Eurokinissi

Η «κυβερνητική σταθερότητα ή αστάθεια» που βάζει μπροστά η ΝΔ, το «ψηφίστε μας ή φεύγουμε άρα προκύπτει κυβερνητική αστάθεια» που χρησιμοποιεί το ΠΑΣΟΚ, το «στηρίξτε μας για να φέρουμε ανανέωση» που ευαγγελίζεται το Ποτάμι, παρόμοια τσιτάτα που χρησιμοποιούν ομοειδείς τους δυνάμεις, δεν είναι παρά εγχειρήματα διασφάλισης ότι ο λαός θα συνεχίσει να υπηρετεί τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, την εφαρμογή μέτρων για ανάκαμψη των μονοπωλιακών κερδών.

Τα κόμματα της συγκυβέρνησης ζητούν από τους εργαζόμενους, από το λαό με την ψήφο τους να επικυρώσουν την πολιτική που έχει ασκηθεί μέχρι σήμερα, να συναινέσουν στη συνέχισή της το επόμενο διάστημα. Εχει ήδη ανακοινωθεί το «εθνικό σχέδιο» για την ανάκαμψη και οι θέσεις για την «αναθεώρηση του συντάγματος». Αυτά θα αποτελέσουν βασικούς πυλώνες της προσπάθειας της κυβέρνησης για τη στήριξη και εγγύηση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, ελληνικών και ξένων. Πρόκειται δηλαδή για εξασφάλιση της σταθερότητας στην αντιλαϊκή πολιτική.

Η «σταθερότητα» που ζητά η ΝΔ δεν είναι τίποτε άλλο παρά η απρόσκοπτη εφαρμογή μέτρων υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου. Εξ ου και στις τελευταίες δημόσιες παρεμβάσεις του διαφήμισε τις «μαζεμένες μεταρρυθμίσεις», τη διόρθωση «βαθιών στρεβλώσεων» και «μακροχρόνιων αγκυλώσεων» που έκανε στα δυο χρόνια πρωθυπουργίας του, «το πιο σαρωτικό κύμα μεταρρυθμίσεων που υπήρξε ποτέ». Αλλωστε και η συνταγματική μεταρρύθμιση, που προωθεί, πλασάρεται ως ανάγκη για ένα «πολιτειακό περιβάλλον σύμμαχο στην επιχειρηματικότητα, την προσέλκυση επενδύσεων».

«Κυβερνητική σταθερότητα» σημαίνει επίσης απελευθέρωση και νέων κονδυλίων (μέσα και από την προσπάθεια νέας διευθέτησης του δημόσιου χρέους) ώστε από το δημόσιο ταμείο να χρηματοδοτηθεί (με επιχορηγήσεις, χαμηλότοκα δανεικά κι αγύριστα κ.λπ.) η παραπέρα ανάπτυξη του μεγάλου κεφαλαίου. Χρηματοδότησή του κι από το ΕΣΠΑ, χρήμα και αυτό των φορολογουμένων. Σημαίνει νέες εισφοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις, με τον Σαμαρά να βάζει στόχο τη μείωση της φορολόγησης των μεγαλοεπιχειρηματιών στο 15%.

Η «σταθερότητα» που επικαλείται η κυβέρνηση σημαίνει και χτύπημα στις «μόνιμες πορείες», στις «διαρκείς καταλήψεις», στο «συντεχνιακό προστατευτισμό», στις «ανεξέλεγκτες και ασύδοτες συντεχνίες», στις «ακραίες ομάδες που παρέλυαν την οικονομική ζωή» και στις «αυθαιρεσίες μικρών, λίγων, αλλά οργανωμένων ομάδων», όπως προπαγανδίζει ο Σαμαράς, συκοφαντώντας τους εργατικούς, λαϊκούς αγώνες και δίνοντας στίγμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες ότι θα επιβάλει άκρα του τάφου σιωπή για να εξασφαλίζεται δίχως εμπόδια η επέλαση των μονοπωλίων πάνω στα ερείπια κατακτήσεων και δικαιωμάτων.

Εξάλλου ανάμεσα στους στόχους της συνταγματικής αναθεώρησης που προωθεί (και κινείται ακριβώς στην κατεύθυνση διασφάλισης σταθερών κυβερνήσεων στις σημερινές συνθήκες) είναι η «κατοχύρωση του δικαιώματος της ελεύθερης διακίνησης όλων και της ανεμπόδιστης πρόσβασης στην εργασία τους. Ωστε να μη διαταράσσεται συνεχώς η κοινωνικοοικονομική ζωή από την αυθαιρεσία ατόμων ή μικρών ομάδων».

Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να δώσει στο παραπάνω κυβερνητικό δίλημμα μια ιδιαίτερη διάσταση. Δήλωσε πως μια κακή επίδοση της ΕΛΙΑΣ στις ευρωεκλογές θα έθετε ζήτημα σταθερότητας της κυβέρνησης. Είναι ένα ερώτημα γιατί αυτή η μορφή πίεσης προς τους ψηφοφόρους. Ωστόσο, με όποιον τρόπο κι αν μπαίνει το ψευτοδίλημμα στο λαό, όποιο αποτέλεσμα κι αν έχει, ζητούμενο έχει πάντα τη διασφάλιση κυβερνητικής πλειοψηφίας, ώστε να περνούν απρόσκοπτα τα αντιλαϊκά μέτρα του ευρωμονόδρομου.

Αλλωστε, όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο Ευάγγελος Βενιζέλος, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό στο Μέγαρο Μαξίμου: «Δεν πρέπει το βράδυ των εκλογών του β' γύρου και των ευρωεκλογών να μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι η χώρα έχει περιπέσει σε κατάσταση κρίσης και αμφισβήτησης», βασικά των προταγμάτων της αστικής τάξης.

Ανάλογους ισχυρισμούς, περί κυβερνητικής αστάθειας λόγω ενδεχόμενης εκλογικής κατάρρευσης της ΕΛΙΑΣ, διατύπωσαν κι άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, όμως, άρχισε να μπαίνει ανοιχτά και θέμα ηγεσίας αν επαληθευτούν οι χαμηλές δημοσκοπικές προβλέψεις. Το είπαν περίπου καθαρά την Πέμπτη στελέχη του κόμματος όπως οι Κώστας Σκανδαλίδης, Λεωνίδας Γρηγοράκος, Παναγιώτης Ρήγας.

Με αφορμή αυτό το ζήτημα επανήλθε από μερίδα του αστικού Τύπου το ζήτημα της ανάγκης ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς, που βεβαίως δεν φαίνεται εφικτή άμεσα, αλλά που θα πρέπει τα αποτελέσματα των εκλογών να συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση.

Εκτός του προβληματισμού δεν είναι και το ζήτημα της αλλαγής κυβέρνησης χωρίς εκλογές, δεν είναι λίγοι αυτοί που διαβεβαιώνουν ότι είναι δυνατόν να προκύψει άλλη κυβέρνηση από τη σύνθεση της σημερινής Βουλής, προφανώς κάτι θα ξέρουν...

Τα διλήμματα αυτά μεταφράζουν με τη γλώσσα της προπαγάνδας απαιτήσεις του κεφαλαίου. Σε αυτό δίνουν εξετάσεις τόσο τα κόμματα της συγκυβέρνησης, όσο βεβαίως και η αξιωματική αντιπολίτευση. Δίνουν εξετάσεις στη δυνατότητά τους να αποσπούν τη λαϊκή στήριξη και συναίνεση σε πολιτικούς στόχους καθαρά αντιλαϊκούς. Σε αυτό θα «βαθμολογηθεί» το πολιτικό σύστημα στις προσεχείς εκλογές και με βάση αυτό θα καθοριστούν τα βήματα στην αναμόρφωσή του το επόμενο διάστημα που απ' ό,τι φαίνεται όλα είναι ανοιχτά.

Οι ανοιχτές παρεμβάσεις του κεφαλαίου γίνονται βεβαίως όλο και πιο εμφανείς και δεν αφορούν μόνο τη συγκρότηση ψηφοδελτίων σε τοπικές εκλογές που ομολογούν ανοιχτά ότι στηρίζονται από συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα. Θυμίζουμε ότι το περίφημο σχέδιο ανάκαμψης, επανεκκίνησης, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, είναι επεξεργασία που έχει πραγματοποιηθεί μέσα σε μελετητικά επιτελεία οργανώσεων του κεφαλαίου (π.χ. ΙΟΒΕ), ενώ είναι χαρακτηριστική η πρόσφατη παρέμβαση του Δ. Δασκαλόπουλου, προέδρου του ΣΕΒ, σε σχέση με τη συνταγματική αναθεώρηση, με αίτημα τη συνταγματική προστασία της «ελεύθερης οικονομίας». Ο δρόμος που στηρίζουν είναι αυτός που μας έφερε ως εδώ. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης που έχει στο DNA του τις κρίσεις, τη φτώχεια, την υποβάθμιση αναγκών και δικαιωμάτων. Στη σημερινή φάση του είναι αδύνατον η καπιταλιστική ανάκαμψη να συνδυαστεί με διευρυμένα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, όπως είχε προκύψει συγκυριακά μόνο μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μέσα σε έναν άλλο διεθνή συσχετισμό δυνάμεων.

Με στόχο να εμπεδωθεί ο αντιλαϊκός δρόμος του κεφαλαίου ως μονόδρομος για το λαό αναπτύσσεται πλούσια αρθρογραφία στον αστικό Τύπο. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος, λένε, τι να κάνουμε, ο λαός πρέπει να ελπίζει σε ορισμένη βελτίωση της ζωής του μόνο στο βαθμό που θα του το επιτρέπει η κερδοφορία του κεφαλαίου.

Αυτό που πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι είναι ότι πίσω από τον ορατό αντίπαλο που μπορεί να καταλαβαίνουν ότι ευθύνεται για την κατάσταση που βιώνουν, τα αστικά κόμματα και τις κυβερνήσεις τους, υπάρχει και ο αόρατος αντίπαλος που συναντούν καθημερινά στους χώρους δουλειάς, αλλά δεν τον αναγνωρίζουν πάντα ως τέτοιο: Το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, τα αφεντικά τους. Με αυτό το κριτήριο θα πρέπει να απορρίψουν τα εκβιαστικά διλήμματα που τους προβάλλουν μπροστά στις εκλογές. Δεν πρέπει δηλαδή να ψηφίσουν ό,τι ψηφίζει και το αφεντικό τους.

Ψευτοδιλήμματα βάζει και ο επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρος Θεοδωράκης. Καλεί σε υπερψήφισή του, αλλιώς δεν θα υπάρξει ένα «νέο σχέδιο» διαχείρισης που τάχα θα φέρει λύσεις.

Σε συνέντευξή του μεσοβδόμαδα στο «Βήμα fm», ξαναδηλώνοντας διαθέσιμος να μετάσχει σε κυβερνήσεις συνεργασίας, είπε: «Τα προβλήματα της χώρας είναι πάρα πολύ μεγάλα (...) δεν μπορεί να σωθεί με ένα 25% αριστερά ή δεξιά και είναι λίγο υπερβολή όταν ένας ηγέτης κοιτάζεται στον καθρέφτη και λέει "εγώ θα σώσω τη χώρα" (...) Τι χρειάζεται για να σωθεί η χώρα; Ενα καινούργιο σχέδιο και μια μεγάλη συμμαχία...».

Εξειδίκευσε το σχέδιό του, ζητώντας ταυτόχρονα υψηλά ποσοστά για να παζαρέψει από καλύτερες θέσεις το μετεκλογικό του ρόλο εντός συμμαχίας: «Να δημιουργηθεί ένα νέο ρεύμα - που πιστεύουμε ότι θα δημιουργηθεί στις ευρωεκλογές και γι' αυτό θα έχουμε ένα σεβαστό ποσοστό, ώστε να μας ακούν οι άλλοι. Και μετά τις ευρωεκλογές, θα έλθει το Ποτάμι και θα πει ότι "αυτές είναι οι 20 προτάσεις μας για το μέλλον της χώρας" (...) και ας έλθει τότε να πει ο κ. Τσίπρας πού διαφωνεί. Αν διαφωνεί κάπου, βεβαίως θα διορθώσω κάτι ή θα προσθέσω κάτι από αυτά που λέει ο Σαμαράς. Ετσι πρέπει να παιχθεί πλέον το πολιτικό παιχνίδι στη χώρα. Δεν είναι "ή εμείς ή οι άλλοι" (...) Εάν συμφωνήσουμε σ' αυτά τα βασικά σημεία και πούμε ότι προχωράμε, στα 17 σημεία συμφωνούμε και στα τρία δεν συμφωνούμε, τότε θα προχωρήσουμε. Οποιος και αν είναι αυτός».

Για πού; Μα στον ίδιο αντιλαϊκό μονόδρομο: «Δεν μπορεί η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή να δώσει χρήματα σε όλους (...) Ολοι έχουν ανάγκη, αλλά σε μια κοινωνία που υποφέρει, όταν έχεις πλεόνασμα 10 ευρώ, δεν μπορείς να τα δώσεις σε όλους»! Επίσης: «Δεν πιστεύω ότι πρέπει να γίνει οποιαδήποτε διόρθωση στους μισθούς αυτή τη στιγμή, αλλά τα λεφτά (πρέπει να πάνε) σ' αυτούς που δεν παίρνουν λεφτά».

Παραπέρα τάχθηκε υπέρ της διαβόητης αξιολόγησης στο Δημόσιο, ακόμα και απολύσεων: «Η δουλειά να αξιολογείται και να βρίσκονται εκτός Δημοσίου όσοι δεν κάνουν τη δουλειά τους. Δεν υπάρχει για εμάς - για να το πω με έναν αγαπημένο όρο της Αριστεράς - φετίχ με τη μονιμότητα». Τέλος ζήτησε και ιδιωτικοποιήσεις: «Είμαστε υπέρ της ιδιωτικοποίησης όπου μπορεί να υπάρξει ανταγωνισμός και να βγάλει λεφτά η κοινωνία».

Ενα ευχαριστώ κι ένα ενθαρρυντικό χαμόγελο στα παιδιά για τη δροσιά της είδησης, που όσο κι αν πνιγεί στη λάσπη της σκοπιμότητας, λάμπει ανάμεσα στους μαύρους καπνούς των περιστασιακών πυρπολήσεων σαν υποσχετική του μέλλοντός μας.

Χρήσιμο εκλογικό υλικό, καθώς και πληροφορίες για την τριπλή εκλογική αναμέτρηση του Μάη μπορούν να βρίσκουν τα μέλη και οι φίλοι του Κόμματος, όπως και οι αναγνώστες της εφημερίδας συγκεντρωμένο στην ηλεκτρονική της διεύθυνση, www.rizospastis.gr. Στην ιστοσελίδα του «Ριζοσπάστη», πάνω δεξιά, υπάρχει ειδική παραπομπή με τίτλο «Εκλογές Μάης 2014». Κάνοντας κλικ πάνω στο σχετικό εικονίδιο, ο επισκέπτης του site πηγαίνει στην ειδική σελίδα, όπου μεταξύ πολλών άλλων μπορεί να βρει τη Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τις ευρωεκλογές, καθώς και όλα τα ονόματα των υποψηφίων ευρωβουλευτών του ΚΚΕ και των υποψηφίων περιφερειαρχών, αντιπεριφερειαρχών και δημάρχων της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε όλη τη χώρα.

Συγκεντρωμένα, επίσης, βρίσκει ο επισκέπτης και χρήσιμα άρθρα της εφημερίδας μας απ' τις στήλες «Ερώτηση - Απάντηση», «Αποκαλυπτικά», «Εκλογικές σπόντες», καθώς και συνεντεύξεις των υποψηφίων, παρεμβάσεις, ομιλίες τους κ.λπ. που εξοπλίζουν για τη μάχη των εκλογών.

Επίσης, στην ιστοσελίδα του ΚΚΕ, στη διεύθυνση www.kke.gr, κλικάροντας στο εικονίδιο «Ευρωεκλογές, Περιφερειακές, Δημοτικές Εκλογές 2014» ακριβώς στο κέντρο της αρχικής σελίδας, κάθε ενδιαφερόμενος μεταφέρεται σε ειδική ενότητα, στην οποία βρίσκονται συγκεντρωμένα τα έντυπα του ΚΚΕ, οι αφίσες του, καθώς και τα προεκλογικά σποτ του Κόμματος.

Και στις δύο σελίδες υπάρχει σύνδεσμος (link) για την ειδική εφαρμογή του υπουργείου Εσωτερικών «Μάθε πού ψηφίζεις».

Την ώρα που ο τελευταίος προσπαθούσε να δημιουργήσει εντυπώσεις σε βάρος του ΚΚΕ, λέγοντας ότι διαπράττει «ιστορικό λάθος» που επιτίθεται τόσο στη ΝΔ, όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Γ. Καρατζαφέρης ψέλλισε: «Τσακώνονται τα παιδιά του Στάλιν τώρα, σιγά το θέμα». Μ' έναν περίεργο συγχρονισμό και ενώ ο Μιχόπουλος συνέχιζε να παραληρεί, ο Σπ. Μάλλης τον διέκοψε και ζήτησε από τον Καρατζαφέρη να επαναλάβει και να εξηγήσει τη φράση του, η οποία «πέρασε» αμέσως και σαν τίτλος στο κάτω μέρος της οθόνης.

Παίρνοντας πίσω την πάσα που είχε δώσει προηγουμένως, ο Γ. Καρατζαφέρης είπε: «Εχουν μια κοινή καταγωγή. Τώρα στο δρόμο, χωρίσανε. Αλλά εγώ ξέρω δημάρχους, τώρα που συζητάμε, που στο δεύτερο γύρο, στους υπολογισμούς που κάνουνε, το ΚΚΕ δεν το βάζουν με τον Τσίπρα. Και είναι της ΝΔ αυτοί. Μιλάω με δημάρχους. Και λέω, ρε παιδί μου, τι βλέπεις στο δεύτερο γύρο; Αυτός έχει αυτά κι αυτά κι αυτά. Και μου λένε: Εμείς έχουμε το ΚΚΕ. Και το λένε πάρα πολύ εύκολα.

Βέβαια, υπάρχει ένα προηγούμενο... Αισθάνονται ότι η διαφορά ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ είναι τέτοια, που κάτω από κάποιες συνθήκες στο δεύτερο γύρο... Λοιπόν, εγώ δεν τα ξέρω, ακροατής είμαι... Εχουμε χάσει τον προσδιορισμό μας. Ο καθένας ό,τι θέλει κάνει, όπου θέλει πάει. Είναι εύκολα τα φλερτ. Είναι ανίερες συμμαχίες. Είναι παρά φύσιν κομματικές συμμαχίες...».

Εκπαιδευμένος στον αντικομμουνισμό και στην προβοκάτσια, ο Καρατζαφέρης πήγε ένα βήμα πιο πέρα από αυτά που αναμασούν οι φιλοΣΥΡΙΖΑ εφημερίδες και λένε τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι το ΚΚΕ βοηθάει τη ΝΔ επειδή κάνει κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ. Υπονόησε συνδιαλλαγή του ΚΚΕ με τη ΝΔ για στήριξη στο δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών και ισχυρίστηκε ότι «υπάρχει προηγούμενο», θυμίζοντας τις προβοκάτσιες που ο ίδιος έστηνε με το ΠΑΣΟΚ σε βάρος του ΚΚΕ στις τοπικές εκλογές του 2010, με τη συνδρομή τότε και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η θέση του ΚΚΕ είναι σαφέστατη. Πολεμάμε την πολιτική της κυβέρνησης και την πολεμάμε καθημερινά στους τόπους δουλειάς, στις γειτονιές. Εχουμε ματώσει να βάλουμε εμπόδια σ' αυτή την πολιτική και δεν την πολεμάμε από τα πάνελ των τηλεοπτικών εκπομπών. Την ίδια στιγμή, όμως, αναδεικνύουμε και τη στάση όλων των άλλων κομμάτων, όπως είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου η θέση δεν αποτελεί εναλλακτική του λαού απέναντι στη σημερινή βαρβαρότητα».

