθυστέρησης.

Οι αιτίες της ανατροπής του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη πρέπει να αναζητηθούν σε ένα πλέγμα εσωτερικών παραγόντων σ' αυτές τις χώρες, παραγόντων που επηρεάστηκαν βαθιά από τις εξωτερικές πιέσεις και επεμβάσεις, στο έδαφος της σύγκρουσης ανάμεσα στα δύο αντίθετα κοινωνικοπολιτικά συστήματα. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις και τους προβληματισμούς της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΚΚΕ (15 έως 16 Ιούλη 1995), από τους βασικούς λόγους των αρνητικών εξελίξεων ήταν και η απώλεια, σε μια πορεία, του πρωτοποριακού καθοδηγητικού ρόλου του Κομμουνιστικού Κόμματος εξουσίας, μια σειρά παρεκκλίσεις από τη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία και παραβιάσεις αρχών στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, η απουσία ενιαίας αντιμετώπισης της ιδεολογικής δολιοφθοράς που ασκούσε ο διεθνής καπιταλισμός, η υπερεκτίμηση νικών, που αναμφισβήτητα σημείωνε ο σοσιαλισμός, παράλληλα με την απολυτοποίηση των φαινομένων κρίσης του καπιταλισμού, η αδύναμη λειτουργία της διαλεκτικής σχέσης άμεσης και αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και οι σοβαρές καθυστερήσεις στην ανάπτυξη και στον εμπλουτισμό της θεωρίας μας. Η «περεστρόικα» αποτέλεσε το «Δούρειο Ιππο» της καπιταλιστικής παλινόρθωσης.

Από λόγο του Στάλιν στην πρώτη πανενωσιακή σύσκεψη των σταχανοφικών («Οι ρίζες του σταχανοφικού κινήματος» και «Τα καθήκοντα»), που αναφέρεται στις δυνατότητες της ανόδου της παραγωγικότητας της εργασίας ως βασικού ζητήματος για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, στις συνθήκες που τις δημιούργησαν, αλλά και την ορμητικότητα που προσέδιδαν στη σοσιαλιστική οικοδόμηση οι επαναστατικές μέθοδοι δουλιάς των σταχανοφικών, με τις οποίες η εργατική τάξη είχε πολλαπλάσιες κατακτήσεις και αποτελέσματα στο δύσκολο έργο της οικοδόμησης της νέας κοινωνίας.

Ακόμη, άρθρο για τη συμβολή της ΕΣΣΔ στη συντριβή του φασισμού και τον τερματισμό του Β` Παγκοσμίου Πολέμου, που αναδεικνύει ότι θεμέλιο αυτής της συμβολής ήταν ο σοσιαλισμός.

Κείμενο για ορισμένα θεωρητικά ζητήματα της σοσιαλιστικής οικονομίας, στηριγμένο στο έργο του Στάλιν «Οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ», με μερικές πρώτες προσεγγίσεις σε κάποια ζητήματα της οικονομίας που επέδρασαν στην ανατροπή του σοσιαλισμού, καθώς και κείμενο με τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.

Στη συνέχεια, στο δεύτερο μέρος, το αφιέρωμα περιέχει κείμενα για τη συμβολή του ΚΚΕ στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, τη διεθνιστική του δράση, καθώς και άρθρα με επίκαιρα ζητήματα από την πάλη του ΚΚΕ στις σύγχρονες συνθήκες, όπως το ζήτημα των συμμαχιών, αλλά και επίκαιρα ζητήματα στρατηγικής και τακτικής.