Το σύνολο των αντιλαϊκών μέτρων και των τριών μνημονίων, με την προσθήκη και αυτών που έχουν προνομοθετηθεί για το 2019 και το 2020 (περαιτέρω κατακρεούργηση συντάξεων και αφορολόγητου ορίου), ενσωματώνονται στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» (ΜΠΔΣ) 2019 - 2022, που αναμένεται να κατατεθεί την Παρασκευή στη Βουλή, ταυτόχρονα με τον νέο εφαρμοστικό νόμο με τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης».

Ουσιαστικά πρόκειται για τον πολυετή κρατικό προϋπολογισμό της αποκαλούμενης «μεταμνημονιακής περιόδου», στον ορίζοντα της οποίας η καθημερινότητα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας θα «στοιχειώνεται» από τη διαρκή απογείωση των λεγόμενων «πρωτογενών πλεονασμάτων» και μάλιστα καθ' υπέρβαση ακόμη και αυτών των αντιλαϊκών στόχων (3,5% του ΑΕΠ) που προβλέπονται στη συμφωνία της κυβέρνησης με το κουαρτέτο. Την ίδια ώρα, οι προβλεπόμενοι ρυθμοί αναιμικής ανάκαμψης έχουν όρο και προϋπόθεση την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, σε συνδυασμό βέβαια με τις αναδιαρθρώσεις και τις παρεμβάσεις που αποσκοπούν στην τόνωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων.

Ενδεικτική για τα παραπάνω είναι η έκθεση του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου, που έρχεται να δώσει το περίγραμμα της δημοσιονομικής πολιτικής και του πολυετούς προϋπολογισμού που κατατίθεται στη Βουλή.

Ειδικότερα, σύμφωνα με την έκθεση:

-- Τα πρωτογενή πλεονάσματα ακολουθούν σταθερά ανοδική τροχιά από το 3,56% του ΑΕΠ το 2018, σε 3,96% το 2019, 4,15% το 2020, 4,53% το 2021 και 5,19% το 2022. Οπως προκύπτει με βάση τις προβλέψεις για τα ΑΕΠ, το έτος 2022 τα «πλεονάσματα» θα έχουν σπάσει «κοντέρ», φτάνοντας στο αστρονομικό ύψος των 10,8 δισ. ευρώ, ως αποτέλεσμα βέβαια της προσθήκης αντιλαϊκών μέτρων και μάλιστα με φόντο τους ρυθμούς ανάκαμψης.

-- ΑΕΠ. Κατά μέσο όρο οι προβλεπόμενοι ρυθμοί ανάκαμψης διαμορφώνονται σε 2,16%, αλλά με τάσεις επιβράδυνσης μετά το 2019. Σύμφωνα με το ΜΠΔΣ, προβλέπονται για το 2018 στο 2%. 2019: 2,4%, 2020: 2,3%, 2021: 2,3%, 2022: 1,8%.

-- «Δημοσιονομικός χώρος». Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Ελληνικού Δημοσιονομικού Συμβουλίου, ο λεγόμενος «δημοσιονομικός χώρος» για το 2022 θα διαμορφωθεί σε 3,58 δισ. ευρώ, ως αποτέλεσμα της υπερκάλυψης των στόχων για τα «πλεονάσματα».

Με βάση αυτά, οι κυβερνήσεις θα μπορέσουν να προχωρήσουν σε στοχευμένες παρεμβάσεις, όπως η μείωση του φορολογικού συντελεστή στα επιχειρηματικά κέρδη και των λεγόμενων «αντίμετρων», που και αυτά με τη σειρά τους εντάσσονται στη στρατηγική του κεφαλαίου ως μηχανισμός διαχείρισης και ενσωμάτωσης της «ακραίας» φτώχειας και μοχλός για παραπέρα ανατροπές σε δικαιώματα. Θυμίζουμε ενδεικτικά ότι μόνο από την κατάργηση του ΕΚΑΣ (επίσης ενσωματώνεται στο ΜΠΔΣ) θα κοπούν σωρευτικά 853 εκατ. ευρώ σε σχέση με τα κονδύλια του 2015.

-- Κρατικές δαπάνες: Σύμφωνα με την έκθεση, οι «δαπάνες τα τελευταία έτη, στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής, έχουν καταστεί μέγεθος σχεδόν πλήρως ελέγξιμο από τις εκάστοτε κυβερνήσεις». Παράλληλα, όπως τονίζουν, «η εφαρμογή της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης (δηλαδή η απόδοση των προηγούμενων και των επόμενων μέτρων) μπορεί να συντελέσει στη σταθεροποίηση του απόλυτου ύψους της συνταξιοδοτικής δαπάνης και το σταδιακό περιορισμό της σε χαμηλότερα επίπεδα ως ποσοστό του ΑΕΠ».

-- Κρατικά έσοδα: Σύμφωνα με τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών, η μάζα των εσόδων από 86,16 δισ. το 2019 θα διογκωθεί σε 87,48 δισ. το 2020, σε συνεχή πορεία διόγκωσης στα 91,6 δισ. το 2022. Τα παραπάνω έρχονται να «κουμπώσουν» με το νέο σφαγείο στο αφορολόγητο όριο. Μάλιστα, σύμφωνα με τις κυβερνητικές προβλέψεις, η διόγκωση των άμεσων φόρων «φυσικών προσώπων» (μισθωτοί, συνταξιούχοι κ.ά.) θα φτάνει κατά μέσο όρο με ετήσιο ρυθμό 6,1% στην 5ετία 2018-2022, ενώ οι έμμεσοι φόροι (ΦΠΑ και άλλα χαράτσια στη λαϊκή κατανάλωση) θα διογκώνονται κατά μέσο όρο με ετήσιο ρυθμό 1,3%.