Phasma

Το τελευταίο, όμως, διάστημα πυκνώνουν άρθρα, παρεμβάσεις, διαρροές στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ ή μηχανισμών φίλα προσκείμενων στον ΣΥΡΙΖΑ που προσάπτουν στο ΚΚΕ ότι βάζει πλάτες στην κυβέρνηση, επειδή ασκεί κριτική και αντιπαρατίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Τα ίδια έλεγε, βεβαίως, και ο Γ. Α. Παπανδρέου το 2007, όταν έλεγε ότι το ΚΚΕ είναι «αριστερός ψάλτης» της ΝΔ, καθώς και άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, μεταξύ των οποίων ο Πάγκαλος. Αναμασούν, λοιπόν, τη γνωστή ΠΑΣΟΚική προπαγάνδα προηγούμενων δεκαετιών, αντιγράφοντας ένα ακόμα απ' τα χειρότερα χούγια του.

Την ίδια στιγμή, υποψήφιοί του εμφανίζονται σε φίλους του ΚΚΕ και δηλώνουν ούτε λίγο ούτε πολύ ΚΚΕ (!) ζητώντας την ψήφο τους! Ανθρωποι που έχουν φύγει από το ΚΚΕ εδώ και πάνω από 20 χρόνια μοστράρουν στα βιογραφικά τους «ήταν μέλος του ΚΚΕ ή της ΚΝΕ», για να δημιουργούνται συνειρμοί αποδυνάμωσης του Κόμματος. Και αυτή, βεβαίως παλιά και γνώριμη «ΠΑΣΟΚική» τακτική από τη δεκαετία του 1980, που επαναλήφθηκε απ' τον ΣΥΡΙΖΑ το 2012 που οργίασαν τα σχετικά ανέντιμα τερτίπια για να αποσπούν ψήφους.

Γιατί, αν ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθήσει να απαντήσει επί της ουσίας στην κριτική του ΚΚΕ τότε θα καταρρεύσουν τα διλήμματα που βάζει στο λαό.

Το ΚΚΕ λέει ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έχουν διαφορές που είναι υπαρκτές, αλλά αυτές δεν έχουν ως βάση το ποιος υπηρετεί τα εργατικά - λαϊκά συμφέροντα και ποιος όχι, αλλά εκφράζουν διαφωνίες απ' τη σκοπιά του κεφαλαίου. Συμφωνούν, για παράδειγμα, και οι δύο ότι πρέπει να στηριχτεί η ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, έχουν και οι δύο σχέδια για επενδύσεις, σχέδια στήριξης των μεγάλων επιχειρήσεων. Διαφωνούν, όμως, στο πώς αυτό θα γίνει καλύτερα και γρηγορότερα. Συμφωνούν και οι δύο για τη θέση της Ελλάδας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη και οι δύο λένε ότι θα την εγγυηθούν. Διαφωνούν στο πώς θα το πραγματοποιήσουν, με ποιες συμμαχίες στο πλαίσιο της ΕΕ. Το ΚΚΕ, λοιπόν, αποκαλύπτει αυτήν την αλήθεια και αυτό χαλάει τη σούπα της αντιπαράθεσης που θέλουν να στήσουν με τη ΝΔ.

Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι το ΚΚΕ τα παραπέμπει όλα στη Λαϊκή Εξουσία, δεν έχει πρόταση για το σήμερα, για να δούμε ορισμένα ζητήματα από τη δική του στάση στο σήμερα:

Γιατί, ο ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, δεν αξιοποίησε τη θέση του ως αξιωματική αντιπολίτευση, την ενισχυμένη εκλογική δύναμη που έχει για να προτείνει έστω ορισμένα μέτρα προστασίας των ανέργων σαν αυτά που κατέθεσε στην πρόταση νόμου του το ΚΚΕ, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετώπισε «χλιαρά»; Ενώ την ίδια στιγμή δήλωνε τη στήριξή του στις πολιτικές ενεργού απασχόλησης, δηλαδή της στήριξης των επιχειρήσεων και όχι των ανέργων στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας. `Η γιατί δεν κατέθεσε προτάσεις ανάλογες με την τροπολογία που έφερε το ΚΚΕ στη Βουλή ενάντια στη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις στο Δημόσιο; Ολα αυτά που πρότεινε το ΚΚΕ δεν προϋποθέτουν το σοσιαλισμό, την εργατική - λαϊκή εξουσία, προϋποθέτουν όμως τη σύγκρουση με το κεφάλαιο.

Πώς άραγε θα ανακουφιστεί ο λαός, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι όταν σήμερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνει ότι «δεν έχει στις προτεραιότητές του την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού», ενώ την αποκατάσταση συντάξεων την παραπέμπει στο άγνωστο μέλλον. Οταν ξεκαθάρισε ότι θα ...αφεθεί στην καλή διάθεση των βιομηχάνων ο κατώτατος μισθός που σήμερα είναι στα 586 ευρώ μεικτά. Οταν λέει ότι η αποκατάσταση εισοδημάτων θα εξαρτηθεί από τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας, δηλαδή από την κερδοφορία του κεφαλαίου; Οταν δε δεσμεύεται καν για επαναπροσλήψεις όσων απολύθηκαν από το Δημόσιο;

Ο ΣΥΡΙΖΑ υπόσχεται ότι θα εξασφαλίσει την «επιβίωση», την «αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης» και εννοεί ότι θα πάρει ορισμένα μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης. Ανάλογα, όμως, μέτρα υπόσχονται όλα τα κόμματα αστικής διαχείρισης και οι υποψήφιοι περιφερειάρχες και δήμαρχοί τους. Πού είναι λοιπόν η διαφορά; Τα «άμεσα μέτρα» που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι «σκαλοπάτια» για να έρθουν σιγά - σιγά αργότερα οι κατακτήσεις, είναι μέτρα καθήλωσης των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων στο ελάχιστο ίσα - ίσα για να επιβιώνουμε, είναι μέτρα διατήρησης των εργαζομένων στο «υπόγειο».

Εξάλλου, το ζήτημα δεν είναι μόνο αν θα επιβιώνουμε όπως - όπως, αλλά το αν θα ζήσουμε πραγματικά με δικαιώματα, σταθερή δουλειά, δημόσιες δωρεάν παροχές σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια με βάση τις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες αν θα έχουμε μέλλον εμείς και οι οικογένειές μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ τα παραπέμπει όλα αυτά στο άγνωστο μέλλον, στη «δευτέρα παρουσία».

Ο λόγος, βέβαια, της στάσης του ΣΥΡΙΖΑ είναι απλός: Μια πολιτική δύναμη που αποδέχεται τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την ΕΕ ως μονοδρόμους, μια κυβέρνηση που θα ασκείται ενώ στην εξουσία θα είναι τα μονοπώλια δεν μπορεί εγγυηθεί ή να υποσχεθεί ουσιαστική ανακούφιση με πραγματική αποκατάσταση εισοδημάτων, επαναφορά δικαιωμάτων, εργατικές - λαϊκές κατακτήσεις. Αυτή είναι η αλήθεια και αυτή κρύβει στο λαό με ψεύτικα διλήμματα και με διγλωσσία, υποσχόμενος το αντίθετο.

Την Κυριακή 4 Μάη ο Γ. Δελαστίκ, διευθυντής της εφημερίδας του ΝΑΡ «Πριν», έγραφε: «Αν δεν υπάρχει ισχυρή πίεση από τα αριστερά, ώστε να ριζοσπαστικοποιείται η κοινωνία και να υποχρεώνει μια υποθετική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ να υιοθετεί και κάποια φιλολαϊκά μέτρα, η ενσωμάτωσή της στο σύστημα είναι εκ των προτέρων βέβαιη. Η εκλογική ενίσχυση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις ευρωεκλογές είναι μια από τις προϋποθέσεις ύπαρξης αριστερής πίεσης...»!

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ λανσάρεται σαν ο εγγυητής του φιλολαϊκού προσανατολισμού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αμφισβητώντας το χαρακτήρα που αυτή θα έχει ως κυβέρνηση διαχείρισης του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και εμφανίζοντάς τον σαν επίδικο της επόμενης περιόδου και όχι σαν δεδομένο. Τον ίδιο ρόλο διεκδικούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2009, υποστηρίζοντας ότι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ έχει θετικά στοιχεία και πως η ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ θα του επέτρεπε να ελέγχει το ΠΑΣΟΚ ότι τα τηρεί, ότι «δεν θα βγάλει φλας δεξιά»... Αν, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί τη θέση του ΠΑΣΟΚ, μήπως η ΑΝΤΑΡΣΥΑ διεκδικεί τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ;

Ουδεμία εντύπωση δεν πρέπει να μας προκαλεί αυτή η στάση. Κατ' αρχήν, δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΣΥΡΙΖΑ συνεργάζονται συνδικαλιστικά σε μια σειρά από χώρους. Δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατεβαίνουν ή στηρίζουν ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ στις τοπικές εκλογές (π.χ. Χαλάνδρι, Αγ, Παρασκευή κ.α.).

Είναι, εξάλλου, πάγια η κατεύθυνση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βάζει στόχους «αιχμές», που μπορεί τάχα να φέρνουν «νίκες» στο κίνημα. Στην πράξη, αντιλαμβάνονται την πάλη του εργατικού κινήματος ως πάλη ενάντια σε επιμέρους νόμους, υπουργούς. Αυτήν την τακτική εξέφραζαν τα συνθήματα «αλήτη Μητσοτάκη», αργότερα επί Σημίτη το «κάτω η χούντα των εκσυγχρονιστών», μετά το «κάτω η χούντα του Καραμανλή». Η τακτική, δηλαδή, που, ανάλογα με τη συγκυρία, αναδεικνύει ως κύριο αίτημα την πτώση ενός υπουργού ή της κυβέρνησης. Η πλειοδοσία στις αντικυβερνητικές κορόνες κρύβει τη διαχρονική «από τα κάτω» στήριξη στην εναλλαγή αστικών κυβερνήσεων. Ετσι και σήμερα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πλειοδοτεί στο «κάτω η κυβέρνηση», βάζοντας στο απυρόβλητο την εξουσία του κεφαλαίου.

Το πώς μια δύναμη που εμφανίζεται υπέρ της εξόδου από την ΕΕ (χωρίς βεβαίως να τη συνδέει με το στόχο της εργατικής - λαϊκής εξουσίας) επιδιώκει να γίνει «στήριγμα» μιας δύναμης που κλίνει σε όλους τους τόνους την πίστη της στην ΕΕ και την Ευρωζώνη είναι απορίας άξιο.

Ακριβώς αυτή η τακτική είναι εκείνη που οδηγεί τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να παίζουν το ρόλο πρόθυμης συνδικαλιστικής «ουράς» και δορυφόρου των πρωτοβουλιών του ΣΥΡΙΖΑ στο εργατικό κίνημα σε μια σειρά κλάδους και χώρους, όπου αναλαμβάνουν εργολαβικά την προώθηση της γραμμής του, αλλά και με κοινά σχήματα στις αρχαιρεσίες, σταθερά ταγμένοι σε αντι-ΠΑΜΕ γραμμή.

Καλούμε - τόνισε στη διάρκεια των συγκεντρώσεων - τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, το λαό μας που έχει γονατίσει από τη βαρβαρότητα που εφαρμόστηκε αυτά τα χρόνια, βαρβαρότητα που ήρθε για να μείνει, να μην υποκύψει στα διλήμματα. Να κλείσει τα αυτιά του στην ηττοπάθεια, να μη φοβηθεί, να σταθεί όρθιος, να ενισχύσει αποφασιστικά το ΚΚΕ και στις τρεις κάλπες, για να παλέψουμε με καλύτερους όρους το επόμενο διάστημα.

Αναφερόμενος στον καβγά που στήνουν ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ τόνισε: «Προσπαθούν να εγκλωβίσουν στη λογική "πώς θα αποτρέψουμε τα χειρότερα". Ο ένας εκβιάζει με τη σταθερότητα και ο άλλος με τη λογική "εδώ που φτάσαμε, δε γίνεται χειρότερα, κάτι μπορεί να βελτιωθεί".

Με αυτήν τη λογική συγκρουόμαστε, προτάσσοντας τις δυνατότητες που έχει ο λαός μας και τα δικαιώματα που δεν μπορούμε να τα αφήσουμε στην άκρη αποδεχόμενοι τη λογική των μειωμένων απαιτήσεων. Αυτό που θα ενώσει και στις 3 κάλπες τον άνεργο, τον συνταξιούχο, τον εργαζόμενο στο δημόσιο ή στον ιδιωτικό τομέα ψηφίζοντας το ΚΚΕ είναι να κατανοηθεί ότι η σκληρή καθημερινότητα που ζούμε και η αίσθηση ότι έρχονται χειρότερα έχει τη σφραγίδα της ΕΕ, της οικονομίας του κεφαλαίου και της κρίσης της, των δεσμεύσεων που έχουν δημιουργηθεί. Από αυτό το κάδρο δεν είναι έξω οι δήμαρχοι, ούτε οι περιφερειάρχες».

Για τη μάχη στο Δήμο της Αθήνας σημείωσε: «Ολοι οι υποψήφιοι στο Δήμο της Αθήνας είναι υποψήφιοι κομμάτων και η πολιτική των κομμάτων τους τους δεσμεύει και στη διαχείριση του δήμου, των αναρίθμητων, δηλαδή, αρμοδιοτήτων που έχει το τοπικό κράτος που λέγεται δήμος.

Λένε ότι πρέπει να γνωρίζει τα προβλήματα ο δήμαρχος και να είναι ικανός διαχειριστής. Είναι δύσκολο να τα μάθει κανείς; Δεν τα ξέρουν; Είναι πολιτική επιλογή τι ιεραρχεί ο καθένας.

Λένε, για παράδειγμα, ότι είναι ανύπαρκτος ο Καμίνης. Υλοποιήθηκε συγκεκριμένη πολιτική αυτά τα 4 χρόνια. Βαθιά αντιλαϊκή. Βαθιά και άγρια φορομπηχτική. Πολιτική συρρίκνωσης των υπηρεσιών του δήμου. Αρα όταν καταγγέλλουν τον Καμίνη για ανυπαρξία, είναι γιατί συμφωνούν στην υπαρκτή πολιτική που υλοποίησε.

Δεν μιλάνε για τους εργαζόμενους του δήμου, δεν μιλάνε για τις χορηγίες, για τις ΜΚΟ, για τους εργολάβους, για τη διαχείριση κρίσιμων προβλημάτων, όπως τα ναρκωτικά. Η συμφωνία τους σε κομβικά ζητήματα καταλήγει σε αφωνία».

Το ΚΚΕ πραγματοποιεί την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση για τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, στην Αθήνα, την Πέμπτη 15 Μάη και ώρα 7.30 το απόγευμα, στο Πεδίον του Αρεως.

Θα μιλήσουν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο Νίκος Σοφιανός, υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας και ο Θανάσης Παφίλης, υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής.

Με την επισήμανση αυτή απευθύνθηκε στους ψηφοφόρους το βράδυ της Πέμπτης ο υποψήφιος περιφερειάρχης της «Λαϊκής Συσπείρωσης Θανάσης Παφίλης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ», τονίζοντας: «"Σπάμε τα δεσμά της ΕΕ και των μονοπωλίων με ισχυρό ΚΚΕ παντού". Αυτός είναι ο στόχος που πρέπει και με την ψήφο του να πετύχει ο λαός. Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να ενεργοποιήσει τη λαϊκή δυναμική, να δώσει όραμα και ελπίδα στο λαό και τη νεολαία που σήμερα σκύβει συνεχώς το κεφάλι ζώντας με απελπισία, απαισιοδοξία και αβεβαιότητα για το αύριο. Ο άλλος δρόμος είναι η καπιταλιστική βαρβαρότητα και η ΕΕ των μονοπωλίων που ζούμε σήμερα. Σε αυτόν επιδιώκουν να εγκλωβιστεί και να υποταχθεί ο λαός η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με άλλους ευρωλάγνους συνεταίρους».

Μιλώντας για τη μάχη στην Περιφέρεια τόνισε: «Σε όλες τις περιφέρειες και τους δήμους εφαρμόσθηκε κατά γράμμα η στρατηγική της ΕΕ ανεξάρτητα αν οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι ανήκαν στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ ή τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό προσπαθούν να το κρύψουν οι υποψήφιοι των άλλων συνδυασμών και επικεντρώνουν την αντιπαράθεση στα πρόσωπα. Πίσω από τα πρόσωπα υπάρχουν πολιτικές. Αυτές πρέπει να κριθούν. Ο Σγουρός λέει ότι είναι ανεξάρτητος, αλλά υπηρέτησε όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. και τη σημερινή ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Ο Κουμουτσάκος υπόσχεται ότι αυτός θα εφαρμόσει καλύτερα αυτές τις κατευθύνσεις. Οπως ο Τσίπρας δείχνει την Μέρκελ, έτσι και η Δούρου δείχνει τον Φούχτελ, τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο. Κρύβει ότι πίσω από τον Φούχτελ και την Μέρκελ είναι η ΕΕ και το πλαίσιο που διαμόρφωσε για την περιφέρεια και που το κόμμα της συμφωνεί.

Την Πέμπτη 15 Μάη, στις 7.30 μ.μ., στο πάρκο του Αγίου Θεράποντος, θα πραγματοποιηθεί η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ για τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές στο Δήμο Θεσσαλονίκης.

Θα μιλήσουν η Θεανώ Καπέτη, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υποψήφια ευρωβουλευτής, ο Γιάννης Δελής, υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης και ο Γιάννης Ζιώγας, υποψήφιος περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας.

MotionTeam

Αναφερόμενος στην ανάπτυξη της Θεσσαλονίκης μέσω του τουρισμού που προβάλλεται ως πανάκεια από τους άλλους υποψήφιους, τόνισε ότι «δεν έχουν στο μυαλό τους τους εργαζόμενους του χώρου ούτε βέβαια τα λαϊκά στρώματα, για τα οποία οι λέξεις διακοπές και τουρισμός είναι άγνωστες. Για την ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου νοιάζονται κι αυτά αναπτύσσονται - φέτος κατά 25% - την ώρα που στα ξενοδοχεία για τους εργαζόμενους επικρατεί καθεστώς εργασιακού Νταχάου και οι μισθοί τους πέφτουν συνεχώς - μόνο φέτος κατά 15% - με τις ευλογίες των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ, της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ».

Ειδικά αναφέρθηκε στις προτάσεις Μπουτάρη - Καλαφάτη για τη στήριξη της αστικής επιχειρηματικότητας, τονίζοντας ότι αφορά τους μεγάλους και όχι τους μικρομαγαζάτορες που τσακίζονται από τη φοροεπιδρομή της κυβέρνησης και από τη φορομπηχτική πολιτική του δήμου και οδηγούνται να κλείνουν τα μαγαζιά τους.

Για τον υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ, σχολίασε ότι «εμφανίζει και τον "Καλλικράτη" ως μνημονιακή πολιτική για να αθωώσει τη στρατηγική της ΕΕ με την οποία συμφωνεί και την οποία θα συνεχίσει να στηρίζει. Γι' αυτό, άλλωστε, δε βγάζει άχνα, όπως και οι άλλοι υποψήφιοι, για την ανταποδοτικότητα, που αποτελεί κεντρική επιλογή της ΕΕ για τη λειτουργία της Τοπικής Διοίκησης. Επιπλέον, υποστηρίζει ότι θα πολεμήσει την ανθρωπιστική κρίση με τη διαχείριση της φτώχειας και της εξαθλίωσης μέσω ευρωπαϊκών προγραμμάτων και ΜΚΟ. Δεν προβάλλει ίχνος διεκδίκησης από την κεντρική εξουσία».

Για τον υποψήφιο της ΝΔ, ο Γ. Δελής σημείωσε επιπλέον ότι «αφού συμμετείχε ως πρωταγωνιστής από τη θέση του υπουργού της κυβέρνησης, στη σφαγή των λαϊκών δικαιωμάτων, έρχεται τώρα ν' ανακοινώσει παρεμβάσεις για τις γειτονιές και αναπλάσεις χιλιοειπωμένες».

Τέλος, ο Γ. Δελής, μίλησε και για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ. Θύμισε πως όταν ξεκίνησε η ιδιωτικοποίησή της το 1999 μόνο το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ αντέδρασαν και αντιτάχθηκαν. Σήμερα η ΕΥΑΘ είναι ιδιωτική κατά 26%. «Δήμαρχοι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ φωνάζουν τώρα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ και προτείνουν από κοινού τη μετατροπή της σε διαδημοτική επιχείρηση. Προτείνουν δηλαδή ιδιωτικοποίηση με άλλη μορφή. Στήνουν, μάλιστα, και δημοψήφισμα για να καταστήσουν το λαό συνένοχο στους σχεδιασμούς τους. Λες και οι ίδιες οι εκλογές δεν είναι το πραγματικό δημοψήφισμα που πρέπει να τις αξιοποιήσει ο λαός για να εμποδίσει οποιαδήποτε μορφή ιδιωτικοποίησης».

