Η θητεία τότε, στο στρατό της Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών είχε παίξει το ρόλο της, ως μετερίζι αντίστασης και ως πόλος συσπείρωσης μιας γενιάς που δεν είχε ακόμα εκπαιδευθεί στο ν' αποφεύγει τη σκέψη, την κρίση, τη μάχη, τον κόπο.

Οι άλλοι, οι προσχωρήσαντες εγκαίρως και με το αζημίωτο στο σύστημα, που ίσως έγραφαν στους τοίχους εκτός από το «κάτω η χούντα, έξω οι Αμερικάνοι» και «λαοκρατία», «ψωμί - παιδεία - ελευθερία», είναι σήμερα αυτοί που αποφασίζουν:

Πως είναι ωραίο να παίρνεις πτυχίο από ιδιωτικό πανεπιστήμιο και να παίζεις στο χρηματιστήριο τις κρατήσεις του ιδρώτα των εργαζομένων.

Πως είναι θεμιτό να στήνονται στρατοδικεία στην Αμερική του 21ου αιώνα και εξοργιστικό το σύνθημα κάτω η χούντα των λευκών κελιών.

Πως είναι παράδεισος η ΟΝΕ και κλειδί του παραδείσου το ευρώ κι άριστη η θητεία στον ευρωστρατό.

Μπούσουλας έγιναν, θαρρούν, για τα παιδιά του 2001. Χόμπι τους η εξουσία επιμένουν όταν στήνουν τις τράπουλες της επιτυχίας των συμφερόντων τους.

Ξεχάστε τους όσο είναι καιρός. Είναι «φονιάδες του αγώνα των παιδιών, ντυμένοι με το αζημίωτο Αμερικάνοι». Αυτό το σύνθημα τούς πρέπει. Και μια τρανή αντίσταση των σημερινών παιδιών στη χούντα των βολεμένων τούς περιμένει!