ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αλληλοσυμπληρώθηκαν...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο ένας έλυνε και ο άλλος έδενε στην πρωινή εκπομπή της ΝΕΤ την περασμένη Παρασκευή με καλεσμένους τον Κ. Μητσοτάκη και τον Δ. Παπαδημούλη. Είσαστε κατά των επενδύσεων, υποστήριξε ο πρώτος. Για να πάρει την απάντηση, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κατά των επενδύσεων, αλλά επιδιώκει να γίνουν επενδύσεις χωρίς να παρεισφρέουν τα λαμόγια, οι μεσάζοντες και οι μιζαδόροι. Θέλουν δηλαδή επενδύσεις, αλλά σε ένα περιβάλλον «υγιούς» καπιταλισμού. Γιατί αρνείστε την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, ρωτάει ο Μητσοτάκης. Εμείς επιδιώκουμε την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας, μέσα από επιχειρηματικά σχήματα του Δημοσίου, ή και με συμπράξεις του Δημοσίου με ιδιωτικούς φορείς, απαντάει ο Παπαδημούλης.

Ευχάριστα έκπληκτος με τις απόψεις αυτές δηλώνει ο Μητσοτάκης, υπό την επευφημία των παρουσιαστών της εκπομπής. Για να τους κατακεραυνώσει ο Παπαδημούλης, ο οποίος δήλωσε με έμφαση ότι οι απόψεις αυτές περιέχονται στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, τις οποίες γνωρίζει πολύ καλά, επειδή ήταν εκ των συντακτών του προγράμματος!

Μετά από αυτά, όποιος τολμήσει και ξαναμιλήσει για διαχειριστικό ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ, ή για πυλώνα του νέου αστικού διπολισμού, θα του βάλουμε πιπέρι στο στόμα...

Πρώτα τσακίζουν τους εργάτες...

Πανηγυρική παρουσίαση του «φιλανθρωπικού» έργου των βιομηχάνων και μεγαλεμπόρων που εξαθλιώνουν το λαό για τα κέρδη τους, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στη Θεσσαλονίκη, παρουσία και του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρ. Παπούλια.

Στην εκδήλωση για την επίσημη παρουσίαση του Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής παραβρέθηκαν, επίσης, για να δώσουν τα εύσημα, ο υπουργός Μακεδονίας - Θράκης, Θ. Καράογλου, ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Α. Τζιτζικώστας, και φυσικά ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης και βιομήχανος, Γ. Μπουτάρης.

Το Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Αρωγής συγκροτήθηκε στο πλαίσιο της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης, από το Σύνδεσμο Βιομηχάνων Βόρειας Ελλάδας (ΣΒΒΕ), το Σύνδεσμο Εξαγωγέων Βόρειας Ελλάδας (ΣΕΒΕ), το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης (ΕΒΕΘ), το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης (ΒΕΘ), το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης (ΕΕΘ) και τον Εμπορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης (ΕΣΘ).

Οπως αναφέρθηκε, 58 επιχειρήσεις - μέλη των πιο πάνω επιχειρηματικών φορέων έκαναν χορηγίες χρημάτων, προϊόντων και υπηρεσιών, σε 20 φορείς (ΜΚΟ, φιλανθρωπικά σωματεία, κοινωνικά παντοπωλεία, κ.λπ.) για να στηρίξουν ευπαθείς πληθυσμιακές ομάδες.

Ανάμεσα σε αυτές τις επιχειρήσεις φιγουράρουν για τη «φιλανθρωπία» τους η COCA - COLA 3Ε, που τον τελευταίο 1,5 χρόνο απέλυσε εκατοντάδες εργαζόμενους από τα εργοστάσιά της και τώρα ετοιμάζει νέες μαζικές απολύσεις και απειλεί με λουκέτα εργοστασίων, η LIDL ΕΛΛΑΣ, που επέβαλε μειώσεις μισθών στους εργαζομένους της, η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ, που κατ' επανάληψη έχει επιβάλει εκ περιτροπής εργασία και αντίστοιχη μείωση μισθών στο προσωπικό της, η ΚΟΥ ΚΟΥ ΑΕ, που έκλεισε την επιχείρηση και πέταξε στην ανεργία εκατοντάδες εργαζόμενους προσπαθώντας μάλιστα να μην πληρώσει αποζημιώσεις και οφειλόμενα δεδουλευμένα.

