Καταλύτης επιτάχυνσης των διεργασιών αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού σκηνικού θα είναι το εκλογικό αποτέλεσμα της Κυριακής.

Συνεχίζονται τα σενάρια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ (κλιμακώνοντας το άνοιγμα σε κεντρώους και κεντροδεξιούς ψηφοφόρους) θα προτείνει για επόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας (ΠτΔ) τον αντιπρόεδρο της ΝΔ και επίτροπο της Ελλάδας στην Κομισιόν Δ. Αβραμόπουλο. Ο τελευταίος, μετά από συνάντηση που είχε με τον Αντ. Σαμαρά (στην προσπάθεια της ηγετικής ομάδας της ΝΔ να δώσει εικόνα πανστρατιάς όπου δε χωρούν δεύτερες σκέψεις), έκανε μια μάλλον χλιαρή δήλωση στήριξης του κόμματός του: «Εχοντας πάντα και την ιδιότητα του στελέχους της ΝΔ, ευχήθηκα στον πρωθυπουργό καλή επιτυχία στις επικείμενες εκλογές, πάντοτε σημειώνοντας ότι πρέπει να κρατηθεί σταθερή η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μας» είπε ο Αβραμόπουλος, γνωρίζοντας και ο ίδιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σε τίποτε δεν αμφισβητεί την παραμονή της Ελλάδας σε ΕΕ και ευρώ.

Σχετικά με τα σενάρια που τον εμφανίζουν ως πιθανό υποψήφιο ΠτΔ κατόπιν πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αβραμόπουλος απάντησε ότι δεν έχει τεθεί ποτέ τέτοιο θέμα και συμπλήρωσε: «Είμαι επίτροπος της ΕΕ και συνεχίζω να ασκώ τα καθήκοντά μου με ευσυνειδησία». Ωστόσο, κανείς δεν αποκλείει τέτοιο θέμα να τεθεί από τις 26 του μήνα, οπότε όλα αλλάζουν.

Ούτε μπορεί να αποκλείσει κανείς το ενδεχόμενο να παρέμβει ο Αβραμόπουλος ως γεφυροποιός μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για «εθνική συνεννόηση», αφού δείχνει να έχει «συμπάθειες» άρα και προσβάσεις στην Κουμουνδούρου.

Δεν πρέπει να διαφεύγει, άλλωστε, το γεγονός ότι ήταν μετά τη συνάντησή του με τον Αβραμόπουλο στο υπουργείο Αμυνας, ήδη από τον Οκτώβρη του 2014, όταν ο Αλ. Τσίπρας μίλησε για «συνέχεια του κράτους». Δηλαδή, για συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής και με διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.

Επιπρόσθετα, στον ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν συστηματικά και στοχευμένα να ξεχωρίζουν τόσο τον Αβραμόπουλο όσο και τη «ΝΔ του Κ. Καραμανλή» από αυτή του Σαμαρά, συνεχίζοντας τα τέτοια ανοίγματα, προφανώς στη λογική επίτευξης της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης των αστικών πολιτικών δυνάμεων. Βάση συνεννόησης μεταξύ τους αντικειμενικά υπάρχει, άσχετα από το τι λένε προεκλογικά. Π.χ. για «πλεονασματικούς προϋπολογισμούς» πληρωμένους από το αίμα του λαού μιλά η ΝΔ - για «ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και πάση θυσία παραμονή στην ΕΕ και το ευρώ» μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ.

Αποκρούοντας προσώρας τα ανοίγματα αυτά της Κουμουνδούρου, η σημερινή ηγεσία της ΝΔ διαμήνυσε διά του υπουργού Επικρατείας Δ. Σταμάτη (δεξί χέρι του Σαμαρά) ότι «αυτό το υποτιθέμενο φλερτ» με τον Αβραμόπουλο γίνεται για επικοινωνιακούς λόγους: «Αδαπάνως γίνεται, για να δείξει ότι έχει μετακινηθεί (σ.σ: ο ΣΥΡΙΖΑ) τόσο πολύ από τις θέσεις του, ούτως ώστε προτείνει και τον Αβραμόπουλο ως ΠτΔ. Εχουν ήδη επιλέξει ποιος θα είναι ο υποψήφιος Πρόεδρος και δε μας το λένε. Ολες οι πληροφορίες μάς λένε ότι θα είναι ο κ. Κωνσταντόπουλος. Η θέση μας είναι ο κ. Δήμας. Η θέση του κόμματός μας».

Αυτά, βέβαια, λέγονται τώρα, προεκλογικά. Και για ΠτΔ μπορεί να τα βρούνε και για άλλα ζητήματα, πολύ κρισιμότερα.

Σε αυτά τα παζάρια επιχειρούν να στριμωχτούν και οι άλλες αστικές πολιτικές δυνάμεις. Λ.χ. το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει πάση θυσία την τρίτη θέση, ώστε να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ («το πρώτο κόμμα λόγω του μπόνους των 50 εδρών» λένε), σε μια «κυβέρνηση εθνικής ευθύνης» που να περικλείει και τη ΝΔ. `Η να δηλώσει «ανοχή» στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζοντας να παίξει στην επόμενη φάση το βασικό ρόλο στην αναμόρφωση της εγχώριας κεντροαριστεράς.

Στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν δεδομένο ότι μετεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσαρμοστεί ακόμα πιο ανοιχτά σε πιο «ρεαλιστικές θέσεις» και έχοντας ήδη «μνημονιακούς» υποψήφιους στις τάξεις του (Τζάκρη, Παραστατίδη, Βουδούρη), θα εφαρμόσει ανοιχτά αντιλαϊκά μέτρα. Οπότε, εμφανιζόμενο το ΠΑΣΟΚ ως «δύναμη ευθύνης και ειλικρίνειας», ελπίζει και σε ένα σχετικό επαναπατρισμό ψηφοφόρων του που προηγούμενα είχαν λακίσει προς ΣΥΡΙΖΑ ή άλλα κόμματα, με τη φρούδα ελπίδα ότι υπάρχει φιλολαϊκός δρόμος διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης εντός του συστήματος.

Τέτοιο ρόλο, βέβαια, συσπείρωσης κεντροαριστερών ψηφοφόρων, επιδιώκει και ο Γ. Παπανδρέου. Εχοντας μάλιστα ως σίγουρη τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ (όπου δεν αποκλείει να πάει και να κολλήσει δίπλα ως συμπλήρωμα), εμφανίζεται τώρα να αρνείται κάθε μελλοντική συνεργασία με τη ΝΔ του Σαμαρά, άσχετα αν μια χαρά συνεργάστηκε μαζί της, όπως και με το ΛΑΟΣ, προηγούμενα, του Γ. Καρατζαφέρη. Παρελθόν που θέλει να αποτινάξει από πάνω του, ώστε να γίνει ευκολότερη η κολεγιά με τον Τσίπρα.

Συγκολλητικό ρόλο ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει ανοιχτά (και) το Ποτάμι, ώστε να εξασφαλίσει μια «κυβέρνηση του 51%», γνωρίζοντας τα στελέχη του μορφώματος (έμπειροι γυρολόγοι, πρώην βουλευτές και ευρωβουλευτές από μια σειρά αστικά κόμματα, πούροι νεοφιλελεύθεροι, κυβερνητικά στελέχη επί κυβέρνησης Παπανδρέου ή της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) ότι για να περάσουν και τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα, χρειάζεται ευρύτερες συναινέσεις.

Στόχος καθ' όλα εφικτός, εφόσον όλοι τους κινούνται στην κοινή στρατηγική βάση εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.