Από την εποχή που η αστική τάξη ήταν μια τάξη επαναστατική ως προς την προηγούμενη κατάσταση, τη φεουδαρχία, έχει κυλήσει νερό και νερό στο μύλο. Στο καπιταλιστικό σύστημα, στην εποχή του ιμπεριαλισμού, λέξεις όπως «ελευθερία», «ισότητα», «αδερφοσύνη» που κοσμούσαν τη σημαία της Γαλλικής Επανάστασης, συσπειρώνοντας γύρω τους και προλεταριακά στρώματα, ακούγονται σήμερα ως ανέκδοτο. Από την εποχή που η αστική τάξη ήταν υποχρεωμένη κάτω και από την πίεση του εργατικού κινήματος να ενσωματώνει στα Συντάγματά της την κατοχύρωση δικαιωμάτων, όπως αυτό στην εργασία και τη δωρεάν Παιδεία, επίσης έχει κυλήσει πολύ νερό. Σήμερα - ελέω επικράτησης της αντεπανάστασης - η αστική τάξη δε νιώθει - ακόμα...