Αντικρούοντας τις σταθερές κατηγορίες της αντιπολίτευσης περί «ανοχής» της κυβέρνησης στις «καταλήψεις» τουρκικών νησιών στο Αιγαίο από την Ελλάδα, ο Τούρκος ΥΠΕΞ είπε ότι το ΑΚΡ δεν είναι υπεύθυνο για ό,τι έγινε το 1996 στα Ιμια, γιατί δεν ήταν αυτό τότε στην κυβέρνηση. Σύμφωνα με τα ίδια ρεπορτάζ, πάντως, επανέλαβε τα περί «κατάληψης» των Ιμίων από τους Ελληνες, αλλά συνέχισε: «Πρόκειται για θέμα της εθνικής (μας) πολιτικής. Δεν θα συζητηθεί στους διαδρόμους. Δημιουργήσαμε μια ομάδα στρατιωτικών στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας (για την αντιμετώπιση του θέματος). Συζητήσαμε το πρόβλημα και τα βήματα που μπορούμε να πάρουμε. Είναι πιο ωφέλιμο να μειώσουμε την ένταση ή να την αυξήσουμε;», αναρωτήθηκε.
Στο μεταξύ, χτες, ερωτηθείς στο κρατικό ραδιόφωνο, ο αν. υπουργός Αμυνας, Δ. Βίτσας, για τη συμπεριφορά της Τουρκίας μετά την επίσκεψη Ερντογάν, είπε: «Δεν περιμέναμε ξαφνικά όλα τα πράγματα να ησυχάσουν. Μπορεί να υπάρχει αυτή η νευρικότητα που αναφέρετε από την πλευρά της Τουρκίας, αλλά εμείς είμαστε σταθεροί (...) Οι θέσεις μας, που είναι οι εθνικές θέσεις, είναι ότι δεν υπάρχουν "γκρίζες ζώνες" στο Αιγαίο».
Παρουσιάζοντας σταθερά τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, εντός των οποίων «αναβαθμίζονται» βέβαια οι διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, ως «θεματοφύλακα» των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, πρόσθεσε πως οι θέσεις της κυβέρνησης «έχουν γίνει όχι απλώς αντιληπτές και κατανοητές, αλλά συνεπικουρούνται και από όλες τις μεγάλες δυνάμεις και όλους τους μεγάλους οργανισμούς».
Αναφερόμενος, εξάλλου, σε πρόσφατη αναγγελία του υπουργού Εξωτερικών, Ν. Κοτζιά, περί επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων, είπε: «Είναι ένα ανοικτό θέμα, το πώς θα εξομοιωθούμε με το Διεθνές Δίκαιο, χωρίς να προκαλέσουμε καμία επιπλέον τριβή, αλλά εκφράζοντας τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Με ποιο ακριβώς τρόπο θα ασκηθεί, είναι ένα άλλο θέμα, που έχει να κάνει με κυβερνητικές αποφάσεις. Τόσο αυτό των χωρικών υδάτων όσο και της ΑΟΖ».
Συνέχισε: «Ευελπιστούμε και εργαζόμαστε, μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, να ανακηρύξουμε την ελληνική ΑΟΖ. Είναι ένα ζήτημα που έχει να κάνει - επειδή όλα αυτά έχουν το χαρακτήρα των διμερών και πολυμερών σχέσεων - με τον καθορισμό και τη λειτουργία των ενεργειακών δρόμων και με την αξιοποίηση βέβαια του υποθαλάσσιου πλούτου. Το ενδιαφέρον έχει να κάνει με ζητήματα γεωστρατηγικής, από τη μια μεριά, αλλά και οικονομικά συμφέροντα, που αναδεικνύονται από ζητήματα γεωπολιτικής, από την άλλη. Δηλαδή, μην μπλέκουμε μόνο κράτη. Μιλάμε και για μεγάλα οικονομικά συμφέροντα», σκιαγραφώντας έτσι το πλαίσιο των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών πάνω στο «ψητό» της Ανατολικής Μεσογείου.