... κι έπειτα μοιράζουν ελεημοσύνη

Αυτοί, λοιπόν, που δημιουργούν τους εξαθλιωμένους, για να κρατούν σταθερά ψηλά και να αυξάνουν τα κέρδη τους, έρχονται να δώσουν κάποια ψίχουλα στους φτωχούς και τα παιδιά τους για να εξωραΐσουν το εγκληματικό τους έργο.

Αυτοί οι ίδιοι, οι βιομήχανοι, οι εξαγωγείς και μεγαλέμποροι, δηλώνουν ικανοποιημένοι από τα αποτελέσματα της πολιτικής της τρικομματικής συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ. Στηρίζουν το έργο της που διασφαλίζει τα κέρδη τους, τσακίζοντας το λαό, κλέβοντας ό,τι του έχει απομείνει από εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, ληστεύοντας με τους φόρους και τα χαράτσια και το τελευταίο ευρώ από το εισόδημά του.

Και κυνικά ομολογούν πως όσα πιο πολλά κέρδη βγάλουν, εξαθλιώνοντας ακόμη περισσότερους ολοένα πιο πολύ, τόσο περισσότερα ψίχουλα θα μπορούν να μοιράσουν για να βουλώνουν τα στόματα των φτωχών.

«Η ψυχολογία μας αλλάζει προς το καλύτερο τον τελευταίο καιρό», είπε χαρακτηριστικά ο Ν. Πέντζος, πρόεδρος του ΣΒΒΕ και πρόσθεσε: «Προσδοκούμε ότι η επιχειρούμενη αναμόρφωση του κράτους θα μας επιτρέψει να γίνουμε περισσότερο ανταγωνιστικοί, για να αναλάβουμε περισσότερες δράσεις κοινωνικής ευθύνης και αρωγής».

Ο λαός δεν πρέπει να παρασυρθεί από τις δράσεις τους. Πρέπει να σταθεί απέναντί τους. Να στηριχθεί στην ταξική αλληλεγγύη, να δυναμώσει τον αγώνα και να τσακίσει αυτούς και το κράτος τους.

Οι μετανάστες πεθαίνουν κάθε μέρα

Βράδυ Παρασκευής στις γραμμές του ΗΣΑΠ ανάμεσα στους σταθμούς Μοναστηράκι και Θησείο εντοπίστηκε νεκρός ο Σενεγαλέζος μικροπωλητής Μπαμπακάρ Ντιάε. Τον χτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ διέσχιζε τις ράγες. Υπάρχουν καταγγελίες ότι προσπαθούσε να ξεφύγει από δημοτικούς αστυνομικούς που έκαναν ελέγχους για «παρεμπόριο». Ετσι, στο όνομα του κυνηγητού των λεγόμενων λαθρομεταναστών και του «παραεμπορίου» έστειλαν έναν βιοπαλαιστή στο θάνατο. Ενα, λοιπόν, είναι βέβαιο: ότι οι μετανάστες και πρόσφυγες, στην πλειοψηφία τους βιοπαλαιστές, πάμπτωχοι άνθρωποι που αναζητούν απελπισμένα ένα γλίσχρο μεροκάματο, υφίστανται πιέσεις κι επιθέσεις από όλες τις πλευρές.

Οι ρατσιστικές, εγκληματικές επιθέσεις φασιστοειδών εναντίον μεταναστών συνεχίζονται. Γίνονται καταγγελίες ότι απέναντί τους η ΕΛ.ΑΣ. τηρεί συχνά στάση ανοχής, συγκάλυψης, αποτροπής σύλληψης και άσκησης ποινικής δίωξης κατά των δραστών. Οτι αντί να κυνηγήσει τους επιτιθέμενους, φυλακίζει όσα θύματα δε διαθέτουν νομιμοποιητικά έγγραφα. Χώρια τις καταγγελίες για αστυνομικούς που βιαιοπραγούν κατά μεταναστών («αξέχαστα» τα πλάνα που τραβούσαν αστυνομικοί όταν ...διασκέδαζαν βάζοντας δύο μετανάστες να αλληλοκαρπαζώνονται). Συν το όργιο εργοδοτικών αυθαιρεσιών με μετανάστες να υποφέρουν τα πάνδεινα στους χώρους δουλειάς, δουλεύοντας εξαντλητικά ωράρια για ελάχιστα χρήματα, ανασφάλιστοι, ενίοτε χωρίς να παίρνουν καν όσα τους έταξαν, αντίθετα να διώχνονται με κάποια ψίχουλα στην τσέπη υπό την απειλή ότι θα τους καρφώσουν στην ΕΛ.ΑΣ. ή στα φασιστοειδή.

