Το πρωί του Σαββάτου 7/1 κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο Ζωγράφου η εκπαιδευτικός και μέλος του ΚΚΕ Μαρία Ανταχοπούλου-Κουμάτου, που «έφυγε» την Τετάρτη 4 Γενάρη. Στην κηδεία της, εκ μέρους του Κόμματος μίλησε ο Γρηγόρης Δελημάρης, μέλος του Γραφείου της ΤΕ Εκπαιδευτικών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, και εκ μέρους του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών ο Παναγιώτης Μαργαρώνης, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση ν. Αττικής «Ο Βύρων».

Η ΤΟ Εκπαιδευτικών και οι Οργανώσεις Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, εκφράζοντας τα συλλυπητήριά τους, αναφέρουν σε ανακοίνωσή τους:

«Η σ. Μαρία γεννήθηκε το 1923 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και κατόπιν έζησε έως τα 12 της έτη στο Κάιρο της Αιγύπτου. Αργότερα εγκαταστάθηκε με την οικογένειά της στην Αθήνα. Με τον αδερφό της οργανώθηκαν στην ΟΚΝΕ κι έπειτα δραστηριοποιήθηκε μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ, την περίοδο της ΕΑΜικής Αντίστασης. Διακρίθηκε για την κομματική της δράση και τη μαχητικότητά της. Κράτησε αλύγιστη στάση το καλοκαίρι του 1944, όταν τη συνέλαβε η Ειδική Ασφάλεια και τη μετέφερε λίγες μέρες αργότερα στις φυλακές Χατζηκώστα. Εκεί έμεινε μέχρι την Απελευθέρωση της Αθήνας τον Οκτώβρη του 1944.

Πήρε μέρος στην ηρωική μάχη του Δεκέμβρη του 1944, ενάντια στις στρατιωτικές δυνάμεις των Αγγλων ιμπεριαλιστών και των ντόπιων συνεργατών τους. Παντρεύτηκε εκείνες τις μέρες τον Νίκο Κουμάτο και με την υποχώρηση των ΕΑΜικών δυνάμεων το Γενάρη του 1945, κατέφυγε στην Καρδίτσα. Επέστρεψε στις 2 Μάρτη 1945 στην Αθήνα κι εργάστηκε στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης ως καθηγήτρια Αγγλικών.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου "Ο Βύρων" το 1975, έπειτα διετέλεσε πρόεδρος του σωματείου και εκλέχτηκε μέλος του ΔΣ της ΟΙΕΛΕ. Μέχρι το τέλος της ζωής της αποτελούσε φωτεινό παράδειγμα και πρωτοπόρο μέλος του ΚΚΕ. Ηταν μέλος της ΚΟΒ Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Βόρειας Αθήνας. Συμμετείχε ακούραστα σε όλες τις κομματικές διαδικασίες και σε κάθε αγώνα δήλωνε το "παρών". Η δράση της αποτελεί παρακαταθήκη. Το παράδειγμά της θα εμπνέει τους συντρόφους και τις συντρόφισσές της, φωτίζοντας με τόλμη και αποφασιστικότητα τους νέους αγώνες που θα έρθουν».

Τη θλίψη της για το θάνατο της σ. Μ. Ανταχοπούλου-Κουμάτου εκφράζει η Πανελλαδική Γραμματεία Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, σημειώνοντας ότι η δράση της αποτελεί παρακαταθήκη για τους νέους αγώνες. Ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση ν. Αττικής «Ο Βύρων», που σε συνέλευσή του στις 21/2/2016 της είχε απονείμει τιμητική πλακέτα αναγνωρίζοντας την προσφορά της στον κλάδο, σημειώνει ανάμεσα σε άλλα: «Αν και τα χρόνια περνούσαν, η Μαρία πάντα νέα και ακούραστη παρακολουθούσε τις εξελίξεις και δεν έλειπε από κανένα αγώνα. Σε κάθε συνέλευση του συλλόγου μας, έδινε το "παρών" και βοηθούσε με την πείρα της τους συναδέλφους. Ως Επίτιμος Πρόεδρος αργότερα του συλλόγου, συνέβαλε στη συζήτηση για την ανάγκη μετατροπής του "Βύρωνα" σε κλαδικό σωματείο, με βάση τις εξελίξεις και τη νέα κατάσταση που είχε αρχίσει να διαμορφώνεται στο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη οργάνωσης και δράσης των εργαζομένων σε ταξική κατεύθυνση, πρωτοστάτησε στη συσπείρωση του σωματείου μας στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και στη υιοθέτηση του πλαισίου πάλης του ΠΑΜΕ».