Σύμφωνα με έγγραφο εργασίας της Ευρωζώνης, που παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του χτεσινού Γιούρογκρουπ και δημοσιοποιήθηκε από τη «Wall Street Journal», το ελληνικό κρατικό χρέος, μέχρι το 2060, μπορεί να φτάσει έως 258,3% του ΑΕΠ ή αντίθετα να έχει υποχωρήσει έως 62,6% του ΑΕΠ.

Πρόκειται, βέβαια, για τεράστιες αποκλίσεις, που προκύπτουν ανάλογα με τα εξεταζόμενα σενάρια και τις μακροπρόθεσμες προβολές τους, γύρω από τους μελλοντικούς ρυθμούς εξέλιξης της οικονομικής δραστηριότητας και του ΑΕΠ, τη διαμόρφωση των ματοβαμμένων πρωτογενών πλεονασμάτων, του ύψους των επιτοκίων, των αναγκών χρηματοδότησης του κράτους με νέα δάνεια και μια σειρά από άλλες παραμέτρους.

Στο συγκεκριμένο έγγραφο, με την «ανάλυση βιωσιμότητας» του χρέους που καταρτίστηκε από τους πιστωτές της Ευρωζώνης αναφέρεται πως «το αποτέλεσμα αυτής της ανάλυσης αναδεικνύει τις σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους σε μακροπρόθεσμη βάση».

Το έγγραφο εξετάζει τέσσερα διαφορετικά σενάρια για την ελληνική οικονομία και υπολογίζει τις πιθανές τιμές που μπορεί να πάρει ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ τις επόμενες δεκαετίες. Στο βασικό σενάριο, θα διαμορφωθεί στο 182,9% του ΑΕΠ το 2016 για να υποχωρήσει στο 104,9% του ΑΕΠ μέχρι το 2060. Στο έγγραφο εμφανίζονται και οι ακαθάριστες δανειακές ανάγκες, δηλαδή τα νέα κεφάλαια που θα απαιτηθούν για την κάλυψη των ελλειμμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς, για τις πληρωμές τόκων και για την εξόφληση των δανείων που λήγουν.

Σύμφωνα με το έγγραφο, το ελληνικό κράτος έχει ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες που φτάνουν έως το 62,8% του ΑΕΠ το 2060. Ακόμη και με το βασικό σενάριο, οι ανάγκες της αυτές θα κυμαίνονταν πάνω από το 15% για αρκετά χρόνια και θα αυξάνονταν στο 24,3% του ΑΕΠ το 2060. Οπως προκύπτει, οι δανειακές ανάγκες για τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, σε συνδυασμό, βέβαια, με τις αποπληρωμές του χρέους ξεκινούν από τα 27 δισ. ευρώ (15% του ΑΕΠ) σε ετήσια βάση και αυτό παρά την άγρια φορολογία απέναντι στο λαϊκό εισόδημα και τη συνεχή διάλυση των κονδυλίων που αφορούν στις λαϊκές ανάγκες.

Σύμφωνα με πληροφορίες που διοχετεύονται στον Τύπο, o Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), μέσω επιστολής του επικεφαλής του Κλ. Ρέγκλινκ στο Γιούρογκρουπ, εμφανίζεται αρνητικός στο ενδεχόμενο «κλειδώματος» των επιτοκίων, στα σημερινά, θεωρούμενα χαμηλά επίπεδα, με τα οποία ο ESM έχει δανείσει το ελληνικό κράτος, ενώ παράλληλα εμφανίζεται αρνητικός και στο ενδεχόμενο μετατροπής των επιτοκίων από κυμαινόμενα που είναι σήμερα σε σταθερά.

Να σημειωθεί ότι το ενδεχόμενο αύξησης των βασικών επιτοκίων του ευρώ από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας - κάτι το οποίο σε κάποιο βάθος χρόνου θεωρείται βέβαιο - θα συμπαρασύρει προς τα πάνω τους τόκους εξυπηρέτησης του ελληνικού κρατικού χρέους. Και βέβαια, το γεγονός αυτό δημιουργεί νέα ερωτήματα γύρω από τους όρους διασφάλισης της «βιωσιμότητας» του χρέους και το αναγκαίο ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων στους κρατικούς προϋπολογισμούς.

Από την πλευρά του, ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Γ. Κατάινεν τόνισε: «Ενδέχεται οι υπουργοί Οικονομικών να αποφασίσουν κάποια στιγμή να παρατείνουν τις ωριμάνσεις των δανείων και ίσως επίσης να μειώσουν τα επιτόκια». Αναφερόμενος, στην ψήφιση του νομοσχεδίου για το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό από την ελληνική Βουλή σημείωσε ότι «οι αποφάσεις είναι ένα βασικό βήμα προς τα εμπρός. Δεν έχω τις τελευταίες πληροφορίες, εάν λείπει ακόμα κάτι, αλλά ως σημείο έναρξης, η Ελλάδα έκανε αυτό που αναμενόταν».

«Η θέση της γερμανικής κυβέρνησης δεν έχει αλλάξει» (σχετικά με τη διαχείριση του ελληνικού κρατικού χρέους), επισήμανε ο εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης Στ. Ζάιμπερτ, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με τις δηλώσεις του αντικαγκελάριου, Ζ. Γκάμπριελ, περί ανάγκης «ελάφρυνσης». Σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, «όλα έχουν εδώ και οκτώ μήνες αποσαφηνιστεί γραπτώς και σε αυτό αναφέρονται όλοι ξανά και ξανά. Και στο τέλος υπάρχει και μία πολύ σημαντική φράση - διότι γίνεται πάλι λόγος για κούρεμα χρέους - το Γιούρογκρουπ επαναβεβαιώνει ότι ονομαστικό κούρεμα δημόσιου χρέους δεν είναι δυνατόν. Αυτή είναι, πιστεύω, η σαφής και διόλου αμφίσημη βάση πάνω στην οποία εργάζονται όλοι».

Εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών διευκρίνισε ότι ο Ζ. Γκάμπριελ μιλούσε στο πλαίσιο εκδήλωσης του SPD, ως αρχηγός του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και υποστήριξε ότι ο αντικαγκελάριος «μιλάει συνειδητά για ελάφρυνση χρέους και το έχει συγκεκριμενοποιήσει και τους περασμένους μήνες. Ελάφρυνση χρέους, π.χ. μέσω μεγαλύτερων ωριμάνσεων, αυτό εννοεί».