Ο αέρας κατεβαίνει δροσερός, ακόμη, ψηλά από τις κορυφές της Καμήλας, εκεί που οι χρυσαετοί ζυγίζονται ανάμεσα στα σύννεφα, πάνω από τα πετρόχτιστα σπίτια. Αυτή η διαδρομή από την Αρτα, ως τα Ζαγοροχώρια, προσφέρει εικόνες απίστευτης φυσικής ομορφιάς που δένεται αρμονικά με τις δημιουργίες των παλιών Ηπειρωτών μαστόρων που σμίλευαν και συνταίριαζαν την πέτρα. Το γεφύρι της Αρτας, τα πολύτοξα και μονότοξα μικρότερα γεφύρια, που φαίνονται να μην έχουν βάρος. Τα ξωκκλήσια που φωλιάζουν στις κόχες των βράχων, το παλιό μοναστήρι στην κατάκρημνη πλευρά του Βίκου, που στέκεται θαρρείς μετέωρο πάνω από το χάος ενός από τα ωραιότερα φαράγγια.