Ενα χρόνο πριν, σαν σήμερα, στις 25 του Ιούνη, έφυγε από τη ζωή ο σύντροφός μας στους αγώνες, ο δάσκαλός μας στη δημοσιογραφία, ο κομμουνιστής δημοσιογράφος Νίκος Καραντηνός. «Εφυγε» όρθιος, όπως όρθιος πορεύτηκε σ' όλη του τη ζωή, μέσα απ' τις γραμμές του ΚΚΕ. Μέχρι το τέλος της ζωής του ο σ. Νίκος Καραντηνός μοιραζόταν μαζί μας κάθε Κυριακή, μέσα απ' τις σελίδες του «Ριζοσπάστη», τον οποίο υπηρέτησε από το 1974 μέχρι που «έφυγε», αλλά και πριν, την περίοδο 1945-1947, τις μνήμες και τις σκέψεις του.

Η είδηση του χαμού του σκόρπισε τη θλίψη σε όσους είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε και να εκτιμήσουμε τις σπάνιες αρετές, το ήθος και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του, τη σεμνότητα, τη γενναιοδωρία του.

Ο Νίκος Καραντηνός γεννήθηκε το 1920 στο Ληξούρι. Ηταν πτυχιούχος της Φιλοσοφικής Σχολής και της Ιταλικής Φιλολογίας. Πήρε ενεργό μέρος στην Αντίσταση. Το 1941 έγινε μέλος της ΟΚΝΕ και οργανώθηκε στο ΕΑΜ Νέων της Φιλοσοφικής. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία του παράνομου νεολαιίστικου Τύπου στην Αθήνα. Αναδείχτηκε σε μέλος του ΚΣ της ΕΠΟΝ και αρχισυντάκτη της «Νέας Γενιάς». Για την αντιστασιακή του δράση διώχτηκε και καταδικάστηκε από στρατοδικείο. Εξορίστηκε στη Μακρόνησο και στην Ικαρία. Από το 1974 μέχρι το τέλος της ζωής του εργάστηκε ως δημοσιογράφος στον «Ριζοσπάστη». Δραστηριοποιήθηκε έντονα στο κίνημα των δημοσιογράφων. Υπήρξε για χρόνια μέλος του προεδρείου της ΕΣΗΕΑ και πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Δημοσιογράφων Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.

Οπως σημείωνε η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ, αναγγέλλοντας το θάνατό του, ο Νίκος Καραντηνός σε όλη του τη ζωή έζησε ως μαχόμενος κομμουνιστής δημοσιογράφος, ταγμένος αταλάντευτα με το δίκιο της εργατικής τάξης και τα επαναστατικά ιδανικά και τους σκοπούς του ΚΚΕ. Με την πένα του συνέβαλε στην προβολή, στην ανάδειξη και την υπεράσπιση της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ρόλου του ΚΚΕ. Ως το τέλος της ζωής του είχε ανοιχτό μέτωπο με τους μηχανισμούς συκοφάντησης και διαστρέβλωσης της Ιστορίας του ΚΚΕ και του λαϊκού κινήματος.

Ο Ν. Καραντηνός, με τη συνεχή αγωνιστική του πορεία στους αγώνες του λαού μας, με τη μεγάλη δημοσιογραφική του δουλειά που τον καταξίωσε ως κομμουνιστή δημοσιογράφο και με την ανιδιοτελή προσφορά του, μέσα από τα συνδικαλιστικά όργανα όπου επανειλημμένα εκλεγόταν, για την υπεράσπιση και διεκδίκηση των αιτημάτων του δημοσιογραφικού κόσμου, είχε κατακτήσει την καθολική εκτίμηση στον κλάδο και ευρύτερα. Ως το θάνατό του ήταν πρόεδρος του Συνδέσμου Δημοσιογράφων - Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης 1941 - 1944 και πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ. Επανειλημμένα είχε εκλεγεί στο προεδρείο του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και διετέλεσε Γραμματέας στο πρώτο, ιδρυτικό, ΔΣ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών (ΠΟΕΣΥ), στην ίδρυση της οποίας πρωτοστάτησε. Πρωτοστάτησε, επίσης, στη δημιουργία στενότερων δεσμών με την Ενωση Συντακτών Κύπρου.

Για την αντιστασιακή του δράση είχε παρασημοφορηθεί από τη Σοβιετική Ενωση. Ενώ για την προσφορά του στη δημοσιογραφία τιμήθηκε με την ύψιστη διάκριση, το χρυσό μετάλλιο του «Ξενοφώντα».

Εμείς εδώ, οι σύντροφοί του στον «Ρ», κρατάμε πάντα ζωντανή τη μνήμη του σ. Νίκου Καραντηνού. Οι ακριβές παρακαταθήκες του, μαζί με τις παρακαταθήκες όλων των ηρώων κομμουνιστών δημοσιογράφων του «Ρ», θα μας συντροφεύουν για πάντα στην καθημερινή μας δουλειά. Για να γίνεται καλύτερος ο «Ρ», πιο αποτελεσματικός στον αγώνα που κάνει το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, ενημερώνοντας για το δίκιο των εργαζομένων, όλου του λαού.