Με άλλα λόγια, η ελληνική κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε τους ισχυρούς δεσμούς με το σέρβικο λαό για να προωθήσει τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας, προϋπόθεση των οποίων ήταν να βγει από τη μέση ο Μιλόσεβιτς. Μάλιστα, κεντρική φιγούρα σ' αυτή την πολιτική αθλιότητα, ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός και ο τότε σύμβουλός του Α. Ρόντος. Τα γράφουμε όλα τα παραπάνω για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το περιεχόμενο της «κινητικότητας» και της εξωστρέφειας στην εξωτερική πολιτική της χώρας, για την οποία κομπάζει ο Γ. Παπανδρέου. Είναι φανερό το ποιους σχεδιασμούς υπηρετεί αυτή η «κινητικότητα», είτε αφορά τη Μέση Ανατολή, είτε το Ιράν, είτε τα ελληνοτουρκικά και το Σκοπιανό. Πολύ περισσότερο που η κατάσταση στην ευρύτερη γειτονιά μας ήταν και παραμένει εκρηκτική και την ίδια ώρα στα διπλωματικά γραφεία αλωνίζουν οι ίδιοι μυστικοσύμβουλοι, τύπου Ρόντος, όπως και τότε, με τον Γ. Παπανδρέου τώρα να έχει μάλιστα αναβαθμισμένο ρόλο, αυτόν του πρωθυπουργού.