Δέσμη προτάσεων για αλλαγές στο αστικό πολιτικό σύστημα, ένα σοβάντισμα στην υπό κατάρρευση αξιοπιστία του, κατέθεσε η ΔΗΜΑΡ χτες. Από αυτήν τη θέση ο Φ. Κουβέλης υποστήριξε πως το «πολιτικό σύστημα, αδιαμφισβήτητα, πρέπει να αλλάξει», σκορπώντας ταυτόχρονα αυταπάτες στο λαό ότι για τα βάσανά του φταίνε θεσμικές ελλείψεις.

Παρουσιάζοντάς τις, ο Α. Μανιτάκης δεν έκρυψε ότι η αστική τάξη και το πολιτικό της προσωπικό χρειάζονται «ως μέσο και ως εργαλείο την εθνική συνεννόηση, τον εθνικό διάλογο για τους όρους και τις διαδικασίες της πολιτικής μας συμβίωσης» και εξέφρασε την ετοιμότητα της ΔΗΜΑΡ για «διάλογο σοβαρό, τεκμηριωμένο και υπεύθυνο».

Υπερασπίστηκε τη «διαφάνεια» και τον «έλεγχο» της χρηματοδότησης των πολιτικών κομμάτων, υπό την ενορχήστρωση προφανώς σχετικών πρωτοβουλιών της ΕΕ που επιδιώκουν να πλήξουν κόμματα που αμφισβητούν την εξουσία του κεφαλαίου και την ίδια ως θεματοφύλακά της. Αλλά και τον έλεγχο του πολιτικού χρήματος, με κορόνες περί πάταξης της διαφθοράς, όταν αυτή είναι σύμφυτη του καπιταλισμού και δε χαλιναγωγείται όσοι κανόνες κι αν εισαχθούν, όπως άλλωστε έχει αποδειχτεί στη ζωή.

Την άμεση κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών ώστε να επιβάλλεται πλέον εκ των πραγμάτων η σύμπραξη των δυνάμεων της αστικής διαχείρισης. Οπως είπε ο Α. Μανιτάκης, «για να πάμε σε ένα σύστημα που θα επιτρέπει τις κυβερνήσεις συνεργασίας χωρίς στρεβλώσεις δημοκρατικής και κοινοβουλευτικής νομιμοποίησης». Προτείνουν την καθιέρωση της απλής αναλογικής.

Ακόμα πρότεινε ασυμβίβαστο της ιδιότητας του υπουργού με εκείνη του βουλευτή, μείωση του αριθμού των βουλευτών κ.ά., καλώντας όσους μιλούν για συνταγματική αναθεώρηση να υιοθετήσουν τις προτάσεις αυτές που δεν την προϋποθέτουν και να μην παίζουν με το Σύνταγμα αφού, όπως είπε, «η συνταγματική αναθεώρηση χρειάζεται ειδική διαδικασία, μεγάλες πλειοψηφίες και πολιτικές συναινέσεις, θα είναι η κατάληξη μιας διαδικασίας ριζικών αλλαγών, που θα τις επικυρώνει και δε θα τις επιβάλλει μονοκομματικά».