Σημείωσε ότι εδώ και χρόνια λειτουργούν δημοτικές επιχειρήσεις διαχείρισης του νερού σε άλλες, μικρότερες πόλεις, με λειτουργία εξίσου ιδιωτικοοικονομική και εκμεταλλευτική για τους λαϊκούς καταναλωτές. «Δεν μπορεί να υπάρξει καμιά νησίδα λαϊκής περιουσίας μέσα στον καπιταλισμό. Καπιταλιστικές δημοτικές επιχειρήσεις είναι πάλι που εντείνουν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα τους, ιδιαίτερα μέσα στα πλαίσια επιχειρηματικότητας του "Καλλικράτη.

Και, τέλος πάντων, δεν μπορεί να δώσει κανείς πίστη σε δημάρχους που δήθεν είναι κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού, ενώ οι ίδιοι ιδιωτικοποιούν δημοτικές υπηρεσίες (καθαριότητα, πράσινο, κ.λπ.), οργανώνουν ένα πραγματικό σαφάρι ανταποδοτικότητας (καμία υπηρεσία δεν είναι δωρεάν) που σε συνδυασμό με τους φόρους και τα χαράτσια του κεντρικού κράτους γονατίζει το λαό.

Τελευταίο κατόρθωμα της διοίκησης Μπουτάρη που ψηφίστηκε και από τη ΝΔ και από τον εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ η επέκταση της ελεγχόμενης στάθμευσης σε όλη την πόλη, φυσικά με ανάδοχο εταιρεία, και με προσδοκώμενα έσοδα 4ετίας γύρω στα 45 εκατομμύρια».

Ο Γιάννης Ζιώγας, παρουσιάζοντας την πρόταση του ΚΚΕ, αναφέρθηκε στον άλλο δρόμο ανάπτυξης που «θα αξιοποιεί τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, την πρωτοφανή παραγωγικότητα της εργασίας, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας μας, τα συγκριτικά πλεονεκτήματά της, για την κάλυψη των ανθρωπίνων αναγκών και όχι για τα αμύθητα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.

Ορος και προϋπόθεση, όμως, για να γίνει πράξη, είναι αυτό που περιγράφει το προεκλογικό σύνθημα του ΚΚΕ: "Σπάμε τα δεσμά της ΕΕ και των μονοπωλίων με ισχυρό ΚΚΕ παντού".

Αυτός είναι ο στόχος που πρέπει και με την ψήφο του να πετύχει ο λαός. Να δημιουργήσει προϋποθέσεις με ισχυρό ΚΚΕ και "Λαϊκή Συσπείρωση" ώστε να σπάσουν τα δεσμά ΕΕ - μονοπωλίων που τον κρατούν αιχμάλωτο στα σημερινά αδιέξοδα. Να απελευθερώσει, με τη λαϊκή εξουσία και οικονομία, έξοδο από την ΕΕ, τις τεράστιες δυνατότητες που έχει η κοινωνία για μια ανθρώπινη και αξιοπρεπή ζωή».

Αναφερόμενος στις τοποθετήσεις των άλλων υποψηφίων που μοιράζουν υποσχέσεις για ανάπτυξη και βελτίωση της ζωής του λαού, σημείωσε: «Είτε εμφανίζονται ως οι εκλεκτοί των κομμάτων τους, είτε ως ακομμάτιστοι, ανεξάρτητοι, απολίτικοι ή αποκλειστικά "αυτοδιοικητικοί", είναι ένθερμοι περιπατητές του ευρωμονόδρομου και υπερασπιστές των αξιών της αντιλαϊκής αυτής διακρατικής συμμαχίας. Οσο και να προσπαθούν να αποτινάξουν από πάνω τους την ταξική, κομματική τους φορεσιά, αυτό που επιτυγχάνουν είναι να προσβάλουν τη νοημοσύνη, τη μνήμη και τη συνείδηση του λαού. Γιατί όταν συνεχίζεις να λες το "πιστεύω" στον ίδιο θεό, όταν συνεχίζεις τις ίδιες προσευχές στον ίδιο ναό, αλλά αλλάζεις στασίδι, δεν σημαίνει ότι αλλαξοπίστησες».

Προειδοποίησε το λαό ότι ειδικά οι συνδυασμοί που στηρίζονται από τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, στηρίζουν την ΕΕ και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, την «περιφερειακή πολιτική» που συνδέεται και με τον «Καλλικράτη», και θα κινηθούν υποχρεωτικά στην ίδια αντιλαϊκή πεπατημένη των προηγούμενων διοικήσεων.

Επιγραμματικά θύμισε ότι η απερχόμενη διοίκηση Τζιτζικώστα (ΝΔ), που τελικά δεν πήρε το επίσημο χρίσμα, δεν παρέκκλινε καθόλου από τις κατευθύνσεις της κυβέρνησης και της ΕΕ. Αντίθετα, «μπήκε μπροστά στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας που πολλαπλασιάζει τα λουκέτα για τους αυτοαπασχολούμενους, τσακίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αποδέχεται το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς αφού είναι υπέρμαχη της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, εφάρμοσε τις "ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης" μοιράζοντας τζάμπα ζεστό χρήμα στους μεγαλοεπιχειρηματίες.

Ενώ αποτελεί βασικό εργαλείο υλοποίησης της αντιλαϊκής πολιτικής, εμφανίζεται απέναντι στα θύματά της σαν ευαίσθητη, φιλάνθρωπη συμπαραστάτης τους, προσφέροντας ψίχουλα, σε συνεργασία με τις ΜΚΟ, την εκκλησία, σπόνσορες και δήμους.

Προχώρησε την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. Στην περίπτωση του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης ο Α. Τζιτζικώστας είπε όχι στην πώληση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών του, αλλά ναι στην παρουσία στρατηγικού επενδυτή σε τομείς της λειτουργίας του. Πρότεινε δηλαδή άλλον τρόπο ιδιωτικοποίησης.

Αλλά και όλοι οι υποψήφιοι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ δηλώνουν δήθεν τη διαφωνία τους με την ιδιωτικοποίηση, προβάλλοντας τη γενική θέση για διατήρηση του "δημόσιου χαρακτήρα" του λιμανιού, αλλά την ίδια ώρα συμφωνούν με την είσοδο ιδιωτών, είτε με τη μέθοδο των παραχωρήσεων, είτε με ΣΔΙΤ και άλλους τρόπους».

Η κεντρική πλατεία της θεσσαλικής πρωτεύουσας ντύθηκε στα κόκκινα, για να υποδεχτεί τους ανθρώπους του λαού που έφτασαν από τις πόλεις και τα χωριά του νομού, για να δηλώσουν «παρών» στο προσκλητήριο του ΚΚΕ για τη μάχη των εκλογών. Ηταν εκεί εργαζόμενοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, μικρομεσαίοι αγρότες και επαγγελματοβιοτέχνες, ενώ ιδιαίτερα μαζική και δυναμική ήταν η συμμετοχή των νέων και των γυναικών.

Παλιοί κομμουνιστές, αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης με την καρδιά να πάλλεται από συγκίνηση και περηφάνια. Νέοι της ΚΝΕ, με τις κόκκινες σημαίες στα χέρια και αποφασιστικότητα στα μάτια.

Αλλά κι άλλοι πολλοί, που μπορεί να μη συμφωνούν σε όλα με το ΚΚΕ, αλλά συναντήθηκαν με τους κομμουνιστές στα λαϊκά μετερίζια και ανταποκρίνονται στο κάλεσμα του Κόμματος να συμπορευτούν μαζί του προς τις κάλπες.

Η υποδοχή του Δ. Κουτσούμπα στο βήμα της συγκέντρωσης έγινε με χειροκροτήματα και συνθήματα, τα οποία συνεχίστηκαν καθ' όλη τη διάρκεια της ομιλίας, ενώ, πολλές φορές, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ απάντησε από το βήμα, αναπτύσσοντας άμεσο διάλογο με τους συγκεντρωμένους.

Στην τελική ευθεία των εκλογών τα εκβιαστικά διλήμματα δίνουν και παίρνουν! Και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς. Δε θα μπορούσαν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και της αστικής διαχείρισης να κάνουν αλλιώς.

«Κυβερνητική σταθερότητα λέει η ΝΔ μαζί με το ΠΑΣΟΚ», γιατί δε θέλει να απειληθεί το ματωμένο της πλεόνασμα, η πορεία της χώρας που έχει χαραχτεί πάνω στα ερείπια των λαϊκών δικαιωμάτων, η έξοδος στις αγορές του βάρβαρου καπιταλισμού.

Τι σημαίνει κυβερνητική σταθερότητα για το λαό;

Σημαίνει σταθερότητα, συνέχιση και διεύρυνση μιας βαθιάς αντιλαϊκής πολιτικής που έχει ισοπεδώσει τη ζωή των εργαζομένων, των ανέργων, των αυτοαπασχολουμένων.

Σημαίνει να μείνουν σταθερά, αλλά να μπουν κι άλλα χαράτσια, να μείνουν όπως είναι και να επεκταθούν οι μισθοί και οι συντάξεις πείνας, σημαίνει με σταθερούς ρυθμούς να συνεχιστεί η διάλυση της Παιδείας, της Υγείας, της Ασφάλισης.

Σημαίνει σταθερότητα και διεύρυνση των αντιλαϊκών μέτρων, γιατί αυτό θα απαιτούν οι κάθε φορά στόχοι, η εποπτεία, η δημοσιονομική πειθαρχία και τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ.

Κυβερνητική σταθερότητα επιδιώκουν, γιατί σταθερή και μόνιμη είναι η δίψα των μονοπωλίων για μεγαλύτερη κερδοφορία. Δε θέλουν να βάλουν τη χώρα σε περιπέτειες, δηλαδή δε θέλουν να βάλουν σε περιπέτειες την ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών.

Αυτή η σταθερότητα που επικαλείται η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι αναγκαία για τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες, στην προσπάθειά τους να βγουν από την κρίση με τις λιγότερες δυνατές απώλειες και να περάσουν στη φάση ανάκαμψης της κερδοφορίας τους. Γι' αυτό ξανασερβίρουν παλιά, αλλά δοκιμασμένα, εκβιαστικά διλήμματα.

Στην άλλη εκδοχή της σταθερότητας του συστήματος της καπιταλιστικής συμμαχίας της ΕΕ και των μονοπωλίων, πλασάρεται τώρα και ο άλλος πόλος της αστικής διαχείρισης, του διπολισμού - δικομματισμού, ο ΣΥΡΙΖΑ, με την «κυβερνητική εναλλαγή».

Ο ΣΥΡΙΖΑ με το «ψηφίζουμε και φεύγουν», ξανασερβίρει ξινισμένο αυτό που πολλές φορές έχει ειπωθεί από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τα προηγούμενα χρόνια «να φύγουν αυτοί... για να 'ρθουν οι επόμενοι», επιλογή που την πλήρωσε και την πληρώνει ακόμα ακριβά ο ελληνικός λαός.

Από τη ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ και από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ και πάλι πίσω ο λαός, κάθε φορά με την επιλογή του «μικρότερου κακού» κάτι να εμποδίσει, κάποιον να τιμωρήσει, τιμωρούσε τελικά τον ίδιο του τον εαυτό, «έβαζε τα χεράκια του και έβγαζε τα ματάκια του».

«Στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουν», λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ και εμείς είμαστε από τους πρώτους που λέμε να φύγουν και να μην ξανάρθουν. Ομως, λέμε στο λαό «μη σκέφτεσαι μόνο ποιοι θα φύγουν σκέψου και τι θα μείνει και ποιος μπορεί να έρθει». Ραντεβού στα τυφλά, δεν πρέπει να κλείσεις ξανά, ούτε για δοκιμή πια, αφού κι αυτή η εκδοχή της δήθεν «αριστεράς» έχει δοκιμαστεί πολλαπλώς.

Γιατί αυτό που θα μείνει τελικά το περιέγραψε πολύ καλά ο ίδιος ο Τσίπρας, παρουσιάζοντας τις προτάσεις του. Θα μείνει εδώ ο κομμένος 13ος και 14ος μισθός, γιατί δεν μπορεί να τον επαναφέρει, λέει.

Θα μείνουν εδώ οι απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ το μόνο που μπορεί να κάνει - λέει τώρα - είναι να αποκαταστήσει τις αδικίες.

Κυρίως, όμως, θα μείνουν εδώ η ασυδοσία των καπιταλιστών, που ο Τσίπρας παραδέχτηκε ότι δεν μπορεί να τους αναγκάσει να κάνουν προσλήψεις, φανταζόμαστε ούτε μπορεί να τους αναγκάσει να μην κάνουν και απολύσεις!

Γιατί οι σημερινοί μπορεί να φύγουν, όμως στις 26 θα είναι εδώ η ανεργία και η φτώχεια. Θα είναι εδώ παρούσες και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, γιατί θα είναι εδώ οι μηχανισμοί της μόνιμης εποπτείας της ΕΕ, θα είναι εδώ τα μνημόνια διαρκείας, θα είναι εδώ τα κέρδη των «υγιών» επιχειρηματιών του ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι εδώ τα συμφέροντα των βιομηχάνων, που ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί το ίδιο καλά με τη ΝΔ, να υπερασπίσει σε βάρος του λαού.

Η σημερινή συγκυβέρνηση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι μια αντιλαϊκή κυβέρνηση, όπως αντιλαϊκές ήταν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Αντιλαϊκή θα είναι κι οποιαδήποτε κυβέρνηση - συγκυβέρνηση διαδεχτεί τη σημερινή.

Ακούμε πολύ προσεχτικά όσους καλοπροαίρετα μας ρωτούν: Μα καλά, όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει θα είναι από χέρι, αντιλαϊκή; Και γιατί μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να είναι διαφορετική, έστω λίγο καλύτερη από τη σημερινή;

Τους απαντάμε ότι: Οποια κυβέρνηση, όπως και αν ονομαστεί «αριστερή», «αντιμνημονιακή», «πατριωτική», αντικειμενικά θα είναι αντιλαϊκή, ακριβώς γιατί μια τέτοια κυβέρνηση, εντός των «τειχών» της ΕΕ θα έχει να αντιμετωπίσει τις δεσμεύσεις της ΕΕ, δηλαδή τα δεσμά για τους λαούς, που είναι υποχρεωτικές για όλες τις χώρες - μέλη της.

Γιατί δέσμευση είναι η δημοσιονομική πειθαρχία, οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, δηλαδή τα νέα μέτρα και οι νέες περικοπές.

Γιατί δέσμευση είναι η αποπληρωμή από το λαό ενός χρέους που δε δημιούργησε ο ίδιος.

Χώρια που η μεγαλύτερη δέσμευση είναι η ίδια η στρατηγική της ΕΕ, η στρατηγική των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία τους, που τσακίζει όλους τους λαούς της ΕΕ.

Θα δώσουμε τη μάχη με όλες μας τις δυνάμεις να βγάλουμε από τη μέση τα εμπόδια που δημιουργούν τα διάφορα διλήμματα, να προσπεράσουμε τις τρικλοποδιές που βάζουν οι ψεύτικες ελπίδες και οι αυταπάτες, ώστε περισσότεροι να συναντηθούν με τη ρεαλιστική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ, τη μόνη φιλολαϊκή, να επιλέξουν το αγωνιστικό, ριζοσπαστικό ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ και για την Ευρωβουλή και για το Δήμο και για την Περιφέρεια.

Είναι ψέμα ότι η ΕΕ είναι ένωση των λαών. Είναι επικίνδυνο ολίσθημα η επιδίωξη τόσο της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ να προσπαθούν να πείσουν το λαό με επιχειρήματα ότι η ΕΕ είναι κάτι σα θέσφατο, θεόσταλτο, κάτι που υπάρχει ή που πρέπει να υπάρχει έξω από την εξέλιξη, την ίδια την ταξική πάλη, τους συσχετισμούς δυνάμεων. Τίποτε από αυτά δεν ισχύουν.

Η πάλη μας για την ανατροπή της, ισοδυναμεί με την πάλη που κάνει ή πρέπει να κάνει κάθε λαός στη χώρα του, για να αλλάξει την κατάσταση που επικρατεί, για να ανατρέψει το καπιταλιστικό σύστημα και να οικοδομήσει μια καλύτερη ανώτερη κοινωνία, τη σοσιαλιστική. Οπως, λοιπόν, δεν συμβιβαζόμαστε με τον καπιταλισμό στη χώρα μας, έτσι δεν μπορούμε να συμβιβαζόμαστε και με την καπιταλιστική ενοποίηση, τον ιμπεριαλιστικό σχηματισμό, που ακούει στο όνομα ΕΕ.

Η άποψη του ΚΚΕ είναι ξεκάθαρη. Οπως στην Ελλάδα εργαζόμαστε δραστήρια για την αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων, έτσι και στην ΕΕ. Οπως είμαστε υπέρ μιας Ελλάδας της ειρήνης, των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, σε σύγκρουση με τον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια, έτσι και στην Ευρώπη είμαστε υπέρ μιας Ευρώπης της ειρήνης των λαϊκών δικαιωμάτων, του σοσιαλισμού.

Είναι ψεύτικο και υποκριτικό το δίλημμα των κατηγόρων μας ότι είμαστε αντιευρωπαϊστές, ότι είμαστε οι μόνοι απ' όλους εναντίον της Ευρώπης. Γιατί απλούστατα δεν ταυτίζουμε - όπως λαθεμένα κάνουν άλλοι - την Ευρώπη με την ΕΕ. Κι αυτό αρχίζει να το καταλαβαίνει ο κόσμος.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι μια διακρατική συνεργασία καπιταλιστικών κρατών, με στόχο την ισχυροποίηση του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, για να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό του με άλλα ιμπεριαλιστικά και νέα καπιταλιστικά κέντρα διεθνώς, για την ανάπτυξη της κερδοφορίας των μονοπωλίων, για να παίζει καλύτερα στην κούρσα των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Σε αυτήν την ένωση είμαστε ενάντιοι, ακριβώς γιατί δεν έχουν συμφέρον οι λαοί από αυτήν, παρά μόνο το μεγάλο κεφάλαιο και οι εκπρόσωποί του.

Η εμπειρία του λαού μας είναι πλούσια, ιδιαίτερα μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ, αλλά και όλες τις άλλες αντιλαϊκές, αντιδραστικές συνθήκες και συμφωνίες που έχουν μεσολαβήσει. Φυσικά, ο απεγκλωβισμός από την ιμπεριαλιστική αυτή ένωση δε θα έρθει ξαφνικά, μέσα σε μια νύχτα. Χρειάζεται αγώνας, δημιουργία αντίστοιχων συσχετισμών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Χρειάζεται να δέχεται πλήγματα η ΕΕ σε κάθε αντιλαϊκό βήμα της. Με την αντίσταση, την ανυπακοή, την απειθαρχία, το άνοιγμα του δρόμου για μια άλλη προοπτική, για τη λαϊκή εξουσία σε κάθε χώρα, σε όλη την Ευρώπη.

Παφίλης Αθανάσιος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής, Γενικός Γραμματέας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ειρήνης (ΠΣΕ)

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ: Πέρρος Γιώργος

ΝΟΤΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ: Μαυρίκος Γιώργος

ΒΟΡΕΙΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ: Μπαλού Αλεξάνδρα

ΔΥΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΑΘΗΝΩΝ: Πρωτούλης Γιάννης

ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ: Συρίγος Βάλσαμος

ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ: Κουμπούρης Δήμος

ΠΕΙΡΑΙΑ: Μανουσογιαννάκης Γιάννης

ΝΗΣΩΝ ΑΡΓΟΣΑΡΩΝΙΚΟΥ: Τζατζάνης Κώστας

Ζιώγας Γιάννης, πανεπιστημιακός, Περιφερειακός Σύμβουλος Κεντρικής Μακεδονίας

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ: Ιγνατιάδης Θεόδωρος

ΗΜΑΘΙΑΣ: Τσίτσης Σάκης

ΚΙΛΚΙΣ: Χαλίτσιος Κώστας

ΠΙΕΡΙΑΣ: Ρούτσας Αλέκος

ΠΕΛΛΑΣ: Ουγγρίνος Αλέκος

ΣΕΡΡΩΝ: Ρακιτζή Τιμοθέα

ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: Σμυρλής Νίκος

Τρέλλης Χρήστος, μέλος του ΓΠ Αν. Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ, γεωπόνος - μελετητής, ελεύθερος επαγγελματίας, περιφερειακός σύμβουλος.

