Το φθινόπωρο του 2007, εκδηλώνεται, πρώτα στις ΗΠΑ, η οικονομική κρίση, η οποία σταδιακά εξαπλώνεται σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, ενώ στην Ελλάδα εμφανίζεται με κάποια χρονική υστέρηση το 2009. Η άμεση αντίδραση των καπιταλιστικών κυβερνήσεων σε Ευρώπη και ΗΠΑ, εκτός από το τσάκισμα των λαϊκών κατακτήσεων, ήταν, να στηρίξουν με κρατικά κεφάλαια, ύψους, πολλών τρισ. ευρώ, το χρηματοπιστωτικό, κατά βάση, σύστημα, το οποίο αποδείχθηκε και το πιο ευάλωτο στις εκδηλώσεις της κρίσης, καθώς απειλήθηκε με κατάρρευση. Τα τρισ. ευρώ όμως που έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν για τη σωτηρία του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου όξυναν τα δημοσιονομικά προβλήματα σε όλο τον ανεπτυγμένο καπιταλιστικό κόσμο, καθώς το δημόσιο χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα σε ΗΠΑ, Ευρώπη και Ιαπωνία κινούνται εκτός ελέγχου. Τα όσα συνέβησαν στις αρχές του 2010 στην Ελλάδα, όπου οι πιστωτές εμφανίστηκαν απρόθυμοι να συνεχίζουν να τη δανείζουν, και όσα συμβαίνουν σήμερα σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ιρλανδία, οι οποίες εμφανίζουν παρεμφερή με την Ελλάδα προβλήματα χρέους, είναι ενδεικτικά της έκτασης και του βάθους της καπιταλιστικής κρίσης. Εν τω μεταξύ, όλες οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης παίρνουν δραστικά μέτρα περιορισμού των κρατικών δαπανών, με στόχο, όπως λένε, να επαναφέρουν τα δημοσιονομικά, σε κατάσταση ισορροπίας. Ενας στόχος που είναι πολύ αμφίβολο να επιτευχθεί τουλάχιστον για σύντομο χρονικό διάστημα και που έτσι κι αλλιώς ως τότε ο λαός θα στενάζει μέχρι να επιτευχθεί αλλά και μετά πάλι θα στενάζει από τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που θα εφαρμόζονται εσαεί.

Ολες οι προσπάθειες ρύθμισης των καπιταλιστικών οικονομιών, οδηγούνται σε αδιέξοδο, καθώς, η επιχειρούμενη αντιμετώπιση του ενός προβλήματος οδηγεί στη δημιουργία νέων και αυτό είναι ενδεικτικό στοιχείο ενός συστήματος, που λειτουργεί και δρα μόνιμα και σταθερά με αντιφάσεις. Οι θυσίες, στις οποίες υποβάλλεται σήμερα ο ελληνικός λαός, αλλά και οι άλλοι λαοί του κόσμου, όχι μόνο είναι άδικες και βάρβαρες, αλλά είναι και χωρίς προοπτική. Ο καπιταλισμός, δε θεραπεύεται από την οικονομική κρίση. Ας τα αναλογιστούν αυτά οι εργαζόμενοι και ας προετοιμάσουν τα μέτωπα αντίστασης και αντεπίθεσης για την ανατροπή του.