Πέμπτη 12 Γενάρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ
Πάλη για κλαδική ΣΣΕ με κριτήριο τις τεράστιες απώλειες και τις σύγχρονες ανάγκες

Ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την πρόεδρο της Ομοσπονδίας, Γ. Ταβουλάρη, για το περιεχόμενο της μάχης που δίνει η ΟΕΦΣΕΕ

Η Ομοσπονδία παλεύει για κλαδική ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση
Η Ομοσπονδία παλεύει για κλαδική ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση
Με αφορμή τη συνάντηση και την κινητοποίηση που πραγματοποιεί την Τρίτη 17/1 η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων Ελλάδας (ΟΕΦΣΕΕ) στα γραφεία του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας, στις 4 μ.μ., διεκδικώντας την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με την πρόεδρο της ΟΕΦΣΕΕ, Γιώτα Ταβουλάρη, γι' αυτήν τη μάχη καθώς και για άλλες εξελίξεις που σχετίζονται με τον κλάδο.

***

-- Η ΟΕΦΣΕΕ κινητοποιείται διεκδικώντας από τον Σύνδεσμο Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου. Ποια είναι η σημασία αυτής της μάχης, τι στάση κρατά η εργοδοσία και ποιες πρωτοβουλίες παίρνει η ΟΕΦΣΕΕ ώστε να δοθεί η μάχη από τους εργαζόμενους με καλύτερους όρους;

-- Για την Ομοσπονδία μας η υπογραφή της κλαδικής ΣΣΕ αποτελεί κορυφαίο μέτωπο πάλης, όπως εξάλλου έχει αναδειχτεί και από όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ. Εδώ και 7 χρόνια δίνουμε σταθερά τη μάχη για να υπογραφεί κλαδική ΣΣΕ χωρίς σπιθαμή υποχώρησης από τα μισθολογικά και θεσμικά κεκτημένα της τελευταίας υπογεγραμμένης κλαδικής ΣΣΕ του 2009.

Ταυτόχρονα, όλο αυτό το διάστημα, παλεύουμε για να εμποδίσουμε την εφαρμογή των αντεργατικών μέτρων μέσα στους χώρους δουλειάς, για να μην περάσει στην πράξη ο κατακερματισμός και τελικά η κατάργηση της κλαδικής ΣΣΕ του 2009.

Η Γιώτα Ταβουλάρη
Η Γιώτα Ταβουλάρη
Αντιπαλεύουμε την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων με χειρότερους όρους από την κλαδική του 2009, είτε από σωματεία είτε από ενώσεις προσώπων, ή αντίστοιχων ατομικών συμβάσεων. Στεκόμαστε απέναντι στις διάφορες ελαστικές μορφές εργασίας και στα «δουλεμπορικά», που αξιοποιούν όλο και περισσότερο οι εργοδότες του κλάδου, για να ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη τους με πιο φτηνή εργατική δύναμη και ταυτόχρονα να διασπούν και να ελέγχουν τους εργαζόμενους. Γι' αυτό είναι πολύ σημαντικό το αίτημα που θέτουμε για ισχύ της κλαδικής ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση.

Συνολικά, το πλαίσιο διεκδίκησής μας για την κλαδική ΣΣΕ κινείται στην κατεύθυνση της αναπλήρωσης των απωλειών που είχαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια από την άρνηση των φαρμακοβιομηχάνων να υπογράψουν την κλαδική μας ΣΣΕ, καθώς και από την εφαρμογή των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων. Στην κατεύθυνση της βελτίωσης μισθολογικών και θεσμικών όρων εργασίας, στη βάση της ικανοποίησης των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών μας.

Πρόκειται για ένα πλαίσιο που αντιτίθεται στη λογική της συναίνεσης και της υποταγής, της μείωσης των απαιτήσεών μας, του συμβιβασμού μας με τα «ψίχουλα» που θα μας πετάνε κάθε φορά αυτοί που πλουτίζουν από τη δουλειά μας. Λογική που καλλιεργείται από την εργοδοσία, που αξιώνει «προσαρμογή στα νέα δεδομένα», «συζήτηση από μηδενική βάση», από την κυβέρνηση, που παραπέμπει την επίλυση των προβλημάτων μας στην επερχόμενη ανάκαμψη, από τους εργατοπατέρες που κάνουν «έντιμους συμβιβασμούς» με την εργοδοσία και ξεπουλάνε εργατικές κατακτήσεις στο όνομα του «μικρότερου κακού».

Η ΟΕΦΣΕΕ, ενταγμένη εξαρχής στις γραμμές του ΠΑΜΕ, παλεύοντας για τη ΣΣΕ, ενάντια στους αντεργατικούς νόμους και σχεδιασμούς συνολικά, ενάντια στις απολύσεις, αναδεικνύει ότι εργοδοσία - κυβέρνηση - «θεσμοί», όλοι μαζί κόβουν και ράβουν με στόχο να κάνουν τους εργαζόμενους πιο φθηνούς, πιο ευέλικτους, πιο εκμεταλλεύσιμους και σε αυτό βασίζεται η περιβόητη ανάπτυξή τους. Κοντραριζόμαστε με αυταπάτες περί «φιλολαϊκών» λύσεων και κυβερνήσεων στα πλαίσια του εκμεταλλευτικού συστήματος. Δίνουμε τη μάχη για ενιαία ταξική οργάνωση των εργαζομένων του κλάδου, για να διεκδικήσουν με βάση τις δικές τους ανάγκες, χωρίς να ετεροκαθορίζονται, με όρους ταξικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης, μιας και ό,τι έχει κατακτήσει η εργατική τάξη μέχρι σήμερα, το έχει κατακτήσει με τέτοιους όρους.

Επαγρύπνηση ενάντια στις διασπαστικές δυνάμεις και τα συνδικαλιστικά τους μορφώματα

-- Πριν από λίγο καιρό ξεφύτρωσε στον κλάδο άλλη μια διασπαστική Ομοσπονδία με το όνομα «ΠΟΣΥΦΕ - ΣΕΚ», η οποία δεν είναι και η μόνη. Ποιες δυνάμεις βρίσκονται πίσω από αυτές τις κινήσεις και πού αποσκοπούν;

-- Οι νέοι «σωτήρες» για τους εργαζόμενους του κλάδου ως μέλος έχουν και τον Σύλλογο Υπαλλήλων - Απασχολουμένων Ασφαλιστικών Ταμείων Φαρμάκου (δηλαδή των δύο επαγγελματικών ταμείων), σωματείο όχι μόνο άσχετο με τον κλάδο αλλά απορριπτέο και από το ΕΚΑ, αφού η πρόεδρός του είναι η διευθύντρια του ΤΑΥΦΕ! Προφανώς και ο κατήφορος των διασπαστών δεν έχει τέρμα...

