Βγήκε ο κ. Γιούνκερ και είπε ότι ένας πρωθυπουργός μου είπε ότι κυβερνώ μία διεφθαρμένη χώρα και αυτό το ξέραμε εδώ και 20 χρόνια. Ε, λοιπόν, εμείς δεν ασχολούμαστε καθόλου με αυτό. Και λέμε και στο λαό να μην ασχοληθεί. Είναι σκέτος αποπροσανατολισμός.

Και να σας πω και κάτι άλλο: Τι σημασία έχει ποιος το είπε αυτό; Ολη αυτή η συζήτηση είναι αποπροσανατολισμός για τον εξής λόγο: Πρώτον, θέλουν να συνδέσουν την κρίση με τη διαφθορά. Τι θα πει διαφθορά; Πρώτα - πρώτα κρίση είχαν οι ΗΠΑ, κρίση έχει η Ιρλανδία, η Βρετανία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, μπορεί κάθε χώρα να την χτύπησε η κρίση σε διαφορετική χρονική φάση, είτε εκδηλώθηκε οικονομική, είτε με οποιονδήποτε τρόπο. Ολοι είχαν λαμόγια όπως στην Ελλάδα;

Γιατί ακούμε στην Ελλάδα η μεν ΝΔ λέει την κρίση την έκανε το ΠΑΣΟΚ, το δε ΠΑΣΟΚ λέει την έκαναν τα λαμόγια της ΝΔ. Μα στις άλλες χώρες; Τάχα στις άλλες χώρες υπάρχει σύστημα διαφάνειας, που αμέσως βρίσκει τη διαφθορά. Ε, όλη αυτή η συζήτηση ότι είναι μια διεφθαρμένη χώρα, μια διεφθαρμένη κυβέρνηση, είναι διεφθαρμένοι οι πολιτικοί, είναι διεφθαρμένοι όλοι και άρα είμαστε όλοι συνένοχοι, είναι μια συζήτηση η οποία οδηγεί στο εξής:

Οι εργαζόμενοι να μην καταλάβουν τη βαθύτερη ουσία της κρίσης. Και αυτή είναι κρίση οικονομική, καπιταλιστική, κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και αγκαλιάζει το σύνολο του καπιταλιστικού κόσμου σε διαφορετικές φάσεις. Και αυτή η κρίση οξύνθηκε με την απελευθέρωση της αγοράς, με ό,τι γνωρίζουμε στην Ευρώπη από το 1992 και μετά με τη συνθήκη του Μάαστριχτ.

Και να προσθέσουμε και κάτι άλλο: Η Ελλάδα ήταν στα πρόθυρα οικονομικής κρίσης και το 1990, τέτοια κρίση που έχουμε τώρα. Πώς όμως τα 'βγαλε πέρα και δεν εκδηλώθηκε κρίση; Οχι χάρη στην οποιαδήποτε κυβέρνηση που ήταν εκείνη τη στιγμή, αλλά γιατί συνέπεσε με την καπιταλιστική παλινόρθωση στα Βαλκάνια, όπου διοχετεύθηκε η κρίση προς τα εκεί. Εγιναν εξαγωγές κεφαλαίων και αναπλήρωσαν την τάση μείωσης των κερδών των επιχειρηματιών με τις επενδύσεις έξω. Ετσι διευθετήθηκαν και ορισμένα πράγματα στην Ευρώπη.

Αλλά από τότε άρχισαν σιγά - σιγά να μαζεύονται τα σύννεφα της κρίσης. Εμείς ως Κόμμα, σε επίσημα ντοκουμέντα του 1999, μιλούσαμε για την επερχόμενη οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Τα λέγαμε στη Βουλή, μας κορόιδευαν, γιατί ακριβώς βλέπαμε ότι η κρίση έρχεται μετά από υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης και κερδοφορίας. Είναι συνέπεια καθαρά της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίων, είτε με τη μορφή τη χρηματική, είτε με τη μορφή των εμπορευμάτων.

