Με αφορμή τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό, γράφτηκαν χτες στον Τύπο διάφορες αναλύσεις και σενάρια. Μεταξύ άλλων, ότι οι ΗΠΑ θεωρούν υπαρκτό το ενδεχόμενο μιας «θερμής υποτροπής» στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας, ότι το Κυπριακό μπορεί να λειτουργήσει σαν «πυροκροτητής» στο Αιγαίο, ότι Κυπριακό και Ελληνοτουρκικά είναι αλληλένδετοι πόλοι. Γράφτηκε, ακόμα, ότι η αντίδραση των Ευρωπαίων στις προκλήσεις Ερντογάν δεν είναι και τόσο θερμή υπέρ της Ελλάδας, ενώ καθοριστικό ρόλο για τις εξελίξεις στη γειτονιά μας παίζει και η ενίσχυση της ρωσικής παρουσίας στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Συρία. Γενικά, υπάρχει διάχυτη ανησυχία για τις εξελίξεις στα λεγόμενα «εθνικά μέτωπα» και με τον τρόπο αυτό αυξάνεται και η πίεση προς το λαό να μην «πολυκουνιέται», να αποδεχτεί τη διχοτομική λύση για το Κυπριακό και μια ανάλογη που ενδεχόμενα να προκύψει αργότερα για το Αιγαίο και να κάτσει στη γωνία, θεατής των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και διενέξεων. Σε κάθε περίπτωση, αυτό είναι το πραγματικό πλέγμα των αντιθέσεων και των συμβιβασμών που συνθέτουν τη «σταθερότητα» στην Ελλάδα, την οποία επικαλείται κάθε τρεις και μία η κυβέρνηση. Το πόσο εύθραυστη είναι αυτή η «σταθερότητα» και με ποιους όρους επιβάλλεται στο λαό, είναι κάτι που χρειάζεται να τον προβληματίσει σοβαρά.