Οι δυνάμεις αυτές έχουν ταχθεί στην υπηρεσία των εργοδοτών και των εκάστοτε κυβερνήσεων, πίνουν νερό στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της «υγιούς επιχειρηματικότητας» και του «κοινωνικού εταιρισμού» και δεν έχουν τον παραμικρό δισταγμό προκειμένου να επιτελέσουν το «καθήκον» που έχουν αναλάβει: Τον κατακερματισμό και την αποδυνάμωση του κινήματος των εργαζομένων στον κλάδο, το «χτύπημα» της ΟΕΦΣΕΕ, που η ταξική γραμμή της και η συσπείρωσή της στο ΠΑΜΕ αποτελούν αγκάθι στα εργοδοτικά και κυβερνητικά σχέδια.

Αυτές οι δυνάμεις είναι η ΠΑΣΚΕ, η ΔΑΚΕ, οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και διάφοροι άλλοι δήθεν «επαναστάτες» που έχουν αλλάξει πολλά ονόματα και μορφές στο κίνημα. Ολοι αυτοί έχουν πολλά εργοδοτικά και κυβερνητικά εύσημα στο ενεργητικό τους, για την υπονόμευση των συμφερόντων των εργαζομένων, την καλλιέργεια αυταπατών, τη λογική της ενσωμάτωσης και την απογοήτευση που σπέρνουν.

Σε αυτά πάνε όλοι μαζί, όπως πήγαν στην πρώτη διάσπαση του κλάδου το 1992 με τη δημιουργία της ΠΟΙΕ. Στο βάθεμα της διάσπασης το 2007, όταν η ΠΟΙΕ έγινε «συναφών επαγγελμάτων και κλάδων», για να ελέγξει εργαζόμενους πέραν των ιατρικών επισκεπτών. Στην πραξικοπηματική μετατροπή του επικουρικού ταμείου σε επαγγελματικό. Οι τότε μεγαλοστομίες και τα ψέματά τους περί δήθεν «σωτηρίας» του Ταμείου είχαν πολύ κοντά ποδάρια, αφού και σε αυτήν την περίπτωση, κατ' εφαρμογή της αντιασφαλιστικής πολιτικής, οι παροχές καταργήθηκαν, το εφάπαξ και οι συντάξεις μειώθηκαν δραματικά και έπεται και συνέχεια.

Είναι υπόλογοι για τον αποπροσανατολισμό των εργαζομένων και των συνταξιούχων του κλάδου. Για το διαχωρισμό από τους συναδέλφους άλλων κλάδων και το κοινό αίτημα για Κοινωνική Ασφάλιση δημόσια και δωρεάν για όλους, για αξιοπρεπείς συντάξεις και κοινωνικές παροχές. Γιατί έβαλαν ακόμα μια φορά πλάτη στην εφαρμογή ενός αντιασφαλιστικού - αντεργατικού νόμου.

Βεβαίως, υπάρχουν και οι... ενδοοικογενειακοί καβγάδες τους για το ποιος θα επικρατήσει στη μάχη της καρέκλας, ποιος θα αναδειχτεί αποτελεσματικότερος συνομιλητής με τους επιχειρηματίες του κλάδου, με τους φαρμακοβιομήχανους, ποιος θα προωθήσει καλύτερα την ταξική συνεργασία και τα «συμφέροντα του κλάδου», δηλαδή των εργοδοτών. Προφανώς, η νέα διάσπαση εμπεριέχει και αυτό το στοιχείο.

Μπροστά σε αυτές τις επικίνδυνες για τους εργαζόμενους του κλάδου εξελίξεις, η ΟΕΦΣΕΕ καλεί όλους τους συναδέλφους σε επαγρύπνηση, οργάνωση και δράση μέσα στους χώρους δουλειάς, με σκοπό να απομονώνονται και να αποδυναμώνονται οι διασπαστικές δυνάμεις και τα συνδικαλιστικά τους μορφώματα. Τόσο η ΠΟΣΥΦΕ, όσο και η ΠΟΙΕ, η πρώτη διδάξασα στη διάσπαση του κλάδου που τώρα καταγγέλλει τη νέα διάσπαση, σαν απατημένη σύζυγος, πρέπει να εγκαταλειφθούν από κάθε εργαζόμενο, από κάθε τίμιο συνδικαλιστή. Οργάνωση και δράση απέναντι στην εργοδοσία και με κριτήριο τις ανάγκες των εργαζομένων, που θα συσπειρώνουν στα ταξικά εργατικά σωματεία, επιχειρησιακά και κλαδικά, στην κλαδική ομοσπονδία ΟΕΦΣΕΕ και θα ενισχύουν τις συνεπείς ταξικές δυνάμεις και το μέτωπο που συγκροτούν, το ΠΑΜΕ.

Η ουσία βρίσκεται στην εμπορευματοποίηση της Υγείας και του Φαρμάκου

-- Σε μια ακόμα εξέλιξη που σχετίζεται με τον κλάδο, πώς σχολιάζετε όσα γίνονται γνωστά σχετικά με την έρευνα για χρηματισμό γιατρών από την πολυεθνική φαρμακοβιομηχανία «Novartis» προκειμένου να διευρύνει τα μερίδιά της;

-- Πολλά γράφονται αυτές τις μέρες για την έρευνα στη «Novartis», που κατηγορείται για τον «επηρεασμό» γιατρών, προκειμένου να συνταγογραφούν τα δικά της φάρμακα έναντι των ανταγωνιστών της. Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα της έρευνας, αν και όταν ολοκληρωθεί, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που επαναλαμβάνονται σε τέτοιες περιπτώσεις, είτε αποκαλύπτονται στην Ελλάδα είτε στον υπόλοιπο κόσμο.

Ενα βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι έρχονται στην επιφάνεια στο πλαίσιο ενός αδυσώπητου ανταγωνισμού ανάμεσα σε μονοπωλιακά μεγαθήρια, που χρησιμοποιούν όλες τις «νόμιμες» και παράνομες μεθόδους για να καταλάβουν μεγαλύτερο μερίδιο στην παγκόσμια αγορά. Ο μεταξύ τους πόλεμος παίρνει διάφορες μορφές, συνδέεται με ευρύτερα και ακόμα μεγαλύτερα συμφέροντα, ενεργοποιεί ολόκληρα κράτη, στην προσπάθεια να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους. Επομένως, σίγουρα υπάρχουν πολλές αθέατες πλευρές πίσω από αυτήν την υπόθεση, όπως και πίσω από την υπόθεση της «Siemens» στην Ελλάδα ή της «Volkswagen» πρόσφατα στις ΗΠΑ.

Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, υπάρχει και η εξής διάσταση: Η εμπλεκόμενη εταιρεία δεν διακινεί ένα οποιοδήποτε προϊόν, αλλά το φάρμακο, ένα κοινωνικό αγαθό που στον καπιταλισμό είναι πανάκριβο και κερδοφόρο εμπόρευμα στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων. Πέρα, λοιπόν, από το γεγονός ότι το κεφάλαιο ελέγχει την έρευνα και βγάζει τεράστια κέρδη από την παραγωγή και τη διακίνηση ενός πολύτιμου για τον άνθρωπο αγαθού, η εμπορευματοποίηση της Υγείας και του Φαρμάκου παρέχει το έδαφος στα πολυεθνικά μεγαθήρια να εξαγοράζουν μερίδα των γιατρών και να τους μετατρέπουν σε πλασιέ των επιχειρηματικών τους συμφερόντων. Αυτή είναι η ουσία πίσω από την υπόθεση που διερευνά η Δικαιοσύνη και όχι η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να αποκαταστήσει τον «υγιή ανταγωνισμό» στη φαρμακοβιομηχανία, όπως διατείνονται τα έντυπα που τη στηρίζουν ή άλλες δυνάμεις που κόπτονται για την «υγιή επιχειρηματικότητα».

Στο σημερινό 4σέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Εργαζόμενοι στο Φάρμακο: Συνέντευξη με την πρόεδρο της ΟΕΦΣΕΕ, Γ. Ταβουλάρη, για τη διεκδίκηση κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

-- Ελαστικές εργασιακές σχέσεις: Παρουσίαση εισήγησης στην ημερίδα της ΤΟ Δικαιοσύνης της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ για το αντεργατικό οπλοστάσιο που έχει διαμορφωθεί για τα κέρδη του κεφαλαίου.

-- Μικρομεσαίοι αγρότες: Κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις, με δίκαια αιτήματα που αφορούν στην επιβίωσή τους.

-- «Αυτοθεραπεία» και «αυτοφροντίδα»: Ο καθένας γιατρός του εαυτού του και... τα έξοδα δικά του.

ΕΥΕΛΙΚΤΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Αντεργατικό οπλοστάσιο για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου

Αποσπάσματα από την εισήγηση της Δώρας Σκουτέρη, δικηγόρου, μεταπτυχιακής φοιτήτριας Δημοσίου Δικαίου στο ΕΚΠΑ, στην ημερίδα της ΤΟ Δικαιοσύνης της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ

Η ανάγκη των εργαζομένων για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους είναι ασυμβίβαστη με τις ανάγκες του κεφαλαίου για εδραίωση και γενίκευση της εργασιακής «ευελιξίας»
Η ανάγκη των εργαζομένων για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους είναι ασυμβίβαστη με τις ανάγκες του κεφαλαίου για εδραίωση και γενίκευση της εργασιακής «ευελιξίας»
Συνεχίζοντας την παρουσίαση της εκδήλωσης - ημερίδας που πραγματοποίησε η ΤΟ Δικαιοσύνης της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ στις 5/12/2016, με θέμα «Η πάλη για την προστασία της λειτουργίας και δράσης των σωματείων», ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από την εισήγηση της Δώρας Σκουτέρη, δικηγόρου, μεταπτυχιακής φοιτήτριας Δημοσίου Δικαίου στο ΕΚΠΑ, με θέμα τις «ευέλικτες μορφές εργασίας».

***

Η έννοια της ελαστικότητας, της ευελιξίας δεν είναι καινούρια στο εργατικό δίκαιο, καθώς αποκλίσεις στις μορφές της εργασίας από τις λεγόμενες βασικές ρυθμίσεις και τους κανόνες του εργατικού δικαίου, αλλά με όριο πάντα την απαγόρευση της καταχρηστικής άσκησης δικαιωμάτων, υπήρχαν ανέκαθεν.

Αυτό που πρέπει να σημειωθεί ωστόσο είναι το γεγονός ότι οι ελαστικές μορφές εργασίας τις τελευταίες δεκαετίες σε πολλές περιπτώσεις τείνουν να αντικαταστήσουν ή και να εξαλείψουν τη σχέση εργασίας με τη μορφή την οποία γνωρίζαμε, αποτελώντας ξεκάθαρα πλέον ένα ισχυρό οπλοστάσιο στα χέρια του εργοδότη για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, όπως λέγεται, και στην ουσία για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου και μόνο.

Τα είδη της «ευελιξίας» στις μορφές εργασίας

Ανάλογα με τα κριτήρια που χρησιμοποιούνται στη θεωρία και στη νομολογία, υπάρχουν ποικίλες όψεις της ευελιξίας στην εργασία, καθώς παρουσιάζουν μία πρωτόγνωρη ευρηματικότητα να κάνουν την εμφάνισή τους. Ετσι, για παράδειγμα, αναφερόμαστε στην «εξωτερική ευελιξία», η οποία αφορά στις προσλήψεις και την εξαγωγή της μισθωτής εργασίας ή στην «εσωτερική ευελιξία», η οποία συνδέεται με τους όρους της εργασίας.

Αλλα είδη ευελιξίας αποτελούν, ενδεικτικά, η λεγόμενη «ρυθμισμένη ευελιξία», η «μονομερής ευελιξία» (έτσι οι ν. 3385/00, 2639/98, 2874/00 βλ. όμως ν. 3846/10 άρθρο 7, 3996/11 αρ. 4).

Μία διάκριση ανάλογα με το περιεχόμενο είναι, για παράδειγμα, η λεγόμενη «ολική ευελιξία», στην οποία δεν εφαρμόζεται καθόλου η εργατική νομοθεσία και μιλάμε πλέον για την κατάργησή της, η «νόμιμη ευελιξία», η οποία είναι η θεσμοθετημένη ευέλικτη εργασία, ή η «παράνομη», όπως π.χ. η συνδεόμενη με την αδήλωτη εργασία, η οποία και αποτελεί μία από τις χειρότερες μορφές ευελιξίας.

1. Μερική απασχόληση

Μία από τις σημαντικότερες μορφές της ευέλικτης εργασίας αποτελεί η λεγόμενη μερική απασχόληση. Οι υπέρμαχοι της ύπαρξης της μερικής απασχόλησης ισχυρίζονται, ανάμεσα σε άλλα επιχειρήματα, ότι η μορφή αυτή ευέλικτης εργασίας αποτελεί τάχα προϊόν επιλογής των εργαζομένων και δη των γυναικών... Στην περίπτωση αυτή, ισχυρίζονται ότι ο ρόλος του κράτους θα έπρεπε να επικεντρώνεται στη θέσπιση των όρων, δηλαδή στο πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις επιτρέπεται η μορφή αυτής της εργασίας. Αναγνωρίζουν, μεταξύ άλλων, την έγγραφη συμφωνία και την ειδική αιτιολόγηση ως απαραίτητο πρόκριμα για την τυπική εγκυρότητά της.

2. Συμβάσεις ορισμένου χρόνου με άλλη μορφή

Σύμφωνα με την οδηγία 2008/104, η οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το νόμο 4052/2012, επιτράπηκαν διάφορες μορφές ευελιξίας της εργασίας, π.χ. η δυνατότητα να συνυπάρχει προσωρινή και μερική απασχόληση, η αλλαγή του έμμεσου εργοδότη, του τόπου και του αντικειμένου της εργασίας, η δυνατότητα που παρέχει ο νόμος στον άμεσο εργοδότη να είναι οποιοδήποτε φυσικό πρόσωπο, ακόμη και χωρίς άδεια ή χωρίς ένα ελάχιστο κεφάλαιο (ν.4093/2012 άρθρο 123 παρ. 1 και παρ. ΙΑ 8,2).