Αυτά δεν έρχονται σαν κεραυνός εν αιθρία. Μεγαλοεργοδότες και φασιστοειδή όπου κι αν δρουν (οργανώσεις, αστυνομία, άλλες υπηρεσίες) σιγοντάρει η ίδια η κυβέρνηση με συγκεκριμένες ενέργειες: Στοχοποίηση των μεταναστών για το κέντρο της πόλης ως υπαίτιων για την κατάντια του. Δηλώσεις για «ανακατάληψη των πόλεων», επιχειρήσεις «σκούπα», καθημερινά προσαγωγές και συλλήψεις μεταναστών με την περιλάλητη επιχείρηση «Ξένιος Ζευς». Φυλακίσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης και απελάσεις. Ανοχή στις βιαιοπραγίες των νεοναζί. Πάγωμα κάθε διαδικασίας για απόδοση ιθαγένειας, υπό προϋποθέσεις, στα παιδιά μεταναστών. Μια συντονισμένη, πολύ «βολική» για τους κρατούντες, προπαγάνδα όπου παρουσιάζεται γενικά ο μετανάστης ως υπεύθυνος για κάθε πρόβλημα του ντόπιου μεροκαματιάρη (ανεργία, εγκληματικότητα, υποβαθμισμένη Υγεία και Παιδεία, κ.λπ.).

Ο Ελληνας άνεργος, ο ανασφάλιστος εργάτης, ο κακοπληρωμένος υπάλληλος, ο καταχρεωμένος ΕΒΕ δεν έχουν εχθρό τους τον μετανάστη βιοπαλαιστή. Δεν κλέβει αυτός το ψωμί απ' το τραπέζι. Είναι το μεγάλο κεφάλαιο που το κάνει, και τα όποια τσιράκια του (αστοί πολιτικοί, ελεημονούσες μεγαλοκυρίες, φιλάνθρωπες ΜΚΟ, γορίλες της νύχτας) που του κάνουν πλάτες, σκορπούν αυταπάτες, ώστε ανενόχλητο να καρπώνεται το μόχθο του λαού. Απέναντί τους, το ταξικό κίνημα παλεύει για να γίνει πράξη το «ένας για όλους και όλοι για έναν». Να αναπτυχθεί ολόπλευρα η ταξική αλληλεγγύη, να μη στέκεται η εργατική τάξη διαιρεμένη απέναντι στους εκμεταλλευτές της. Να προχωρήσει από τα κάτω και για όλους, η κοινωνική συμμαχία εργατών, αυτοαπασχολούμενων, φτωχών αγροτών, ανεξάρτητα από φυλή, γλώσσα, θρήσκευμα. Να αναπτυχθεί κοινή πάλη, με κοινά αιτήματα και στόχους, ενιαία δράση μέσα από τα ταξικά σωματεία και συνδικάτα στους χώρους δουλειάς, μέσα από τις Λαϊκές Επιτροπές και Επιτροπές Ανέργων σε κάθε γειτονιά. Παλεύει για την ενότητα της εργατικής τάξης σε ταξική βάση, σαν απαραίτητο όρο για να νικήσει τον αντίπαλό της, επιτέλους να καρπωθεί ο λαός τον πλούτο που παράγει.

Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

Περί ... φοροδιαφυγής

Γρηγοριάδης Κώστας

Ολόκληρη ανακοίνωση εξέδωσε χτες το υπουργείο Οικονομικών, για να γνωστοποιήσει τα επιτεύγματα των υπηρεσιών που έχουν αναλάβει να πατάξουν τη φοροδιαφυγή και οι οποίες κάθε τόσο μας βεβαιώνουν ότι ξετρυπώνουν και κάνα ...λαγό. Βέβαια, αν πάρουμε τα πράγματα τοις μετρητοίς, οι λαγοί του ΣΔΟΕ όχι μόνο δεν έχουν πετραχήλια, αλλά είναι σκέτα ψοφίμια.

