Αφορμή για βολική αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση «βρήκαν» ξανά κυβέρνηση, ΝΔ, Δημοκρατική Συμπαράταξη (ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ) και τα άλλα αστικά κόμματα, με την τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Συμπλήρωση διατάξεων του άρθρου 758 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας», η οποία προβλέπει ότι συλλογικοί φορείς που απευθύνθηκαν στα εθνικά δικαστήρια και η υπόθεσή τους απορρίφθηκε, έχουν δικαίωμα να καταθέσουν αίτημα για να εξεταστεί η ανάκληση της δικαστικής απόφασης, αν έχουν δικαιωθεί από το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Η τροπολογία κατατέθηκε στο άκρως αντιδραστικό νομοσχέδιο με τίτλο «Ευρωπαϊκή εντολή έρευνας στις ποινικές υποθέσεις - Εναρμόνιση της νομοθεσίας με την Οδηγία 2014/41/ΕΕ», και αργά χτες το βράδυ αποσύρθηκε.

Νωρίτερα οι ΑΝΕΛ τάχθηκαν κατά της τροπολογίας με το σκεπτικό ότι πίσω από αυτήν βρίσκεται ο Σύλλογος «Τουρκικής Ενωσης Ξάνθης», κάτι που ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Παπαηλιού υποστήριξε ότι δεν ισχύει. Ο ειδικός αγορητής των ΑΝΕΛ Θ. Παπαχριστόπουλος παρακάλεσε τον υπουργό «να την ξαναδεί». Η στάση των ΑΝΕΛ έδωσε τροφή στη ΝΔ και στη Δημοκρατική Συμπαράταξη για «καβγά», αφού πρώτα είχαν προσυπογράψει από κοινού το υπόλοιπο αντιδραστικό νομοσχέδιο.

Αφού απέφυγαν να πάρουν σαφή θέση για το περιεχόμενό της, επιτέθηκαν στην κυβέρνηση ότι στηρίζεται σε «πλειοψηφία αλά καρτ», δηλώνοντας ότι δεν πρόκειται στο εξής να υπερψηφίσουν ρύθμιση με την οποία δεν συμφωνεί η κυβερνητική πλειοψηφία. Την απόσυρσή της ζήτησε η Ενωση Κεντρώων, προειδοποιώντας ότι σε διαφορετική περίπτωση θα αποχωρήσει από την Ολομέλεια, ενώ η ναζιστική Χρυσή Αυγή βρήκε ευκαιρία να χύσει το φασιστικό της δηλητήριο.

Η θέση του ΚΚΕ για το θέμα που προκλήθηκε σχετικά με την μουσουλμανική μειονότητα, είναι ότι το συγκεκριμένο ζήτημα καθορίζεται από Διεθνείς Συνθήκες, τη Συνθήκη της Λοζάνης, και δεν μπορεί να αλλάξει με δικαστικές αποφάσεις.

Σε ότι αφορά συνολικά την τροπολογία που αποσύρθηκε, το ΚΚΕ θεωρεί ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης, μέρος του οποίου αποτελεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στην πράξη γίνεται ολοένα και πιο αντιδραστικό, κάτι που φαίνεται από μια σειρά αποφάσεις του, όπως αυτές για τη λειτουργία των κομμάτων, την ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων και μια σειρά άλλες που βάζουν σε αμφισβήτηση λαϊκά δικαιώματα και ελευθερίες.