Αλλες μορφές ευέλικτης εργασίας αποτελούν η μονομερώς επιβαλλόμενη εκ περιτροπής εργασία, με πρόσκληση (on call) για απασχόληση μερικών ωρών ή με κυμαινόμενο ωράριο, ανάλογα με τις ανάγκες της επιχείρησης. Αυτές οι μορφές εργασίας έχουν κριθεί αντισυνταγματικές, καθώς μετακυλίουν τον επιχειρηματικό κίνδυνο στον εργαζόμενο (με την έννοια της επιχειρηματικής ελευθερίας), ενώ στην πραγματικότητα, αυτόν τον κίνδυνο τον φέρει ο εργοδότης.

3. Σύμβαση εργασίας με δοκιμή

Η σύμβαση εργασίας με δοκιμή εξυπηρετεί τα συμφέροντα του εργοδότη και του δίνει την ευχέρεια να απολύσει τον εργαζόμενο αλλά όχι με τους όρους και τις προϋποθέσεις της απόλυσης. Στη Γαλλία, όπου ισχύει το προαναφερόμενο καθεστώς, δυνατότητα καταγγελίας της σύμβασης οποτεδήποτε έχει και το έτερο συμβαλλόμενο μέρος, κάτι το οποίο θεωρείται ως έκφραση της ελευθερίας των συμβάσεων. Σε συμφωνία με τα ανωτέρω βρίσκεται και ο νόμος 3899/2010 άρθρο 17 παρ. 5 Α, ο οποίος συνδέει τη σύμβαση αορίστου χρόνου με δοκιμαστική περίοδο ενός έτους, εντός του οποίου επιτρέπει αζημίως στον εργοδότη, εφόσον το κρίνει, να απολύσει τον εργαζόμενο.

4. Ενα άλλο είδος, διαφορετικό από τις λεγόμενες «ευέλικτες μορφές εργασίας», αποτελούν οι λεγόμενες «ατυπικές» συμβάσεις (atypical or non standard contracts), οι οποίες έχουν δυσμενέστερους όρους από εκείνους της τυπικής σύμβασης εξαρτημένης εργασίας και αμοιβές αναλογικά μικρότερες από αυτές της τυπικής σύμβασης εργασίας. Aτυπικές μορφές εργασίας, για τις οποίες δεν τηρούνται οι όροι των τυπικών συμβάσεων, αποτελούν η παροχή εργασίας χωρίς έγγραφη σύμβαση εργασίας, η απασχόληση λιγότερο από δέκα ώρες εβδομαδιαίως, οι συμβάσεις ετοιμότητας, η απασχόληση διάρκειας μικρότερης των έξι μηνών.

Ο αντεργατικός κατάλογος δεν έχει τέλος...

Σχετικά με τα ανωτέρω, στη θεωρία και στην πρακτική των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων αναπτύσσεται και η λεγόμενη αμφισβήτηση της νομικής φύσης της σύμβασης εξαρτημένης εργασίας, όπου με πρόσφατη απόφαση, αυτή αντιμετωπίζεται ως «ένα είδος εμπορικής σύμβασης», η οποία διέπεται από τους κανόνες των κοινών συμβάσεων. Αναθεωρημένη εμφανίζεται πλέον και η έννοια του εργοδότη.

Σε απάντηση των κατηγοριών που δεχόταν η λεγόμενη flexibility («ευελιξία») στις εργασιακές σχέσεις, γεννήθηκε η λεγόμενη flexicurity («ευελφάλεια» ή «ευελιξία με ασφάλεια»), με σκοπό, όπως είπαν, να παρέχει δήθεν περισσότερη ασφάλεια στην εργασία και δη στον εργαζόμενο, αλλά και να επιτρέπει τη συνέχιση της ευελιξίας με σκοπό τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων στις αγορές...

Αλλα ζητήματα ευέλικτης εργασίας αποτελούν η ελαστικοποίηση του χρόνου εργασίας, οι συμβάσεις για εργασία τα Σαββατοκύριακα, η συμφωνία για αμοιβή συναρτώμενη με την παραγωγικότητα του εργαζομένου, η σύμβαση μισθωτού - μετόχου. Μορφή ευέλικτης σχέσης εργασίας είναι και η απόσπαση εργαζομένων, η κατάρτιση συμβάσεων έργου, οι οποίες υποκρύπτουν συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας, οι λεγόμενες υβριδικές μορφές απασχόλησης, όπως π.χ. οι εργαζόμενοι με μπλοκάκια.

Τα κέρδη του κεφαλαίου πάνε πακέτο με την ένταση της ανασφάλειας των εργαζομένων

Ολες αυτές οι μορφές συμβάσεων, οι οποίες εμφανίστηκαν πριν από την κρίση και αποσκοπούσαν στην «ευελιξία» των αγορών, όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν την ανεργία, αλλά χειροτέρεψαν τις εργασιακές συνθήκες, ενίσχυσαν την ανασφάλεια και την αβεβαιότητα των εργαζομένων, καθώς και την απεμπόληση δικαιωμάτων τα οποία είχαν κατακτηθεί από τους εργαζόμενους με αγώνες και αίμα...

Επίσης, αρωγοί στη στήριξη της ευέλικτης εργασίας αποτέλεσαν μεταξύ άλλων: Τα ζητήματα διαπραγμάτευσης του κατώτατου ορίου του μισθού, ο οποίος μέχρι το 2011 καθοριζόταν με ελεύθερες διαπραγματεύσεις από τις Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ενώ ήδη με τους ν. 3845/10, 3863/10, και 4024/11 κυρίαρχη θέση πλέον στις διαπραγματεύσεις είχαν οι επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Ο ν.4046/12, και η πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου 6/12, με την οποία ανεστάλη η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση που ίσχυε έως τότε και πετσόκοψε τον κατώτερο μισθό. Οι νόμοι 4093/12 και 4172/13 με τους οποίους διακρίθηκαν οι εργαζόμενοι στους άνω των 25 και κάτω των 25 ετών κ.λπ., με τις συνέπειες που είχε αυτή η διάκριση.

