Παρουσιάζοντας την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, ο εισηγητής του Κόμματος, Χρήστος Κατσώτης, παρέθεσε σειρά στοιχείων που αποδεικνύουν ότι είναι αναγκαία και επιβεβλημένη από την άποψη των λαϊκών συμφερόντων. Επισήμανε ότι «η υπερχρέωση των λαϊκών νοικοκυριών έγινε σε συνθήκες καπιταλιστικής ανάπτυξης της Ελλάδας και μάλιστα με υψηλούς ρυθμούς», για να καλυφθούν λαϊκές ανάγκες. Σήμερα η κατάσταση για τα λαϊκά νοικοκυριά έχει πλέον γίνει αβάσταχτη.

Από το 2010 έως τώρα, όπως τόνισε, για τη θωράκιση της κερδοφορίας των τραπεζών, το όποιο νομικό πλαίσιο προστασίας για τη ρύθμιση των οφειλών των υπερχρεωμένων νοικοκυριών, έχει συρρικνωθεί τόσο ώστε σήμερα να παραδίδονται στα μονοπώλια τα «κόκκινα» δάνεια της πρώτης κατοικίας. Από πάνω, με τα διαδοχικά μνημόνια από το 2010 έως σήμερα, έρχονται να προστεθούν το λεπίδι και οι κόφτες σε μισθούς, συντάξεις, συνολικά τα εργασιακά δικαιώματα και κοινωνικές παροχές, απολύσεις, εκτίναξη της ανεργίας, επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, απανωτά χαράτσια, φοροεπιδρομή.

Το αποτέλεσμα είναι «σε σύνολο 8 εκ. εργαζομένων και συνταξιούχων, τα 7 εκ. πια διαβιούν με καθαρές αποδοχές κάτω των 12.000 ευρώ το χρόνο, με ένα μεγάλο ποσοστό να είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, να ζει στην πλήρη ένδεια». «Με τη συνεχιζόμενη επίθεση στο λαϊκό εισόδημα πάνω από το 85% των οικογενειών δυσκολεύεται, αδυνατεί να αποπληρώσει τις δόσεις των δανείων», είπε και πρόσθεσε: «Αν δεν υπάρξει παρέμβαση για το "κούρεμα" ή και τη μακροχρόνια διευθέτηση αυτών των δανείων, σε συνδυασμό με την απαγόρευση των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων, τα επόμενα χρόνια χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά, θα κυλήσουν στην απόλυτη εξαθλίωση».

Στον αντίποδα, όπως τόνισε, οι επιχειρηματικοί όμιλοι «σκάνε από τα κέρδη». «Η πλουτοκρατία ακόμη και στην περίοδο της κρίσης έβγαλε έξω πάνω από 140 δισ. ευρώ πλούτο, που δημιούργησαν με τον ιδρώτα και το αίμα τους οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα». Ξεκαθάρισε ότι η πρόταση νόμου του ΚΚΕ έχει γνώμονα να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την δημιούργησαν, οι επιχειρηματικοί και τραπεζικοί όμιλοι. Από την άλλη, η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, «απλώνουν ασπίδα προστασίας στο σύστημα στους μονοπωλιακούς και τραπεζικούς ομίλους. Τα επιχειρήματα περί μη ρεαλιστικότητας της πρότασης στις σημερινές συνθήκες, έρχονται να δικαιολογήσουν την ταξική τους επιλογή».

Καταλήγοντας, είπε: «Εσείς θέλετε να εξασφαλίσετε τη συναίνεση του λαού για να φτάσει στον πάτο, ώστε να ανακάμψουν οι μονοπωλιακοί και επιχειρηματικοί όμιλοι, εμείς τον καλούμε σε οργάνωση παντού και να φέρει τα πάνω κάτω».