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΕΒΡΟΥ: Βλισίδης Τάσος

ΡΟΔΟΠΗΣ: Βαργεμίδης Νίκος

ΞΑΝΘΗΣ: Βογιατζής Κώστας

ΚΑΒΑΛΑΣ: Κοντογεωργίου Θεόδωρος

ΔΡΑΜΑΣ: Μήτρου Γιώργος

Βήττας Γιάννης, δικηγόρος, μέλος του Γραφείου Περιοχής Δυτικής Μακεδονίας του ΚΚΕ

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΓΡΕΒΕΝΩΝ: Τάτσιος Νίκος

ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ: Ζέγας Λεωνίδας

ΚΟΖΑΝΗΣ: Τσίγκα Εφη

ΦΛΩΡΙΝΑΣ: Καραντζίδης Βασίλης

Τσουμάνη Ολγα (Ολυ), δικηγόρος, μέλος του ΔΣ του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ: Πρέτζας Γιώργος

ΑΡΤΑΣ: Ζιώβας Βασίλης

ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ: Παπαθεοδώρου Γιάννης

ΠΡΕΒΕΖΑΣ: Κωτσαντής Κώστας

Γουλής Θόδωρος, παθολόγος, περιφερειακός σύμβουλος Ιονίων Νήσων

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΛΕΥΚΑΔΑΣ: Βερροιώτης Μάκης

ΚΕΡΚΥΡΑΣ: Μπορμπότης Γιάννης

ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ - ΙΘΑΚΗΣ: Μαντζουράτος Δημήτρης

ΖΑΚΥΝΘΟΥ: Κορφιάτης Γιάννης

Καραθανασόπουλος Νίκος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, οικονομολόγος, βουλευτής, εκπρόσωπος του ΔΣ της ΕΝΠΕ, περιφερειακός σύμβουλος Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ: Κοτοπούλης Σπύρος

ΑΧΑΪΑΣ: Κεραμιδάς Στάθης

ΗΛΕΙΑΣ: Καραπάνος Γιώργος

Γόντικας Νίκος, δημόσιος υπάλληλος - εφοριακός, μέλος ΕΠ Πελοποννήσου του ΚΚΕ, περιφερειακός σύμβουλος Πελοποννήσου, μέλος του ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων ΔΟΥ Αρκαδίας - Λακωνίας - Μεσσηνίας.

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ: Μπαβέλη Ναυσικά

ΑΡΚΑΔΙΑΣ: Γούργαρης Βαγγέλης

ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ: Μπράβος Ηλίας

ΛΑΚΩΝΙΑΣ: Μαστρογιαννόπουλος Δημήτρης

ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ: Διασάκος Νίκος

Μπούτας Βαγγέλης, αγρότης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας της ΠΑΣΥ (Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση), πρόεδρος της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Καρδίτσας, περιφερειακός σύμβουλος

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΛΑΡΙΣΑΣ: Τσιαπλές Τάσος

ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ: Λούμας Γιώργος

ΤΡΙΚΑΛΩΝ: Μπακάση Βάσω

ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ: Χαλάτσης Αστέρης

Μαρίνος Γιώργος, μέλος του Πολιτικού Γραφείου της ΚΕ του ΚΚΕ

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΒΟΙΩΤΙΑΣ: Γκικόπουλος Γιώργος

ΕΥΒΟΙΑΣ: Ντούρου Σοφία

ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ: Σερετάκης Νίκος

ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ: Μπασδέκης Κώστας

ΦΩΚΙΔΑΣ: Τσελές Δρόσος

Ορφανός Στέλιος, πολιτικός μηχανικός, μέλος ΕΠ Κρήτης του ΚΚΕ, περιφερειακός σύμβουλος.

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: Βρύσαλης Δημήτρης

ΛΑΣΙΘΙΟΥ: Συμεωνίδης Σίμος

ΡΕΘΥΜΝΟΥ: Μανουσάκης Νίκος

ΧΑΝΙΩΝ: Μαρινάκης Αλέκος

Κόρακας Στρατής, οικονομολόγος, περιφερειακός σύμβουλος Β. Αιγαίου

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΛΕΣΒΟΥ: Αντώνα - Βουγέλα Βασιλική

ΧΙΟΥ: Αμπαζής Γιώργος

ΣΑΜΟΥ - ΙΚΑΡΙΑΣ: Δράκος Αντώνης

Καφαντάρη (Λίλα) Ευθαλία, ηθοποιός, περιφερειακή σύμβουλος Ν. Αιγαίου, μέλος ΔΣ Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ)

ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΕΣ

ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ: Κωτσαδάμ Λουκάς

ΚΥΚΛΑΔΩΝ: Σιγάλας Βαγγέλης

Σε ό,τι αφορά τους δήμους, τα ονόματα όλων των υποψήφιων δημάρχων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», συγκεντρωμένα και κατηγοριοποιημένα ανά περιφέρεια, είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα της εφημερίδας μας (www.rizospastis.gr), στην ειδική ενότητα για τις εκλογές στην οποία αποκτάτε πρόσβαση κάνοντας «κλικ» στο εικονίδιο «Εκλογές Μάης 2014» που βρίσκεται πάνω δεξιά σε όλες τις σελίδες του site μας.

-- Υπηρετήσατε πολλά χρόνια στο Πυροσβεστικό Σώμα. Δραστηριοποιηθήκατε συνδικαλιστικά σε αυτό και τώρα κατεβαίνετε στις ευρωεκλογές με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ ως συνεργαζόμενος. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να κάνετε αυτήν την επιλογή;

-- Η υπεύθυνη στάση του ΚΚΕ απέναντι στον αγώνα των εργαζομένων του Πυροσβεστικού Σώματος, που γινόταν για την υπεράσπιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων και την καλυτέρευση των υπηρεσιών πυρασφάλειας της χώρας, αλλά και η ανυποχώρητη στάση που κράτησε παλεύοντας με όλες του τις δυνάμεις για όλα τα μεγάλα και τα καθημερινά προβλήματα του λαού και της χώρας μας, είναι η βασική αιτία που δέχτηκα την τιμητική πρόταση που μου έκανε το ΚΚΕ. Εχω μεγάλη συναίσθηση της ευθύνης που αναλαμβάνω απέναντι σε ένα κόμμα που έχει αποτυπώσει σε κάθε σπιθαμή γης της πατρίδας μας, με το αίμα, τον ιδρώτα και τους αγώνες των μελών του, τη μακρόχρονη Ιστορία του. Το ΚΚΕ παλεύει για το δίκιο του λαού μας και είμαι απόλυτα σίγουρος ότι έχω διαλέξει τη σωστή πλευρά.

-- Ο τελευταίος νόμος που ψηφίστηκε στη Βουλή για την αναδιοργάνωση των υπηρεσιών του υπουργείου Δημόσιας Τάξης ήρθε να συμπληρώσει την προσπάθεια που γίνεται κυρίως από το 1998 και μετά για την υποβάθμιση των υπηρεσιών πυρασφάλειας με κύριο στόχο τον περιορισμό των δαπανών που επέβαλε η στρατηγική της ΕΕ μέσα από την ΟΝΕ. Επιχειρήθηκε βίαια και χωρίς τις απαραίτητες προϋποθέσεις η μεταφορά της δασοπυρόσβεσης στη Δασική Υπηρεσία. Αυτές οι επιλογές έφεραν πολλά δεινά για τον τόπο μας με απώλεια εκατομμυρίων στρεμμάτων - καμένων - δασικών εκτάσεων και την απώλεια δεκάδων πυροσβεστών και συμπατριωτών μας.

Οποιαδήποτε παρέμβαση στον τομέα της πυρασφάλειας και γενικότερα στο πλαίσιο λειτουργίας του Πυροσβεστικού Σώματος (ΠΣ) γινόταν με γνώμονα πάντα τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ. Δηλαδή:

1. Την εξοικονόμηση οικονομικών πόρων για την ανατροφοδότηση των επενδυτικών επιδιώξεων του μεγάλου κεφαλαίου στη χώρα μας μέσα από περικοπές και στις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα. Μόνο στην τελευταία 6ετία, από το 2008 μέχρι και σήμερα, από τους προϋπολογισμούς του ΠΣ που περιλάμβαναν δαπάνες κυρίως για τη στοιχειώδη λειτουργία του, έχουν αφαιρεθεί περίπου 210.000.000 ευρώ. Συνέπεια αυτών των περικοπών είναι ο πεπαλαιωμένος στόλος του ΠΣ, η έλλειψη κατάλληλων κτιριακών υποδομών για στέγαση υπηρεσιών και για εκπαιδευτικούς σκοπούς, οι ελλείψεις στον ατομικό εξοπλισμό.

2. Την υποκατάσταση κατά ένα μεγάλο μέρος των οργανωμένων δομών που οφείλει να έχει το κράτος για την προσφορά υπηρεσιών πυροπροστασίας με το κατάλληλο προσωπικό και τις υποδομές, από τη συστηματική εμπλοκή εθελοντικών οργανώσεων και την προσπάθεια που γίνεται συστηματικά να περάσουν αρμοδιότητες πυρασφάλειας στους δήμους με δημιουργία δημοτικών πυροσβεστικών υπηρεσιών. Η αυθόρμητη εθελοντική προσφορά των συμπατριωτών μας γίνεται προϊόν εκμετάλλευσης.

3. Την ένταξη και εμπλοκή των δομών της Πολιτικής Προστασίας στις κατασταλτικές ενέργειες, που πιθανότατα θα χρησιμοποιηθούν στο πλαίσιο του κατευνασμού των αντιδράσεων που περιμένουν από το λαϊκό κίνημα. Η κυβέρνηση συνενώνει όλες αυτές τις δομές των κρατικών μηχανισμών μέσω ενός επιτελικού σχεδιασμού στη βάση εξυπηρέτησης των κατασταλτικών ενεργειών όποτε τις χρειαστούν.

-- Τι πρέπει να κάνουν οι πυροσβέστες, αλλά και οι υπάλληλοι των Σωμάτων Ασφαλείας μπροστά στην κάλπη;

-- Οι εργαζόμενοι στο Πυροσβεστικό Σώμα και γενικότερα στα Σώματα Ασφάλειας, ΕΛ.ΑΣ., Λιμενικό Σώμα, πρέπει να πάρουν υπόψη για τις συνέπειες που και οι ίδιοι βιώνουν από την αντιλαϊκή πολιτική, από πού προέρχεται αυτή η πολιτική, ποιοι την υπερασπίζονται και ποιοι προσπαθούν να την σερβίρουν καμουφλαρισμένη δείχνοντας λάθος υπεύθυνους και όχι τον πραγματικό που είναι η ΕΕ και τα μονοπωλιακά συμφέροντα που υπηρετεί.

Πρέπει να αντισταθούν στην προσπάθεια που γίνεται να τους εντάξουν σε ένα διευρυμένο κατασταλτικό μηχανισμό, όπως προβλέπει η στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας της ΕΕ, και να βρεθούν αντιμέτωποι με το λαό μας, από όπου προέρχονται και οι ίδιοι, όταν ο λαός αποφασίσει να συγκρουστεί με τις πολιτικές της ΕΕ.

Να πάρουν υπόψη τους τις εξελίξεις στην Ουκρανία σε σχέση με αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας και ποιοι τελικά πληρώνουν τον ανταγωνισμό των μονοπωλίων για να βάλουν στο χέρι τον πλούτο που παράγει ο λαός αυτής της χώρας, αλλά και ποιους αξιοποιούν για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά τους, δηλαδή τους φασίστες και τους φιλοναζί.

Χωρίς κανέναν ενδοιασμό να στηρίξουν και τα τρία ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και την επομένη μέρα να βρεθούν στο δρόμο του αγώνα μέσα από τα συνδικαλιστικά τους όργανα, μαζί με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Το ΚΚΕ καλεί τους ετεροδημότες να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις, ώστε να μη χαθεί ούτε μία ψήφος που προορίζεται για το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ καλεί τους ετεροδημότες από σήμερα κιόλας:

• Να ενημερωθούν για το πού ψηφίζουν.
• Εγκαιρα να εξασφαλίσουν τα εισιτήρια όσοι ψηφίζουν μακριά από τον τόπο μόνιμης κατοικίας τους.
• Για κάθε πληροφορία και βοήθεια, μπορούν να επικοινωνούν με το εκλογικό κέντρο του Κόμματος στην Αθήνα, στα γραφεία της ΚΟ Αττικής (Βερανζέρου και Κοτοπούλη 11).
• Οι Επιτροπές Ετεροδημοτών λειτουργούν καθημερινά από τις 9.00 έως τις 21.00. Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210.3301.106, 210.3302.411, 210.5249.111.

Για την εξυπηρέτηση της μετακίνησης των ψηφοφόρων του Κόμματος, θα πραγματοποιηθούν δρομολόγια πούλμαν για τις παρακάτω περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας:

-- Αγρίνιο - Αρτα - Γιάννενα

-- Ηγουμενίτσα - Κέρκυρα

-- Βόνιτσα - Πρέβεζα - Λευκάδα

-- Λάρισα - Θεσσαλονίκη

-- Καρδίτσα - Τρίκαλα

-- Καλαμάτα

-- Πάτρα - Πύργος

Τα πούλμαν θα αναχωρήσουν Σάββατο (17 και 24/5) και θα επιστρέψουν Δευτέρα (19 και 26/5).

Για άμεση εξυπηρέτηση, καθώς και για επιπλέον πληροφορίες, καλέστε στα παραπάνω τηλέφωνα.

Για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές ψηφίζουμε ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ στο δήμο όπου είμαστε γραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους. Δηλαδή, δεν υπάρχουν κατάλογοι ετεροδημοτών στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές.

Ειδική άδεια για τη διευκόλυνση στην άσκηση του εκλογικού δικαιώματος χορηγείται από την υπηρεσία τους στους κρατικούς υπαλλήλους, εφόσον την ημέρα της ψηφοφορίας δε διαμένουν στο Δήμο, όπου ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα. Ανάλογη άδεια είναι δυνατό να λάβει και το προσωπικό των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, εφόσον εκδοθεί σχετική απόφαση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.

Πώς ψηφίζουν οι εκλογείς

α) Οι εκλογείς ψηφίζουν με την αστυνομική τους ταυτότητα. Σε περίπτωση που δεν προσκομίζεται αστυνομική ταυτότητα, η αναγνώριση του εκλογέα γίνεται με βάση την προσωρινή βεβαίωση της αρμόδιας αρχής, ή το διαβατήριο, ή την άδεια οδήγησης ή το ατομικό βιβλιάριο Υγείας όλων των ασφαλιστικών ταμείων. Στην περίπτωση νέας αστυνομικής ταυτότητας, μπορούν να ψηφίσουν κανονικά, εφόσον δεν έχουν αλλάξει τα προσωπικά τους στοιχεία. Εάν έχουν αλλάξει, θα πρέπει να προσκομίσετε τα σχετικά δικαιολογητικά. Γίνονται ακόμα αποδεκτά και κομμένα δελτία αστυνομικής ταυτότητας, καθώς και ελληνικά διαβατήρια των οποίων έχει λήξει η ισχύς.

β) Οι στρατιωτικοί και οι υπηρετούντες σε Σώματα Ασφαλείας ψηφίζουν με την υπηρεσιακή τους ταυτότητα.

γ) Οι πολίτες της ΕΕ ψηφίζουν με έγκυρο αποδεικτικό ταυτότητας ή διαβατήριο.

δ) Τα μέλη των Εφορευτικών Επιτροπών ψηφίζουν στο τμήμα όπου ασκούν τα καθήκοντά τους, με την προϋπόθεση αυτό να ανήκει στο ίδιο εκλογικό διαμέρισμα με αυτό στο οποίο είναι γραμμένοι.

ε) Οι γραμματείς των Εφορευτικών Επιτροπών ψηφίζουν μόνο στο εκλογικό τμήμα στους εκλογικούς καταλόγους του οποίου είναι εγγεγραμμένοι.

στ) Οι αντιπρόσωποι της δικαστικής αρχής και οι έφοροι δικαστικών αντιπροσώπων ψηφίζουν στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές μόνο αν είναι γραμμένοι στον εκλογικό κατάλογο δήμου της οικείας Περιφέρειας, όπου ασκούν τα καθήκοντά τους.

ζ) ΠΡΟΣΟΧΗ ! Ολοι οι υποψήφιοι ψηφίζουν αποκλειστικά στο εκλογικό τμήμα του δήμου στους εκλογικούς καταλόγους του οποίου είναι εγγεγραμμένοι.

Λάθη που μπορεί να διαπιστωθούν κατά την αναγνώριση των εκλογέων και πώς αντιμετωπίζονται

α) Η εγγραφή στους εκλογικούς καταλόγους να μη συμπίπτει απόλυτα με τα στοιχεία της ταυτότητας. Τότε χρειάζεται βεβαίωση ταυτοπροσωπίας, η οποία εκδίδεται από τον οικείο δήμαρχο ή οποιοδήποτε άλλο έγγραφο, από το οποίο να προκύπτει και να αποδεικνύεται η ταυτότητά τους.

β) Γυναίκες εκλογείς να έχουν εγγραφεί στον εκλογικό κατάλογο με το επώνυμο του συζύγου τους, ενώ στην ταυτότητά τους με το πατρικό τους όνομα (π.χ. γιατί έχουν χωρίσει) ή αντίστροφα. Η εξακρίβωση της πραγματικής ταυτότητας γίνεται με αντιπαραβολή των στοιχείων του εκλογικού καταλόγου και των λοιπών στοιχείων της ταυτότητας, ώστε να μην απαιτηθεί η προσκόμιση οποιουδήποτε άλλου αποδεικτικού στοιχείου, εκτός βέβαια αν πρόκειται για εξαιρετική περίπτωση όπου δεν είναι δυνατή έτσι η εξακρίβωση της ταυτοπροσωπίας, οπότε θα πρέπει να είναι εφοδιασμένες με περαιτέρω αποδεικτικό στοιχείο (π.χ. ληξιαρχική πράξη γάμου ή διαζευκτήριο κατά περίπτωση).

γ) Μπορεί να υπάρξει περίπτωση να έχουν παραλειφθεί εκλογείς από τους εκλογικούς καταλόγους, αν και είναι γραμμένοι στο αντίστοιχο δημοτολόγιο. Τότε το εκλογικό δικαίωμα ασκείται σε οποιοδήποτε εκλογικό τμήμα του δήμου στα δημοτολόγια ή τα μητρώα αρρένων του οποίου είναι εγγεγραμμένοι, παίρνοντας πιστοποιητικό εγγραφής στο δημοτολόγιο από τον οικείο δήμο ή κοινότητα, το οποίο θα αναφέρει ότι εκδίδεται αποκλειστικά για τις εκλογές της 18ης Μάη 2014 και τις επαναληπτικές της 25ης Μάη 2014. Παράλληλα, οι ψηφοφόροι αυτοί υπογράφουν και υπεύθυνη δήλωση, όπου δηλώνουν πως δεν ψήφισαν ούτε πρόκειται να ψηφίσουν σε άλλο εκλογικό τμήμα.

δ) Υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιος εκλογέας να είναι διπλοεγγεγραμμένος. Ο εκλογέας αυτός, αφού υπογράψει έντυπη υπεύθυνη δήλωση (με τέτοιες δηλώσεις θα είναι εφοδιασμένα όλα τα εκλογικά τμήματα) μπορεί να ψηφίσει.

Ημουν ένας από τους πολλούς απλούς καθημερινούς αγωνιστές της διαφύλαξης και της προστασίας των κυριαρχικών δικαιωμάτων αυτής της χώρας. Ενας απλός αγωνιστής, ένας ένστολος εργάτης, ελπίζοντας μέσα από την προσφορά μου να δω καλύτερες μέρες για μένα και για όλους τους ανθρώπους του μόχθου. Να δω μια Ελλάδα λεύτερη, με δικαιοσύνη, ισότητα και ευημερία.

Μας είπαν το ΝΑΤΟ θα μας προστάτευε από τους εχθρούς μας. Μας είπαν η ΕΕ θα μας έφερνε καλύτερες μέρες.

Ομως, όλα διαψεύστηκαν πολύ γρήγορα. Αυτοί που θα μας έφερναν την ειρήνη, μας έφεραν τη χούντα και τον πόλεμο.

Η Κύπρος διχοτομήθηκε με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών ιμπεριαλιστών. Ιμια, Καστελόριζο. Γκρίζες ζώνες απλώνονται παντού πάνω από την πατρίδα μας.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά μας φόρτωσαν μια οικονομική κρίση που μόνο τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν ευθύνονται γι' αυτήν.

