Με αφορμή τη συνάντηση και την κινητοποίηση που πραγματοποιεί την Τρίτη 17/1 η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) στα γραφεία του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, στις 4 μ.μ., διεκδικώντας την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με την πρόεδρο της ΟΕΦΣΕΕ, Γιώτα Ταβουλάρη, γι' αυτήν τη μάχη καθώς και για άλλες εξελίξεις που σχετίζονται με τον κλάδο.

-- Η ΟΕΦΣΕΕ κινητοποιείται διεκδικώντας από τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου. Ποια είναι η σημασία αυτής της μάχης, τι στάση κρατά η εργοδοσία και ποιες πρωτοβουλίες παίρνει η ΟΕΦΣΕΕ ώστε να δοθεί η μάχη από τους εργαζόμενους με καλύτερους όρους;

-- Για την Ομοσπονδία μας η υπογραφή της κλαδικής ΣΣΕ αποτελεί κορυφαίο μέτωπο πάλης, όπως εξάλλου έχει αναδειχτεί και από όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ. Εδώ και 7 χρόνια δίνουμε σταθερά τη μάχη για να υπογραφεί κλαδική ΣΣΕ χωρίς σπιθαμή υποχώρησης από τα μισθολογικά και θεσμικά κεκτημένα της τελευταίας υπογεγραμμένης κλαδικής ΣΣΕ του 2009.

Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα, παλεύουμε για να εμποδίσουμε την εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων μέσα στους χώρους δουλειάς, για να μην περάσει στην πράξη ο κατακερματισμός και τελικά η κατάργηση της κλαδικής ΣΣΕ του 2009.

Αντιπαλεύουμε την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων με χειρότερους όρους από την κλαδική του 2009, είτε από σωματεία είτε από ενώσεις προσώπων, ή αντίστοιχων ατομικών συμβάσεων. Στεκόμαστε απέναντι στις διάφορες ελαστικές μορφές εργασίας και στα «δουλεμπορικά», που αξιοποιούν όλο και περισσότερο οι εργοδότες του κλάδου, για να ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους με πιο φτηνή εργατική δύναμη και ταυτόχρονα να διασπούν και να ελέγχουν τους εργαζόμενους. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό το αίτημα που θέτουμε για ισχύ της κλαδικής ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση.

Συνολικά, το πλαίσιο διεκδίκησής μας για την κλαδική ΣΣΕ κινείται στην κατεύθυνση της αναπλήρωσης των απωλειών που είχαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια από την άρνηση των φαρμακοβιομηχάνων να υπογράψουν την κλαδική μας ΣΣΕ, καθώς και από την εφαρμογή των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων. Στην κατεύθυνση της βελτίωσης μισθολογικών και θεσμικών όρων εργασίας, στη βάση της ικανοποίησης των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών μας.

Πρόκειται για ένα πλαίσιο που αντιτίθεται στη λογική της συναίνεσης και της υποταγής, της μείωσης των απαιτήσεών μας, του συμβιβασμού μας με τα «ψίχουλα» που θα μας πετάνε κάθε φορά αυτοί που πλουτίζουν από τη δουλειά μας. Λογική που καλλιεργείται από την εργοδοσία, που αξιώνει «προσαρμογή στα νέα δεδομένα», «συζήτηση από μηδενική βάση», από την κυβέρνηση, που παραπέμπει την επίλυση των προβλημάτων μας στην επερχόμενη ανάκαμψη, από τους εργατοπατέρες που κάνουν «έντιμους συμβιβασμούς» με την εργοδοσία και ξεπουλάνε εργατικές κατακτήσεις στο όνομα του «μικρότερου κακού».

Η ΟΕΦΣΕΕ, ενταγμένη εξαρχής στις γραμμές του ΠΑΜΕ, παλεύοντας για τη ΣΣΕ, ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και σχεδιασμούς συνολικά, ενάντια στις απολύσεις, αναδεικνύει ότι εργοδοσία - κυβέρνηση - «θεσμοί», όλοι μαζί κόβουν και ράβουν με στόχο να κάνουν τους εργαζόμενους πιο φθηνούς, πιο ευέλικτους, πιο εκμεταλλεύσιμους και σε αυτό βασίζεται η περιβόητη ανάπτυξή τους. Κοντραριζόμαστε με αυταπάτες περί «φιλολαϊκών» λύσεων και κυβερνήσεων στα πλαίσια του εκμεταλλευτικού συστήματος. Δίνουμε τη μάχη για ενιαία ταξική οργάνωση των εργαζομένων του κλάδου, για να διεκδικήσουν με βάση τις δικές τους ανάγκες, χωρίς να ετεροκαθορίζονται, με όρους ταξικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης, μιας και ό,τι έχει κατακτήσει η εργατική τάξη μέχρι σήμερα, το έχει κατακτήσει με τέτοιους όρους.

