Τον Οκτώβρη του 2001, όταν υπογράφεται το προσύμφωνο μεταξύ ΕΤΒΑ και HDW, η κυβέρνηση έλεγε ότι πούλησε τα ναυπηγεία έναντι 1,5 δισ. δρχ. Δεν έλεγε όμως για τις παραγγελίες ενός τρισεκατομμυρίου δραχμών που είχαν ήδη ανατεθεί και θα πήγαιναν κατ' ευθείαν στα ταμεία των Γερμανών. Την τεράστια ακίνητη περιουσία του ναυπηγείου. Τις εγκαταστάσεις. Την τεχνογνωσία. Τα 30 δισεκατομμύρια που θα πλήρωνε ο ελληνικός λαός για τις αποζημιώσεις 600 ακόμα απολυμένων (που τελικά ξεπέρασαν τους 1.000).

Η ξεπουλημένη πλειοψηφία του σωματείου πρόσφερε τώρα υπηρεσίες στα νέα αφεντικά. «Το 2005 η "Thyssen" απορροφά την HDW... Στις 21 του Ιούλη του 2006 ο πρόεδρος της διοίκησης του σωματείου, στέλεχος της ΠΑΣΚΕ, του ΠΑΣΟΚ και σήμερα αντινομάρχης Πειραιά, Στ. Μαρκάτος, προχωρά σε ένα ακόμα κραυγαλέο ξεπούλημα των εργαζομένων. Στα γραφεία της ΓΣΕΕ με εκπροσώπους της «Thyssen», της ΙG METAL (από την οποία προέρχεται ο διευθύνων σύμβουλος του ναυπηγείου Κούλμαν) και του Σωματείου των Ναυπηγείων του Κιέλου, συνυπέγραψαν συμφωνία που προβλέπει ότι η εργοδοσία έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να μεταφέρει εργαζόμενους από την Ελλάδα στη Γερμανία (και αύριο οπουδήποτε αλλού δραστηριοποιείται), όποτε αυτό κρίνεται αναγκαίο για τα κέρδη της πολυεθνικής» («Ρ», 10/10/2007).

Σήμερα, από τους 1.400 εργάτες οι 160 (από το τμήμα τροχαίου υλικού που μεταφέρθηκαν σε εταιρεία - φάντασμα στο πλαίσιο του τεμαχισμού του ναυπηγείου) κοντεύουν ήδη πέντε μήνες απλήρωτοι.

Η ίδια η ιστορία των ναυπηγείων που οι εργάτες πότισαν με τον ιδρώτα και το αίμα τους, τους δείχνει το δρόμο που πρέπει να βαδίσουν: το δικαίωμά τους να κρατήσουν τις δουλειές τους είναι άρρηκτα δεμένο με την ανάπτυξη σε όφελος του λαού που θα υπηρετούν τα ναυπηγεία. Ναυπηγεία που θα λειτουργούν στο πλαίσιο ενός καπιταλιστικού καταμερισμού εργασίας που εξασφαλίζει στους εφοπλιστές φτηνά πλοία και γενικά στους κεφαλαιοκράτες φτηνή μεταφορά των προϊόντων τους δε θέλουν και δε χρειάζονται εργάτες με δικαιώματα. Μόνο ναυπηγεία κοινωνική ιδιοκτησία, στα πλαίσια του κεντρικού σχεδιασμού μιας οικονομίας που αποστολή της έχει την ολόπλευρη ανάπτυξη της οικονομίας σε όφελος του λαού, για την ικανοποίηση των αναγκών του μπορούν να αναπτύσσονται, να εξασφαλίζουν σταθερή και μόνιμη δουλειά, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Αυτά τα ναυπηγεία μπορούν να υπάρξουν μόνο στη λαϊκή οικονομία. Που θα φέρει μόνο η λαϊκή εξουσία, η εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Καθαρά πράγματα.

Η εξέλιξη των ναυπηγείων είναι ένας ακόμη λόγος για το τσάκισμα των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και της αποφασιστικής ισχυροποίησης του ΚΚΕ.