Ακόμη, ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η λεγόμενη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με τις επιχειρησιακές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε βδομάδα μικρότερη του πενθήμερου, και ο τρόπος που υπολογίζονται πλέον οι μέρες ανάπαυσης (με το λεγόμενο μέσο όρο εργασίας), η νέα μορφή της υπερωριακής εργασίας, της οποίας η έννοια πλέον δεν ταυτίζεται με την υπέρβαση του ημερήσιου χρόνου αλλά με την ετήσια υπέρβαση του χρόνου εργασίας, οι μέρες ανάπαυσης, οι οποίες δεν αποτιμώνται πλέον εβδομαδιαίως, αλλά αθροίζονται συμψηφιστικά, οι λεγόμενες ομάδες εργασίας και η λεγόμενη 4η βάρδια, η οποία αναπληρώνει τους εργαζόμενους σε βάρδια το χρόνο που αυτοί έπρεπε να αναπαύονται και έτσι αποδεσμεύεται ο χρόνος εργασίας την Κυριακή, όλα αυτά χτίστηκαν σταδιακά και μεθοδευμένα για την κατοχύρωση μεταξύ άλλων και των λεγόμενων ευέλικτων μορφών εργασίας...

ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ
Κλιμακώνουν τις κινητοποιήσεις, με δίκαια αιτήματα που αφορούν στην επιβίωσή τους

Στον κόμβο της Νίκαιας ετοιμάζονται να βγουν ξανά οι αγρότες της Θεσσαλίας (φωτ. από την περσινή κινητοποίηση)

Eurokinissi

Στον κόμβο της Νίκαιας ετοιμάζονται να βγουν ξανά οι αγρότες της Θεσσαλίας (φωτ. από την περσινή κινητοποίηση)
Με καθημερινές περιοδείες, συσκέψεις κι άλλες ενημερωτικές μαζώξεις στα χωριά που οργανώνουν Αγροτικοί Σύλλογοι και Ομοσπονδίες, Επιτροπές Αγώνα και Μπλόκων εντείνονται οι προετοιμασίες σ' όλη τη χώρα για την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων της μικρομεσαίας αγροτιάς, με στήσιμο ισχυρών μπλόκων σε βασικούς οδικούς κόμβους κι άλλα επιλεγμένα σημεία από τον Εβρο μέχρι την Κρήτη, τη Δευτέρα 23 Γενάρη.

Η απόφαση για κλιμάκωση και πανελλαδικό συντονισμό των κινητοποιήσεων, που είχαν ξεκινήσει με κατά τόπους πολύμορφες αγωνιστικές δράσεις, πάρθηκε στη μαζική πανελλαδική σύσκεψη που συγκάλεσε στα μέσα Δεκέμβρη στη Λάρισα η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, με στόχο ν' αυξηθεί η αγωνιστική πίεση προς την κυβέρνηση, ώστε ν' αναγκαστεί να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των μικρομεσαίων αγροτών που αφορούν στην ίδια την επιβίωσή τους.

Από την αρχή της ερχόμενης βδομάδας, τα τρακτέρ θ' αρχίσουν να βγαίνουν στις πλατείες των χωριών, ζεσταίνοντας τις μηχανές, για να κατευθυνθούν στα σημεία που θα επιλεγούν - πολλά έχουν ήδη επιλεγεί - για να στηθούν τα μπλόκα.

Μάχη για πλήρη ενημέρωση

Το οργανωμένο αγροτικό κίνημα δίνει εδώ και μέρες μια καθημερινή σκληρή μάχη για την πλήρη ενημέρωση του αγροτικού κόσμου σχετικά με τις βαρύτατες συνέπειες των μέτρων που πάρθηκαν στο πλαίσιο του τρίτου μνημονίου και της νέας ΚΑΠ της ΕΕ - κάποια άρχισαν να εφαρμόζονται ήδη από πέρσι, ενώ πολλά μπαίνουν σε εφαρμογή από την αρχή του 2017 - με στόχο, στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής εξυπηρέτησης της «ανταγωνιστικότητας» και της κερδοφορίας των μονοπωλίων, να επιταχύνουν τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια αγροτοκαπιταλιστών, με συνέπεια το παραπέρα ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών.

Παράλληλα, τα στελέχη του οργανωμένου αγωνιστικού κινήματος της μικρομεσαίας αγροτιάς έχουν επιδοθεί σ' έναν «αγώνα δρόμου», προκειμένου να αντιμετωπίσουν έγκαιρα και με επιτυχία την πρωτόγνωρη προπαγανδιστική επιχείρηση της κυβέρνησης, που, με χίλια ψέματα και μύριες υποσχέσεις, προσπαθεί «να κάνει το μαύρο άσπρο» σε ό,τι αφορά την κατάσταση που βιώνουν οι μικρομεσαίοι αγρότες, υποκινώντας τον λεγόμενο «κοινωνικό αυτοματισμό» σε βάρος τους, αλλά και για να βάλει εμπόδια στο στήσιμο των μπλόκων.

Συνεχίζει τα ψέματα ο υπουργός

Ενα από τα «επιχειρήματα» που η κυβέρνηση χρησιμοποιεί, κατά κόρον, προκειμένου να πετύχει αυτόν το σκοπό της - το επικαλείται πολύ συχνά ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και το επανάλαβε χτες στον «ΣΚΑΪ» - είναι ότι, τάχα, τούτη τη φορά οι αγρότες που κινητοποιούνται δεν έχουν συγκεκριμένα αιτήματα κι εν πάση περιπτώσει ο ίδιος δεν τα γνωρίζει, υποστηρίζοντας, ταυτόχρονα, ότι η κυβέρνηση λύνει αγροτικά προβλήματα που εμφανίζονται κι επομένως δεν υπάρχει λόγος να στηθούν μπλόκα.

Εκπρόσωποι του οργανωμένου αγροτικού κινήματος έχουν πολλές φορές απαντήσει ότι ο υπουργός γνωρίζει πολύ καλά και τα προβλήματα που έχουν οι αγρότες, τα οποία συνεχώς αυξάνονται και οξύνονται και τα συγκεκριμένα αιτήματα που προβάλλουν και διεκδικούν με τον αγώνα τους. Διότι είναι τα ίδια μ' εκείνα για τα οποία πάλευαν πέρσι στα μπλόκα και η κυβέρνηση δεν ικανοποίησε - εκτός από το αίτημα για το αφορολόγητο κι αυτό κουτσουρεμένο, που τώρα θέλει να το μειώσει κι άλλο - ενώ έχουν προστεθεί μερικά ακόμα, για νέα προβλήματα που εμφανίστηκαν και πρόσθετα μέτρα που πάρθηκαν ή σχεδιάζονται.