-- Πριν από λίγο καιρό ξεφύτρωσε στον κλάδο άλλη μια διασπαστική Ομοσπονδία με το όνομα «ΠΟΣΥΦΕ - ΣΕΚ», η οποία δεν είναι και η μόνη. Ποιες δυνάμεις βρίσκονται πίσω από αυτές τις κινήσεις και πού αποσκοπούν;

-- Οι νέοι «σωτήρες» για τους εργαζόμενους του κλάδου ως μέλος έχουν και τον Σύλλογο Υπαλλήλων - Απασχολουμένων Ασφαλιστικών Ταμείων Φαρμάκου (δηλαδή των δύο επαγγελματικών ταμείων), σωματείο όχι μόνο άσχετο με τον κλάδο αλλά απορριπτέο και από το ΕΚΑ, αφού η πρόεδρός του είναι η διευθύντρια του ΤΑΥΦΕ! Προφανώς και ο κατήφορος των διασπαστών δεν έχει τέρμα...

Οι δυνάμεις αυτές έχουν ταχθεί στην υπηρεσία των εργοδοτών και των εκάστοτε κυβερνήσεων, πίνουν νερό στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της «υγιούς επιχειρηματικότητας» και του «κοινωνικού εταιρισμού» και δεν έχουν τον παραμικρό δισταγμό προκειμένου να επιτελέσουν το «καθήκον» που έχουν αναλάβει: Τον κατακερματισμό και την αποδυνάμωση του κινήματος των εργαζομένων στον κλάδο, το «χτύπημα» της ΟΕΦΣΕΕ, που η ταξική γραμμή της και η συσπείρωσή της στο ΠΑΜΕ αποτελούν αγκάθι στα εργοδοτικά και κυβερνητικά σχέδια.

Αυτές οι δυνάμεις είναι η ΠΑΣΚΕ, η ΔΑΚΕ, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και διάφοροι άλλοι δήθεν «επαναστάτες» που έχουν αλλάξει πολλά ονόματα και μορφές στο κίνημα. Ολοι αυτοί έχουν πολλά εργοδοτικά και κυβερνητικά εύσημα στο ενεργητικό τους, για την υπονόμευση των συμφερόντων των εργαζομένων, την καλλιέργεια αυταπατών, τη λογική της ενσωμάτωσης και την απογοήτευση που σπέρνουν.

Σε αυτά πάνε όλοι μαζί, όπως πήγαν στην πρώτη διάσπαση του κλάδου το 1992 με τη δημιουργία της ΠΟΙΕ. Στο βάθεμα της διάσπασης το 2007, όταν η ΠΟΙΕ έγινε «συναφών επαγγελμάτων και κλάδων», για να ελέγξει εργαζόμενους πέραν των ιατρικών επισκεπτών. Στην πραξικοπηματική μετατροπή του επικουρικού ταμείου σε επαγγελματικό. Οι τότε μεγαλοστομίες και τα ψέματά τους περί δήθεν «σωτηρίας» του Ταμείου είχαν πολύ κοντά ποδάρια, αφού και σε αυτήν την περίπτωση, κατ' εφαρμογή της αντιασφαλιστικής πολιτικής, οι παροχές καταργήθηκαν, το εφάπαξ και οι συντάξεις μειώθηκαν δραματικά και έπεται και συνέχεια.

Είναι υπόλογοι για τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και των συνταξιούχων του κλάδου. Για το διαχωρισμό από τους συναδέλφους άλλων κλάδων και το κοινό αίτημα για Κοινωνική Ασφάλιση δημόσια και δωρεάν για όλους, για αξιοπρεπείς συντάξεις και κοινωνικές παροχές. Γιατί έβαλαν ακόμα μια φορά πλάτη στην εφαρμογή ενός αντιασφαλιστικού - αντεργατικού νόμου.

Βεβαίως, υπάρχουν και οι... ενδοοικογενειακοί καβγάδες τους για το ποιος θα επικρατήσει στη μάχη της καρέκλας, ποιος θα αναδειχτεί αποτελεσματικότερος συνομιλητής με τους επιχειρηματίες του κλάδου, με τους φαρμακοβιομήχανους, ποιος θα προωθήσει καλύτερα την ταξική συνεργασία και τα «συμφέροντα του κλάδου», δηλαδή των εργοδοτών. Προφανώς, η νέα διάσπαση εμπεριέχει και αυτό το στοιχείο.

