Στο πιο πρόσφατο φύλλο της εφημερίδας του Γ. Καρατζαφέρη, ο αν. εκπρόσωπος Τύπου του ΛΑ.Ο.Σ., παλαιός οικονομικός συντάκτης και υποψήφιος βουλευτής, Ν. Σαμοΐλης, αναπαράγει μέσες - άκρες την επιχειρηματολογία του ΣΕΒ υπέρ της διενέργειας πρόωρων εκλογών (και όχι μόνο): «Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος και η "ομολογιάδα" έχουν δημιουργήσει συνθήκες πλήρους απραξίας. Πολλοί υποστηρίζουν ότι τίποτε δεν κινείται στην κρατική μηχανή (...) Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι σημαντικές καθυστερήσεις και οι αναβολές που παρατηρούνται στο μέτωπο των μετοχοποιήσεων και των διαρθρωτικών αλλαγών. Σημαντικότερη από αυτές η επίλυση του Ασφαλιστικού».

Σπεύδει να διαβεβαιώσει ότι δεν εννοεί αύξηση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και εισφορών («υπάρχουν και άλλες λύσεις τις οποίες προφανώς δεν μπορούν να δουν»), ούτε συμφωνεί με τις «μετοχοποιήσεις - ξεπούλημα εταιρειών "εθνικού ενδιαφέροντος"». Ωστόσο, αμέσως μετά συμπληρώνει ότι «δεν συμφωνούμε όμως και με την ασυνέπεια λόγων και έργων. Δεν είναι τυχαίο, ότι η χώρα μας σε επίπεδο άμεσων ξένων επενδύσεων βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις». Αλλωστε, προεξοφλεί ότι «οι αποκρατικοποιήσεις - μετοχοποιήσεις θα συνεχιστούν. Δόξα τω Θεώ υπάρχουν ακόμα αρκετές επιχειρήσεις που θα μοσχοπουληθούν. Το "Ελευθέριος Βενιζέλος", το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, η Αγροτική και η Τράπεζα Αττικής, τα λιμάνια, η ΔΕΗ και άλλες». Μέμφεται δε την κυβέρνηση για το ότι ο λαός δεν καρπώθηκε μέχρι στιγμής οφέλη γιατί «δεν υπήρξε ο σωστός σχεδιασμός».

Μέσα σε αυτές τις λίγες γραμμές κρύβεται και ταυτόχρονα αποκαλύπτεται όλος ο αντιλαϊκός σχεδιασμός του ΛΑ.Ο.Σ. Συμφωνεί με τις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου και μέμφεται την κυβέρνηση της ΝΔ που δεν τις προώθησε όπως είχε δεσμευτεί στην προηγούμενη προεκλογική περίοδο. Θέλει τις διαβόητες διαρθρωτικές αλλαγές, που με κάποιον δικό του, μαγικό τρόπο, τον οποίο μόνο αυτός ξέρει και δεν λέει ανοιχτά - περίπου όπως κάνει και το ΠΑΣΟΚ - θα είναι φιλολαϊκές, σε κόντρα με τα όσα έχουν συναποφασίσει στις Βρυξέλλες, κι ενάντια με τα όσα τα μονοπώλια θέλουν και προωθούν. Θολώνει τα νερά ότι θέλει «μετοχοποιήσεις» αλλά όχι όλων των επιχειρήσεων, κάνοντας «γαργάρα» το γεγονός πως ό,τι δίνεται είναι κομμάτι του εθνικού πλούτου, του μόχθου του λαού που το έστησε. Την ίδια στιγμή αναφέρει καθαρά σειρά επιχειρήσεων και κρατικών λειτουργιών που οδεύουν προς το «σφυρί» (αεροδρόμια, λιμάνια, τη ΔΕΗ ή την τράπεζα όπου έχουν τις οικονομίες τους οι περισσότεροι Ελληνες μικρομεσαίοι αγρότες), τις οποίες έχουν βάλει στο «μάτι» εδώ και χρόνια οι μεγαλοεπιχειρηματίες.

Ο ΛΑ.Ο.Σ. αποκαλύπτεται μέρα με τη μέρα, σε όλες τις πτυχές της πολιτικής. Και σε όλες, μα όλες, μπαντάρει μονόπλευρα, στη μεριά των μεγάλων συμφερόντων που λυμαίνονται τον τόπο. Τα λαϊκά στρώματα, οι σκληρά εργαζόμενοι, οι δοκιμαζόμενοι από τη μακρόχρονη λιτότητα, να του κόψουν το «βήχα».