Τα βασικά αιτήματα του πλαισίου πάλης

Τα βασικά αιτήματα, λοιπόν, των αγωνιζόμενων μικρομεσαίων αγροτών απέναντι στις συνέπειες της πολιτικής των κυβερνήσεων, της ΕΕ και της ΚΑΠ που εξυπηρετεί την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων, είναι γνωστά και συγκεκριμένα:

  • Για τη φορολογία: Να αρθούν οι φορολογικές επιβαρύνσεις στους μικρομεσαίους αγρότες. Φορολόγηση με βάση το πραγματικό εισόδημα, κατάργηση των τεκμηρίων διαβίωσης. Αφορολόγητο ατομικό εισόδημα 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Προοδευτική φορολόγηση στο επιπλέον εισόδημα με συντελεστή μέχρι 45%. Κατάργηση των λογιστικών βιβλίων σε φτωχούς αγρότες με τζίρο έως 40.000 ευρώ. Να φορολογηθούν τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων.
  • Για την Ασφάλιση - Σύνταξη: Να μην ισχύσουν οι αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές στον ΟΓΑ. Δωρεάν Κοινωνική Ασφάλιση - Πρόνοια για όλους, να σφραγιστούν όλα τα βιβλιάρια Υγείας του ΟΓΑ χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης στα 60 για τους αγρότες και στα 55 για τις αγρότισσες, με συντάξεις αξιοπρέπειας.
  • Για το κόστος παραγωγής: Αφορολόγητο πετρέλαιο, όπως στους εφοπλιστές. Αμεση μείωση της τιμής του αγροτικού ρεύματος κατά 50%. Κατάργηση του ΦΠΑ στα αγροτικά μέσα και εφόδια, στα τρόφιμα, στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, στις υπηρεσίες.
  • Για τις τιμές των προϊόντων: Κατώτατες εγγυημένες τιμές για τα αγροκτηνοτροφικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας. Να σταματήσουν οι εμποροβιομήχανοι να εκβιάζουν για ν' αγοράζουν σε «ανοιχτές» τιμές, με αποτέλεσμα οι παραγωγοί να μην ξέρουν πόσο και πότε θα πληρωθούν για το μόχθο τους. Φθηνά προϊόντα για τις λαϊκές ανάγκες ενάντια στην κερδοσκοπία εμπόρων και βιομηχάνων.
  • Για τις επιδοτήσεις - ενισχύσεις: Να μην ισχύσουν οι περικοπές που προβλέπονται με τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ 2014 - 2020 (περικόπηκαν ήδη κατά 30%, ενώ μέχρι το τέλος του 2019 οι περικοπές θα φτάσουν στο 60%), σύνδεση των ενισχύσεων με την παραγωγή, το ζωικό κεφάλαιο. Να μην κοπούν οι επιδοτήσεις - ενισχύσεις από όσους δεν θεωρούνται «ενεργοί αγρότες», με βάση το νόμο για τον διαχωρισμό των αγροτών σε «κατά κύριο επάγγελμα ή μη» που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ικανοποιώντας, με ευχαρίστηση, το σχετικό αίτημα των μεγαλοαγροτών στις περσινές κινητοποιήσεις.
  • Για την κτηνοτροφία: Να παρθούν πίσω οι μεγάλες μειώσεις στις εξισωτικές αποζημιώσεις. Να εξασφαλιστούν οι αναγκαίες βοσκήσιμες εκτάσεις. Δωρεάν κρατική σήμανση ζώων, νομιμοποίηση σταβλικών εγκαταστάσεων, υποδομές για την αντιμετώπιση ζωονόσων και πρόσληψη γεωτεχνικών.
  • Για τα αγροτικά χρέη: Καμιά κατάσχεση πρώτης, δεύτερης κατοικίας ή χωραφιού, από δάνεια που βρίσκονται στο «κόκκινο», συνολικής αντικειμενικής αξίας μέχρι 300.000 ευρώ. Διαγραφή των τόκων και «κούρεμα» του κεφαλαίου σε ποσοστό 30% για επαγγελματικά δάνεια μέχρι 200.000 ευρώ των φτωχών αγροτοκτηνοτρόφων και ψαράδων.
Αλλες δίκαιες διεκδικήσεις

Σ' αυτά τα βασικά αιτήματα που υπήρχαν πέρσι προστέθηκε το αίτημα της κατάργησης του φόρου στο κρασί που επέβαλε η κυβέρνηση, όπως και άλλα που είναι γνωστά στον υπουργό - που αφορούν σε φλέγοντα προβλήματα, όπως είναι:

-- Να καλυφθεί η απώλεια αγροτικού εισοδήματος που οφείλεται στις μεγάλες καταστροφές στην αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή από την κακοκαιρία και διάφορες ασθένειες φυτών και ζώων, τις οποίες ο ΕΛΓΑ, παρά το γεγονός ότι οι αγρότες τον χρυσοπληρώνουν με πολύ υψηλά ασφάλιστρα, αρνείται να αποζημιώσει, καθώς και στις συνέπειες του εμπάργκο από τη Ρωσία που έπληξε, κυρίως, παραγωγούς φρούτων.

Ολη τη χρονιά που πέρασε, αλλά και με την αρχή του νέου έτους, η κακοκαιρία (παγετοί, χαλαζοπτώσεις, ανεμοθύελλες, πλημμύρες, πυρκαγιές κ.ά.) έπληξε, πολλές φορές, εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα σ' όλη τη χώρα με γεωργικές καλλιέργειες, καθώς και κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, με αποτέλεσμα να μειωθεί κι άλλο το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων. Ενα εισόδημα που ήδη έχει σμικρυνθεί λόγω των χαμηλών τιμών παραγωγού που διαμορφώνει η «ελεύθερη» καπιταλιστική αγορά, του υπερδιογκωμένου κόστους παραγωγής, για να μεγαλώνουν τα κέρδη των εμποροβιομηχάνων, καθώς και λόγω των περικοπών στις επιδοτήσεις - ενισχύσεις που επιβάλλει η ΚΑΠ.

Και το 2016 το εισόδημα των μικρομεσαίων αγροτών ήταν πεσμένο κι ας λέει το αντίθετο ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, ο οποίος κάνει την μπαγαποντιά να βάζει στο ίδιο τσουβάλι το μειωμένο ισχνό εισόδημα της συντριπτικής πλειοψηφίας των αγροτών που είναι μικρομεσαίοι, με το, πράγματι, αυξημένο τεράστιο εισόδημα μιας χούφτας αγροτοκαπιταλιστών και διαιρώντας το να βγάζει παραπλανητικό «μέσο όρο». Οπως μπαγαποντιά του υπουργού είναι να ισχυρίζεται ότι οι αγρότες θα πληρώσουν φέτος πολύ λιγότερο φόρο από πέρσι σε φορολογικά στοιχεία του 2015 και όχι του 2016 και, ταυτόχρονα, να αποκρύπτει το γεγονός ότι το αφορολόγητο το κέρδισαν οι αγρότες με τα περσινά 40ήμερα μπλόκα και δεν τους το χάρισε η κυβέρνηση, η οποία, στην αρχή, εμφανιζόταν αποφασισμένη ν' απορρίψει κι αυτό το αίτημα. Την ίδια στιγμή, ό,τι κερδήθηκε με το αφορολόγητο, το πήρε πίσω με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών.

Η διεκδίκηση της κάλυψης του χαμένου εισοδήματος συνδυάζεται με το πάγιο αίτημα άμεσων αποζημιώσεων για τις καταστροφές στην παραγωγή και μέτρα για την αποκατάσταση του αγροκτηνοτροφικού κεφαλαίου - για ΕΛΓΑ κρατικό φορέα που θα καλύπτει και θα αποζημιώνει στο 100% της ζημιάς απ' όλες τις αιτίες καταστροφής σε φυτική, ζωική παραγωγή και πάγιο κεφάλαιο χωρίς καθυστερήσεις.