Βεβαίως υπάρχουν και διαφθορά και διεφθαρμένοι, αλλά και σε αυτά ως Κόμμα δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια, γιατί θα διαφθαρούμε κι εμείς. Αλλά, αυτό που λένε αυτοί διαφθορά και θέλουν να κάνουν το λαό συνένοχο ήταν η πολιτική συμμαχιών της κυρίαρχης τάξης και των κομμάτων εξουσίας. Αθλια πράγματα. Συνέβαλαν στη διαφθορά με διάφορους τρόπους και άφηναν τη διαφθορά να υπάρχει γιατί ήταν ο εύκολος τρόπος γι' αυτούς να αναπληρώνεται το εισόδημα για κάποιους.

Και έτσι ήταν ένας από τους τρόπους που χτυπήθηκε στην Ελλάδα ένα ισχυρό κίνημα που υπήρχε από την Κατοχή και πιο πριν και από μια άποψη και πιο ισχυρό από αρκετές χώρες της Ευρώπης. Το κίνημα χειραγωγήθηκε και μέσω της διαφθοράς. Και τώρα έρχονται αφ' υψηλού αυτοί που προκάλεσαν τη διαφθορά, αυτοί που την καλλιέργησαν και λένε το λαό διεφθαρμένο. Εμείς αυτό δεν το δεχόμαστε. Ευθύνη πολιτική, βεβαίως, έχουν οι εργαζόμενοι.

Εμείς θέτουμε ως πρώτο ζήτημα: Πρέπει να τιμωρηθούν πολιτικά, αφού είναι εκλογές, οι ένοχοι; Δεν λέμε οι διεφθαρμένοι, οι ένοχοι. Και οι ένοχοι είναι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Και το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή με φρέσκια την εκλογική δύναμη - ένας χρόνος - φρέσκια την πρωτιά, θα γίνει εξαιρετικά επικίνδυνο αν δεν χάσει δυνάμεις σ' αυτές τις εκλογές. Και το λέμε αυτό και απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ. Διότι ξέρετε είναι κυβέρνηση, αν δεν έχει απώλειες ένα χρόνο μετά, θα πει ευχαριστώ τον ελληνικό λαό, που είναι μεν στεναχωρημένος, αλλά κατανοεί αυτή την πολιτική.

Πώς δίνει τη μάχη η κυβέρνηση στην Αττική; Με τρεις υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ, να μην πω και τέταρτο: Σγουρός, Δημαράς, ο οποίος τη δίνει με τις πλάτες του ΠΑΣΟΚ και συγκροτημάτων του Τύπου και με τη στήριξη της κας Μπακογιάννη και με την ανοχή του επίσημου ΠΑΣΟΚ. Σου λέει: Αν δεν πάρει ο Σγουρός, θα εμφανιστεί ως διαμαρτυρόμενος ο Δημαράς, ο οποίος ψήφισε μεν λευκό στο μνημόνιο, αλλά ψήφισε όλους τους νόμους, το Ασφαλιστικό, το Εργασιακό, το Συνταξιοδοτικό, τα πάντα.

Και υπάρχει και ο τρίτος, ο Μητρόπουλος, ο οποίος είναι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και στηρίζεται από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος βγαίνει κατά του μνημονίου, αλλά του μνημονίου ως προϊόν της ανικανότητας και της έλλειψης εμπειρίας του Παπανδρέου. Ελεος, ούτε ανίκανη κυβέρνηση έχουμε, ούτε άπειρη. Εμείς δεν καταφεύγουμε σε τέτοιες καταγγελίες. Είναι και ο Ψαριανός της Δημοκρατικής Αριστεράς, όπου στο 80% πάνε μαζί με το ΠΑΣΟΚ και βολεύει να γίνουν αναχώματα. Και θυμώνουν που τους λέμε αναχώματα.

Λέει ο Δημαράς «εγώ είμαι ανεξάρτητος». Τι ανεξάρτητος είσαι, αφού οι τοπικές οργανώσεις του ΠΑΣΟΚ και συγκροτήματα του Τύπου λένε ότι όποιος δεν θέλει Σγουρό, ας ψηφίσει Δημαρά. Πώς είναι ανεξάρτητος, αφού τον στηρίζουν αυτοί;