Αυτή τη φορά, λέει, πιάσανε, 1.267 φορολογούμενους που «ελάμβαναν αμοιβές από τον Ειδικό Λογαριασμό Κονδυλίων Ερευνών, του Πανεπιστημίου της Αθήνας και διαπιστώθηκε ότι δεν είχαν δηλώσει εισοδήματα 2.586.452 ευρώ».

Σε ό,τι αφορά αυτούς τους ειδικούς λογαριασμούς, οι πάντες γνωρίζουν ότι ήταν τα διαφθορεία που, με την καθοδήγηση της ΕΕ, τηρούσαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, με άμεσο στόχο να εξαγοράζουν συνειδήσεις στα ΑΕΙ της χώρας. Κονδύλια που δίνονταν κατά το δοκούν σε καθηγητές, εργαζόμενους, φοιτητές, με μοναδικό στόχο να εξασφαλίσουν την υπακοή και την πολιτική τους.

Σε ό,τι όμως αφορά τη φοροδιαφυγή, εδώ έχουν πάλι μια τρύπα στο νερό. Κι αυτό επειδή την ώρα, που το υπουργείο κάνει ντόρο για τα περίπου 2 χιλιάδες ευρώ που αναλογούν στα όσα δεν δηλώθηκαν από τους 1.267 δικαιούχους (2.586.452 /1.267= 2.041 ευρώ), οι άλλοι, το μεγάλο κεφάλαιο, οι διάφορες εταιρείες, οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι τράπεζες, εξακολουθούν να μην πληρώνουν - και μάλιστα νομότυπα - φόρους πολλών δισεκατομμυρίων!

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Φοβούνται» τα αιτήματα των ναυτεργατών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τυχαίο είναι ότι στα ρεπορτάζ των αστικών ΜΜΕ απουσιάζουν τα αιτήματα των ναυτεργατών απεργών που αφορούν στην ασφάλεια των θαλάσσιων συγκοινωνιών; Τυχαίο είναι ότι κρύβουν πως βασικό ζήτημα για χιλιάδες ναυτεργάτες είναι η «βόμβα» που γεννά το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα; Οτι το ζήτημα της αλλαγής στην οργανική σύνθεση των πλοίων οι ναυτεργάτες δεν το αντιπαλεύουν μόνο γιατί θα εκτοξεύσει την ανεργία αλλά και γιατί θα γεμίσει τις θάλασσες με πλοία με λειψό και εξαντλημένο πλήρωμα, προκαλώντας τεράστιους κινδύνους για ασφαλή ναυσιπλοΐα;

Οτι κρύβουν αυτό που επισημαίνουν από την πρώτη στιγμή της απεργίας ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ, πως το νομοσχέδιο της κυβέρνησης θα δώσει στους εφοπλιστές τη δυνατότητα να καταργούν δρομολόγια όποτε θέλουν εγκαταλείποντας έτσι νησιά και νησιώτες στην τύχη τους; Οτι οι νησιώτες ήδη ζουν σήμερα την εγκατάλειψη και είναι όμηροι των παζαριών μεταξύ εφοπλιστών - κυβέρνησης για το ύψος των επιδοτήσεων των άγονων γραμμών και σε ορισμένες περιπτώσεις κάνουν μέχρι και 5 ή 6 μέρες να δουν πλοίο; Οτι τότε καμιά κυβέρνηση και κανένα αστικό ΜΜΕ (που σήμερα «πονάνε» τους νησιώτες) δε μιλά για τα βάσανα των νησιωτών, αλλά το μόνο που κάνουν είναι να υποκλίνονται στην «ανταγωνιστικότητα»;

Οχι, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Οι εργάτες πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα για τα «αντικειμενικά» ΜΜΕ και τη «δημοκρατική» ενημέρωση στον καπιταλισμό. Αλλά και για το πόσο τα αιτήματά τους μπορούν να φοβίσουν την πλουτοκρατία, η οποία προσπαθεί να υπονομεύσει τον πανεργατικό αγωνιστικό συντονισμό και γι' αυτό τα εξαφανίζει.

