Δεν ξέρουν τίποτα για το... φόνο οι πλοιοκτήτες του φορτηγού πλοίου «ΑΙΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ». Του πλοίου που νωρίς το απόγευμα της 3ης Σεπτέμβρη 1994 βούλιαξε αύτανδρο, με 24 ναυτεργάτες πλήρωμα, στον Ατλαντικό Ωκεανό, με ήπιες καιρικές συνθήκες, επειδή οι φαγωμένες από τη σαπίλα λαμαρίνες του άνοιξαν σαν χαρτί. Χτες στο Εφετείο Πειραιά, όπου διεξάγεται η δίκη για το τραγικό αυτό ναυάγιο, κλήθηκε να καταθέσει ο Θ. Μαντζούκας, πλοίαρχος και υπεύθυνος πληρωμάτων της εταιρίας. Ο μάρτυρας με «ελαφρά τη καρδία» και όπως φάνηκε καλά δασκαλεμένος, τόσο από τους πλοιοκτήτες αδελφούς Ηλιόπουλους αλλά και τους υπεύθυνους του Ελληνικού Νηογνώμονα, που εξέδωσε πιστοποιητικά αξιοπλοΐας σε αυτό το «κουρέλι», τα «έριξε» στο νεκρό πλοίαρχο του πλοίου και βέβαια στις... καιρικές συνθήκες. Σημειώνεται ότι στο εδώλιο του κατηγορουμένου από τους 5 αρχικά κατηγορούμενους, τους τρεις αδελφούς Ηλιόπουλους και δύο υπεύθυνους του Ελληνικού Νηογνώμονα, έμεινε μόνο ο ένας, ο γενικός διευθυντής του Νηογνώμονα, Δ. Μελισσηνός.

Ο μάρτυρας ανέπτυξε στο δικαστήριο μία εξοργιστική θεωρία, σύμφωνα με την οποία ο πλοίαρχος του «ΑΪΡΟΝ ΑΝΤΩΝΗΣ» όταν διαπίστωσε την εισροή υδάτων στη νο 5 δεξιά δεξαμενή του πλοίου, στην οποία δημιουργήθηκε ρήγμα, άνοιξε - λέει - τρύπα στο τοίχωμα που χώριζε τη δεξαμενή νο 5 με τη νο 6 ώστε τα νερά να εισρεύσουν στη δεξαμενή αυτή και να απαντληθούν από εκεί επειδή οι αντλίες της νο 5 είχαν πρόβλημα. Η... τρύπα αυτή κατά το μάρτυρα είχε ως συνέπεια το τοίχωμα (η φραχτή δηλαδή μεταξύ των δύο δεξαμενών) να καταπονηθεί με αποτέλεσμα να υποχωρήσει και να κατακλυστούν με τόνους νερών και οι δύο δεξαμενές. Στη συνέχεια, να δημιουργηθεί μεγαλύτερη κλίση στο πλοίο από αυτή που είχε αναφέρει αρχικά ο πλοίαρχος και σε συνδυασμό με τις άσχημες - κατά το μάρτυρα - καιρικές συνθήκες το πλοίο να βουλιάξει.

Η θεωρία αυτή βέβαια καταρρίφθηκε από τους δικηγόρους των οικογενειών των θυμάτων, Γ. Τρανταλίδη και Χρ. Βρούστη. Οι δύο δικηγόροι παρουσιάζοντας τα τέλεξ που είχε στείλει ο πλοίαρχος προς την εταιρία και η εταιρία προς τον πλοίαρχο τη μέρα του ναυαγίου, έδειξαν ότι πουθενά δε γίνεται λόγος για τρύπα. Αναφορά γίνεται για εισροή υδάτων και στη νο 6 δεξαμενή, η οποία βεβαίως προκλήθηκε από την υποχώρηση κάποιου επιθέματος ή ρωγμής, αφού σύμφωνα με τα στοιχεία και αυτό το τοίχωμα του πλοίου ήταν διαβρωμένο και γεμάτο επιθέματα.