Η ΕΕ αντί για ευημερία μας έφερε εξαθλίωση, ανεργία, αυτοκτονίες, νέο ξενιτεμό για τα παιδιά μας και δάκρυα στα γερόντια μας.

Η ευημερία ήρθε αλλά μόνο για την ντόπια και ξένη πλουτοκρατία.

Τα στελέχη των Ε.Δ. μαζί με τα φτωχά λαϊκά στρώματα απαξιώνονται όλο και περισσότερο και μόνο με θυσίες και αυταπάρνηση εκπληρώνουν το καθήκον τους στην πατρίδα, ενώ την ίδια στιγμή πίσω από κλειστές πόρτες υπουργοί παζαρεύουν τα αργύρια της εξαγοράς τους.

Απέναντι σ' όλα αυτά το ΚΚΕ είναι το μόνο γνήσιο, πατριωτικό κόμμα που ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.

Στηρίζω το ΚΚΕ γιατί στήριξε καθαρά και αγωνιστικά την αντίθεσή του απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Γιατί είναι το μόνο κόμμα που αταλάντευτα στήριξε και αγωνίστηκε να μη συμμετέχει η χώρα μας σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Γιατί είναι το μόνο κόμμα που γεννά ελπίδα και αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς.

Γιατί είναι το μόνο κόμμα που παλεύει καθημερινά να βάλει φραγμό στα αντιλαϊκά μέτρα και μάχεται με συνέπεια και συνέχεια για να ανοίξει ο δρόμος προς τη λαϊκή κυριαρχία, με το λαό στην εξουσία κι όχι στη γωνία.

Το στηρίζω γιατί είναι το μοναδικό κόμμα που αγωνίζεται για ειρήνη, ανεξαρτησία, ελευθερία, δουλειά, αξιοπρέπεια.

Τα κριτήριά μας μπροστά στην κάλπη στις επικείμενες εκλογές, τα κριτήρια των λαϊκών στρωμάτων, είναι να αξιοποιήσουν για δικό τους όφελος την ευκαιρία των εκλογών και να στηρίξουν το ΚΚΕ ώστε να βγει πιο ισχυρό στις δημοτικές, όσο και στις ευρωεκλογές. Να ακουστεί όσο πιο δυνατά μπορούμε η φωνή της αντίθεσής μας ενάντια στους ντόπιους και ξένους κατακτητές.

... και Καινούργιος Κόσμος να χτιστΕί!!!

Είναι βέβαιο, ιδιαίτερα σήμερα, μετά από πέντε χρόνια έντασης της αντιλαϊκής πολιτικής, που είχε ως αποτέλεσμα την ανατροπή όλων των δίκαιων κατακτήσεων του λαού μας, ότι υπάρχουν οι αντικειμενικές συνθήκες για να βγάλουν όλοι οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι αγρότες, η νεολαία, το σύνολο των πληγωμένων λαϊκών στρωμάτων συμπεράσματα για το πώς χτίστηκε η βαρβαρότητα, από ποιους και ποιους ωφέλησε και να τους γκρεμίσουν.

Στη θέση τους να χτίσουν τη ζωή τους, ανάλογα με τις ανάγκες τους, μαζί με αυτούς που παλεύουν σ' αυτόν το δρόμο ανάπτυξης και φυσικά αυτοί είναι μόνο οι κομμουνιστές.

Ολοι οι άλλοι κουβαλάνε μαζί τους υλικά από τα μπάζα του κατεδαφιστέου!

ΓΙΑΤΙ,

κανένας εργαζόμενος ή υπάλληλος, κανένας συνταξιούχος, δημόσιου ή ιδιωτικού τομέα δεν γλίτωσε από τη λεηλασία της αντιλαϊκής κυβέρνησης. Ακόμα και οι εργαζόμενοι στο πολύ στενό πυρήνα του κράτους (Δικαιοσύνη, Αστυνομία, Πυροσβεστική, Στρατός κλπ.), αφού χρησιμοποιήθηκαν, μέσα από τους αντιλαϊκούς ταξικούς αστικούς θεσμούς για το πέρασμα των βάρβαρων μέτρων, είδανε - είδαμε όλοι το πρόσωπο του ίδιου ταξικού εχθρού και νιώσαμε την φτέρνα του να πατάει κυριολεκτικά τη ζωή μας.

Η συγκυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της, για να μπερδέψουν τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, μιλάνε με «διαρροές» για αποκατάσταση των βλαβών μέσα από τη Δικαιοσύνη. Κι αυτό, την ίδια στιγμή που όλοι αυτοί μιλάνε για ΙΣΟΒΑΡΒΑΡΑ μέτρα που θα ξαναπάρουν πίσω το όποιο ψίχουλο κι αν δοθεί.

Αποτέλεσμα αυτής της καπιταλιστικής πραγματικότητας είναι η διεύρυνση των κοινωνικών αντιθέσεων.

Δηλαδή,

ενώ ο λαός εξαθλιώνεται, οδηγούμενος από την αγανάκτηση στην απογοήτευση, γιατί καταλαβαίνει ότι εντός των τειχών δεν υπάρχει σωτήρια λύση,

αντίθετα οι μεγαλοεπιχειρηματίες, αξιοποιώντας την κρίση τους, πολλοί από αυτούς γίνονται πλουσιότεροι.

Παράλληλα χρησιμοποιούν το πολυεργαλείο τους, το ναζισμό, για να φοβίζουν το λαό και να τον κρατούν γονατιστό.

ΓΙ' ΑΥΤΟ, αν και δεν χρειάζεται, θα πειράξουμε λίγο τους στίχους του ποιητή, που, ως άλλος οδηγητής, προτρέπει, δείχνοντας στο πραγματικό Κυρίαρχο, το άχρηστο παλιό και το αναγκαίο καινούργιο, για να μας κάνει πρωτομάστορες της ίδιας μας της ζωής.

Τι μας έμεινε Νικήτα/ γύρνα πίσω σου και κοίτα... (κοίτα τη ζωή σου κοίτα...)

Τι μας έμεινε Λευτέρη /πού 'ναι του ΛΑΟΥ το χέρι,

Να κάψει την ΕΥΡΩ-ΛΥΚΟΦΩΛΙΑ και τον ΚΑΠΙΤΑ-ληστή

και Καινούργιος Κόσμος να χτιστΕί!!!

ΑΥΤΟΣ ο κόσμος θα χτιστεί, με τη ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ όλων, εκτός από αυτούς που βαράνε ΠΡΟΣΟΧΗΗΗ, κάνουν ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΕΣ και προστάζουν ΕΓΕΡΘΗΤΩΩΩ, στο διάβα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας!!!

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή του ανθρώπου που έρχεται αντιμέτωπος με τις επιλογές του. Απ' αυτές δηλαδή τις επιλογές που τις κάνει χωρίς να πάρει υπόψη του πολλά πράγματα από όσα βίωσε στο πετσί του πολλές, μα τόσες πολλές φορές που έχει γίνει πλέον κάτι σαν συνήθεια. Η συνήθεια όμως βλάπτει, αυτό απέδειξε και η σημερινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας. Οι άνεργοι 1,5 εκατ. και σε όλη την ΕΕ έφθασαν, σύμφωνα με την τελευταία ανακοίνωση της Eurostat, 26.000.000 περίπου. Το 56% των νέων της χώρας μας κάτω των 25 ετών άνεργοι, τα παιδιά μας δηλαδή, το μέλλον της χώρας μας, διαθέσιμα φθηνά εργατικά χέρια, χωρίς κανένα ουσιαστικό εργασιακό δικαίωμα, για τα σκλαβοπάζαρα των «ελεύθερων» αγορών του κόσμου. Να, λοιπόν, που και αυτή η συνήθεια, εκτός από το κάπνισμα, όχι μόνο βλάπτει, αλλά σκοτώνει το μέλλον των παιδιών μας. Η χρόνια συνήθεια της ανάθεσης που κάνει ο ελληνικός λαός στους «σωτήρες» αυτής της χώρας πρέπει να πάρει τέλος εδώ και τώρα. Το ΚΚΕ δεν ζητά να του αναθέσει ο λαός τη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά να συμπορευτεί μαζί του για την εδραίωση της λαϊκής εξουσίας που θα τον κάνει αφέντη στον τόπο του. Χωρίς καμία ταλάντευση, αλλά με πλήρη επίγνωση συμπορεύομαι και στηρίζω το ΚΚΕ και στα τρία ψηφοδέλτιά του.

Την υποστήριξή του στο ΚΚΕ εκφράζει με δήλωσή του ο απόστρατος ανθυποπυραγός Ανδρέας Ριτσώνης. Σε αυτήν αναφέρει ότι ψηφίζει το ΚΚΕ γιατί ήταν το μόνο κόμμα που αγωνίστηκε για τα προβλήματα των πυροσβεστών.

Η δήλωσή του αναφέρει: «Η στάση μου απέναντι στα γεγονότα διαμορφώνεται πάντα από τις εμπειρίες και τα συμπεράσματα που αντλώ μέσα από την ίδια μου τη ζωή. Οι εμπειρίες και τα συμπεράσματά μου που θα καθορίσουν και τη στάση μου σε αυτές τις τριπλές εκλογές είναι όλα όσα αποκόμισα από τη δράση του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια που ήμουν στο Π.Σ. και ένιωθα ότι ήταν το μόνο κόμμα που πραγματικά πάλεψε για τα εργασιακά μου προβλήματα και όχι μόνο.

Δεκάδες ήταν οι παρεμβάσεις των στελεχών του για να εργάζονται οι πυροσβέστες κάτω από ασφαλείς συνθήκες, για τις καταστρατηγήσεις στο χρόνο εργασία τους, για τις άδικες μεταθέσεις, για να υπάρχει καλύτερη πυρασφάλεια στον τόπο μας. Με προειδοποίησε όπως και όλους τους εργαζόμενους, δεκαετίες πριν, για τις ανατροπές που θα έρχονταν στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μου δικαιώματα και δυστυχώς η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων δεν λάβαμε σοβαρά υπόψη αυτές τις προειδοποιήσεις.

Ενιωσα, με λίγα λόγια, τον ειλικρινή και αδιάκοπο αγώνα των μελών του ΚΚΕ για τα δικαιώματά μου και για την προστασία του δασικού μας πλούτου και διέκρινα την υποκρισία όλων των υπολοίπων που στα λόγια μάς εγκωμίαζαν και στην πράξη μάς έθαβαν όλο και πιο βαθιά στον εργασιακό μεσαίωνα με τις αποφάσεις που έπαιρναν ή την αδιαφορία που έδειχναν για τις πραγματικές μας ανάγκες. Κουβαλώντας μέσα μου αυτές τις εμπειρίες και έχοντας βγάλει τα συμπεράσματά μου, δηλώνω ότι θα ψηφίσω ανεπιφύλακτα και τα τρία ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και καλώ να κάνουν το ίδιο και όλοι οι συνάδελφοί μου γιατί είναι σίγουρο ότι τα βιώματά μας έχουν κοινό παρονομαστή».

Στηρίζουμε ΚΚΕ - «Λαϊκή Συσπείρωση» όχι μόνο γιατί είπε την αλήθεια για το χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και γιατί όλο αυτό το χρονικό διάστημα πρωτοστατούσε στους αγώνες ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα και στις δυσμενείς συνέπειες της συνθήκης του Μάαστριχτ, που τα άλλα πολιτικά κόμματα (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ) στήριξαν με όλες τους τις δυνάμεις και συνεχίζουν να το κάνουν.

Στηρίζουμε ΚΚΕ - «Λαϊκή Συσπείρωση» γιατί υπερασπίζεται τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων στα Σώματα Ασφαλείας και παλεύει να μη συμμετέχει το προσωπικό τους στην καταστολή των κινητοποιήσεων των εργαζομένων, γιατί και το προσωπικό των Σωμάτων Ασφαλείας βιώνει τις ίδιες δυσβάσταχτες συνέπειες που εφαρμόζονται από τα κόμματα που στηρίζουν την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Ενισχύοντας το ΚΚΕ και τη «Λαϊκή Συσπείρωση» δίνουμε ελπίδα προοπτικής, να γίνει ο λαός αφέντης στον τόπο του.

Αύριο, Δευτέρα, στις 8 μ.μ. στον Πειραιά, πλατεία Κοραή, θα μιλήσουν ο Θ. Παφίλης, ο Γ. Ντουνιαδάκης, υποψήφιος ευρωβουλευτής, και η Ελπίδα Παντελάκη, μέλος της ΚΕ και υποψήφια δήμαρχος Πειραιά.

-- Μία βδομάδα πριν τις εκλογές, το ψηφοδέλτιο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στον Πειραιά εμφανίζεται ανύπαρκτο στα μέσα ενημέρωσης, πώς το εξηγείτε;

-- Ο αστικός Τύπος αποτελεί χρήσιμο «εργαλείο» που χρησιμοποιείται είτε για τη διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ είτε για τη φίμωσή του. Στόχος τους είναι η ενσωμάτωση και ο εγκλωβισμός της λαϊκής αμφισβήτησης «εντός των τειχών» της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ. Το ΚΚΕ προτείνει έναν διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει στο επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες και όχι την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου. Η φωνή και η δράση του ενοχλεί γιατί δίνει ελπίδα και προοπτική στο λαό.

Στον Πειραιά, η αντιπαράθεση αποκτά ιδιαίτερη σημασία με επίκεντρο τα συμφέροντα που συγκεντρώνονται και συγκρούονται γύρω από το λιμάνι. Η «Λαϊκή Συσπείρωση», το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΚΚΕ, βρίσκεται στην αντίπερα όχθη. Γι' αυτό εμφανίζεται «ανύπαρκτο» στα μέσα ενημέρωσης.

Γιατί εξηγεί πως είναι απάτη η αντιπαράθεση για την μορφή της ιδιωτικοποίησης που εξυπηρετεί συμφέροντα διαφορετικών τμημάτων του κεφαλαίου. Τους ξεσκεπάζει, αναδεικνύοντας πως η ιδιωτικοποίηση, με όποια μορφή τελικά πάρει, υλοποιεί ευρωπαϊκές οδηγίες που όλοι τους έχουν ψηφίσει. Το ΚΚΕ αντιπαρατίθεται σε κάθε μορφή διείσδυσης των μονοπωλίων. Διεκδικεί λιμάνια 100% δημόσια, στην υπηρεσία του λαού, της άμυνας της χώρας, των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και της ασφάλειας των μεταφορών, με φθηνά εισιτήρια, συχνά δρομολόγια και εργαζόμενους στα λιμάνια, στη ναυτιλία και τον τουρισμό με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα.

-- Καμία σχέση δεν έχουν με τον κόσμο της βιοπάλης και του αγώνα για επιβίωση. Δικός τους κόσμος είναι το κοινό τους όραμα για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου. Διαφέρουν μόνο στους τρόπους υλοποίησής και στο ποια τμήματα του κεφαλαίου εξυπηρετεί η πολιτική τους. Η ίδια η διαδικασία κατάρτισης των ψηφοδελτίων τους απέδειξε ότι πρόκειται για συγκοινωνούντα δοχεία στη βάση συναλλαγών, πιέσεων και εκβιασμών.

Ο Δήμαρχος της ΝΔ, κ. Μιχαλολιάκος, είναι θεματοφύλακας των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. «Πρωταθλητής» στη φορομπηξία, στα υπέρογκα δημοτικά τέλη, στα τροφεία, στα χαράτσια, στις κατασχέσεις, στους πλειστηριασμούς κ.λπ.

Ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Δρίτσας, και το κόμμα του ακόμη και ως αντιπολίτευση έβαλαν πλάτη στην κατεδάφιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Αφοπλίζουν το εργατικό - λαϊκό κίνημα και μολύνουν τις λαϊκές συνειδήσεις με το δηλητήριο των αυταπατών της υγιούς επιχειρηματικότητας και του ανθρώπινου καπιταλισμού. Ο κ. Δρίτσας φλερτάρει με τις ενώσεις εφοπλιστών και ακτοπλόων για κοινό μέτωπο ενάντια στη συγκεκριμένη μορφή της ιδιωτικοποίησης στο λιμάνι, προτείνοντας τη λύση των συμβάσεων παραχώρησης.

Το ψηφοδέλτιο του Μώραλη αποτελεί μία ακόμη έκφραση των μεγάλων συμφερόντων. Τα συμφέροντα που εκφράζει ωφελούνται από την κατάργηση των συγκροτημένων εργασιακών δικαιωμάτων, των Συλλογικών Συμβάσεων, τις μειώσεις μισθών και τη μαζική ανεργία για το σύνολο των εργαζομένων. Στελεχώνεται και στηρίζεται από δοκιμασμένα στην αντιλαϊκή πολιτική στελέχη της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ των ΑΝΕΛ κ.λπ. με θητεία σε υπουργεία, δήμους και περιφέρειες.

Ολοι τους: Παρακάμπτουν τη συζήτηση για το ρόλο του αντιδραστικού θεσμικού πλαισίου που θέλει δημάρχους επιχειρηματίες που θα υπερφορολογούν τους δημότες και θα ιδιωτικοποιούν υπηρεσίες και περιουσιακά στοιχεία, υποδομές και ελεύθερους χώρους. Η πολιτική τους είναι αντίθετη στη διεκδίκηση πόρων από το κράτος, προκειμένου να καλύπτεται η μισθοδοσία του προσωπικού και το σύνολο των λειτουργιών και δομών. Κανείς τους δεν συμφωνεί για μείωση των ανταποδοτικών τελών στο 50% για την κατοικία και τις μικροεπιχειρήσεις, κατάργηση των τελών για τους ανέργους με ταυτόχρονη αύξησή τους στις μεγάλες επιχειρήσεις.

Απέναντι σ' όλους αυτούς και την πολιτική τους στο διάστημα που μένει μέχρι τη μέρα των εκλογών θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να φτάσει η φωνή και τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ για την Ευρωβουλή και της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για την Περιφέρεια και τους Δήμους σε κάθε χώρο δουλειάς σε κάθε λαϊκό σπίτι.

-- Ο ένας μετά τον άλλο οι διάφοροι διεκδικητές της κρατικής εξουσίας (τοπικά, περιφερειακά και κεντρικά) νιώθουν την ανάγκη να δηλώσουν ότι η ΕΕ είναι πάνω απ' όλα. Ποια είναι η εμπειρία σας στα νησιά από την παραμονή μας στην ΕΕ;

-- Σήμερα, έπειτα από 33 χρόνια ένταξης της χώρας μας στην ΕΕ έχουν πειστεί και οι πιο δύσπιστοι ότι η ΕΕ είναι η πηγή των δεινών τους. Ρημάζει η ύπαιθρος, εγκαταλείπονται τα χωριά από τη νεολαία που ξενιτεύεται και μειώνεται απελπιστικά ο πληθυσμός. Εγκαταλείπονται δυναμικές καλλιέργειες, όπως η ελαιοπαραγωγή, η αμπελοκαλλιέργεια κ.ά. που εξασφάλιζαν σημαντικό εισόδημα και ζωή στους κατοίκους. Κι αυτό γιατί το κόστος παραγωγής είναι πολύ μεγαλύτερο από την τιμή παραγωγού (όταν αυτή εισπράττεται), ενώ ο καταναλωτής στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στο εξωτερικό μοσχοπληρώνει το ελαιόλαδο, το κρασί και τα άλλα εκλεκτά προϊόντα που παράγουν τα νησιά μας (όσα παράγουν ακόμα).

