Λένε οι μεγαλοεπιχειρηματίες ότι η κρίση μπορεί να είναι και ευκαιρία.

Το ακούνε οι εργαζόμενοι και προφανώς απορούν: Πώς μπορεί να είναι ευκαιρία μια κατάσταση που χρησιμοποιείται από τα αφεντικά της οικονομίας και τους πολιτικούς βαστάζους τους ως πρόσχημα για νέους αυξημένους φόρους, για πάγωμα ή και μείωση του μεροκάματου, για νέες αφαιρέσεις εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων;

Κι όμως, είναι και πραγματικό το ...απόφθεγμα και απλό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι Ελληνες εφοπλιστές.

Χάλια πήγαιναν τα ναύλα, χάλια και οι δουλειές εν μέσω κρίσης. Σταμάτησαν οι παραγγελίες για νέα πλοία στα ναυπηγεία. «Σφίχτηκαν» τα ναυπηγεία και άρχισαν να ρίχνουν τις τιμές, να κάνουν και προσφορές.

Και ξαφνικά άρχισαν οι παραγγελίες, με τους Ελληνες εφοπλιστές να μπαίνουν δυναμικά μπροστά.

Και θα απορήσει, πάλι, ο εργάτης: Μα πού βρήκαν τα λεφτά αν πήγαιναν χάλια οι δουλειές και πώς άρχισαν τις παραγγελίες έτσι, όλοι μαζί; Συνεννοημένοι ήταν;

Ελα ντε, καθόλου απίθανο. Κάτι που αποδεικνύει ότι η συνεννόηση είναι πολύ μεγάλο πράγμα. Κι άμα το καταλάβουν και οι εργάτες και συνεννοηθούν μεταξύ τους για να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους, τότε θα φτιάξουν τη δική τους ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή χωρίς εκμετάλλευση.