Εισηγούμενος τις δύο τροπολογίες ο υπουργός Δικαιοσύνης Νίκος Δένδιας υποστήριξε ότι η αντίρρηση στις δύο τροπολογίες «συνιστά λόγο αμφισβήτησης του συνολικού ευρωπαϊκού εγχειρήματος, κάτι το οποίο αποτελεί μεν συνεπή στάση για το Κουμμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, όμως δεν αποτελεί συνεπή στάση ούτε για το Συνασπισμό της Αριστεράς ούτε και για το ΛΑΟΣ». Σε δηλώσεις του αργότερα (όχι κατά τη διάρκεια της συζήτησης) χαρακτήρισε μάλιστα την προώθηση των δύο νομοθετημάτων «ουσιαστικό βήμα για την κατάργηση της υποχρέωσης έκδοσης βίζας για την επίσκεψη Ελλήνων πολιτών στις ΗΠΑ».

Το ρόλο του «συνταγματικού συνήγορου» στις ρυθμίσεις ανέλαβε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος. Οπως είπε, «η σύμβαση και τα πρωτόκολλα δεν μπορούν παρά να ερμηνευτούν μόνο ως ενισχυτικά της προστασίας που παρέχει το Σύνταγμα και σε καμία περίπτωση συνταγματικές εγγυήσεις δεν καταλύονται μέσω κανόνων του συμβατικού διεθνούς δικαίου στο πεδίο αυτό. Αρα, ισχύει η αρχή της μείζονος προστασίας στα ατομικά δικαιώματα». Ετσι, υποστήριξε, «οι διμερείς συμβάσεις μας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ούτε οι συμβάσεις και τα πρωτόκολλα μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών μπορούν να καταλύσουν ή να αλλοιώσουν την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων και ιδίως του δικαιώματος στην προσωπική ελευθερία που κατοχυρώνεται στο ελληνικό Σύνταγμα, στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων».

Την υπεράσπιση της ΕΕ σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανέλαβε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Σοφία Ανδριοπούλου λέγοντας ότι η συμφωνία συνιστά «υποχώρηση του δικαιικού πολιτισμού της Ευρώπης, αλλά και της προστασίας των δικαιωμάτων των Ευρωπαίων πολιτών» προσθέτοντας πως «δεν υπάρχει πουθενά στο κείμενο, είτε το ευρωπαϊκό, είτε το ελληνικό, αναφορά στα θεμελιώδη ευρωπαϊκά κείμενα προστασίας των δικαιωμάτων των πολιτών». Κατά των ρυθμίσεων τάχθηκε ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ Κ. Βελόπουλος.