-- Ξάφνου γέμισε η χώρα ανεξάρτητους και ακομμάτιστους υποψήφιους. Συμβαίνει και στο Αιγαίο;

-- Πράγματι, γεμίσαμε στους ανεξάρτητους. Στόχος τους είναι να εξαπατήσουν τον ψηφοφόρο, να υφαρπάξουν την ψήφο του. Το έχουμε ξαναζήσει αυτό το σενάριο ακραίας υποκρισίας, όταν μάλιστα στήνεται από καραμπινάτους κομματικούς παράγοντες που έχουν υπηρετήσει με ιδιαίτερη προσήλωση τις αντιλαϊκές πολιτικές της ΕΕ και της κυβέρνησης.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο κ. Γιακαλής, νυν περιφερειάρχης, πρωτοκλασάτο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Υπηρέτησε πιστά την κυβερνητική πολιτική, αποδέχτηκε την όλο και χαμηλότερη χρηματοδότηση της περιφέρειας, πρωτοστάτησε στο πέρασμα των ελαστικών σχέσεων εργασίας, στήριξε τα συμφέροντα του κεφαλαίου στο χώρο της Υγείας, της Ακτοπλοΐας, των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ανεμογεννήτριες) κλπ. Απέρριψε τις φιλολαϊκές προτάσεις της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Η κα Καλογήρου, με υποστήριξη της ΝΔ, δεν εμφανίζεται ως «ανεξάρτητη», αλλά σαν γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης κατάργησε κάθε απόφαση που υιοθετήθηκε με πίεση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε Δημοτικά Συμβούλια γιατί δεν ήταν σύμφωνες με τον «Καλλικράτη». Τώρα είναι υποψήφια περιφερειάρχης προφανώς για να αποτελειώσει το κακό. Η κ. Κυρίτση, υποψήφια περιφερειάρχης του ΣΥΡΙΖΑ, θέλει να σώσει το Αιγαίο, συγκαλύπτοντας, όπως και οι προηγούμενοι υποψήφιοι, τις ευθύνες της ΕΕ και προσπαθώντας να υποκλέψει ψήφους από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» εμφανιζόμενη ως οπαδός του ΚΚΕ και στέλεχος του ΠΑΜΕ. Κοινός παρονομαστής όλων των συνδυασμών και στο Αιγαίο, πλην της «Λαϊκής Συσπείρωσης», είναι η προσήλωσή τους στην ΕΕ και στην «υγιή επιχειρηματικότητα».

Ολοι αυτοί θα ερμηνεύσουν κάθε ψήφο που θα υφαρπάξουν ως ψήφο έγκρισης και στήριξης της σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής της ΕΕ. Ας κάνει, λοιπόν, ο κάθε ψηφοφόρος που πλήττεται από αυτή την πολιτική τα κουμάντα του. Κανείς να μην ξεγελαστεί από εκείνους που είναι δεσμευμένοι για την εφαρμογή της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, που έχουν κορόνα στο κεφάλι τους την ΕΕ και τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Οι κάτοικοι στα νησιά μας ξέρουν ότι οι υποψήφιοι του ΚΚΕ και στους δήμους και στις περιφέρειες και στην Ευρωβουλή δεν θα τον κοροϊδέψουν. Ξέρουν ότι η ψήφος τους στο ΚΚΕ πιάνει τόπο, γίνεται δύναμη που υπερασπίζει τα λαϊκά συμφέροντα.

-- Πολλή κουβέντα γίνεται στο Αιγαίο για την περίφημη «πράσινη ανάπτυξη». Πώς την αντιμετωπίζετε;

- Ζούμε την ακατάσχετη προπαγάνδα για την περιβόητη «πράσινη ανάπτυξη». Το πόσο πράσινη είναι φαίνεται από την ερήμωση της υπαίθρου, με ουσιαστική καταστροφή των ορεινών και ημιορεινών ελαιώνων και άλλων δυναμικών καλλιεργειών ως αποτέλεσμα του αφανισμού της μικρομεσαίας αγροτιάς, σύμφωνα με τις επιταγές της ΚΑΠ.

Επίσης, το πόσο υποκριτικές είναι οι διακηρύξεις περί «πράσινης ανάπτυξης» αποδείχνεται και από τα προωθούμενα και επιδοτούμενα από ευρωπαϊκά και εθνικά κονδύλια, σχέδια μετατροπής των νησιών μας σε τεράστια εργοστάσια παραγωγής Ενέργειας με την εγκατάσταση πολλών εκατοντάδων γιγάντιων ανεμογεννητριών στα νησιά (Λήμνος, Λέσβος, Χίος, Ικαρία), προκαλώντας βιβλική και ανεπανόρθωτη καταστροφή στη φυσική και πολιτιστική κληρονομιά μας. Οπως στη Λήμνο, κοντά ή και μέσα σε αρχαιολογικούς χώρους, στη Χίο, στο όρος Αίπος με πλήθος αρχαιοτήτων, στη Λέσβο, σε περιοχή διάσπαρτη με απολιθωμένα δέντρα. Στόχος όχι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών με σεβασμό στο περιβάλλον, αλλά η με κάθε τρόπο μέγιστη κερδοφορία του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Ετσι αποκαλύπτεται και το μέγεθος της υποκρισίας τους όταν κόπτονται για την τουριστική ανάπτυξη στα νησιά μας.

«Ερχόμαστε να οικοδομήσουμε το νέο αναπτυξιακό πρότυπο», είπε ο Σ. Ρομπόλης, υποδεικνύοντας τις Περιφέρειες σαν μοχλούς για την εκκίνηση της ανάκαμψης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

«Εάν ένας επενδυτής πάει σε μια περιφέρεια της χώρας και πει: "Θέλω να κάνω μια επένδυση. Μπορείτε να με πληροφορήσετε σε ποιο κλάδο θα κάνω την επένδυση;". Το ερώτημα αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί γιατί η περιφερειακή διοίκηση είναι σε κατάσταση υπνώτουσα. Επομένως είναι κεντρικό θέμα αυτό και απορώ πραγματικά γιατί τώρα που γίνεται η συζήτηση για τις περιφερειακές εκλογές, εγώ νομίζω ότι το διακύβευμα και το μείζον είναι πώς θα αλλάξουμε το χαρακτήρα των περιφερειών και από γραφειοκρατικούς μηχανισμούς (...) σε αναπτυξιακούς και παραγωγικούς μοχλούς, που θα παρακολουθούν οικονομικά και κοινωνικά την περιφέρειά τους, θα έχουν μια βάση δεδομένων και θα πουν σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται να κάνει μια επένδυση, ότι μπορείς να κάνεις αυτή και αυτή την επένδυση και καμία άλλη». Πεντακάθαρος: Ανάπτυξη ίσον επενδύσεις - προφανώς - των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, στους οποίους θα πρέπει να παραχωρηθούν διευκολύνσεις και μάλιστα οι Περιφέρειες θα πρέπει να πρωτοστατήσουν σε αυτό. Υποθέτουμε ότι αυτό θα πρέπει να κάνουν και οι περιφερειάρχες του ΣΥΡΙΖΑ. Η συγκυβέρνηση δεν έχει διαφορετικό στόχο.

Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει θέμα δημοσίου, δημόσιων αγαθών, δημόσιου ή κρατικού ελέγχου έχει αξία να δούμε πώς το εννοεί ο κ. Ρομπόλης: «Τα προβλήματα είναι σοβαρά. Και στα σοβαρά προβλήματα η αγορά μπαίνει στην άκρη και περιμένει τις δημόσιες πολιτικές. Επομένως πρέπει να μπούνε οι δημόσιες πολιτικές, να ορθολογικοποιήσουνε τα ελλείμματα που έχουν δημιουργήσει όλη αυτή την κατάσταση είτε της διαχείρισης του χρέους είτε της προηγούμενης περιόδου των 30 ετών, για να έρθουν μετά ιδιώτες επενδυτές να κάνουν τις επενδύσεις. Αλλά θέλουν κι αυτοί μια πληροφόρηση. Δεν μπορούν να επενδύουν τα χρήματά τους και μετά από ένα ή δυο χρόνια να κλείνουν οι επιχειρήσεις τους».

Αυτή λοιπόν τη «δημόσια παρέμβαση» εννοούν: Μπαίνει το αστικό κράτος, καθαρίζει, μεταφέρει προφανώς τα βάρη στους εργαζόμενους και μετά έρχεται το κεφάλαιο και επενδύει. Πολλή πείρα υπάρχει από τέτοιου είδους παρεμβάσεις του κράτους και διεθνώς και στην Ελλάδα.

Σε ό,τι αφορά τους τομείς τους οποίους το κράτος πρέπει να φροντίσει ιδιαιτέρως, ο Σ. Ρομπόλης είπε, κλείνοντας το μάτι στους ενδιαφερόμενους: «Ο ηγετικοί κλάδοι της ελληνικής οικονομίας στη νέα εποχή κατά σειρά είναι: Υδρογονάνθρακες - Ενέργεια. Τράπεζες. Τρόφιμα - ποτά. Τουρισμός με την προϋπόθεση ότι θα οργανώσουμε ένα δακτύλιο επιχειρήσεων γύρω από τον τουρισμό που θα παράγει προϊόντα και υπηρεσίες για τα 15 ή 20 εκατ. τουρίστες (...) Είναι δυνατόν μια χώρα να έχει μια πρόσθετη ζήτηση και να μην το αξιοποιεί αυτό αναπτυξιακά; Εχει έλλειμμα τότε επενδύσεων, κερδοφορίας, εισοδήματος... Οι άλλες μεσογειακές χώρες τα έχουν κάνει αυτά απ' τον προηγούμενο αιώνα. Μέταλλο - Δομικά υλικά. Και τέλος ο κλάδος της φαρμακοβιομηχανίας. Η οικοδομή και οι άλλοι κλάδοι θα είναι συμπληρωματικοί. Δεν θα τους πετάξουμε. Μας ενδιαφέρει όμως οι κλάδοι που θα επιλέξουμε να κινητοποιούν και προς τα πίσω και προς τα μπρος, τις διακλαδικές διασυνδέσεις, με στόχο να αυξηθεί ο παραγόμενος πλούτος. Αυτή τη στιγμή παράγουμε ΑΕΠ 180 δισ. ευρώ. Αυτή η χώρα για να ζει αξιοπρεπώς ο πληθυσμός χρειάζεται ένα ΑΕΠ 310 - 320 δισ. ευρώ».

Βλέπουμε καθαρά ότι κριτήριο για τις προτεραιότητες της ανάπτυξης δεν είναι οι σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες αλλά το ποιοι κλάδοι είναι πιο κερδοφόροι. Αυτό πρακτικά σημαίνει όχι μόνο ότι οι εργαζόμενοι δεν θα απολαμβάνουν τον πλούτο που παράγουν, ότι στο όνομα των κανόνων του κέρδους θα ξεζουμίζονται, αλλά ότι θα αναπαράγεται και η ανισομετρία. Δηλαδή θα συνεχίζουν κλάδοι να κλείνουν και να μαραζώνουν, ανεξάρτητα αν αυτοί χρειάζονται ή όχι, θα συνεχίζει η ανεργία και τα λουκέτα να μεταφέρονται από κλάδο σε κλάδο. Αυτήν την ανάπτυξη στηρίζουν.

-- Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι πρέπει να σκεφτούν τον πραγματικό τους αντίπαλο, ο οποίος βρίσκεται πάνω απ' τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ και δε χρειάζεται να κατέβει στις εκλογές ως υποψήφιος. Πρόκειται για την άρχουσα τάξη, τους μονοπωλιακούς ομίλους που κρατούν στα χέρια τους τα κλειδιά της οικονομίας και αποφασίζουν για τις επενδύσεις, για τους μισθούς, για το κλείσιμο επιχειρήσεων. Τον πραγματικό αντίπαλο στηρίζει η ιμπεριαλιστική συμμαχία της ΕΕ με τις αντιδραστικές κατευθύνσεις της απ' τη Συνθήκη του Μάαστριχτ ως τη Στρατηγική «Ευρώπη 2020», που οδηγούν στην κατεδάφιση των δικαιωμάτων του λαού για να θωρακίσουν τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων.

Οποιος κι αν έρθει πρώτος στις εκλογές, η άρχουσα τάξη βρίσκεται απέναντί μας έτοιμη να επιβάλει και να συνεχίσει την αντιλαϊκή πολιτική της. Ηδη έχουν προδιαγράψει νέα χτυπήματα στο Ασφαλιστικό, στις εργασιακές σχέσεις, στους εργαζόμενους του Δημοσίου, την αύξηση των έμμεσων φόρων. Θυμηθείτε επίσης πόσες κυβερνήσεις άλλαξαν τα τελευταία χρόνια. Εφυγε ο Καραμανλής, ο Παπανδρέου, ο Παπαδήμος. Τι άλλαξε προς το καλύτερο για το λαό;

-- Ωστόσο, θεωρείτε ανέφικτο να αλλάξει η οικονομική πολιτική στην Ελλάδα και στην ΕΕ αν ενισχυθούν δυνάμεις που αμφισβητούν την πολιτική της Μέρκελ; Για παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ προβάλλει το δίλημμα «λιτότητα ή ανάπτυξη».

-- Δεν υπάρχει κανένας δρόμος καπιταλιστικής ανάπτυξης χωρίς θυσίες και λιτότητα για το λαό. Η αύξηση των κερδών των ομίλων απαιτεί αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης, φθηνότερη εργατική δύναμη. Σ' αυτή την κατεύθυνση συγκλίνουν οι αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που προωθεί η Μέρκελ μαζί με τους σοσιαλδημοκράτες στη Γερμανία, ο Ομπάμα στις ΗΠΑ, ο Κάμερον στη Βρετανία, όπου 5 οικογένειες μεγαλομετόχων εμφανίζονται πλουσιότερες από 12 εκατομμύρια Βρετανούς.

Οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ δεν αποτελούν ευκαιριακή επιλογή της Μέρκελ, αλλά στρατηγικές συμφωνίες που δεσμεύουν όλα τα κράτη - μέλη, είτε υπάρχει τρόικα είτε δεν υπάρχει. Ο Ολάντ στη Γαλλία και ο Ρέντσι στην Ιταλία, που εκπροσωπούν τη λεγόμενη κεντροαριστερά, προωθούν επίσης αποφασιστικά τη μείωση των κρατικών δαπανών κοινωνικής πολιτικής, την αύξηση των έμμεσων φόρων, την κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων.

-- Πιστεύετε ότι δεν μπορεί να υπάρξει κάποια βελτίωση και διαφοροποίηση από τη σημερινή κυβερνητική πολιτική;

-- Κάθε πολιτική δύναμη που υποκλίνεται στο στόχο της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων και δεσμεύεται ότι θα παραμείνει στην ΕΕ, το μόνο που μπορεί να διαπραγματευτεί είναι τους όρους σφαγής των δικαιωμάτων και του εισοδήματος του λαού.

Γι' αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται μόνο για ψίχουλα στις ομάδες ακραίας φτώχειας και για τον κατώτατο μισθό. Δεν δεσμεύεται όμως για το μισθωτό που καλείται σήμερα να συντηρήσει την οικογένειά του με 850 ευρώ, ούτε καν για επαναφορά του 13ου μισθού. Δεν δεσμεύεται ότι θα ανακτηθούν οι τεράστιες απώλειες του λαού την περίοδο της κρίσης, αφού δεν μπορεί να το πετύχει χωρίς σύγκρουση με τον πραγματικό αντίπαλο. Ο κατώτατος μισθός που εγγυάται αξιοποιήθηκε σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη ως άλλοθι για τη συμπίεση των μισθών προς τα κάτω. Μιλά για παραγωγική ανασυγκρότηση, αλλά δεν λέει κουβέντα για τις δεσμεύσεις της ΕΕ που καθηλώνουν την εγχώρια παραγωγή, όπως οι ποσοστώσεις και οι περιορισμοί στο κρέας, στο γάλα, στη ζάχαρη, στη ναυπηγική βιομηχανία.

Σε κάθε περίπτωση, το ζητούμενο δεν είναι να επιβιώσουμε μέσα σε ένα μόνιμο καθεστώς ανασφάλειας, μιζέριας και φτώχειας, αλλά να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας, με βάση τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα. Μόνο το ΚΚΕ μπαίνει μπροστά για να οργανωθεί η λαϊκή αντεπίθεση σ' αυτή την κατεύθυνση.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα διεκδικεί καθολικό δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας

Οι μεγάλες ανισότητες στην υγεία, εκτός του προφανούς ηθικού προβλήματος που θέτουν, αποτελούν και μια πολύ μεγάλη αιτία μείωσης του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, που συντηρητικά κυμαίνεται μεταξύ 1,5%-9,5% για τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης ("Investing in Health", σελ. 17). Για όλους αυτούς τους λόγους, η επένδυση για την άμβλυνση των ανισοτήτων απαιτείται να υποστηριχθεί με ειδικές παρεμβάσεις».

Αυτά αναφέρει η Αναπτυξιακή Στρατηγική της ΕΕ «Υγεία 2014-2020». Η ΕΕ ενδιαφέρεται για την άμβλυνση των ανισοτήτων στην Υγεία και ανησυχεί για την «έκρηξη» της φτώχειας, της νοσηρότητας και του κοινωνικού αποκλεισμού, που έχουν αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις και εγκυμονούν κινδύνους για την «κοινωνική συνοχή». Ομως η μείωση των ανισοτήτων πρέπει να γίνεται με το ελάχιστο δυνατό κόστος για τους επιχειρηματικούς ομίλους και το κράτος τους.

Γι' αυτό μεταφέρουν το βάρος στο λαό, μειώνουν τις εργοδοτικές εισφορές, περικόπτουν τη χρηματοδότηση της Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό, απαλλάσσουν και ελαφρύνουν τους επιχειρηματικούς ομίλους, για χάρη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, των επενδύσεων. Οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών μοιράζουν τη φτώχεια, παίρνουν από τους φτωχούς και δίνουν κατιτί στους εξαθλιωμένους, με στόχο ενιαίες προς τα κάτω παροχές.

Μ' αυτόν τον τρόπο οδηγούμαστε σε ένα συνολικό επίπεδο παροχών ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, που θα βρίσκεται σε ακόμη μεγαλύτερη αναντιστοιχία με τις σημερινές δυνατότητες της τεχνολογίας, της επιστήμης.

Εξειδικεύοντας το υπουργείο Υγείας την ευρωπαϊκή στρατηγική «Υγεία 2014-2020», προτείνει «για τους οικονομικά ασθενέστερους, αλλά και τις ευάλωτες κοινωνικά ομάδες»: «Ανάπτυξη νέων τρόπων παροχής υπηρεσιών (service delivery model): Περαιτέρω ανάπτυξη και εξειδίκευση νέων μοντέλων παροχής υπηρεσιών υγείας (...) τα οποία μπορούν να στηρίζονται στο εθελοντικό κίνημα ή να αξιοποιούν και εναλλακτικούς τρόπους χρηματοδότησης».

Πρόκειται για υποτυπώδεις υπηρεσίες Υγείας μέσα από ένα δίκτυο κρατικών (ΠΕΔΥ - Δήμοι) και μη κρατικών δομών (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, εθελοντές, Εκκλησία) με τη στήριξη ΕΕ, κυβέρνησης, επιχειρηματιών κ.λπ. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν τα Κοινωνικά Ιατρεία και Φαρμακεία, τα διάφορα κυβερνητικά προγράμματα, άλλες πρωτοβουλίες από ιδιώτες και επιχειρηματικούς ομίλους (π.χ. πρόγραμμα τηλεϊατρικής «Vodafone»).

Στο μεταξύ, δεν είναι μόνο οι ανασφάλιστοι, οι άποροι, οι εξαθλιωμένοι, που αναγκάζονται να καταφεύγουν σε τέτοιες δράσεις και δομές, αλλά και όλοι όσοι έχουν ουσιαστικά αποκλειστεί από τις κρατικές υπηρεσίες Υγείας, λόγω ελλείψεων και περικοπών, όπως κάτοικοι απομακρυσμένων περιοχών, νησιώτες, ασφαλισμένοι που δεν μπορούν να πληρώσουν συμμετοχές για εξετάσεις, φάρμακα κ.ά.

Η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας πολλές φορές έχουν επαινέσει το έργο των Κοινωνικών Ιατρείων και Φαρμακείων, όπως και τις χορηγίες επιχειρηματικών ομίλων στα πλαίσια της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και της «φιλανθρωπίας», γιατί απαλλάσσονται από ένα σημαντικό μέρος των ευθυνών τους. Στην πραγματικότητα, όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες της ΕΕ, η τάση είναι αυτές οι «άτυπες δομές» να ενταχθούν επίσημα στο σύστημα Υγείας, να αποτελούν μέρος ενός ενιαίου δικτύου δομών και υπηρεσιών. Ιδιαίτερο ρόλο παίζει και θα κληθεί να παίξει πιο ενεργά η Τοπική Διοίκηση.

Η δημοτική αρχή του Γιώργου Καμίνη διεκδικεί το ρόλο συντονιστή ανάμεσα στα Κοινωνικά Ιατρεία - Φαρμακεία της πόλης. Ο Κόμβος Αλληλοβοήθειας Πολιτών του Δήμου Αθηναίων ήδη συντονίζει ΜΚΟ και Εκκλησία για διανομή φαρμάκων, τροφίμων κλπ., ενώ ο δήμος παραχωρεί κτίρια και υποδομές σε ΜΚΟ για στέγαση αστέγων.

