Προχτές, ο επικεφαλής της εταιρείας MIG βρέθηκε στα δικαστήρια για υπόθεση του ομίλου του. Δεν ήταν, όμως, μόνος του. Εξω από τα δικαστήρια στήθηκε το σκηνικό μιας αυθόρμητης τάχα συγκέντρωσης εργαζομένων από επιχειρήσεις του ομίλου, που διαδήλωναν με πλακάτ υπέρ του εργοδότη τους. Ο ίδιος, μάλιστα, υπονόησε σε δηλώσεις του ότι τυχόν αρνητική έκβαση της υπόθεσης που τον αφορά, θα βάλει σε κίνδυνο τις 30.000 θέσεις εργασίας στον όμιλο. Καμιά σημασία δεν έχει ποιο είναι το αντικείμενο της δικαστικής υπόθεσης και πώς θα καταλήξει. Αυτό που βγάζει μάτι είναι η προσπάθεια της εργοδοσίας να εμπλέξει τους εργαζόμενους σε επιχειρηματικούς και πολιτικούς ανταγωνισμούς που αφορούν την ίδια και μόνο. Τίποτα δεν έχουν να κερδίσουν οι εργαζόμενοι, αν επιτρέψουν στην εργοδοσία να τους εκθέτει με τέτοιον τρόπο, επιβεβαιώνοντας ότι για την ίδια είναι αναλώσιμοι και για κάθε χρήση. Τα παραδείγματα είναι πολλά και από το παρελθόν. Η ταύτιση ή έστω η ανοχή στα συμφέροντα της εργοδοσίας, όποιο κι αν είναι το κίνητρο, όσο μεγάλος κι αν είναι ο εκβιασμός, είναι καταστροφή για τους εργαζόμενους.