Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία κάλεσαν τους υπηκόους τους να εγκαταλείψουν τη χώρα
Οι συγκρούσεις που μαίνονται στην Τρίπολη από τις 13 Ιούλη (φωτ.) βεβαιώνουν ότι οι ενδοαστικοί ανταγωνισμοί στη χώρα εντείνονται |
Μόνο στην πρωτεύουσα Τρίπολη, σύμφωνα με το BBC, έχουν σκοτωθεί την τελευταία εβδομάδα 97 άτομα και πάνω από 400 έχουν τραυματιστεί. Χτες, ξέσπασε φωτιά σε δύο δεξαμενές σε αποθήκες καυσίμων που συνολικά περιέχουν 90 εκατομμύρια λίτρα καυσίμων και η κυβέρνηση ζήτησε από τους κατοίκους των γύρω περιοχών να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους λόγω φόβων για μεγάλη έκρηξη. Το απόγευμα, ακόμα και οι πυροσβέστες έφυγαν από το σημείο με το επιχείρημα ότι η φωτιά ήταν «εκτός ελέγχου», Ανάμεσα στα θύματα των τελευταίων ημερών είναι και 23 Αιγύπτιοι εργάτες που σκοτώθηκαν στην Τρίπολη όταν ρουκέτα έπληξε το σπίτι τους. Η κυβέρνηση έκανε λόγο για κίνδυνο «ανθρωπιστικής και περιβαλλοντικής καταστροφής» και ζήτησε διεθνή βοήθεια για την κατάσβεση της πυρκαγιάς.
Το Σαββατοκύριακο, Βρετανία, Γαλλία και Γερμανία κάλεσαν όλους τους υπηκόους τους να εγκαταλείψουν την επικράτεια της Λιβύης, όπως έχουν ήδη κάνει Βέλγιο, Τουρκία, Ισπανία και Μάλτα. Ακόμα, οι ΗΠΑ απομάκρυναν με τη συνοδεία βαριά οπλισμένων στρατιωτών όλο το διπλωματικό τους προσωπικό από την πρεσβεία, κοντά στην οποία σημειώθηκαν σφοδρές μάχες. Πορτογαλία, Αυστρία, Ρουμανία, Ελβετία, Ολλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Δανία και Φινλανδία αποθαρρύνουν τα ταξίδια στη Λιβύη.
Την προηγούμενη Πέμπτη, μια πολιτοφυλακή εμπόδισε τον πρωθυπουργό Αμπντάλτα αλ Τένι να επιβιβαστεί σε στρατιωτικό αεροπλάνο στη Μίτιγκα, δίπλα στην Τρίπολη. Το διεθνές αεροδρόμιο της πρωτεύουσας είναι κλειστό από τις 13 Ιούλη, λόγω των σφοδρών συγκρούσεων. Στα μέσα του Ιούλη, τη χώρα εγκατέλειψε και η αποστολή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
Την Κυριακή, μια οχηματοπομπή με διπλωματικό προσωπικό της Βρετανίας - της οποίας η πρεσβεία παρέμενε προς το παρόν ανοιχτή - δέχθηκε πυρά από μια ομάδα ενόπλων, χωρίς να αναφερθούν θύματα.
Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σχηματίζεται επιτροπή για επαφές με τις αντιμαχόμενες πλευρές και στόχο την επίτευξη εκεχειρίας. Ωστόσο, εντείνεται η κριτική που δέχεται ότι δεν μπορεί να ελέγξει την κατάσταση και αδυνατεί να συγκροτήσει στρατό και αστυνομία που να μπορεί να επιβληθεί.
Οι συνεχιζόμενες συγκρούσεις στη Λιβύη βεβαιώνουν ότι οι αντιπαραθέσεις για τον έλεγχο των πετρελαίων και γενικότερα του φυσικού πλούτου της χώρας εντείνονται, με τους κινδύνους για το λαό να μεγαλώνουν, προς διάψευση όσων πανηγύριζαν για τη λεγόμενη Αραβική Ανοιξη και έκαναν λόγο για θρίαμβο της δημοκρατίας. Ηταν τότε που ανατρέπονταν φιλικά προς τους ιμπεριαλιστές, ΗΠΑ και ΕΕ, καθεστώτα και γίνονταν μισητοί «δικτάτορες», όταν έκαναν ανοίγματα και σε άλλες χώρες, κυρίως τη Ρωσία και την Κίνα, ή αμφισβήτησαν παλιότερα συμβόλαια με πολυεθνικά μονοπώλια και θέλησαν να διαπραγματευτούν άλλους όρους. Από τη διαπάλη τμημάτων της αστικής τάξης (π.χ. στην Τυνησία και την Αίγυπτο), από τις έριδες των διαφόρων ένοπλων ομάδων στη Λιβύη, που ανάδειξε το χάος στη μετά Καντάφι εποχή αποδεικνύεται ότι χαμένοι βγαίνουν οι εργαζόμενοι, που, αν δεν έχουν σταθερή ταξική πυξίδα, είναι εύκολο να χειραγωγηθούν και να μπαίνουν κάτω από ξένες σημαίες, να χύνουν το αίμα τους για τα συμφέροντα των καπιταλιστών και των ανταγωνισμών τους.