Οργανωμένη αντεπίθεση για να αποτραπούν τα χειρότερα

Σκέτη απάτη αποδείχθηκαν ακόμα μια φορά οι «διαβεβαιώσεις» της κυβέρνησης και του υπουργού Εργασίας ότι «δεν θα θιγούν ο κατώτατος μισθός και οι τριετίες (ωριμάνσεις) για αυτούς που αμείβονται με τον κατώτατο μισθό». Ψεύδονταν συνειδητά, βέβαια, και παραπλανούσαν τους εργαζόμενους γιατί η περαιτέρω μείωση των μισθών - και του κατώτατου - έχει προαποφασιστεί και δρομολογηθεί από τα μνημόνια, που έχουν «δέσει» τον κατώτατο μισθό με την ανταγωνιστικότητα και την ανεργία. Ηδη, όπως γράφει η κυριακάτικη «Καθημερινή», η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει τις «διαπραγματεύσεις» με την τρόικα για την κατάργηση των ωριμάνσεων, δηλαδή των προσαυξήσεων λόγω τριετιών, ενώ στην κλίνη του Προκρούστη θα μπει και ο κατώτατος μισθός, που μπορεί να κατέβει ακόμα και κάτω από τα 586 ευρώ μεικτά. Ο στόχος είναι να καθοριστεί ένας «καθαρός», από οποιοδήποτε επίδομα, κατώτατος μισθός, ο οποίος στη συνέχεια με βάση το νέο τρόπο καθορισμού του, δηλαδή αποκλειστικά από την κυβέρνηση με νόμο και με καταργημένη την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, θα «προσαρμοστεί» στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας, πράγμα που σημαίνει ότι θα πάει ακόμα πιο κάτω. Η μεθόδευση είναι η ίδια που έχει ακολουθηθεί στο παρελθόν για την κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων. Η «κακιά» τρόικα με ηλεκτρονικό μήνυμα (μέιλ) βάζει το θέμα στο τραπέζι για λογαριασμό των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και σαν έτοιμη από καιρό η κυβέρνηση «αναγκάζεται» να συμφωνήσει. Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι και οι δύο υπηρετούν τον ίδιο στρατηγικό στόχο, την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας και τη θωράκιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Και η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως πρόσχημα την τρόικα για να προχωρήσει σ' αυτό που θέλουν οι κεφαλαιοκράτες. Οι εργαζόμενοι, όμως, δεν πρέπει να τρέφουν ψευδαισθήσεις. Τα χειρότερα είναι μπροστά και οι θυσίες τους για τη σωτηρία της πλουτοκρατίας δεν πρόκειται να σταματήσουν αν οι ίδιοι δεν πάρουν την απόφαση να διεκδικήσουν την εξουσία ανατρέποντας την εξουσία των μονοπωλίων.

Θυμούνται τους αγρότες όποτε τους βολεύει

Είναι πραγματικά αποκαλυπτική η στάση των αστικών ΜΜΕ απέναντι στους αγρότες: Ολο το Σαββατοκύριακο, τα ίδια ΜΜΕ που στο ένα ρεπορτάζ τους μοίραζαν συμπάθεια γιατί - όπως έλεγαν - πλήττονται από την απεργία των ναυτεργατών, στο αμέσως επόμενο μιλούσαν για τους εκβιασμούς που συνιστούν για οδηγούς και άλλους τα αγροτικά μπλόκα.

Δηλαδή, θυμούνται τους αγρότες όπως τους βολεύει. Οταν είναι να χτυπήσουν τους αγώνες των εργατών «σκέφτονται» τα αδιέξοδα και τις αγωνίες των αγροτών, την αδιάθετη σοδειά, τα νοικοκυριά τους που δεν έχουν εισόδημα κ.τ.λ. Οταν, όμως, οι ίδιοι οι αγρότες στοχοποιούν με τους αγώνες εκείνους που προκαλούν τα προβλήματά τους, τότε γίνονται κι αυτοί εμπόδιο στην «κοινωνική συνοχή» και «ανάπτυξη της χώρας». Δηλαδή, εμπόδιο στην τάξη και την οικονομία που συμφέρει τα μονοπώλια.

Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη

Με τα τρακτέρ στα μπλόκα και τα πλοία δεμένα στα λιμάνια, αγρότες και ναυτεργάτες αναπτύσσουν τους αγώνες που δεν είναι ξεκομμένοι από τις μάχες που έδωσαν πριν λίγες μέρες οι εργαζόμενοι και στις συγκοινωνίες και σε άλλους κλάδους. Πίσω από τα διαφορετικά ως ένα βαθμό πλαίσια αιτημάτων υπάρχει μια κοινή βάση. Μικρομεσαίοι αγρότες, ναυτεργάτες, εργαζόμενοι άλλων κλάδων έρχονται αντιμέτωποι με προβλήματα που μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα, οδηγούν στην εξαθλίωση - κάτι που έχει ήδη συμβεί για μεγάλα τμήματα εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων. Η αιτία που γεννά και οξύνει τα προβλήματά τους είναι η ίδια σε όλους τους κλάδους, για την εργατική τάξη και τ' άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα. Είναι η απαίτηση για ένταση της κερδοφορίας των μονοπωλίων και η πολιτική και η εξουσία που την υπηρετούν.

Από αυτήν εκπορεύεται η πολιτική ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων αγροτών με το ταυτόχρονο άρπαγμα και συγκέντρωση της γης στις μεγάλες επιχειρήσεις. Από αυτήν εκπορεύεται η πολιτική που καταδικάζει τους ναυτεργάτες στη «μαύρη» εργασία, σμπαραλιάζει την προστασία της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, παραδίδει τα λιμάνια στα μονοπώλια «καθαρά από εργασιακά δικαιώματα». Από αυτήν εκπορεύεται η πολιτική που χτυπά το σύνολο του λαού για να διασφαλίσει την κερδοφορία των μονοπωλίων. Η αιτία αυτή αναδεικνύει ότι κάθε επίθεση των μονοπωλίων σε έναν ή περισσότερους κλάδους, στους εργάτες ή στους αγρότες, ενδιαφέρει το σύνολο των εργαζομένων. Αναδεικνύει, δηλαδή, ότι οι αγώνες των αγροτών και των ναυτεργατών είναι και πρέπει να γίνουν αγώνες όλου του λαού.

Στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητη η έκφραση έμπρακτης αλληλεγγύης, η οποία μπορεί και πρέπει να κορυφωθεί μέσα από την ανάπτυξη κοινής δράσης, ενιαίας αγωνιστικής απάντησης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της στην ενιαία επίθεση που δέχονται. Η πορεία αυτή είναι δύσκολη και επίπονη αλλά μόνο μέσα από αυτήν μπορούν να μπουν εμπόδια στην αντιλαϊκή πολιτική, να αποσπαστούν κατακτήσεις και να δημιουργηθούν οι όροι για το οριστικό ξερίζωμα των πολιτικών αυτών.

Δεν είναι ένα ζήτημα που αφορά «κάποιους άλλους», αλλά κάτι στο οποίο θα «αναμετρηθούμε» όλοι, γιατί μας αφορά όλους. Αν οι ναυτεργάτες δουλεύουν με Συλλογικές Συμβάσεις, τότε, ανοίγει ο δρόμος και για άλλους κλάδους να πετύχουν το αντίστοιχο. Αφορά όλο το λαό τι παράγεται από τους αγρότες, αφού αυτός θα είναι ο τελικός αποδέκτης ως καταναλωτής - άρα είναι προς το συμφέρον όλων να έχουν φθηνά και ποιοτικά αγροτικά προϊόντα και ικανοποιητικό εισόδημα οι αγρότες. Το ίδιο ισχύει και για τον αγώνα των ναυτεργατών και των εργαζομένων στις συγκοινωνίες, αφού ο αγώνας τους δεν αφορά μόνο κάποια «στενά συνδικαλιστικά» αιτήματα, αλλά άπτεται άμεσα των ασφαλών και φθηνών συγκοινωνιών, που έχει ανάγκη ο λαός. Συνεπώς, η έκφραση ταξικής αλληλεγγύης, όταν παίρνει σάρκα και οστά, δεν αποτελεί μια απλή «χειρονομία καλής θέλησης» προς τους αγωνιζόμενους εργάτες. Είναι ένα ταξικό όπλο, που μπορεί να συμβάλλει στον αφοπλισμό του κυβερνητικού αυταρχισμού και να ανοίγει το δρόμο στους αυριανούς αγώνες. Να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να «φουντώσει» το λαϊκό κίνημα κατά της βάρβαρης πολιτικής. Η ταξική αλληλεγγύη είναι το αγκωνάρι στο οποίο θα στηριχθεί η αντεπίθεση της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.