Οπως εκτιμά το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, οι «καλές επιδόσεις» στο σκέλος των εσόδων «θα μπορούσαν να διατηρηθούν και κατά τα επόμενα έτη», ως αποτέλεσμα του «μόνιμου χαρακτήρα της πλειονότητας των μέτρων που ελήφθησαν τα τελευταία χρόνια».

-- Ιδιωτική κατανάλωση. Η σχετική «υστέρηση» των έμμεσων φόρων συνδέεται με την υποτονικότητα της κατανάλωσης, με ετήσιο ρυθμό αύξησης κατά μέσο όρο μόλις στο 1,1%. Μάλιστα, το Δημοσιονομικό Συμβούλιο χαρακτηρίζει τη συγκεκριμένη πρόβλεψη «φιλόδοξη», επισημαίνοντας ότι «η πίεση που ασκούν στο διαθέσιμο εισόδημα οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις των νοικοκυριών δεν φαίνεται να στηρίζουν μια τέτοια αισιοδοξία».

-- Επενδύσεις. Την ίδια ώρα, βασικός πυλώνας της ανάκαμψης, σύμφωνα με το ΜΠΔΣ, εμφανίζεται η τόνωση των νέων επενδύσεων. Οι ετήσιες μεταβολές αναμένονται για το 2019 σε 12,1%, το 2020 9,4%, το 2021 7,7% και το 2022 5,7%, θα έχουν δηλαδή ρυθμούς επιβράδυνσης, κατ' αντιστοιχία με τις προβλέψεις για το ΑΕΠ.

Σε αυτό το επίπεδο, τίθεται επιτακτικότερα όσο ποτέ άλλοτε «το ζήτημα των κινήτρων, της διευκόλυνσης και της ευρύτερης ρύθμισης των όρων επιχειρηματικής δράσης, καθώς και της προσέλκυσης άμεσων ξένων επενδύσεων». Την ίδια ώρα, ο στόχος του υπουργείου Οικονομικών για ανάκαμψη των επενδύσεων στην οικοδομή στο 7,9% χαρακτηρίζεται «υπεραισιόδοξος».

Σε κάθε περίπτωση, οι «αισιόδοξες εκτιμήσεις» για τις επενδύσεις που αποτυπώνονται στο «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο» της κυβέρνησης, σύμφωνα με το Δημοσιονομικό Συμβούλιο, «προϋποθέτουν σταθεροποίηση των προσδοκιών, σημαντική βελτίωση του επενδυτικού περιβάλλοντος και ευνοϊκή διεθνή συγκυρία».

Επιπλέον, όπως τονίζεται στην έκθεση, οι μακροοικονομικές προβλέψεις του ΜΠΔΣ στηρίζονται στις εξής αρχικές παραδοχές:

-- Στην «ομαλή ολοκλήρωση του ισχύοντος προγράμματος». Μεταξύ άλλων, αφορούν στην ψήφιση της δέσμης με τα δεκάδες αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης».

-- Στη διατύπωση δεσμευτικής πολιτικής απόφασης για το πλέγμα και το χρονοδιάγραμμα των ρυθμίσεων που θα καταστήσουν το κρατικό χρέος «βιώσιμο». Την ίδια ώρα, η «ελάφρυνση» - επιμήκυνση του κρατικού χρέους αποτελεί βασικό μοχλό των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων σε ορίζοντα δεκαετιών.

-- Στην εφαρμογή «λεπτομερούς αναπτυξιακού σχεδίου για την ελληνική οικονομία». Θυμίζουμε ότι το «αναπτυξιακό» σχέδιο που παρουσίασε η κυβέρνηση αποτελεί τη βάση για περαιτέρω επεξεργασίες και εξειδικεύσεις, με γνώμονα τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, όπως προβλέπει το πρόσφατο «συμπληρωματικό μνημόνιο» με την Ευρωζώνη.

Οι προβλέψεις για τους ρυθμούς ανάκαμψης στην ελληνική οικονομία σχετίζονται με τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία, καθώς και με τις επιπτώσεις που θα επιφέρουν οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί.

Σύμφωνα με την έκθεση, «η επίτευξη των στόχων για το 2018 αλλά και για τα επόμενα έτη συναρτάται στενά με τις δημοσιονομικές επιδόσεις της χώρας, καθώς και τις συνθήκες πολιτικής σταθερότητας και σχετικής οικονομικής ανάκαμψης σε ευρωπαϊκή κλίμακα».

Λόγος γίνεται για τυχόν κλυδωνισμούς στις κεφαλαιαγορές λόγω αναταράξεων σε Ιταλία και Ισπανία, καθώς και για τις «γεωπολιτικές αναστατώσεις» στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, αλλά και σε «αβεβαιότητες» που αφορούν την εξέλιξη των τιμών της Ενέργειας και στις κλιμακούμενες «πολιτικές προστατευτισμού» από τις ΗΠΑ.