Βράδυ Παρασκευής στις γραμμές του ΗΣΑΠ ανάμεσα στους σταθμούς Μοναστηράκι και Θησείο εντοπίστηκε νεκρός ο Σενεγαλέζος μικροπωλητής Μπαμπακάρ Ντιάε. Τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ διέσχιζε τις ράγες. Υπάρχουν καταγγελίες ότι προσπαθούσε να ξεφύγει από δημοτικούς αστυνομικούς που έκαναν ελέγχους για «παρεμπόριο». Ετσι, στο όνομα του κυνηγητού των λεγόμενων λαθρομεταναστών και του «παραεμπορίου» έστειλαν έναν βιοπαλαιστή στο θάνατο. Ενα, λοιπόν, είναι βέβαιο: ότι οι μετανάστες και πρόσφυγες, στην πλειοψηφία τους βιοπαλαιστές, πάμπτωχοι άνθρωποι που αναζητούν απελπισμένα ένα γλίσχρο μεροκάματο, υφίστανται πιέσεις κι επιθέσεις από όλες τις πλευρές.

Οι ρατσιστικές, εγκληματικές επιθέσεις φασιστοειδών εναντίον μεταναστών συνεχίζονται. Γίνονται καταγγελίες ότι απέναντί τους η ΕΛ.ΑΣ. τηρεί συχνά στάση ανοχής, συγκάλυψης, αποτροπής σύλληψης και άσκησης ποινικής δίωξης κατά των δραστών. Οτι αντί να κυνηγήσει τους επιτιθέμενους, φυλακίζει όσα θύματα δε διαθέτουν νομιμοποιητικά έγγραφα. Χώρια τις καταγγελίες για αστυνομικούς που βιαιοπραγούν κατά μεταναστών («αξέχαστα» τα πλάνα που τραβούσαν αστυνομικοί όταν ...διασκέδαζαν βάζοντας δύο μετανάστες να αλληλοκαρπαζώνονται). Συν το όργιο εργοδοτικών αυθαιρεσιών με μετανάστες να υποφέρουν τα πάνδεινα στους χώρους δουλειάς, δουλεύοντας εξαντλητικά ωράρια για ελάχιστα χρήματα, ανασφάλιστοι, ενίοτε χωρίς να παίρνουν καν όσα τους έταξαν, αντίθετα να διώχνονται με κάποια ψίχουλα στην τσέπη υπό την απειλή ότι θα τους καρφώσουν στην ΕΛ.ΑΣ. ή στα φασιστοειδή.

Αυτά δεν έρχονται σαν κεραυνός εν αιθρία. Μεγαλοεργοδότες και φασιστοειδή όπου κι αν δρουν (οργανώσεις, αστυνομία, άλλες υπηρεσίες) σιγοντάρει η ίδια η κυβέρνηση με συγκεκριμένες ενέργειες: Στοχοποίηση των μεταναστών για το κέντρο της πόλης ως υπαίτιων για την κατάντια του. Δηλώσεις για «ανακατάληψη των πόλεων», επιχειρήσεις «σκούπα», καθημερινά προσαγωγές και συλλήψεις μεταναστών με την περιλάλητη επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Φυλακίσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης και απελάσεις. Ανοχή στις βιαιοπραγίες των νεοναζί. Πάγωμα κάθε διαδικασίας για απόδοση ιθαγένειας, υπό προϋποθέσεις, στα παιδιά μεταναστών. Μια συντονισμένη, πολύ «βολική» για τους κρατούντες, προπαγάνδα όπου παρουσιάζεται γενικά ο μετανάστης ως υπεύθυνος για κάθε πρόβλημα του ντόπιου μεροκαματιάρη (ανεργία, εγκληματικότητα, υποβαθμισμένη Υγεία και Παιδεία, κ.λπ.).

Ο Ελληνας άνεργος, ο ανασφάλιστος εργάτης, ο κακοπληρωμένος υπάλληλος, ο καταχρεωμένος ΕΒΕ δεν έχουν εχθρό τους τον μετανάστη βιοπαλαιστή. Δεν κλέβει αυτός το ψωμί απ' το τραπέζι. Είναι το μεγάλο κεφάλαιο που το κάνει, και τα όποια τσιράκια του (αστοί πολιτικοί, ελεημονούσες μεγαλοκυρίες, φιλάνθρωπες ΜΚΟ, γορίλες της νύχτας) που του κάνουν πλάτες, σκορπούν αυταπάτες, ώστε ανενόχλητο να καρπώνεται το μόχθο του λαού. Απέναντί τους, το ταξικό κίνημα παλεύει για να γίνει πράξη το «ένας για όλους και όλοι για έναν». Να αναπτυχθεί ολόπλευρα η ταξική αλληλεγγύη, να μη στέκεται η εργατική τάξη διαιρεμένη απέναντι στους εκμεταλλευτές της. Να προχωρήσει από τα κάτω και για όλους, η κοινωνική συμμαχία εργατών, αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα, θρήσκευμα. Να αναπτυχθεί κοινή πάλη, με κοινά αιτήματα και στόχους, ενιαία δράση μέσα από τα ταξικά σωματεία και συνδικάτα στους χώρους δουλειάς, μέσα από τις Λαϊκές Επιτροπές και Επιτροπές Ανέργων σε κάθε γειτονιά. Παλεύει για την ενότητα της εργατικής τάξης σε ταξική βάση, σαν απαραίτητο όρο για να νικήσει τον αντίπαλό της, επιτέλους να καρπωθεί ο λαός τον πλούτο που παράγει.