ΜΙΛΑΝΟ.--

Στο Μιλάνο συναντήθηκαν χτες επικεφαλής των ευρωψηφοδελτίων εθνικιστικών - ευρωσκεπτικιστικών κομμάτων, μετά από πρόσκληση του Ιταλού υπουργού Εσωτερικών και επικεφαλής της «Λέγκας», Ματέο Σαλβίνι, όπου συζήτησαν τη συγκρότηση της ευρωομάδας «Ευρωπαϊκή Συμμαχία των Λαών και των Εθνών» (EAPN) μετά τις ευρωεκλογές.

Στη χτεσινή διάσκεψη, υπό το σλόγκαν «Προς μια Ευρώπη της κοινής λογικής», συμμετείχαν ο επικεφαλής υποψήφιος της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία» (AfD) Γιοργκ Μόιτεν, από το Δανέζικο Λαϊκό Κόμμα ο Αντερς Πρίμαλ Βίστισεν και από το κόμμα «Οι Φινλανδοί» ο Ολι Κότρο. Επίσης, την Παρασκευή ο Σαλβίνι είχε συναντηθεί με την πρόεδρο του γαλλιικού «Εθνικού Συναγερμού» Μαρίν Λεπέν. Ηδη στην Ευρωβουλή η «Λέγκα», ο «Εθνικός Συναγερμός» και το Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας, με επικεφαλής τον αντικαγκελάριο Χάιντς - Κρίστιαν Στράχε, συμμετέχουν στην ευρωομάδα «Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας», έχοντας 37 ευρωβουλευτές.

«Είναι ένα σήμα εκκίνησης για κάτι νέο», είπε ο Μόιτεν, προσθέτοντας ότι στην πορεία και άλλα κόμματα «θα έρθουν μαζί μας». Οπως είπε, αυτά τα κόμματα θέλουν να «αλλάξουν ριζικά» την ΕΕ, «να τη μεταρρυθμίσουν» αλλά «όχι να την καταστρέψουν». Πιο συγκεκριμένα, ζήτησε «περισσότερες εξουσίες στα κράτη - μέλη και μείωση της επιρροής των Βρυξελλών». Τόνισε ακόμα ότι ευπρόσδεκτα είναι τα πραγματικά «συντηρητικά, φιλελεύθερα, πατριωτικά κόμματα», ενώ «δεν είναι ευπρόσδεκτοι οι σοσιαλιστές, οι κομμουνιστές, οι οικολόγοι φασίστες και οι εξτρεμιστές».

«Θέλουμε να έχουμε καλές σχέσεις με τη Ρωσία ως ΕΕ, σήμερα δεν είναι όπως θα έπρεπε (...) Για παράδειγμα, θέλουμε να καταργήσουμε τις κυρώσεις», τόνισε ο εκπρόσωπος της AfD.

Ο Σαλβίνι έκανε λόγο για μια συμμαχία προκειμένου «να αλλάξει η Ευρώπη» και που θα φέρει μια «νέα ευρωπαϊκή άνοιξη». «Οι νεκροθάφτες του ευρωπαϊκού ονείρου είναι οι γραφειοκράτες, οι τραπεζίτες που κυβερνούν την Ευρώπη», πρόσθεσε. Για το «δικαίωμα κάθε κράτους - μέλους να βρει τον δρόμο του» μίλησε ο Βίστισεν.

Πάντως, σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Μόιτεν είχε εκφράσει αμφιβολίες κατά πόσο μπορεί να επιτευχθεί συντονισμός των εθνικιστικών δυνάμεων στο Ευρωκοινοβούλιο, εξαιτίας «διαφορετικών θέσεων», δηλαδή διαφορετικών συμφερόντων που εκπροσωπούνται.