«Η κυβέρνηση έχει μπροστά της ένα πολύ σημαντικό έργο να ολοκληρώσει», λένε και ξαναλένε τις μέρες αυτές τα κυβερνητικά στελέχη, επιχειρώντας να πείσουν ότι τώρα, μετά το τρίτο μνημόνιο και το «μεταμνημονιακό» μνημόνιο που φόρτωσαν στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων για λογαριασμό του κεφαλαίου, στο κυβερνητικό τεφτέρι απομένουν μόνο θετικά για το λαό μέτρα.

Πρόκειται για την επιτομή της κοροϊδίας, αφού τα όσα παρουσιάζουν ως «φιλολαϊκά μέτρα» αποτελούν όχι «αντίβαρο», αλλά συμπλήρωμα και εφαρμογή της υπόλοιπης αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζουν για λογαριασμό της ανάκαμψης του κεφαλαίου.

Η υποτιθέμενη αύξηση του κατώτατου μισθού, για παράδειγμα, δεν είναι παρά η εφαρμογή του αισχρού μνημονιακού νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, που απαγορεύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και καθορίζει τον κατώτατο μισθό με κυβερνητική απόφαση, ενώ η όποια μικρή βελτίωση δουν στο εισόδημά τους οι εργαζόμενοι θα εξανεμιστεί από την προψηφισμένη μείωση του αφορολόγητου.

Η αντικατάσταση του αίσχους του «υποκατώτατου» μισθού αντισταθμίζεται και με το παραπάνω από το νέο αίσχος, το κυβερνητικό «δώρο» των ασφαλιστικών εισφορών των νέων εργαζομένων στην εργοδοσία, και βέβαια συνολικά από τη ζούγκλα των δεκάδων μορφών ελαστικής απασχόλησης, της απογείωσης της «ευελιξίας» για το σύνολο των εργαζομένων.

Η κοροϊδία της «προστασίας της πρώτης κατοικίας και της στήριξης της στεγαστικής πολιτικής», την ώρα που η κυβέρνηση από κοινού με τους τραπεζίτες έχει αποφασίσει μαζικούς πλειστηριασμούς δεκάδων χιλιάδων σπιτιών λαϊκών οικογενειών, καταργεί και τα τελευταία υπολείμματα της όποιας προστασίας είχε απομείνει, θωρακίζει το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο και εντείνει την καταστολή, αποτελεί μνημείο απάτης. Στην πραγματικότητα, αφορά το πώς οι τράπεζες θα βάλουν στο χέρι τις «απαιτήσεις» τους, θα μειώσουν τα «κόκκινα» δάνεια και θα τροφοδοτήσουν έναν νέο γύρο φτηνού δανεισμού για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Οι «ρυθμίσεις των 120 δόσεων», ώστε οι πνιγμένοι από τα χρέη να προσέλθουν στο ταμείο, είναι μια τρύπα στο νερό, όπως δείχνουν και όλες οι προηγούμενες σχετικές ρυθμίσεις, που σε τίποτα δεν σταμάτησαν την κατρακύλα των καταχρεωμένων, κι ενώ η φοροληστεία του λαού όχι μόνο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αλλά η κυβέρνηση έχει αποφασίσει την παραπέρα γενίκευσή της με το τσεκούρι στο αφορολόγητο, στο πλαίσιο των «μεταμνημονιακών» δεσμεύσεων.

Οι υποτιθέμενες «προοδευτικές τομές» της συνταγματικής αναθεώρησης σηματοδοτούν ένα αστικό κράτος ακόμα πιο «φιλικό» προς τους επιχειρηματικούς ομίλους και ακόμα πιο αντιδραστικό και εχθρικό απέναντι στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, καθώς και προσαρμογές ώστε να υλοποιείται ακόμα πιο απρόσκοπτα η αντιλαϊκή πολιτική, ανεξάρτητα από εναλλαγές κυβερνητικών διαχειριστών.

Το μόνο «υπόλοιπο» που μένει στο κυβερνητικό τεφτέρι είναι αυτό των βρωμοδουλειών για το κεφάλαιο, της αντιλαϊκής επίθεσης, της ακόμα βαθύτερης εμπλοκής στους επικίνδυνους σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Ο λαός δεν έχει τίποτα να περιμένει από όσα γράφει αυτό το κυβερνητικό τεφτέρι που υπαγορεύει το κεφάλαιο. Μπορεί να το διαγράψει «μονοκοντυλιά», δυναμώνοντας τον αγώνα του ενάντια στο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά του, ισχυροποιώντας παντού το ΚΚΕ.