Οι τελευταίες εξελίξεις στο κυβερνητικό στρατόπεδο, με την απεγνωσμένη προσπάθεια της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ να ρετουσάρει το προφίλ του κόμματος και της κυβέρνησης και να εγκλωβίσει πάλι τις λαϊκές μάζες στον αντιλαϊκό μονόδρομο, εκφράζουν τον απόηχο των μεγαλειωδών λαϊκών κινητοποιήσεων, με αιχμή το Ασφαλιστικό το προηγούμενο διάστημα.

Εφτασαν 30 μέρες παλλαϊκού ξεσηκωμού για το κορυφαίο ζήτημα της υπεράσπισης της κοινωνικής ασφάλισης για να καταδείξουν ότι η κυβέρνηση, το επιτελείο του ΣΕΒ, η ηγεσία της ΝΔ και τα κόμματα του Ευρωενωσιακού μονόδρομου ένα πράγμα φοβούνται και υπολογίζουν: Το συντονισμένο αγώνα της εργατικής τάξης, τον αγώνα που προβάλλει την αναγκαιότητα μιας άλλης πολιτικής που θα έρχεται σε ρήξη και θα ανατρέπει την εφαρμοσμένη αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνώντων. Εφτασαν τα αιτήματα που καταγράφονταν στα πανό των εκατομμυρίων απεργών που διαδήλωναν, να προκαλέσουν «αμνησία» στα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΕΓ και της Κυβερνητικής Επιτροπής, που όλως αιφνιδίως ελησμόνησαν την αγαστή τους ομοφωνία στα μέτρα Γιαννίτση και αμέσως μετά έσπευδαν να στηλιτεύσουν τον υπουργό Εργασίας για επικοινωνιακά λάθη.

Οι αναταράξεις στο κυβερνητικό σκάφος που προκάλεσαν οι ογκώδεις απεργιακές κινητοποιήσεις του περασμένου Απρίλη και Μάη δε σταμάτησαν όπως σταμάτησαν μετά τις 17 Μάη οι απεργίες στις οποίες συμμετείχαν από ανάγκη οι ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Οι αναταράξεις συνεχίζουν και διαβρώνουν τη συνοχή και την αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης να εφαρμόζει τη σκληρή αντιλαϊκή της πολιτική, γιατί αντανακλούν ακριβώς μια δυναμική: την όλο και διογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια από τις συνέπειες της εφαρμογής της κυβερνητικής αντιλαϊκής πολιτικής, τη δυσαρέσκεια που χρεώνει πολιτικά στην κυβέρνηση αλλά και στην αξιωματική αντιπολίτευση ως την ίδια πηγή των δεινών των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Μάταια οι ηγεσίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στα κεντρικά και δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΕΚΑ, ΕΚΘ, Ομοσπονδίες κλπ.) προσπάθησαν να βάλουν «λουκέτο» στις διαθέσεις των εργαζομένων, τσαλαπατώντας έτσι την εντολή που πήραν από τις απεργιακές κινητοποιήσεις. Θεώρησαν οι κομματικοί εντολοδόχοι των ηγεσιών των ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομης Παρέμβασης» ότι τώρα αρκεί «να κλείσει» ο κύκλος των κινητοποιήσεων και να αρχίσει ο κύκλος του «διαλόγου» για να ξεχαστούν οι επικίνδυνες για το σύστημα κινητοποιήσεις, που αύριο ασφαλώς δε θα μπορούν να ελεγχθούν όποιος κι αν είναι στην κυβέρνηση.

Μάταια όμως γι' αυτούς, γιατί το στίγμα, στην ουσία το μήνυμα, τη συνέχεια και την προοπτική του αγώνα δεν την έδωσαν οι ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, ούτε το προηγούμενο διάστημα, ούτε και σήμερα. Το μήνυμα των συγκλονιστικών κινητοποιήσεων το έδωσαν τα εκατομμύρια απεργοί που απαίτησαν ούτε βήμα πίσω, αλλά μπροστά, όλοι αυτοί που απαίτησαν λύσεις με την ικανοποίηση αιτημάτων που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, όλοι αυτοί που απαίτησαν κλιμάκωση και αντεπίθεση με νέες κινητοποιήσεις, είναι το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, είναι το ΠΑΜΕ, οι Επιτροπές Αγώνα στις πόλεις, στους χώρους δουλιάς, στους κλάδους που δε σταμάτησαν αλλά συνεχίζουν τη μάχη για την υπεράσπιση και διεύρυνση της Κοινωνικής Ασφάλισης.

Ολοι αυτοί που βλέπουν χωρίς αυταπάτες ότι το κέντρο βάρους πέφτει στο συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων, στις συσκέψεις που θα στοχεύουν στη συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα για το Ασφαλιστικό, στην κοινή δράση με τους ΕΒΕ και τους αγρότες. Είναι όλοι αυτοί που εκφράστηκαν όχι στα πολυδιαφημισμένα γκάλοπ των κομματικών προτιμήσεων αλλά στα γκάλοπ των αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Αλήθεια, γιατί ξεχάστηκε εκείνο το γκάλοπ που το 72,2% ζητούσε συνέχιση των απεργιών και το 64,6% ήταν κατά του «διαλόγου» - απάτη;

Συνεχίζουμε λοιπόν εκφράζοντας την απαίτηση των απεργών, εργαζομένων και των λαϊκών αγωνιστών των μεγαλύτερων κινητοποιήσεων της τελευταίας 20ετίας. Οι τελευταίοι μήνες έδειξαν ότι αυτή η σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική δεν είναι ανίκητη. Στις 28 του Ιούνη, την Πέμπτη στις 8 το βράδυ τη σκυτάλη παίρνει το μαχητικό, αγωνιστικό κίνημα της Θεσσαλονίκης. Εκεί, στην Πλατεία Αριστοτέλους, η Επιτροπή Αγώνα για τη Σωτηρία της Κοινωνικής Ασφάλισης, οι φορείς της πόλης μαζί με το ΠΑΜΕ, μαζί με την ταξική συσπείρωση της αγροτιάς, την ΠΑΣΥ, μαζί με τους επαγγελματοβιοτέχνες, θα δώσουν το μήνυμα της λαϊκής αγωνιστικής συσπείρωσης για την υπεράσπιση και διεύρυνση της Δημόσιας, Κοινωνικής, Καθολικής Ασφάλισης, της ίδιας της ζωής.