Μπροστά σε αυτές τις επικίνδυνες για τους εργαζόμενους του κλάδου εξελίξεις, η ΟΕΦΣΕΕ καλεί όλους τους συναδέλφους σε επαγρύπνηση, οργάνωση και δράση μέσα στους χώρους δουλειάς, με σκοπό να απομονώνονται και να αποδυναμώνονται οι διασπαστικές δυνάμεις και τα συνδικαλιστικά τους μορφώματα. Τόσο η ΠΟΣΥΦΕ, όσο και η ΠΟΙΕ, η πρώτη διδάξασα στη διάσπαση του κλάδου που τώρα καταγγέλλει τη νέα διάσπαση, σαν απατημένη σύζυγος, πρέπει να εγκαταλειφθούν από κάθε εργαζόμενο, από κάθε τίμιο συνδικαλιστή. Οργάνωση και δράση απέναντι στην εργοδοσία και με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων, που θα συσπειρώνουν στα ταξικά εργατικά σωματεία, επιχειρησιακά και κλαδικά, στην κλαδική ομοσπονδία ΟΕΦΣΕΕ και θα ενισχύουν τις συνεπείς ταξικές δυνάμεις και το μέτωπο που συγκροτούν, το ΠΑΜΕ.

-- Σε μια ακόμα εξέλιξη που σχετίζεται με τον κλάδο, πώς σχολιάζετε όσα γίνονται γνωστά σχετικά με την έρευνα για χρηματισμό γιατρών από την πολυεθνική φαρμακοβιομηχανία «Novartis» προκειμένου να διευρύνει τα μερίδιά της;

-- Πολλά γράφονται αυτές τις μέρες για την έρευνα στη «Novartis», που κατηγορείται για τον «επηρεασμό» γιατρών, προκειμένου να συνταγογραφούν τα δικά της φάρμακα έναντι των ανταγωνιστών της. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της έρευνας, αν και όταν ολοκληρωθεί, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που επαναλαμβάνονται σε τέτοιες περιπτώσεις, είτε αποκαλύπτονται στην Ελλάδα είτε στον υπόλοιπο κόσμο.

Ενα βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι έρχονται στην επιφάνεια στο πλαίσιο ενός αδυσώπητου ανταγωνισμού ανάμεσα σε μονοπωλιακά μεγαθήρια, που χρησιμοποιούν όλες τις «νόμιμες» και παράνομες μεθόδους για να καταλάβουν μεγαλύτερο μερίδιο στην παγκόσμια αγορά. Ο μεταξύ τους πόλεμος παίρνει διάφορες μορφές, συνδέεται με ευρύτερα και ακόμα μεγαλύτερα συμφέροντα, ενεργοποιεί ολόκληρα κράτη, στην προσπάθεια να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους. Επομένως, σίγουρα υπάρχουν πολλές αθέατες πλευρές πίσω από αυτήν την υπόθεση, όπως και πίσω από την υπόθεση της «Siemens» στην Ελλάδα ή της «Volkswagen» πρόσφατα στις ΗΠΑ.

Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, υπάρχει και η εξής διάσταση: Η εμπλεκόμενη εταιρεία δεν διακινεί ένα οποιοδήποτε προϊόν, αλλά το φάρμακο, ένα κοινωνικό αγαθό που στον καπιταλισμό είναι πανάκριβο και κερδοφόρο εμπόρευμα στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων. Πέρα, λοιπόν, από το γεγονός ότι το κεφάλαιο ελέγχει την έρευνα και βγάζει τεράστια κέρδη από την παραγωγή και τη διακίνηση ενός πολύτιμου για τον άνθρωπο αγαθού, η εμπορευματοποίηση της Υγείας και του Φαρμάκου παρέχει το έδαφος στα πολυεθνικά μεγαθήρια να εξαγοράζουν μερίδα των γιατρών και να τους μετατρέπουν σε πλασιέ των επιχειρηματικών τους συμφερόντων. Αυτή είναι η ουσία πίσω από την υπόθεση που διερευνά η Δικαιοσύνη και όχι η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να αποκαταστήσει τον «υγιή ανταγωνισμό» στη φαρμακοβιομηχανία, όπως διατείνονται τα έντυπα που τη στηρίζουν ή άλλες δυνάμεις που κόπτονται για την «υγιή επιχειρηματικότητα».