Κυριακή 17 Ιούνη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Μπους, ο πραματευτής της «ειρήνης»

Και να σκεφτείτε πως τα τελευταία χρόνια ακούμε όλο και πιο συχνά απ' όλες σχεδόν τις πολιτικές πλευρές να δηλώνεται φανερά πια πως πίσω απ' ό,τι κακό, επικίνδυνο και ανησυχητικό συμβαίνει πρέπει να αναζητήσουμε τους Αμερικανούς. Γι' αυτό κι όπου πατήσει το πόδι του επίσημος ή όχι, προσκεκλημένος ή απρόσκλητος, αρκεί να είναι Αμερικανός για να ξεσπάσει η θύελλα. Διαδηλώσεις και μαρτυρίες, πλακάτ και πανό, κόκκινες σημαίες και σηκωμένες γροθιές κι απ' πάνω να πάλλεται το σύνθημα και οι οργισμένες φωνές «Φονιάδες των Λαών Αμερικάνοι». Κι όμως, όταν η επίσκεψη τελειώσει και τα ποτήρια της σαμπάνιας αδειάσουν, όταν ο μισητός στόλος βιράρει τις άγκυρές του, αφού έχει εναποθέσει το πεζοναυτικό του σπέρμα στις κατακτημένες εθνικές μήτρες των υποταγμένων λαών, όλα ξεχνιούνται. Οι φωνές σωπαίνουν, τα πανό ξεκρεμιούνται, οι χωροφύλακες πάνε στα σπίτια τους για να κοιμηθούν και μόνο κάποιες κόκκινες σημαίες εξακολουθούν να ανεμίζουν, γιατί αυτές τις κρατάνε χέρια που δεν ξεχνούν ούτε επαναπαύονται, επειδή έφυγαν οι επίσημοι και ο στόλος «παρέκαμψεν τον Μαλέαν». Γιατί γνωρίζουν πως όπου να 'ναι οι Αμερικανοί θα ξανάρθουν, τα ποτήρια θα ξαναγεμίσουν σαμπάνια, θα ανταλλαγούν νέες φιλοφρονήσεις, ο αμερικάνικος στόλος θα αγκυροβολήσει στ' ανοιχτά και το αμερικάνικο σπέρμα θα ξανακυλήσει στους ελληνικούς δρόμους.

Και το παράδειγμα δεν είναι μακριά. Πριν καλά καλά ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος καουμπόης ενημερωθεί για τα πόσα δωμάτια έχει ο Λευκός Οίκος, πού βρίσκεται το οβάλ δωμάτιο, όπου εκτοξεύονται άλλα σπέρματα και με άλλους προορισμούς, επιχειρεί την πλανηταρχική του κρουαζιέρα στην Ευρώπη. Οχι, βέβαια, για να αναψυχθεί, περπατώντας στα άγρια κεντροευρωπαϊκά δάση, ούτε βρέχοντας τα αδιαμφισβήτητα πέλματά του στις μεσογειακές ακτές. Οχι. Κι αυτή τη φορά ο Πρόεδρος των ΗΠΑ έρχεται στην Ευρώπη ως ένας ταπεινός γυρολόγος της Ειρήνης. Ερχεται χαμογελαστός για να αποθέσει στα πόδια της τρομαγμένης Ευρώπης τα νέα πολεμικά του παιχνίδια, επισείοντας απ' τη μια μεριά το επιχείρημα της χαμηλής τους τιμής και απ' την άλλη την ανησυχία του που αυτή η ανυπάκουη «ξεκωλιάρα» σταμάτησε τους εξοπλισμούς της και έτσι η άμυνά της δε θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τον επερχόμενο εισβολέα και η ανθρωπότητα θα είναι εκτεθειμένη πια στους αιμοβόρους και ανυπότακτους εχθρούς, όπως είναι οι αιμοχαρείς Βορειοκορεάτες, οι μοχθηροί Ιρακινοί, ο ατίθασος Καντάφι και ο αδιόρθωτος Μιλόσεβιτς.

Και καλά, θα με ρωτήσετε έκπληκτοι: είναι δυνατό να πεισθεί η ιστορική και αρκούντως γηραιά Ευρώπη απ' τα παπαδίστικα κόλπα, «εδώ ο εχθρός, εκεί ο εχθρός, πού είναι ο εχθρός;» ενός γυρολόγου; Ολοι αυτοί οι σοσιαλιστές, οι εργατικοί, οι οικολόγοι, οι γιατροί που δεν έχουν σύνορα και εκείνος ο γενειοφόρος κήρυκας και οικοδόμος της Ειρήνης κύριος Σολάνα, είναι δυνατόν να ανεχθούν όλη αυτή την κερδοσκοπική υστερία που πλασάρεται στο μεγάλο ευρωπαϊκό παζάρι, φορώντας τα κέρινα φτερά του περιστεριού της αμερικάνικης ειρήνης; Είναι δυνατό να ξεχαστούν οι μεγάλοι θυμοί και οι διαπιστώσεις πως πίσω απ' κάθε ζοφερό και επικίνδυνο, καταστροφικό και χυδαίο βρίσκεται η Αμερική; Ναι, είναι δυνατό. Και δυνατό είναι και βέβαιο, γιατί όλοι αυτοί που δηλώνουν αντιαμερικανοί και ειρηνόφιλοι. Ολοι αυτοί που φωτογραφίζονται χαμογελαστοί ύστερα απ' κάθε σημαντική «μάζωξή» τους, στην άκρη οι κοντοί, από πίσω οι ψηλοί και στη μέση, όποιο μπόι κι αν έχει, ο χαμογελαστός «πλανητάρχης», θυμώνουν μόνο για να κρατούν τα προσχήματα. Θυμώνουν μόνο για να ξεγελούν τους λαούς τους. Θυμώνουν για να κατευθύνουν αλλού την προσοχή τη δική μας και να μη βλέπουμε πως κάτω απ' το τραπέζι οι γλυκές χειραψίες παίρνουν και δίνουν, μόλις τα πάντα συμφωνηθούν τα όπλα πουληθούν, και τα κέρινα φτερά του περιστεριού της αμερικάνικης ειρήνης μπούνε ξανά στο καλάθι του πολεμοκάπηλου πραματευτή, για να είναι έτοιμα για το επόμενο ταξίδι.

Γιατί αν δε γίνουν έτσι τα πράγματα, ο Μπους της νέας τάξης δε θα αργεί να μεταμορφωθεί σε ταύρο, όπως έκανε ο Δίας, και τότε η σύγχρονη Ευρώπη θα πάθει ό,τι έπαθε το αρχαίο εκείνο κοριτσόπουλο που λεγότανε και κείνο Ευρώπη και είχε την κακή έμπνευση να πει όχι στο Δία!


Του
Γ. Χ. ΧΟΥΡΜΟΥΖΙΑΔΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