Εντατικούς ρυθμούς προσλαμβάνουν οι αντιλαϊκές διεργασίες αναφορικά με τα 88 νέα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της 4ης «αξιολόγησης», καθώς επίσης και για τις «εκκρεμότητες» που σχετίζονται με το λεγόμενο «εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο», με τη διαχείριση του κρατικού χρέους και βέβαια με το «εποπτικό πλαίσιο» της αντιλαϊκής πολιτικής για την «επόμενη μέρα».

Μια πρώτη επισκόπηση θα γίνει στη σημερινή συνεδρίαση της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ, όπου αναμένεται να συζητηθεί και το πρόπλασμα του «αναπτυξιακού σχεδίου» που έχει ετοιμάσει η ελληνική κυβέρνηση. Αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει ήδη παραδοθεί στους «θεσμούς» του κουαρτέτου και αποτελεί τη βάση για περαιτέρω «επεξεργασία», με μπούσουλα την αποκατάσταση της «εμπιστοσύνης» από την πλευρά των «επενδυτών» και των αγορών. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στο κείμενο που απέστειλε η κυβέρνηση γίνονται κάποιες γενικόλογες αναφορές σχετικά με μελλοντικές αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, που βέβαια δεν έχουν απολύτως κανένα ουσιαστικό αντίκρισμα, και μάλιστα στο βαθμό που θα το επιτρέψουν οι «δημοσιονομικοί περιορισμοί».

Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα της διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένο με τη λεγόμενη «παραγωγικότητα της εργασίας», και όπως χαρακτηριστικά τόνιζε πρόσφατα ο επικεφαλής του ESM, Kλ. Ρέγκλινγκ, «δεν πρέπει να γίνει τίποτα που θα έθετε σε κίνδυνο τη δημιουργία θέσεων εργασίας», δείχνοντας ταυτόχρονα ως κύριο ζήτημα την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης και σε κάθε περίπτωση το κράτημα των μισθών στον πάτο, ως όρο για την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων.

Παράλληλα, το «αναπτυξιακό σχέδιο» θα περιλαμβάνει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και στόχους για την «επόμενη μέρα» αναφορικά με την κλιμάκωση των αναδιαρθρώσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και βέβαια των εξελίξεων στα μεγέθη των κρατικών προϋπολογισμών, και έρχεται να «εμπλουτίσει» τα μέτρα της μνημονιακής περιόδου.

Το αντιλαϊκό χρονοδιάγραμμα έχει τη συνέχειά του στην ετήσια Σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας (20 - 22/4), όπου μεταξύ άλλων θα συζητηθεί το ζήτημα της «ελάφρυνσης» - μετακύλισης των αποπληρωμών για την εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους. Αυτό, με τη σειρά του, θα έρθει να «κουμπώσει» με το υπό διαμόρφωση νέο «εποπτικό πλαίσιο», το οποίο, όπως η κυβέρνηση ομολογεί μέσω του υπουργού Οικονομικών, θα περιέχει και τυχόν «εκκρεμότητες» της 4ης «αξιολόγησης» του τρέχοντος μνημονίου.

Σε αυτό το φόντο, γίνεται λόγος για τεχνικές δυσχέρειες και πιθανές «καθυστερήσεις» σε ζητήματα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις, η άδεια λειτουργίας καζίνο στο Ελληνικό, η ανάπτυξη του κτηματολογίου με ταχύτερους ρυθμούς, η διαμόρφωση των νέων αντικειμενικών τιμών στα ακίνητα, επί των οποίων θα υπολογίζονται τα χαράτσια του ΕΝΦΙΑ, η στελέχωση νευραλγικών θέσεων του κρατικού μηχανισμού (γγ υπουργείων) κ.ά.

Από την πλευρά του, ο τραπεζίτης Μ. Σάλλας επανέλαβε τη θέση περί «εξόδου» από το τρέχον πρόγραμμα χωρίς την «προληπτική γραμμή στήριξης» προς το ελληνικό κράτος, αλλά με το «απαραίτητο "μαξιλάρι ασφαλείας" της τάξης των 18 - 20 δισ.», το οποίο βέβαια ήδη «χτίζει» η κυβέρνηση, μετά τη συμφωνία με τους ιμπεριαλιστικούς «θεσμούς».

Αλλωστε, σύμφωνα με τον ίδιο, «έχουν ήδη αναληφθεί δεσμεύσεις που πρέπει να υλοποιηθούν, όπως η δημοσιονομική εξυγίανση, η διατήρηση των πλεονασμάτων, οι ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ. Ολα αυτά θα υπάρχουν και στο μέλλον και εμείς πρέπει να τα εφαρμόζουμε με συνέπεια», επισημαίνει σε άρθρο του στο περιοδικό «Foreign Affairs».

Μεταξύ άλλων, ο Μ. Σάλλας αναφέρει ότι «για την τόνωση των επενδύσεων θα μπορούσε επίσης να θεσπιστεί η δυνατότητα απόσβεσης του συνόλου των νέων επενδύσεων, από τις πρώτες μετά την επένδυση κερδοφόρες χρήσεις της επιχείρησης, ενώ για τη γενικότερη ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας να νομοθετηθεί η πρόβλεψη - δέσμευση συγκεκριμένης μείωσης του συντελεστή φορολόγησης των επιχειρήσεων».