-- Να καθοριστεί ακατάσχετο όριο στους τραπεζικούς λογαριασμούς των αγροτών ύψους 12.000 ευρώ, προσαυξημένο κατά 3.000 για κάθε παιδί, καθώς οι αγρότες πληρώνονται μία, το πολύ δύο φορές το χρόνο και όχι κάθε μήνα όπως οι άλλοι εργαζόμενοι κι έχουν ανάγκη να υπάρχει διαθέσιμο αυτό το χρηματικό ποσό για να ζήσουν τις οικογένειές τους και να συνεχίσουν την αγροτική δραστηριότητά τους.

-- Να μην μπει το πρόσθετο, «περιβαλλοντικό», τέλος στο νερό άρδευσης και ύδρευσης που προβλέπεται στο πλαίσιο της οδηγίας 60/2000 της ΕΕ, ούτε το νέο χαράτσι του ΚΤΕΟ και για τα αγροτικά μηχανήματα, που επιβαρύνουν κι άλλο το κόστος παραγωγής.

-- Να μην εφαρμοστεί η σχεδιαζόμενη περικοπή κατά 60% των συντάξεων σε όσους συνταξιούχους του ΟΓΑ συνεχίζουν να καλλιεργούν και να διατηρούν τα δικαιώματα, καθώς δεν μπορούν να ζήσουν με την πενιχρή αγροτική σύνταξη.


Π. Ρ.

«ΑΥΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ» - «ΑΥΤΟΦΡΟΝΤΙΔΑ»
Ο καθένας «γιατρός» του εαυτού του και... τα έξοδα δικά του

Πίσω από την επικίνδυνη προπαγάνδα περί «αυτοθεραπείας», βρίσκεται η πολιτική του κεφαλαίου που μετατρέπει την υγεία του λαού, όπως και το «κόστος» γι' αυτήν, σε «ατομική ευθύνη»...
Πίσω από την επικίνδυνη προπαγάνδα περί «αυτοθεραπείας», βρίσκεται η πολιτική του κεφαλαίου που μετατρέπει την υγεία του λαού, όπως και το «κόστος» γι' αυτήν, σε «ατομική ευθύνη»...
«Αν το 5% των συνταγογραφούμενων φαρμάκων μετατραπούν σε ΜΗΣΥΦΑ (Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα), το συνολικό όφελος για την Κοινωνική Ασφάλιση εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα 160 εκατομμύρια ευρώ (...) Τα περιθώρια διεύρυνσης της αγοράς ΜΗΣΥΦΑ κυμαίνονται από 15% έως και 34% (...) Είναι χαρακτηριστικό ότι παρά τη μικρή κάμψη του μέσου αριθμού ετήσιων επισκέψεων σε φαρμακεία το 2016, οι επισκέψεις με σκοπό την αγορά ΜΗΣΥΦΑ αυξήθηκε, στο 56% από 52%. Παράλληλα, αύξηση κατέγραψαν οι επισκέψεις για την αγορά μη φαρμακευτικών προϊόντων, 21% από 17%, καθώς και απλά για τη λήψη συμβουλών από το φαρμακοποιό, 11% από 7%...».

Τα παραπάνω είναι μερικά από τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν σε πρόσφατο συνέδριο με θέμα «Τα Οφέλη της Αυτοθεραπείας για Πολίτες και Οικονομία», το οποίο πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Συνδέσμου Εταιρειών Φαρμάκων Ευρείας Χρήσεως (EΦEX) και του Πανελλήνιου Συνδέσμου Βιομηχάνων και Αντιπροσώπων Αρωμάτων και Καλλυντικών (ΠΣΒΑΚ). Στόχος του συνεδρίου, όπως σημειώνεται, ήταν «να αναδειχθούν τα σημαντικά οφέλη για τους πολίτες, την Κοινωνική Ασφάλιση καθώς και για την ελληνική οικονομία, από την ανάπτυξη της χρήσης των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΗΣΥΦΑ) από τους ασθενείς για την αντιμετώπιση ήπιων συμπτωμάτων και προβλημάτων υγείας».

Πρόκειται για την αντιδραστική προπαγάνδα σχετικά με τη λεγόμενη «αυτοθεραπεία» και «αυτοφροντίδα» των ασθενών, δηλαδή οι ίδιοι οι ασθενείς να αναλαμβάνουν τη διάγνωση και την επιλογή της θεραπείας, χωρίς να απευθύνονται σε γιατρό...

Κίνδυνοι και εκτόξευση των πληρωμών για τους ασθενείς

Ενα από τα «επιχειρήματα» που ακούστηκαν και στο συγκεκριμένο συνέδριο είναι ότι μέσω της λεγόμενης «αυτοθεραπείας» θα μειωθεί η φαρμακευτική δαπάνη. Στην πραγματικότητα, βέβαια, οι ασθενείς δεν θα πληρώνουν λιγότερα. Η αναφορά στη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης αφορά στο τι θα πληρώνει το κράτος.

Είναι ενδεικτικό ότι την τελευταία 6ετία οι συνεχείς και δραστικές μειώσεις στη δημόσια φαρμακευτική δαπάνη (από 5,2 δισ. ευρώ το 2009 στα 1,9 δισ. ευρώ το 2015) οδήγησαν στην εκτόξευση της μεσοσταθμικής συμμετοχής των ασφαλισμένων, από το 9% το 2009 στο 30% το 2015. Δηλαδή, κράτος και ασφαλιστικά ταμεία πλήρωσαν κατά 57,7% λιγότερα, ενώ οι ασφαλισμένοι πλήρωσαν ως συμμετοχή κατά 43,1% περισσότερα. Κι αυτό, μάλιστα, όχι για όλα τα φάρμακα, αλλά μόνο για όσα αποζημιώνει ο ΕΟΠΥΥ. Το ποσοστό που πλήρωσαν οι ασφαλισμένοι είναι πολύ μεγαλύτερο αν ληφθεί υπόψη ο αυξανόμενος αριθμός των ΜΗΣΥΦΑ, τα οποία δεν αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ και πληρώνονται εξολοκλήρου από τους ασθενείς.

Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο τα ΜΗΣΥΦΑ αναγορεύονται σε εργαλεία «αυτοθεραπείας», ενώ ο ΕΦΕΧ προτείνει το διπλασιασμό τους.

Τα ΜΗΣΥΦΑ, βέβαια, έχουν όλες τις ιδιότητες των φαρμάκων, δηλαδή παρουσιάζουν συγκεκριμένη φαρμακολογική δράση, μεταβάλλουν τη λειτουργία ενός βιολογικού συστήματος μέσω των χημικών τους δράσεων. Κι όπως όλα τα φάρμακα, παρουσιάζουν ανεπιθύμητες παρενέργειες και αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα ή τρόφιμα (π.χ. η χρήση πολλών αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει ηπατοτοξικότητα και σοβαρές γαστρεντερικές διαταραχές).