Οπως είπε στον «Ρ» άνεργος κι ανασφάλιστος, που απευθύνθηκε στον Κόμβο, «δεν υπήρχε το φάρμακο εκεί και με έστειλαν στους Γιατρούς του Κόσμου. Ούτε εκεί υπήρχε, όμως μου είπαν να πάω υποχρεωτικά στη ΜΚΟ "Κλίμακα", γιατί διαφορετικά δεν θα δικαιούμουν ξανά φάρμακα και μου έβγαλαν Κάρτα Ωφελούμενου στις Κοινωνικές Δομές του Δήμου Αθηναίων με Αριθμό Μητρώου ... Με αυτή την κάρτα - είπαν - θα πήγαινα σε κάποια ΜΚΟ όποτε χρειαζόμουν φάρμακα» («Ριζοσπάστης», 2/5/2014). Επίσης ο διαδικτυακός τόπος του δήμου, «ΣυνΑθηνά», είναι ένας «χάρτης» με εθελοντικές δράσεις ομάδων και ατόμων.

Από την πλευρά του, ο υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας με τον ΣΥΡΙΖΑ, Γαβριήλ Σακελλαρίδης, υπόσχεται να πάει παραπέρα αυτή η συνεργασία του δήμου - Κοινωνικών Ιατρείων. Μετά από επίσκεψή του στο «Κοινωνικό Ιατρείο - Φαρμακείο Αλληλεγγύης Αθήνας», το οποίο λειτουργεί με τη στήριξη της δημοτικής κίνησης «Ανοιχτή Πόλη», παρουσίασε ως απάντηση στις ελλείψεις προσωπικού και υλικών στα δημοτικά ιατρεία: «Μια νέα δημοτική αρχή θα μπορούσε να εντάξει τα κοινωνικά ιατρεία σε ένα σχεδιασμό δημόσιων κέντρων υγείας αστικού τύπου, διαφυλάσσοντας τον εθελοντικό και κοινωνικό τους χαρακτήρα» (left.gr, 14/2/2014).

Είπε ακόμη ότι «ο Δήμος πρέπει να οργανώσει την αλληλεγγύη σε ένα ενιαίο δίκτυο» (neolaia.gr 22/4/2014), ενώ σε άλλη δήλωση ξεκαθάρισε πως οι εθελοντικές οργανώσεις αποτελούν μέρος της κοινωνικής πολιτικής και των υποδομών του δήμου: «Βασική μας προτεραιότητα είναι να ρίξουμε βάρος στις κοινωνικές υποδομές του δήμου, να ενισχύσουμε και τα κοινωνικά ιατρεία και τους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς και να προσπαθήσουμε να εγκολπώσουμε ορισμένες προσπάθειες κοινωνικών δικτύων που αναπτύσσονται από μόνα τους στις γειτονιές της Αθήνας» (10/2/2014 naftemporiki.gr).

Η καλοπροαίρετη διάθεση για προσφορά, η αλληλεγγύη, η ανάγκη που σπρώχνει πολλούς ανθρώπους στα Κοινωνικά Ιατρεία - Φαρμακεία, δεν είναι φυσικά κάτι μεμπτό. Πολύ περισσότερο το «κανένας μόνος του στην κρίση» θα αποκτήσει μεγαλύτερο νόημα ως «κανένας μόνος του στην ανάκαμψη», που θα είναι «κατάμαυρη» για το λαό και θα πατήσει πάνω σε αποκαΐδια δικαιωμάτων. Το εργατικό, το λαϊκό κίνημα θα κληθεί να πολλαπλασιάσει τις δράσεις αλληλεγγύης, παράλληλα με τις παρεμβάσεις του για δωρεάν νοσηλεία και φάρμακα ανασφάλιστων, με κρατική χρηματοδότηση και όχι με νέο χαράτσωμα ασθενών και ασφαλισμένων.

Το ζήτημα όμως είναι πως αυτές οι δομές δεν αποτελούν μόνο μια «αθώα» κι αυθόρμητη μορφή αλληλεγγύης, τουλάχιστον για την κυβέρνηση και για την αξιωματική αντιπολίτευση. Δεν είναι φαινόμενο της κρίσης, αλλά θα παραμείνουν στην περίοδο της ανάπτυξης, υπηρετώντας αυτό το νέο μοντέλο των «ελάχιστων εγγυημένων παροχών». Ηρθαν για να υποκαταστήσουν τις δημόσιες δομές Υγείας που έκλεισαν. Θα «αξιοποιηθούν» ώστε να κουκουλωθεί η ανάγκη για να αναπτυχθούν νέες, σύγχρονες δημόσιες δομές με δωρεάν υπηρεσίες για όλους, καλύπτοντας τις ανάγκες όλων για πρόληψη, ΠΦΥ, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη.

Μιλώντας σε σχετική εκδήλωση (6/3/2013) η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Θεανώ Φωτίου, είπε για την «Αλληλεγγύη για όλους»: «Είναι ένας κόμβος ο οποίος φέρνει σε επαφή, διευκολύνει όλες αυτές τις κινήσεις που διαμορφώνονται σε όλη την Ελλάδα. (...) ». Εξήγησε πως ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει ενεργά αυτό το συντονισμό των Κοινωνικών Ιατρείων - Φαρμακείων - και όχι μόνο: «Το Die Linke, ας πούμε, είναι ένα αδελφό κόμμα το οποίο μας ενισχύει σημαντικά με τις δράσεις του, αλλά και το Γαλλικό ΚΚ (...)».

«Πολύ συχνά τα κοινωνικά μας ιατρεία δίνουν στα νοσοκομεία φάρμακα. Αξιοποιούν εγκαταλελειμμένες εγκαταστάσεις δομών Υγείας, όπως Κέντρα Υγείας παρατημένα, δημοτικά ιατρεία, τους ξαναδίνουν ζωή, τα βάφουν, τα φτιάχνουν, τα ζωντανεύουν. Δημιουργούν εντελώς νέες σχέσεις και νέες προοπτικές. Μπολιάζουν την ελληνική πραγματικότητα με νέες μορφές και αντιλήψεις για την Πρωτοβάθμια Υγεία. Αυτό θεωρούμε ότι είναι πολύτιμο», είπε.

Πολύτιμο, πρώτα και κύρια, είναι για την υλοποίηση της αναπτυξιακής στρατηγικής της ΕΕ, χωρίς ουσιαστικό κόστος για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που τα αβαντάρουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ξεκάθαρα πως αυτές οι δομές θα μείνουν και θα ενισχυθούν και κατά τη διακυβέρνησή του, ως «νέο» μοντέλο ΠΦΥ. Αλλωστε, είναι και δική του θέση η σύνδεση των Κοινωνικών Ιατρείων - Φαρμακείων με τα δημόσια νοσοκομεία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, που κοροϊδεύει το λαό ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει φιλολαϊκή, υπόσχεται να υλοποιήσει ένα σχέδιο που πριν απ' όλους η ΕΕ προωθεί, προκειμένου να απαλλαγεί το αστικό κράτος από τη χρηματοδότηση της Υγείας και οι εργοδότες από τις εισφορές τους. Πάνω σ' αυτόν τον άξονα συγκλίνει με τη ΝΔ και τα άλλα κόμματα της διαχείρισης, επειδή ο δρόμος ανάπτυξης που υπηρετούν είναι ο ίδιος και είναι από χέρι ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα και τις σύγχρονες ανάγκες.

Πέρα όμως από τους αριθμούς, την άσχημη κατάσταση την επιβεβαιώνουν τα καθημερινά αδιέξοδα που συναντά κάθε αυτοαπασχολούμενος, οι δυσκολίες να θρέψει την οικογένειά του, το αβέβαιο μέλλον που ανοίγεται μπροστά του.

Επομένως εύλογα γεννιούνται μια σειρά ερωτήματα.

Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Θα χειροτερέψουν κι άλλο τα πράγματα;

Υπάρχει διέξοδος;

Τέτοια ερωτήματα, που γεννιούνται καθημερινά, θα αποτολμήσουμε να απαντήσουμε παρακάτω.

Δεν είναι μακρινές οι εποχές που οι θιασώτες της ευρωπαϊκής προοπτικής έταζαν «λαγούς με πετραχήλια». Και δώσ' του οικονομική σταθερότητα και «αειφόρο» ανάπτυξη, να και οι ευκαιρίες για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τα ευρωπαϊκά προγράμματα. Με τέτοια επιχειρήματα βομβαρδίστηκαν οι αυτοαπασχολούμενοι, για να συναινέσουν στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από όλα τα κόμματα του ευρωπαϊκού τόξου. Τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, μέχρι τον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα μικρότερα κόμματα.

Τι έγινε, όμως, στην πράξη, τι δείχνει η σημερινή πραγματικότητα;

Οικονομική κρίση με οδυνηρές συνέπειες, αναδουλειά και λουκέτα στα μαγαζιά, ανεργία και φτώχεια. Τα πολυκαταστήματα, τα σούπερ μάρκετ και οι μονοπωλιακοί όμιλοι εξαπλώθηκαν. Τα ευρωπαϊκά προγράμματα τα ροκάνισαν οι μεγάλες επιχειρήσεις και τα ψίχουλα, που περίσσεψαν για τις μικρές, δεν έσωσαν την παρτίδα. Σκληρή φορολογία και «απελευθέρωση» των επαγγελμάτων, για να μη μείνει τίποτα όρθιο, εκεί που οι αυτοαπασχολούμενοι κάποτε έβγαζαν ένα κομμάτι ψωμί.

Αυτά δεν προέκυψαν από το πουθενά. Λίγα χρόνια πριν, στη συμφωνία του Μάαστριχτ, την ιδρυτική συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, θα διαβάσουμε τις περίφημες «τέσσερις ελευθερίες» που θεσμοθετούσε.

Ας εξετάσουμε εδώ τρεις από αυτές. Τις ελευθερίες κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών.

Γιατί θεσπίστηκαν;

Για να ανοίξει ο ψιλικατζής της γειτονιάς υποκατάστημα στις Βρυξέλλες, για να ξεπουλήσει ο κάθε μικροβιοτέχνης στην ενιαία αγορά, για να κάνουν χρυσές δουλειές οι υδραυλικοί και οι ηλεκτρολόγοι;

Οχι, βέβαια.

Η συμφωνία του Μάαστριχτ και αυτές που την ακολούθησαν, υπογράφηκαν από τις κυβερνήσεις, για να διευκολύνουν τον κάθε μεγαλοκεφαλαιούχο να αγοράσει πεντακόσια ταξί και να αρπάξει το φιλέτο της μεταφοράς επιβατών, για να πλημμυρίσει την αγορά με παπούτσια από την Κίνα και ρούχα από το Μπαγκλαντές, όπου παράγουν τα εμπορεύματά τους οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Η περίφημη «απελευθέρωση» των επαγγελμάτων δεν είναι τίποτα άλλο από εφαρμογή στην πράξη των παραπάνω συμφωνιών. Για παράδειγμα, τα μέτρα για τα φαρμακεία, δεν έχουν στόχο να ανοίξουν επιχείρηση οι άνεργοι φαρμακοποιοί, όπως ισχυρίζονται κάποιοι αφελείς, αλλά να διευκολύνουν τα σούπερ μάρκετ να επεκταθούν και σε αυτή την γκάμα προϊόντων.

Και επειδή το μεγάλο κεφάλαιο είναι ανυπόμονο, και θέλει νέες αγορές και υψηλή κερδοφορία όσο γίνεται πιο γρήγορα, η απελευθέρωση της αγοράς δεν έρχεται μόνη της. Την συνοδεύουν ληστρικά φορολογικά μέτρα σαν κι αυτά που εφαρμόζονται σήμερα, παραπέρα επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων και τις Κυριακές κλπ., για να εξοντωθούν οι αυτοαπασχολούμενοι μια ώρα γρηγορότερα. Να, λοιπόν, πώς δένουν τα μέτρα της κυβέρνησης σε μια ενιαία αντιλαϊκή κατεύθυνση.

Η παραπάνω ανάλυση βοηθά να κατανοηθούν καλύτερα οι θέσεις και οι προθέσεις των κομμάτων στις επερχόμενες εκλογές.

Ας δούμε πιο συγκεκριμένα τρία βασικά επιχειρήματα.

«Οπου να 'ναι ξεκινά η ανάπτυξη, ...γεννιέται μια νέα Ελλάδα», είναι το κεντρικό μοτίβο των κομμάτων της κυβέρνησης, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Δεν διευκρινίζουν, όμως, τι είδους ανάπτυξη, για ποιους, με ποια μέσα. Φροντίζουν όμως να την πασπαλίσουν με μπόλικη «ανταγωνιστικότητα», «εξωστρέφεια» και «καινοτομία» για να γίνουν πιο πιστευτοί.

Αυτά είναι λόγια χιλιοειπωμένα και δεν πρόσφεραν καμία λύση στα προβλήματα των αυτοαπασχολούμενων. Αν κρίνουμε από τα μέτρα, και όχι από λόγια της κυβέρνησης, ένα συμπέρασμα βγαίνει. Η ανάπτυξη που ευαγγελίζεται, δεν χωρά τους μικρέμπορους, τους επαγγελματίες, τους μικροβιοτέχνες, θα χτισθεί πάνω στα αποκαΐδια εκατοντάδων χιλιάδων μικροεπιχειρήσεων. Γι' αυτό η διάσωση των τραπεζών αναγορεύτηκε σε μείζον θέμα και απορρόφησε τεράστιους πόρους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Και σειρά έχουν οι βιομήχανοι και οι μεγαλέμποροι, για να ξεκοκαλίσουν ξανά επιδοτήσεις και ζεστό κρατικό χρήμα, να απολαύσουν προνόμια και φοροαπαλλαγές. Αυτούς έχει στο μυαλό της η κυβέρνηση, και γι' αυτούς δουλεύει, και όχι τον κάθε μικρομαγαζάτορα, που φροντίζει να τον ταΐζει με το κουτόχορτο της επιχειρηματικότητας και της ανταγωνιστικότητας.

«Το μείγμα της πολιτικής ήταν λάθος, ...χρειάζεται καλύτερη διαπραγμάτευση...» ισχυρίζεται κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα μέτρα που εφαρμόζονται, όμως, δεν επιβλήθηκαν μόνο από την τρόικα, όπως διατυμπανίζει. Αποτελούν προειλημμένες αποφάσεις για διαρθρώσεις στην οικονομία, που επιταχύνονται, με το πρόσχημα της κατάστασης στην οικονομία. Είναι συνέπεια των συνθηκών που υπέγραψαν οι κυβερνήσεις και υπερψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι στη φύση της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γι' αυτό είναι αποπροσανατολιστικοί οι ισχυρισμοί ότι με καλύτερη διαπραγμάτευση μπορεί να βελτιωθεί η κατάσταση.

Τι τάζει, όμως, στους αυτοαπασχολούμενους.

«Σεισάχθεια» (δηλαδή διαγραφή) χρεών από τράπεζες με κρατικό έλεγχο. Ομως οι τράπεζες δεν είναι φιλανθρωπικά ιδρύματα και δεν είναι διατεθειμένες να χρεοκοπήσουν χαρίζοντας δάνεια. Οσο για την κρατικοποίησή τους, το έχουμε ξαναδεί το έργο και δεν άλλαξε σε τίποτα ο ρόλος τους.

«Δημιουργία ΜμΕ με όλα τα "εργαλεία" χρηματοδότησης ...στήριξη δυναμικών και παραγωγικά καινοτόμων ΜμΕ...». Το παραμύθι περί «ΜμΕ ραχοκοκαλιάς της οικονομίας» ξαναζεσταμένο για προεκλογική κατανάλωση. 'Η, αλλιώς, όλοι οι επιχειρηματίες, μικροί - μεγάλοι, χωράνε στην ίδια αγορά, χωρίς «αθέμιτο» ανταγωνισμό και το κράτος σε ρόλο διαιτητή. Αυτά δεν γίνονται ούτε στη «Δευτέρα Παρουσία».

Η αλήθεια είναι ότι όποιος στηρίζει την Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι υποχρεωμένος να πέφτει σε αντιφάσεις και αργά ή γρήγορα θα στηρίξει και αντιλαϊκά μέτρα. Αυτό δεν αλλάζει, όσο και να ξορκίζει την Μέρκελ και την τρόικα.

«Είμαστε χώρα υπό κατοχή ...έξω οι ξένοι», κραυγάζουν οι κάθε λογής ευρωσκεπτικιστές, μέχρι τους οπαδούς της δραχμής και τη Χρυσή Αυγή, σε διάφορες εκδοχές. Στους όψιμους υπερασπιστές της «ανεξαρτησίας» της Ελλάδας υπενθυμίζουμε ότι όταν η χώρα δεν ήταν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όταν υπήρχε η δραχμή, δεν έλειψαν ούτε οι αντιλαϊκές πολιτικές, ούτε η εκμετάλλευση. Κάποιοι ονειρεύονται επιστροφή σε έναν «εθνικό» καπιταλισμό όπου οι μικροεπιχειρήσεις θα ανθίζουν (ξανά το φάντασμα της «ραχοκοκαλιάς»). Το μεγάλο κεφάλαιο ακόμα και στις συνθήκες της ελληνικής αγοράς ήταν αδίστακτο απέναντι στους μικρότερους ανταγωνιστές του. Στις σημερινές συνθήκες που έχει αποκτήσει και διεθνή ρόλο, η αλληλοδιαπλοκή ξένων και ελληνικών μεγαλοσυμφερόντων είναι πολύ ισχυρή. Οποιος φαντάζεται τέτοιου είδους αναχρονισμούς, θυμίζει το σκύλο που κυνηγάει την ουρά του.

Πέρα από την κυβερνητική πολιτική, οι αυτοαπασχολούμενοι έχουν και τους δημάρχους και τους περιφερειάρχες στην πλάτη τους. Η Τοπική Διοίκηση εφαρμόζει την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, υλοποίησε στο χώρο της όλες τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Γι' αυτό οι περισσότεροι δήμαρχοι και περιφερειάρχες φόρτωσαν με επιπλέον φόρους τα μικρομάγαζα, τον εύκολο στόχο, για να βγάλουν τα σπασμένα από το ψαλίδι της κρατικής επιχορήγησης. Πρωτοστάτησαν στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, στο όνομα της δήθεν τοπικής ανάπτυξης. Μερικοί είχαν και πιο προχωρημένες εμπνεύσεις, όπως τις περίφημες «λευκές νύχτες», για μαγαζιά ανοικτά μέχρι τα ξημερώματα. Την ίδια στιγμή που έβαλαν στο στόχαστρο τη μικροβιοτεχνία με την αλλαγή των χρήσεων γης, παρέδωσαν ελεύθερους χώρους στα πολυκαταστήματα και τα σούπερ μάρκετ με πρόσχημα την αξιοποίησή τους. Οι δήμοι και οι περιφέρειες έβαλαν πλάτη για να υλοποιηθούν οι αντιλαϊκές πολιτικές κι ας διατείνονται ότι είναι «πιο κοντά στον πολίτη».

Οι υποψήφιοι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ έχουν αποδεχτεί τις βασικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και αυτά δεν μπορούν να κρυφτούν πίσω από την προσωπική ακτινοβολία του καθενός, γίνονται φανερά στην πολιτική που ακολούθησαν τα προηγούμενα χρόνια. Γι' αυτό και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να στεγάζονται σε ενιαία ψηφοδέλτια.

Το ΚΚΕ έχει μιλήσει ανοιχτά για τις συνέπειες των πολιτικών που υπηρετούν τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είχε προειδοποιήσει ότι η ελευθερία κίνησης του μεγάλου κεφαλαίου και των μονοπωλίων θα στρεφόταν ενάντια στους αυτοαπασχολούμενους.

Το ΚΚΕ επισημαίνει ότι το πιο σίγουρο χαρτί που έχει στα χέρια του ο κάθε αυτοαπασχολούμενος για να αντιπαλέψει και, γιατί όχι, να ανατρέψει τα αντιλαϊκά μέτρα είναι η οργανωμένη πάλη. Η αναζωογόνηση της δράσης του συνδικαλιστικού κινήματος προς όφελος των συμφερόντων του. Αυτή τη διέξοδο στηρίζει.

