«Εφυγε» από τη ζωή την Κυριακή 2 Αυγούστου, σε ηλικία 94 χρόνων, ο αντιστασιακός λογοτέχνης σ. Μιχάλης Λιαρούτσος μέλος του ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής του. Η κηδεία του γίνεται, σήμερα, Τρίτη, 4 Αυγούστου 2015, στις 10.30 π.μ. στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Καισαριανής. Στη συνέχεια η σορός του θα αποτεφρωθεί στη Βουλγαρία και η στάχτη του θα σκορπιστεί στη θάλασσα της γενέτειράς του, της Τήνου, σύμφωνα με τη δεδηλωμένη επιθυμία του.

Ο σ. Μιχάλης Λιαρούτσος γεννήθηκε το 1921 στην Τήνο. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Στη γερμανική κατοχή ήταν στέλεχος της ΕΠΟΝ, διατέλεσε Γραμματέας στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας, και στη συνέχεια Γραμματέας της ΕΠΟΝ Αιγαίου. Τον Ιούλη του 1946 βγήκε στην παρανομία, και το 1947 αντάρτης στο Δημοκρατικό Στρατό στα βουνά της Μυτιλήνης. Τραυματίστηκε δύο φορές αλλά κατάφερε να σωθεί. Πιάστηκε το 1950, καταδικάστηκε από έκτακτο στρατοδικείο σε θάνατο το 1951, ποινή που αργότερα μετατράπηκε σε ισόβια και μετά σε 15 χρόνια. Αποφυλακίστηκε για λόγους υγείας το 1956, και εργάστηκε ως ιδιωτικός υπάλληλος. Το 1957 παντρεύεται την Ελευθερία Παρασκευαΐδου, η οποία ήταν η γυναίκα που τον στήριξε και τον προστάτεψε στα χρόνια της παρανομίας στη Μυτιλήνη, στο σπίτι της οποίας κρύφτηκε και αποθεραπεύτηκε μετά τους τραυματισμούς του και η οποία κατά την περίοδο της φυλάκισής του στάθηκε στο πλευρό της μάνας του και τον περίμενε.

Εζησε στην Καισαριανή, όπου εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος και αντιπρόεδρος του Δημοτικού της Συμβουλίου την περίοδο 1978 - 1982, επί δημαρχίας Παναγιώτη Μακρή. Ηταν ιδρυτικό μέλος της Πανελλήνιας Ενωσης Αγωνιστών και Φίλων της ΕΠΟΝ (ΠΕΑΦΕ), της οποίας διατέλεσε γενικός γραμματέας και αντιπρόεδρος του ΔΣ, καθώς και του Συνδέσμου Φίλων του Μουσείου της ΕΠΟΝ, του οποίου διατέλεσε αντιπρόεδρος του ΔΣ.

Ηταν μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και συγγραφέας επτά πεζογραφημάτων και δύο ποιητικών συλλογών. Τα βιβλία του έγιναν τα αγαπημένα αναγνώσματα της νέας γενιάς και φώτισαν άγνωστες πτυχές της ιστορίας του λεσβιακού επαναστατικού κινήματος, που για δεκαετίες η άρχουσα τάξη και η αστική προπαγάνδα φρόντιζαν να σκεπάζουν με το μαύρο πέπλο της ιστορικής λήθης.

Πέρα όμως από τη δική του μεγάλη και σημαντική γραπτή κατάθεση, έστερξε υλικά και ηθικά την εκδοτική προσπάθεια της λεσβιακής εφημερίδας «Νέο ΕΜΠΡΟΣ» και χρηματοδότησε εξολοκλήρου το βιβλίο «Δημοκρατικός Στρατός Λέσβου. Συνοπτική ιστορία. Μαρτυρολόγιο. Τόποι Μαρτυρίου». Επίσης, χρηματοδότησε εν μέρει το κόστος της Α΄ έκδοσης του βιβλίου «Γιώργος Αθ. Σκούφος. Σελίδες του Αγώνα», που εκδόθηκε το 2007.