Αν κάποιος ασθενής αποφασίσει να πάρει ένα φαρμακευτικό σκεύασμα για να αντιμετωπίσει συγκεκριμένο σύμπτωμα, χωρίς την κατάλληλη διάγνωση για την αιτία που το προκάλεσε, μπορεί να μην εμφανίσει αναγκαστικά κάποια παρενέργεια, όμως είναι πιθανόν το φάρμακο να μην του προσφέρει τίποτα, ακόμα και να συγκαλύψει την αιτία της πάθησης κι έτσι να συνεχίσει αυτή να εξελίσσεται.

Η εξέταση και διάγνωση από αρμόδιο γιατρό, ακόμη και για κάποιο πρόβλημα που μοιάζει ήπιο, οι διαγνωστικές εξετάσεις που πρέπει να γίνουν, η χορήγηση κατάλληλου θεραπευτικού σχήματος, αλλά και η πρόληψη, δεν μπορεί να «υποκατασταθούν» με κριτήριο ότι αυτά «κοστίζουν». Οι δήθεν εκσυγχρονιστικές προτάσεις για «αυτοθεραπεία» εντάσσονται στην πολιτική περιορισμού των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών, αποτελούν φθηνή κι επικίνδυνη υποκατάσταση των μεγάλων ελλείψεων στη δημόσια πρωτοβάθμια περίθαλψη που προκαλούνται από αυτήν την πολιτική.

Αποκαλυπτική η ευρωπαϊκή εμπειρία

«Να εναρμονιστεί η χώρα μας με την ευρωπαϊκή εμπειρία (...) Οι φαρμακοποιοί είναι πάροχοι υπηρεσιών και φροντίδας υγείας με επίκεντρο τους ασθενείς, γιατί είναι αρμόδιοι και εύκολης πρόσβασης επαγγελματίες υγείας, και αποδεδειγμένα μειώνουν την επιβάρυνση της υγειονομικής περίθαλψης», είπε ο Β. Σερέτης, πρόεδρος του ΕΦΕΧ, και έριξε το βάρος στη «στενή συνεργασία» με τις ομόλογες ευρωπαϊκές οργανώσεις υπό την ομπρέλα της Πανευρωπαϊκής Οργάνωσης Αυτοθεραπείας (AESGP), όσο και με την Πανευρωπαϊκή Οργάνωση Φαρμακοποιών (PGEU).

Υπενθυμίζεται ότι από το 2012 η PGEU και η AESGP έχουν υπογράψει Σύμφωνο Συνεργασίας με αντικείμενο «την αύξηση των δυνατοτήτων των πολιτών στην αυτοθεραπεία, "ενισχύοντας" το ρόλο του φαρμακοποιού και αναπτύσσοντας τα φαρμακεία σε... Κέντρα Υγείας»! Δηλαδή, το φαρμακείο θα αναλαμβάνει να παρέχει - έναντι αμοιβής - «υπηρεσίες» Πρωτοβάθμιας Υγείας! Συγχρόνως, με τα παραπάνω «καλοπιάνονται» οι φαρμακοποιοί για να αποδεχτούν την απελευθέρωση του επαγγέλματός τους και την αύξηση του ανταγωνισμού...

Οσο για την ευρωπαϊκή εμπειρία με την οποία... «πρέπει να εναρμονιστούμε», αυτή ήρθε στο εν λόγω συνέδριο από τη Daphne Lecomte - Somaggio, διευθύντρια της Γαλλικής Ενωσης Φαρμακοβιομηχανίας (AFIPA), και είναι αποκαλυπτική: «Η ανάπτυξη της αυτοφροντίδας αποτελεί αναγκαιότητα για την αναδιοργάνωση του συστήματος Υγείας. Το 60% των Γάλλων πολιτών είναι έτοιμο να αναλάβει από μόνο του τα έξοδα προκειμένου να αντιμετωπίσει ελαφρά προβλήματα υγείας. Το 80% των Γάλλων που χρησιμοποίησαν ΜΗΣΥΦΑ έπειτα από τη συμβουλή του φαρμακοποιού, έγιναν καλά χωρίς να χρειαστεί η επίσκεψη στο ιατρείο. Οι Γάλλοι γιατροί πιστεύουν ότι σχεδόν το 45% των ασθενών που βλέπουν θα μπορούσαν οι ίδιοι να γιατρέψουν το πρόβλημα, ακολουθώντας τις συμβουλές ενός φαρμακοποιού. Από το 2007 στο Γαλλικό Εθνικό Σύστημα Υγείας ο αριθμός των γιατρών έχει μειωθεί κατά 10,3% και συνεχίζει να μειώνεται».

Επικίνδυνη «λύση» και συμβιβασμός με την απώλεια δικαιωμάτων

Στα παραπάνω αποτυπώνονται οι στρατηγικοί στόχοι και κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ για μείωση του «κόστους», για μείωση των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών στην Υγεία. Για λογαριασμό αυτής της στρατηγικής, μπαίνουν στον «κόφτη» τα αυτονόητα, όπως είναι η πρόληψη, η εξέταση και η διάγνωση από αρμόδιο γιατρό, οι διαγνωστικές εξετάσεις, η χορήγηση κατάλληλου θεραπευτικού σχήματος, ακόμη και για κάποιο ήπιο πρόβλημα.

Εκεί ακριβώς αποσκοπεί και η βαθιά αντιδραστική και επικίνδυνη «αυτοθεραπεία». Στην αποδοχή και στη συναίνεση με αυτήν την πολιτική, με τις μεγάλες ελλείψεις που αυτή προκαλεί σε υποδομές, προσωπικό και εξοπλισμό των δημόσιων μονάδων Πρωτοβάθμιας Υγείας. Στη συναίνεση και τον εγκλωβισμό σε αυτήν τη στρατηγική της ΕΕ, του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, που μειώνει την κρατική ευθύνη για την Υγεία και τη χρηματοδότηση των αντίστοιχων υπηρεσιών, μετατρέποντας την υγεία των εργαζομένων και του λαού σε «ατομική ευθύνη» και απογειώνοντας το κόστος που πέφτει στις πλάτες τους.

Σε μια εποχή με τεράστια πρόοδο της επιστήμης, των τεχνικών μέσων, με σύγχρονα φάρμακα, με πολυπληθές εξειδικευμένο υγειονομικό προσωπικό, αντί ο λαός να απολαμβάνει καθολική πρόσβαση στη σύγχρονη πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση, καλείται να συμβιβαστεί με την οπισθοδρόμηση μισό αιώνα πίσω, όταν οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δε γνώριζαν γιατρό αλλά ο «θεός» του χωριού ήταν ο φαρμακοποιός και «η κυρά μας η μαμή», ελλείψει επιστημονικής γνώσης, υποδομών και εξειδικευμένου προσωπικού...


Ε. Τζ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