Το ΚΚΕ επιμένει στην ενίσχυση της κοινής δράσης των λαϊκών στρωμάτων, για τη συγκρότηση μιας συμμαχίας ικανής να φέρει τα πάνω - κάτω στην εξουσία της χώρας. Γιατί η μήτρα των σημερινών δεινών βρίσκεται στην εξουσία των μονοπωλίων, που δεν μερεμετίζεται, δεν αλλάζει προσανατολισμό, μόνο να ανατραπεί είναι δυνατόν. Αυτήν την προοπτική προτείνει.

Γι' αυτό οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι που στηρίζει στις τοπικές εκλογές και τις ευρωεκλογές, αφουγκράζονται την αγωνία του κάθε αυτοαπασχολούμενου για το αύριο, αν θα καταφέρει να πληρώσει τον ΟΑΕΕ, τη ΔΕΗ, την εφορία, αν θα έχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και σύνταξη. Δεσμεύονται να ενισχύσουν την πάλη για ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, που ασφυκτιούν από την κυριαρχία των μονοπωλίων.

Ετσι μόνο η ψήφος μπορεί να γίνει ανταποδοτική και να συνεισφέρει στην αντίσταση κάθε αυτοαπασχολούμενου.

Τα ψηφοδέλτια με το γαρίφαλο εμπιστεύτηκαν χιλιάδες νέοι φοιτητές σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ

Η άνοδος αυτή είναι σημαντική, γιατί η Πανσπουδαστική ΚΣ είναι η μόνη δύναμη που κατέγραψε άνοδο σε ψήφους πανελλαδικά την ώρα που μείωση κατέγραψαν όλες οι άλλες δυνάμεις σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, τόσο οι παρατάξεις της αντιλαϊκής συγκυβέρνησης ΔΑΠ (ΝΔ) και ΠΑΣΠ (ΠΑΣΟΚ), όσο και οι δυνάμεις ΕΑΑΚ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και ΑΡΕΝ (ΣΥΡΙΖΑ) που επιδιώκουν μετατροπή του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος σε νεροκουβαλητή μιας διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που θέλει να γίνει «χαλίφης στη θέση του χαλίφη» στο πλαίσιο της ΕΕ. Είναι σημαντική γιατί δείχνει ότι μπορεί η νεολαία να βγάζει πολιτικά συμπεράσματα και να γυρνά την πλάτη στους εκφραστές της αντιλαϊκής πολιτικής και στους επίδοξους νέους διαχειριστές της.

*Δεν αναγνωρίζονται τα αποτελέσματα των συλλόγων ΠΑΜΑΚ και Κοινωνικής Θεολογίας (Αθήνας). Ωστόσο, και να συμπεριλαμβάνονταν δε θα άλλαζαν το τελικό αποτέλεσμα

*Δεν αναγνωρίζονται τα αποτελέσματα των 5 Συλλόγων του ΤΕΙ Θεσσαλονίκης, λόγω νοθείας. Ωστόσο και να συμπεριλαμβάνονταν δε θα άλλαζαν το τελικό αποτέλεσμα

Το αμέσως επόμενο διάστημα, οι φοιτητές και οι σπουδαστές μπορούν να στείλουν ακόμα πιο αποφασιστικό, ακόμα πιο ηχηρό μήνυμα, ότι τα όνειρα και οι ανάγκες τους δε χωράνε στα δεσμά της ΕΕ και του συστήματος.

Οι φοιτητές και σπουδαστές με την ψήφο τους στις τοπικές εκλογές και τις ευρωεκλογές μπορούν να μην μπουν «στο τσεπάκι» κανενός από τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και της ευρωμιζέριας. Μπορούν να στείλουν ακόμα πιο ηχηρό μήνυμα καταδίκης της πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης, να διαλέξουν το δρόμο της ανατροπής και της αποδέσμευσης από την ΕΕ, να δυναμώσουν το ΚΚΕ, τη δύναμη που μάχεται αταλάντευτα για τα σύγχρονα δικαιώματά τους και τη μόνη φιλολαϊκή λύση.

Ολα τα αστικά ΜΜΕ διαφημίζουν την αποχή. Η αποχή δεν είναι ενιαία. Ενα σημαντικό τμήμα φοιτητών και σπουδαστών προβληματίζεται, αηδιάζει με την εκφυλιστική δράση των παρατάξεων της συγκυβέρνησης ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, το διαλυτικό ρόλο των ΑΡΕΝ - ΕΑΑΚ στα φοιτητικά όργανα και τη ζωή των Συλλόγων. Σιχαίνεται το ρόλο διάφορων μηχανισμών, όπως οι αυτοαποκαλούμενες αναρχοαυτόνομες ομάδες που π.χ. τη μέρα των εκλογών μαζί με άλλους μηχανισμούς έδρασαν στην ΑΣΟΕΕ. Αυτοί οι φοιτητές και σπουδαστές είναι μια κρίσιμη «μάζα» που μπορεί και πρέπει να πάρει θέση στον αγώνα για τα όνειρά του, για τη ζωή που του αξίζει, να εμπιστευτεί τις δυνάμεις της ΚΝΕ.

Το αποτέλεσμα των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών είναι μήνυμα αισιοδοξίας, διαμορφώνει μια δυναμική που μπορεί και είναι αναγκαίο να εκφραστεί το επόμενο διάστημα. Για να δυναμώσει η κοινή συλλογική δράση και η πάλη των φοιτητών και των σπουδαστών για επιστημονική μόρφωση και ειδίκευση, για δωρεάν σπουδές, για να είναι το πτυχίο μόνη προϋπόθεση για σταθερή δουλειά με δικαιώματα πάνω στο αντικείμενο σπουδών, για Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν, για επιστήμη στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, για το παρόν και το μέλλον που τους αξίζει.

Διαμορφώνει δυναμική για να γίνει σοβαρό βήμα στο να ζωντανέψουν αγωνιστικά οι φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι, τα εκλεγμένα τους όργανα, η οργάνωση της σπουδάζουσας νεολαίας σε κάθε έτος και τμήμα. Για να διαμορφώνονται σύλλογοι και μαχητικά όργανα που αντιστέκονται στην αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ. Σύλλογοι που παίρνουν πρωτοβουλίες οργάνωσης της πάλης, που κάνουν συχνά μαζικές γενικές συνελεύσεις στις οποίες γίνεται πραγματική συζήτηση. Σύλλογοι που παίρνουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι νέοι που σπουδάζουν, που έχουν σταθερή επαφή με το εργατικό κίνημα, που διοργανώνουν εκδηλώσεις, συζητήσεις, πλούσια αθλητική και πολιτιστική δραστηριότητα. Για να δυναμώσει η συζήτηση για το περιεχόμενο σπουδών και έρευνας, για τη σχέση του επιστημονικού αντικειμένου με τον κλάδο οικονομίας.

Σε αρκετούς συλλόγους που πλειοψήφησαν το προηγούμενο διάστημα τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής ΚΣ, εκφράστηκε αυτή η δυναμική. Για παράδειγμα, η ΣΤΕΦ στο ΤΕΙ Πάτρας, από σύλλογος αδρανής που ήταν, με ελάχιστες μαζικές διαδικασίες, με απουσία κοινής συλλογικής δράσης για τα οξυμένα προβλήματα των σπουδαστών, με απουσία μορφών αλληλεγγύης και συλλογικότητας, σύλλογος που κυριαρχούσε η ΠΑΣΠ, μετατρέπεται καθημερινά σε ένα ζωντανό σύλλογο που πολύ συχνά συνεδριάζει ανοιχτά το ΔΣ, συζητώντας για κάθε πλευρά της ζωής των σπουδαστών και του συλλόγου, που κάθε μήνα οργανώνει γενικές συνελεύσεις, στις οποίες παίρνουν το λόγο πολλοί σπουδαστές, που έφτιαξε αθλητική επιτροπή και οργάνωσε τουρνουά ποδοσφαίρου στο οποίο συμμετείχαν 400 σπουδαστές. Οι σπουδαστές βλέπουν στο σύλλογο αυτόν το αποκούμπι τους για να παλέψουν, να συζητήσουν, να διασκεδάσουν, να αθληθούν. Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα και δείχνουν πραγματικά το δρόμο για την αγωνιστική ανασύνταξη του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος. Οι πολλοί σύλλογοι στους οποίους η Πανσπουδαστική ΚΣ αναδείχτηκε σε 1η δύναμη πρέπει να γίνουν το ζωντανό θετικό παράδειγμα που θα δώσει πνοή στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα, ώστε να γίνουν πιο ουσιαστικά βήματα στη συσπείρωση των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, στο ΜΑΣ.

Για να εκφραστεί αυτή η δυναμική, καθοριστικό ρόλο παίζουν τα μέλη της ΚΝΕ, οι χιλιάδες νέοι και νέες με τους οποίους δρούμε από κοινού. Παίζει ρόλο το πόσοι άνθρωποι βρίσκονται στον αγώνα ώστε με καλύτερους όρους να δυναμώνει η συλλογική διεκδίκηση στο έδαφος των οξυμένων προβλημάτων, να δυναμώνει η αντιπαράθεση με τα ιδεολογήματα που καλλιεργεί η αστική τάξη και ο οπορτουνισμός με διάφορους τρόπους και με αυτά που διδάσκει επίσημα μέσω των καθηγητών στα αμφιθέατρα. Για να δυναμώνει η αντιπαράθεση με την αποδοχή των θυσιών για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Να δυναμώνει η αναμέτρηση με την αποδοχή των αναδιαρθρώσεων και των αντιδραστικών μέτρων που μεθοδεύονται στις σπουδές και το μέλλον των νέων, η αναμέτρηση με τις μεθοδεύσεις ενάντια στο φοιτητικό κίνημα. Για να σπάει η μοιρολατρεία, η ατομική λύση, ο καριερισμός. Για να παίρνει απάντηση ο αντικομμουνισμός και το μίσος για την εργατική τάξη. Η αντιπαράθεση βοηθά στο να γίνονται σωστές επιλογές, στο να αναδεικνύεται ο διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης που έχει στο επίκεντρο την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

Τώρα δε χρειάζεται να χαθεί ούτε ώρα. Η ΝΔ μιλάει για την ανάπτυξη που έρχεται αλλά τι θα γίνει με τους χιλιάδες απόφοιτους που είτε θα παραμένουν άνεργοι επειδή οι θέσεις εργασίας θα είναι ελάχιστες, σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας, σταγόνα στον ωκεανό της ανεργίας, είτε θα αμείβονται με ψίχουλα χωρίς κανένα δικαίωμα; Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει «ψηφίζουμε και φεύγουν», αλλά δε λέει το τι θα μείνει αν έρθει αυτός στην κυβέρνηση. Οι 400 εφαρμοστικοί νόμοι του μνημονίου που την κατάργησή τους την παραπέμπει σε ένα άγνωστο μέλλον, το μνημόνιο διαρκείας της ΕΕ, οι αντιλαϊκές κατευθύνσεις της, οι αντιλαϊκές αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση, που, όπως αναφέρει άρθρο στην «Αυγή», δεν είναι εύκολο να καταργηθούν συνολικά κ.λπ. Ζούμε σε μια περίοδο αναμόρφωσης του πολιτικού σκηνικού με δήθεν νέα ή και νέα κόμματα (ΠΟΤΑΜΙ, ΕΛΙΑ, ανεξάρτητους στις τοπικές εκλογές, εξελίξεις με Χρυσή Αυγή κ.λπ.) που κινούνται στα πλαίσια του συστήματος, του ευρωμονόδρομου, έχουν κοινό στόχο πέρα από τις επιμέρους διαφορές. Η προσπάθεια αναμόρφωσης ούτε τελείωσε, ούτε τελειώνει σύντομα.

Τα μέλη της ΚΝΕ, οι χιλιάδες νέοι και νέες που δρούμε μαζί, μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά και στη μάχη των τοπικών εκλογών και των ευρωεκλογών για να εκφραστεί ένα μεγάλο ρεύμα αντιπαράθεσης με την πολιτική της ΕΕ, της κυβέρνησης και όσων υπηρετούν το σημερινό σάπιο σύστημα με το δυνάμωμα του ΚΚΕ.

Σοβαρά ερωτήματα, για το σε ποιο σχεδιασμό εντάσσεται, προκαλεί η προβοκατόρικη στάση μερίδας της παράταξης των ΕΑΑΚ στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, αμέσως μετά τις φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές και λίγες μέρες πριν τις δημοτικές - περιφερειακές και ευρωεκλογές.

Συγκεκριμένα, την Παρασκευή, 9 Μάη, επιτέθηκαν σε μέλη και φίλους της ΚΝΕ, απαιτώντας να μην έχουν καμία παρουσία και δράση, να αποχωρήσουν από το χώρο του Πολυτεχνείου, κινητοποιώντας μάλιστα δυνάμεις και από άλλα Πανεπιστήμια.

Αυτές οι τραμπούκικες και προβοκατόρικες ενέργειες δεν έχουν καμία σχέση με το φοιτητικό κίνημα. Οι συγκεκριμένες δυνάμεις πρέπει να απομονωθούν από τους φοιτητές. Σε κάθε περίπτωση, τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ δεν πρόκειται να φοβηθούν και να αναστείλουν τη δράση τους. Θα αντιμετωπίσουν κάθε προβοκάτσια από όπου κι αν προέρχεται και που γεννά πολλά ερωτήματα για το τι υπηρετεί στις συγκεκριμένες συνθήκες.

-- Αυτά που ήδη ζουν μπορούν να γίνουν κριτήριο ψήφου. Παίρνοντας υπόψη ότι σήμερα στερούνται βασικές και σύγχρονες ανάγκες. Οτι ξεχαρβαλώνεται η ζωή μας για να γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι, για να εξασφαλίζονται τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτούς υπηρετεί και έσωσε η ΕΕ. Γι' αυτό στην ΕΕ υπάρχουν 27 εκατομμύρια άνεργοι, 120 εκατομμύρια που ζουν στο όριο της φτώχειας. Γι' αυτό στην ΕΕ εκατομμύρια νέοι είναι απομονωμένοι από το δικαίωμα στην ολόπλευρη και δωρεάν μόρφωση, στη σταθερή δουλειά με δικαιώματα, από τη δημόσια και δωρεάν Υγεία, αλλά και από την πρόσβαση στον αθλητισμό, τον πολιτισμό χωρίς να είσαι μόνιμα πελάτης κ.ά. Ο,τι ζούμε έχει τη σφραγίδα της ΕΕ και των κυβερνήσεων που συμμετέχουν σε αυτήν. Γι' αυτό κριτήριο είναι η αναγκαιότητα να ζήσει η νεολαία καλύτερα, να διεκδικήσει το μέλλον που της αξίζει, καταδικάζοντας την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ που μας προσφέρει μόνιμη φτώχεια και δυναμώνοντας το ΚΚΕ που παλεύει αταλάντευτα για τα σύγχρονα δικαιώματα και τη λύση προς όφελος του λαού και των παιδιών του. Ετσι μπορεί να δυναμώσει η φωνή της νεολαίας, οι διεκδικείς της.

-- Η ανεργία είναι αναμφισβήτητα το νούμερο 1 πρόβλημα που αναγνωρίζουν οι νέοι σήμερα. Τα προγράμματα της ΕΕ που ενισχύουν την κατάρτιση ή την κινητικότητα μπορούν να δώσουν διέξοδο σε αυτό το πρόβλημα;

-- Σε καμία περίπτωση. Αλλωστε, μόνο μέσα στο 2013 έγιναν 5 συνεδριάσεις οργάνων της ΕΕ για την ανεργία των νέων. Οχι μόνο δε μειώθηκε αλλά γιγαντώνεται. Η πλειοψηφία των νέων ανέργων δεν δικαιούνται ούτε καν επίδομα ανεργίας και όσοι το παίρνουν είναι επίδομα φτώχειας. Ενώ, με τα προγράμματα οι επιχειρηματικοί όμιλοι εξασφαλίζουν μπόλικο χρήμα (μόνο στην Ελλάδα 517 εκατ. ευρώ) και τσάμπα μισοεργαζόμενους για να ενισχύσουν την κερδοφορία τους. Ενώ οι νέοι άνεργοι περιπλανιούνται από την ανεργία στη δουλειά για λίγους μήνες, με μισθούς πείνας χωρίς πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα και μετά ξανά στις ουρές του ΟΑΕΔ. Αυτά προβλέπουν και οι ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης της ΕΕ που συμφωνούν τόσο η κυβέρνηση, όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Στην ουσία, από το σάπιο σύστημα αξιοποιούνται τα υψηλά ποσοστά ανεργίας για να αποδεχθεί η νέα γενιά τις συνθήκες εργασιακής ζούγκλας, μιας και η ανεργία βρίσκεται στο DNA του. Η διέξοδος ξεκινάει σήμερα με τις προτάσεις του ΚΚΕ, προτάσεις ανακούφισης και προστασίας για όλους τους ανέργους, που τις παλεύει καθημερινά και με σχέδια νόμου, ανοίγοντας ταυτόχρονα το δρόμο για να πάρει ο λαός τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του, ώστε να αξιοποιήσει τις δυνατότητες της παραγωγής και όλο το εργατικό και επιστημονικό δυναμικό προς όφελος των λαϊκών αναγκών κι όχι της κερδοφορίας των λίγων.

-- Γιατί ένας νέος άνθρωπος σήμερα να εμπιστευτεί και να ενισχύσει το ΚΚΕ στις εκλογές;

-- Δεν υπάρχει μόνο ένας ή δύο αλλά δεκάδες λόγοι για να ψηφίσει ένας νέος το ΚΚΕ και να είναι σίγουρος και περήφανος για την επιλογή του, ακόμα κι αν δε συμφωνεί σε όλα μαζί του.

Γιατί την ίδια ώρα που νέοι που βιώνουν στο σήμερα αλλά θα ζουν και στο μέλλον τις επιπτώσεις στη ζωή τους από τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και την ΕΕ, την ίδια ώρα υπάρχουν δυνατότητες να ζήσουν σε συνθήκες που κριτήριο θα είναι οι σύγχρονες εργατικές λαϊκές ανάγκες. Αυτό το ζήτημα μόνο το ΚΚΕ αναδεικνύει, μόνο το ΚΚΕ έχει Πρόγραμμα, πολιτική που δίνει λύση σε αυτό το πρόβλημα.

Γιατί, το ΚΚΕ τολμά και αποκαλύπτει τους πραγματικούς ενόχους για αυτά που ζούμε και δεν κάνει σκόντο τις ανάγκες μας για τα κέρδη των λίγων.

Γιατί, με δυνατό ΚΚΕ θα δυναμώσει η πάλη για τις σύγχρονες ανάγκες που έχουμε στη μόρφωση, στη δουλειά, στον αθλητισμό, στον πολιτισμό, στη ζωή. Για να δυναμώσει η κοινή δράση ενάντια στον κοινό εχθρό, για να καλυτερεύσει η ζωή μας.

Γιατί η ψήφος στο ΚΚΕ είναι η μόνη ψήφος που πιάνει τόπο. Το 2012 το ΚΚΕ έπεσε εκλογικά, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εκτινάχτηκε στο 27%. Δεν προέκυψε κάτι θετικό για το λαό και τη νεολαία. Ούτε οι αγώνες, οι διεκδικήσεις δυνάμωσαν, ούτε μπήκε φρένο στην κατρακύλα.

Γιατί το ΚΚΕ είπε την αλήθεια για την ΕΕ. Οταν όλα τα άλλα κόμματα έλεγαν στο λαό ότι «στην ΕΕ θα τρώμε με χρυσά κουτάλια», το ΚΚΕ προειδοποίησε ότι η ΕΕ είναι ένωση των μονοπωλίων, εχθρός των λαών και επιβεβαιώθηκε. Πάντα λέει την αλήθεια στο λαό χωρίς να υπολογίζει το κόστος. Γιατί και σήμερα, όσοι μας λένε ότι η ΕΕ θα αλλάξει και ότι θα φύγουν τα μνημόνια και θα ζήσουμε καλύτερα, μας λένε πάλι ψέματα. Η φτώχεια, η ανεργία, η κακοπληρωμένη δουλειά, η αμορφωσιά θα είναι εδώ. Η ΕΕ γίνεται μόνο χειρότερη για μας.

Γιατί το ΚΚΕ δεν κάνει κωλοτούμπες για να γίνει αρεστό στο σύστημα. Δεν έχει δεσμεύσεις και εξαρτήσεις από την ΕΕ και γι' αυτό μπορεί να εκπροσωπήσει αποτελεσματικά τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας. Οσο περισσότεροι είναι οι εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ τόσο πιο ισχυρή θα είναι η φωνή μας.