Να φιλοτεχνήσει για το κόμμα του το προφίλ του ικανότερου διαπραγματευτή, κοροϊδεύοντας το λαό ότι στα ιμπεριαλιστικά διαβούλια υπάρχει χώρος για διαπραγμάτευση απ' τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, επιχείρησε ο Αλ. Τσίπρας, μιλώντας το Σάββατο στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ.

Στο πλαίσιο αυτό ισχυρίστηκε: «Κάναμε ορθά ή λάθος που διεκδικήσαμε και βρήκαμε συμμάχους της Ελλάδας και του λαού μας σε χώρες σημαντικές των G20; Κάναμε ορθά ή λάθος που θέσαμε στο ΔΝΤ θέμα άμεσης διακοπής του προγράμματος και κουρέματος του χρέους, μετά τη δημόσια παραδοχή του λάθους από πλευράς τους;».

Αποκρύπτει, βέβαια, ότι όλα αυτά ουδόλως αφορούν στο λαό, αλλά στη διαμόρφωση προϋποθέσεων ικανών να ξελασπώσουν τους αστούς απ' την καπιταλιστική κρίση, με άλλο μείγμα διαχείρισης. Οι σύμμαχοι που επαίρεται ότι βρήκε δεν έχουν κανέναν καημό για τη φτωχολογιά, αλλά για το πώς τα δικά τους μονοπώλια θα βρουν κερδοφόρα διέξοδο για τα συσσωρευμένα λιμνάζοντα κεφάλαιά τους και πώς θα πληρώσουν το μικρότερο δυνατό μερίδιο απ' τη ζημιά που προκαλεί η κρίση. Ζημιά που άπαντες προσπαθούν να αντισταθμίσουν, με το σάρωμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Ολόκληρη η κριτική που άσκησε ο Αλ. Τσίπρας στην κυβέρνηση ήταν ακριβώς στη βάση του ποιος είναι ικανότερος να διεκπεραιώσει την αποστολή για έξοδο απ' την κρίση προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, την οποία προσπάθησε να εμφανίσει σαν εθνική υπόθεση, που αφορά εξίσου το λαό και τους μονοπωλιακούς ομίλους. Ετσι, κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι δεν ορθώνει ανάστημα στο εξωτερικό και υποσχέθηκε ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα θα αποκτήσει ξανά υπόσταση, θα αναβαθμίσει «τη διαπραγματευτική θέση της την οποία εκείνοι συστηματικά υπονομεύουν».

Δεν παρέλειψε ταυτόχρονα να αναδείξει την ικανότητα του κόμματός του να χειραγωγεί το λαό, λέγοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να είναι και στις κινητοποιήσεις και στις επαφές με ξένες κυβερνήσεις (...) οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μπορούν από την ολομέλεια του κοινοβουλίου να βγουν έξω και να ενωθούν με τον αγωνιζόμενο λαό».

Εντείνοντας αυτού του τύπου την ψευτοαντιπαράθεση, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ εξωράισε πλήρως τη φιλομονοπωλιακή στρατηγική της ΕΕ και του ΔΝΤ και επέμεινε ότι η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα οφείλεται σε ένα «λάθος στον πολλαπλασιαστή»! Αξίωσε δε απ' την κυβέρνηση να αξιοποιήσει την «παραδοχή του λάθους» αυτού και να ζητήσει έκτακτη σύγκληση Ευρωπαϊκής Συνόδου, για να ζητήσει την «αναθεώρηση του προγράμματος», αλλά και ρύθμιση του χρέους.

Με τη στρατηγική σύμπλευση να βγάζει μάτι, ο Αλ. Τσίπρας προσπάθησε να διαχωρίσει το κόμμα του απ' τα αστικά κόμματα, επικαλούμενος την ...ηθική. Ισχυρίστηκε, όταν η πραγματικότητα τον διαψεύδει ηχηρά, ότι «τα δικά μας ιδανικά δεν μας επιτρέπουν άλλα να λέμε και άλλα να κάνουμε, άλλα να λέμε μέσα και άλλα να λέμε έξω, άλλα να λέμε προεκλογικά και άλλα να λέμε μετεκλογικά»!

Ανέσυρε τους ανέξοδους αλλά και αποπροσανατολιστικούς λεονταρισμούς περί «τροϊκανής επικυριαρχίας, που συνιστά επί της ουσίας κατάλυση της λαϊκής και της εθνικής μας κυριαρχίας», συσκοτίζοντας ότι αποτελεί επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης η συμμετοχή στην ΕΕ που ισοδυναμεί με εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ επανέλαβε το αίτημα για εκλογές, υποσχόμενος «παραγωγικές επενδύσεις», συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα αντί των ιδιωτικοποιήσεων που προκρίνει η κυβέρνηση. Αλλη μορφή της ίδιας πολιτικής για την ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων. Πάντως, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» όταν ρωτήθηκε αν έχουν πρόθεση να αναιρέσουν ιδιωτικοποιήσεις και του τέθηκε συγκεκριμένα το παράδειγμα της COSCO, απέφυγε να απαντήσει.

Η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ έκανε δεκτή κατά πλειοψηφία την εισήγηση της πλειοψηφίας, ενώ απέρριψε τέσσερις τροπολογίες της λεγόμενης «Αριστερής Πλατφόρμας». Την περασμένη Παρασκευή συνεδρίασε και η ΚΕ του «Ενωτικού Μετώπου», των προερχόμενων δηλαδή απ' το ΠΑΣΟΚ δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ. Στην Εκτελεστική Γραμματεία εκλέχθηκε και ο Γ. Μιχελογιαννάκης, που πρόσφατα είχε αποχωρήσει απ' τη ΔΗΜΑΡ και τον οποίο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κρατούσε στον «πάγο», αποφεύγοντας να τον δεχτεί στην Κοινοβουλευτική του Ομάδα.