Μόνο που το ζήτημα δεν είναι απλά να γίνεται μια κινητοποίηση, αλλά και τι αιτήματα έχει. Το ζήτημα είναι αν αυτά τα αιτήματα εξυπηρετούν τις εργατικές ανάγκες. Το «Δίκτυο» αναφέρεται στις απεργίες που γίνονται αύριο σε ΟΤΕ και νοσοκομεία, αλλά δε λέει «κουβέντα» για τα αιτήματα που προβάλλουν οι πλειοψηφίες των αντίστοιχων κλαδικών Ομοσπονδιών. Η μεν διοίκηση της ΟΜΕ - ΟΤΕ διεκδικεί Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για να διασφαλίσει «εργασιακή ειρήνη», δηλαδή όχι για να ικανοποιήσουν οι εργαζόμενοι ανάγκες αλλά για να πειστούν ότι πρέπει να διεκδικούν όσα τους επιτρέπουν τα κέρδη της ΟΤΕ ΑΕ. Η δε διοίκηση της ΟΕΝΓΕ διακηρύσσει πως απαιτεί «δωρεάν, δημόσιο και ποιοτικό σύστημα Υγείας», χωρίς όμως να ζητά κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στην Υγεία, απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνουν τα δημόσια νοσοκομεία αυτό που απαιτούν οι λαϊκές ανάγκες. Τέτοια αιτήματα το μόνο που εξυπηρετούν είναι τον αποπροσανατολισμό, την απογοήτευση, το συμβιβασμό των εργαζομένων.